2012-06-01 07:59:02
Φωτογραφία για Επαναδιαπραγμάτευση
Η διφορούμενη στάση της Ευρωπαϊκής στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ καθώς και η διαπραγματευτική στρατηγική του δεν περικλείουν... μόνο τους κινδύνους μιας εξόδου από το ευρώ. Περιέχουν και τους σπόρους μίας μελλοντικής διεθνούς απομόνωσης της χώρας. Διότι η προβολή του επιχειρήματος «κινδυνεύει άμεσα η Ευρωζώνη και κατ’ επέκταση η σταθεροποίηση της διεθνούς οικονομίας από τα κύματα διάχυσης μιας εξαναγκαστικής εξόδου από το ευρώ ως αποτέλεσμα της διακοπής της χρηματοδότησης» δεν μπορεί να αποτελεί διαπραγματευτικό χαρτί σε διεθνές επίπεδο.

Υποθετικά και σε θεωρητικό επίπεδο μόνο βραχυπρόθεσμα οφέλη μπορεί να αποκομίσει. Μακροπρόθεσμα μπορεί να ανοίξει η πόρτα της απομόνωσης για τον επικίνδυνο και τον ανεύθυνο παίκτη της διεθνούς σκηνής.

Επιδεικνύει, από την οπτική γωνία της διεθνούς κοινότητας ,εγωκεντρισμό λόγω έλλειψης βούλησης για την ανάληψη των ευθυνών οι οποίες αναλογούν στην Ελληνική πλευρά για έξοδο από την κρίση
. Η συνεχής επίκληση εκ μέρους της Ελληνικής πλευράς ότι η συνταγή ήταν λάθος έχει και το αντεπιχείρημα των εταίρων μας ότι η συνταγή δεν εφαρμόστηκε στο σύνολό της. Το σίγουρο είναι ότι το πρώτο μνημόνιο υπογράφηκε με περισσή προχειρότητα και ότι η Ελληνική κυβέρνηση δεν παρουσίασε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο αντιμετώπισης της κρίσης, ενώ η Ευρώπη αντιδρούσε μονίμως με καθυστέρηση στις πιέσεις των χρηματαγορών χωρίς να δίνει πειστικές λύσεις.

Μόνο η εφαρμογή μίας συνολικής και νέας αναπτυξιακής πολιτικής σε Ευρωπαϊκό επίπεδο θα μπορούσε να βοηθήσει την έξοδο μας από την κρίση και σε αυτό το επίπεδο πολύ λίγα έως ελάχιστα μπορεί να αποδώσει η στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ.

Σίγουρα χρειάζεται μια διαφορετική προσέγγιση για την επαναδιαπραγμάτευση των όρων του μνημονίου χωρίς να θιγεί η διοχέτευση της απαραίτητης χρηματοδότησης στην Ελληνική οικονομία.

Θα πρέπει να συσχετιστεί άμεσα η απαραίτητη επιμήκυνση της δημοσιονομικής προσαρμογής με τις αναγκαίες αλλαγές για τον εκσυγχρονισμό της λειτουργίας της Ελληνικής οικονομίας.

Ήρθε η ώρα ώστε η Ελλάδα να αποφασίσει να πραγματοποιήσει τις αλλαγές τις οποίες δεν έκανε τα τελευταία 30 χρόνια, αυτές για τις οποίες δεσμεύτηκε τα τελευταία 2 χρόνια και για τις οποίες δεν τήρησε τις υποσχέσεις της. Αλλαγές τις οποίες η Ελλάδα ούτως ή άλλως θα πρέπει να είχε υλοποιήσει ακόμα και αν δε συμμετείχε στο ευρώ. Αλλαγές οι οποίες ανοίγουν την πόρτα της προόδου και της ανάπτυξης. Πρέπει όμως και η Ευρώπη να αντιληφθεί ότι η πολιτική λιτότητας κινδυνεύει να μετατρέψει το ευρώ σε σύμβολο κοινωνικής πτώχευσης με αδυναμία επιβίωσης.

Αυτή η προσέγγιση ενσωματώνει τη βούληση του ελληνικού λαού για παραμονή στο ευρώ (81%) και για επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου (78%) συμφιλιώνοντας την με την αναγκαιότητα σεβασμού των κανόνων λειτουργίας στην Ε.Ε. και με το πνεύμα των δεσμεύσεων και συμφωνιών οι οποίες υπογράφηκαν με τους εταίρους μας.

