2018-05-28 00:49:25
Ένα ξεχωριστό φωτογραφικό καρέ Η συγκεκριμένη φωτογραφία δημοσιεύθηκε σε εκατοντάδες σελίδες. Η εικόνα της κοπέλας έκανε το γύρο του διαδικτυακού κόσμου και θεωρήθηκε το πρότυπο του οπαδού που είναι εκεί για την ομάδα του. Ακόμη κι αν χάνει ό,τι πολυτιμότερο θα μπορούσε να κατακτήσει.
Στις 3 του Ιούνη του 2017, στον τελικό του Champions League στο Κάρντιφ τα πάντα είχαν προκαθοριστεί. Απέμεναν λίγα λεπτά για να ολοκληρωθεί το παιχνίδι. Η Γιουβέντους θα έχανε από τη Ρεάλ.
Η κάμερα του σκηνοθέτη έμεινε για ελάχιστα δευτερόλεπτα, αρκετά όμως για να αποτυπώσει τα συναισθήματα μιας κοπέλας που, αυτομάτως, έγινε κάτι σαν... σύμβολο από τον ιταλικό Τύπο, σύμβολο των συναισθημάτων των Γιουβεντίνων εκείνης της βραδιάς.
Χωρίς να θέλει να δημοσιευθεί το όνομά της, η Γιουβεντίνα περιέγραψε τα συναισθήματα της ίδιας αλλά και όλων των οπαδών και μίλησε για την αγάπη της για τους μπιανκονέρι. Αυτή είναι η -απλοϊκή- ιστορία ενός ξεχωριστού φωτογραφικού καρέ.
«Το όνομα μου δεν έχει σημασία, είναι καθαρά τυχαίο το γεγονός ότι έδειξαν εμένα εκείνη την στιγμή. Η πραγματικότητα είναι ότι πολλοί κάναμε το ίδιο πράγμα με το κασκόλ. Δεν βρίσκω τίποτα το ξεχωριστό ή το εκπληκτικό σε αυτή την κίνηση μου», είπε αρχικά η Γιουβεντίνα, με το αρχικό «E».
Για να προσθέσει: «Θα το είχε κάνει οποιοσδήποτε αγαπάει αυτή τη φανέλα. Εμείς στην curva κάθε Κυριακή σηκώνουμε τα κασκόλ, είτε νικάμε είτε χάνουμε, γιατί είμαστε υπερήφανοι που αγαπάμε αυτά τα χρώματα και αφιερώνουμε τη ζωή μας σε αυτά, μέσω θυσιών, φιλιών και συναισθημάτων. Στο Κάρντιφ, εκείνη την στιγμή που υποφέραμε πολύ, με το ματς να έχει κριθεί, το μόνο που έπρεπε να κάνουμε ήταν να σηκώσουμε ψηλά τα κασκόλ στο όνομα μιας απίστευτης αγάπης, μιας αγάπης χωρίς όρια. Ετσι είμαστε εμείς! Η Γιούβε μπορεί να τα χάσει όλα αλλά εμείς θα είμαστε πάντα μαζί της, όπως πάντα!».
Συνεχίζοντας, η κοπέλα αναφέρεται στο πώς πήρε την απόφαση να πάει στο Κάρντιφ. «Από τον Ιανουάριο είχα αποφασίσει να πάω στο Κάρντιφ, αν ήμασταν στον τελικό. Οπως πολλοί, πίστευα σε αυτό το όνειρο και δεν έχει σημασία αν πραγματοποιήθηκε ή όχι, αποτελεί τιμή το γεγονός ότι το πιστέψαμε και το ακολουθήσαμε ως το τέλος. Για το γεγονός και μόνο ότι θέλουμε όλους τους τίτλους και πιστέψαμε ότι μπορούμε να το κάνουμε, πρέπει να είμαστε ευγνώμονες σε αυτή την ομάδα. Δεν είναι όλοι στη δική μας κατάσταση και νομίζω πως είναι πολύ άσχημο να μην έχεις όνειρα να ακολουθήσεις. Εμείς έχουμε και συνεχίζουμε, παρά τα όσα έγιναν... Αν πιστεύεις, πρέπει να είσαι υπερήφανος που πιστεύεις», είπε χαρακτηριστικά.
Στην ίδια συζήτηση-συνέντευξη, αναφέρθηκε για τα τραγικά διαδραματίστηκαν την ίδια ώρα στην Piazza San Carlo (με τους χιλιάδες τραυματίες αλλά και μία γυναίκα να υποκύπτει στα τραύματά της και να χάνει τη ζωή της μερικές ημέρες αργότερα).
«Εμαθα περίπου στη 1 μετά τα μεσάνυχτα τι έγινε στην Piazza San Carlo, όπου ήταν και πολλοί φίλοι μου. Δεν μπορούσα να επικοινωνήσω τηλεφωνικά και ανησυχούσα πολύ γιατί δεν είχα καταλάβει καλά τι έγινε. Αισθάνομαι πολύ τυχερή που δεν ήμουν εκεί. Εχω φίλους που είναι ακόμη σε σοκ και δεν μπορούν να κοιμηθούν το βράδυ. Ηταν πραγματικά δύσκολες ώρες. Θέλω να ξεκαθαρίσω ότι δεν είναι πως δεν μου αρέσει να με θεωρούν κάτι σαν σύμβολο για την αντίδραση μου, αλλά δεν μου αρέσει όλη αυτή η προσοχή. Θέλω να ξαναπώ ότι δεν βρίσκω τίποτα το ξεχωριστό σε αυτό που έκανα, η αγάπη για την φανέλα δεν τελειώνει μετά από μια ήττα και δεν μεγαλώνει μετά από μια νίκη».