Η επιμήκυνση της περιόδου για την δημοσιονομική προσαρμογή ώστε να αποφευχθεί η εμβάθυνση της ύφεσης και η επιπλέον διάρρηξη της κοινωνικής συνοχής πρέπει να συσχετιστεί με την επιτάχυνση της αναδιοργάνωσης του κράτους, της απελευθέρωσης υπηρεσιών και αγορών, των αποκρατικοποιήσεων και της εκπόνησης φορολογικού νομοσχεδίου, δίκαιου και με αναπτυξιακή κατεύθυνση.

Το προαναφερθέν τετράπτυχο είναι το θεμέλιο για τον εκσυγχρονισμό της Ελληνικής οικονομίας και μπορεί να αποτελέσει διαπραγματευτικό χαρτί στα χέρια της μελλοντικής Ελληνικής κυβέρνησης στην διαπραγμάτευσή της με τους εταίρους.

Η βελτίωση των εξωτερικοτήτων της οικονομίας, η προσέλκυση ιδιωτικών επενδύσεων και η απορρόφηση των πόρων των ταμείων για έργα, για επενδύσεις, για στήριξη της οικονομίας ως συστατικά στοιχεία ενός εθνικού σχεδίου ανασυγκρότησης (ΕΣΑ), με διεύρυνση της παραγωγικής βάσης και της δυναμικότητας των υπηρεσιών θα αποφέρουν την επιζητούμενη βιωσιμότητα και σταθερότητα στην ανάπτυξη.

Η βελτίωση του Ελληνικού οικονομικού περιβάλλοντος, περισσότερο προσαρμοσμένου στις ανάγκες της Ευρωπαϊκής και διεθνούς οικονομίας, δημιουργώντας συνθήκες αυξημένης ανταγωνιστικότητας – ενδυναμώνοντας τους τομείς στους οποίους τα συγκριτικά πλεονεκτήματα είναι εμφανή -, θα οδηγήσουν σε περισσότερο εξισορροπημένες εξωτερικές συναλλαγές.

Η αξιοπιστία μιας τέτοιας προσέγγισης είναι συνδεδεμένη με μια στρατηγική εξόδου από την ύφεση, την εκπόνηση, με ουσιαστικό περιεχόμενο, ενός εθνικού σχεδίου ανασυγκρότησης αλλά και την εξεύρεση πρακτικών λύσεων με τους εταίρους μας για την αποτελεσματική λειτουργία και παρακολούθηση της συσχέτισης επιμήκυνση της περιόδου προσαρμογής – δομικές αλλαγές.

Μόνο ένα κόμμα με σταθερή Ευρωπαϊκή στρατηγική μπορεί να εργαστεί σε αυτή την κατεύθυνση.

Η δημιουργία κλίματος αβεβαιότητος προς τους εταίρους μας με διφορούμενη στάση ως προς τις πραγματικές προθέσεις της χώρας και παρ’ όλες τις λεκτικές διαβεβαιώσεις, μόνο ιδιαίτερα αρνητικές συνέπειες μπορεί να προκαλέσει.

Χωρίς εμπιστοσύνη δεν μπορούν να δημιουργηθούν προϋποθέσεις προσέλκυσης επενδύσεων οι οποίες θα φέρουν την ανάπτυξη.

Η Ελλάδα πρέπει να εκμεταλλευτεί το καινούριο κλίμα, σχετικά με τη καταπολέμηση της ύφεσης που διαμορφώνεται στην Ευρώπη, αλλά παράλληλα θα πρέπει να δείξει ότι είναι Ευρωπαϊκή χώρα, δηλαδή ότι έχει την θέληση να εκσυγχρονιστεί.

Αυτό το οποίο είναι απαραίτητο να συνειδητοποιηθεί είναι ότι η επιστροφή στη κρατικίστικη νοοτροπία της δεκαετίας του ’80 την οποία θέλει να επαναφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ, θα απομακρύνει την Ελλάδα από τις διεθνείς οικονομικές εξελίξεις και θα την αποκόψει εντελώς από τη προοπτική της ευημερίας.

Και για να χρησιμοποιήσουμε μία ορολογία προσφιλή στη ριζοσπαστική αριστερά θέλουμε να ρωτήσουμε : η ενεργή συμμετοχή της Ελλάδας στη διεθνή κατανομή εργασίας -απαραίτητος όρος για την επιβίωση της χώρας- και για την οποία η ανταγωνιστικότητα των προϊόντων αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση, θα πραγματοποιηθεί με μεγέθυνση του κράτους με επανακρατικοποιήσεις και μέσω των κρατικών επενδύσεων; Ποιος ιδιώτης θα επενδύσει σε αυτό το οικονομικό περιβάλλον;
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
Η Ισπανία δεν συζητά με το ΔΝΤ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Η Ισπανία δεν συζητά με το ΔΝΤ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ NEWSNOWGR.COM
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