Πηγή
Tromaktiko
Στις 3 του Ιούνη του 2017, στον τελικό του Champions League στο Κάρντιφ τα πάντα είχαν προκαθοριστεί. Απέμεναν λίγα λεπτά για να ολοκληρωθεί το παιχνίδι. Η Γιουβέντους θα έχανε από τη Ρεάλ.
Η κάμερα του σκηνοθέτη έμεινε για ελάχιστα δευτερόλεπτα, αρκετά όμως για να αποτυπώσει τα συναισθήματα μιας κοπέλας που, αυτομάτως, έγινε κάτι σαν... σύμβολο από τον ιταλικό Τύπο, σύμβολο των συναισθημάτων των Γιουβεντίνων εκείνης της βραδιάς.
Χωρίς να θέλει να δημοσιευθεί το όνομά της, η Γιουβεντίνα περιέγραψε τα συναισθήματα της ίδιας αλλά και όλων των οπαδών και μίλησε για την αγάπη της για τους μπιανκονέρι. Αυτή είναι η -απλοϊκή- ιστορία ενός ξεχωριστού φωτογραφικού καρέ.
«Το όνομα μου δεν έχει σημασία, είναι καθαρά τυχαίο το γεγονός ότι έδειξαν εμένα εκείνη την στιγμή. Η πραγματικότητα είναι ότι πολλοί κάναμε το ίδιο πράγμα με το κασκόλ. Δεν βρίσκω τίποτα το ξεχωριστό ή το εκπληκτικό σε αυτή την κίνηση μου», είπε αρχικά η Γιουβεντίνα, με το αρχικό «E».
Για να προσθέσει: «Θα το είχε κάνει οποιοσδήποτε αγαπάει αυτή τη φανέλα. Εμείς στην curva κάθε Κυριακή σηκώνουμε τα κασκόλ, είτε νικάμε είτε χάνουμε, γιατί είμαστε υπερήφανοι που αγαπάμε αυτά τα χρώματα και αφιερώνουμε τη ζωή μας σε αυτά, μέσω θυσιών, φιλιών και συναισθημάτων. Στο Κάρντιφ, εκείνη την στιγμή που υποφέραμε πολύ, με το ματς να έχει κριθεί, το μόνο που έπρεπε να κάνουμε ήταν να σηκώσουμε ψηλά τα κασκόλ στο όνομα μιας απίστευτης αγάπης, μιας αγάπης χωρίς όρια. Ετσι είμαστε εμείς! Η Γιούβε μπορεί να τα χάσει όλα αλλά εμείς θα είμαστε πάντα μαζί της, όπως πάντα!».
Συνεχίζοντας, η κοπέλα αναφέρεται στο πώς πήρε την απόφαση να πάει στο Κάρντιφ. «Από τον Ιανουάριο είχα αποφασίσει να πάω στο Κάρντιφ, αν ήμασταν στον τελικό. Οπως πολλοί, πίστευα σε αυτό το όνειρο και δεν έχει σημασία αν πραγματοποιήθηκε ή όχι, αποτελεί τιμή το γεγονός ότι το πιστέψαμε και το ακολουθήσαμε ως το τέλος. Για το γεγονός και μόνο ότι θέλουμε όλους τους τίτλους και πιστέψαμε ότι μπορούμε να το κάνουμε, πρέπει να είμαστε ευγνώμονες σε αυτή την ομάδα. Δεν είναι όλοι στη δική μας κατάσταση και νομίζω πως είναι πολύ άσχημο να μην έχεις όνειρα να ακολουθήσεις. Εμείς έχουμε και συνεχίζουμε, παρά τα όσα έγιναν... Αν πιστεύεις, πρέπει να είσαι υπερήφανος που πιστεύεις», είπε χαρακτηριστικά.
Στην ίδια συζήτηση-συνέντευξη, αναφέρθηκε για τα τραγικά διαδραματίστηκαν την ίδια ώρα στην Piazza San Carlo (με τους χιλιάδες τραυματίες αλλά και μία γυναίκα να υποκύπτει στα τραύματά της και να χάνει τη ζωή της μερικές ημέρες αργότερα).
«Εμαθα περίπου στη 1 μετά τα μεσάνυχτα τι έγινε στην Piazza San Carlo, όπου ήταν και πολλοί φίλοι μου. Δεν μπορούσα να επικοινωνήσω τηλεφωνικά και ανησυχούσα πολύ γιατί δεν είχα καταλάβει καλά τι έγινε. Αισθάνομαι πολύ τυχερή που δεν ήμουν εκεί. Εχω φίλους που είναι ακόμη σε σοκ και δεν μπορούν να κοιμηθούν το βράδυ. Ηταν πραγματικά δύσκολες ώρες. Θέλω να ξεκαθαρίσω ότι δεν είναι πως δεν μου αρέσει να με θεωρούν κάτι σαν σύμβολο για την αντίδραση μου, αλλά δεν μου αρέσει όλη αυτή η προσοχή. Θέλω να ξαναπώ ότι δεν βρίσκω τίποτα το ξεχωριστό σε αυτό που έκανα, η αγάπη για την φανέλα δεν τελειώνει μετά από μια ήττα και δεν μεγαλώνει μετά από μια νίκη».
Πηγή
Tromaktiko
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Δείτε πως λένε «Γεια» και «Αντίο» σε 70 χώρες του κόσμου
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
