2020-05-05 20:46:12
Παρότι ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος έληξε πριν από σχεδόν 75 χρόνια, το κυνήγι των Ναζί εγκληματιών πολέμου συνεχίζεται - Όχι μόνο στη μικρή οθόνη... αλλά και στην πραγματική ζωή
«Έρχεται μια στιγμή όπου όλοι πρέπει να επιλέξουν ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι. Αλλά όταν υπάρχει πολύ σκοτάδι σε αυτόν τον κόσμο, ίσως η επιλογή να έχει γίνει από μόνη της για εμάς». Ο παραπάνω μονόλογος ανήκει στον έναν και μοναδικό Αλ Πατσίνο ή αλλιώς στον απόλυτο πρωταγωνιστή της τηλεοπτικής σειρά της Amazon-Prime «HUNTERS» η οποία έκανε πρεμιέρα τον Φεβρουάριο του 2020.
Η υπόθεση εκτυλίσσεται στην Αμερική της δεκαετίας του ‘70 όπου μία επίλεκτη ομάδα αυτόκλητων τιμωρών ονόματι «Hunters» με αρχηγό τον Μάγιερ Όφερμαν (Αλ Πατσίνο) έχει μια και μόνο αποστολή: να βρει και να τιμωρήσει τους εναπομείναντες αξιωματούχους του Τρίτου Ράιχ και του Ναζιστικού Κόμματος που διέπραξαν εγκλήματα κατά των ανθρωπότητας και συγκεκριμένα κατά των Εβραίων κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
Αυτό που, όμως, ανακαλύπτουν ξεπερνάει και την πλέον νοσηρή φαντασία διότι, όχι μόνο υπάρχουν πολύ περισσότεροι Ναζί απ’ ό, τι πίστευαν, αλλά εξυφαίνεται και μια τεράστια συνομωσία εκ μέρους τους προκειμένου να εδραιώσουν τη δημιουργία ενός Τέταρτου Ράιχ στην Αμερική του 1977 αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο μέσω μιας συνομωσίας που συνδέεται με τα πιο σημαντικά ιστορικά γεγονότα της Αμερικής του 20ου αιώνα. Αυτό που ακολουθεί είναι ένα παιχνίδι μεταξύ γάτας και ποντικιού ανάμεσα σε Ναζί και Hunters.
Από τον Πατσίνο στον αληθινό Μάγιερ
Ο Μάγιερ της πραγματικής ζωής ακούει στο όνομα Γιενς Ρόμελ, είναι γενικός εισαγγελέας και σε αντίθεση με τους «κινηματογραφικούς» Hunters που στρέφονται στην αυτοδικία, έχει θέσει ως στόχο ζωής να οδηγήσει τους τελευταίους Ναζί στις δικαστικές αίθουσες κι από κει στο κατώφλι της φυλακής.
Από το 2015, o Ρόμελ είναι επικεφαλής μιας μικρής ομάδας η οποία δημιουργήθηκε το 1958 - εποχή που η νεοσυσταθείσα Δυτική Γερμανία άρχισε να ερευνά εγκλήματα που έλαβαν χώρα σε πρώην κατεχόμενες από τη Γερμανία χώρες, όπως η Λιθουανία και η Πολωνία - εδρεύει στην πρώην γυναικεία φυλακή Ludwigsburg της Γερμανίας και ελέγχει εξονυχιστικά εκατομμύρια έγγραφα με σκοπό τον εντοπισμό εγκληματιών πολέμου που διέφυγαν από τη Δικαιοσύνη. Αυτός και οι ερευνητές του «ξεψαχνίζουν» σήμερα περίπου 1,7 εκατομμύρια έγγραφα που χρονολογούνται από τη δεκαετία του 1930, προκειμένου να εντοπίσουν εγκληματίες πολέμου ή αλλιώς τα «γρανάζια» της φονικής μηχανής του Αδόλφου Χίτλερ.
Οι έρευνες για το σκοτεινό παρελθόν του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου έχουν οδηγήσει την ομάδα του Ρόμελ, που απαρτίζεται από πέντε εισαγγελείς, δύο δικαστές και έναν αστυνομικό, σε ολόκληρο τον κόσμο και στα χνάρια κάθε εγκληματία ναζιστή. Από τον πλέον υψηλόβαθμο στρατιωτικό έως και τον τελευταίο βοηθό, καθένα από αυτά τα τέρατα, έχει σήμερα αναγνωριστεί και καταγραφεί από την ομάδα, μαζί με τόπο τέλεσης αλλά και τη φύση των εγκλημάτων του Οι τελευταίοι εγκληματίες, συνεργοί και μάρτυρες των Ναζί έχουν ξεπεράσει πλέον το 90ο έτος ηλικίας, καθιστώντας ακόμη πιο δύσκολο το κυνήγι για επιζώντες εγκληματίες πολέμου. Μόλις αποβιώσουν πλέον όλοι οι δράστες, η Γερμανία θα κλείσει τον δικαστικό φάκελο του «συμβιβασμού» της με την πιο μελανή σελίδα της Σύγχρονης Ιστορίας…
«Πρέπει να εκμεταλλευτούμε την κάθε ημέρα ζωής αυτών των εγκληματιών…»
Το θέαμα των αδύναμων πλέον, κατηγορουμένων που εμφανίζονται στα δικαστήρια για να απολογηθούν για τα εγκλήματα τους, τα οποία χρονολογούνται γύρω στα 1945, έχει ανανεώσει τη συζήτηση για τη σκοτεινή ιστορία της χώρας. Ο Ρόμελ, ο οποίος ουδεμία συγγενική σχέση έχει με τον στρατάρχη του Χίτλερ Έρβιν Ρόμελ, δήλωσε ότι το γραφείο του έχει πραγματοποιήσει 120.000 έρευνες, με αποτέλεσμα 6.000 ετυμηγορίες, αναλογία, την οποία ο ίδιος θεωρεί «μάλλον κακή».
Για δεκαετίες μετά τον πόλεμο, η γερμανική κυβέρνηση και το σύστημα Δικαιοσύνης δεν έδειξαν ζήλο στο να εντοπίσουν πολλούς από τους εμπλεκομένους στη μεγαλύτερη μαζική δολοφονία. Μια αλλαγή-ορόσημο ήρθε το 2011 με την καταδίκη σε πέντε χρόνια φυλάκιση του Τζον Ντεμιάνιουκ ο οποίος υπηρέτησε ως φρουρός στο στρατόπεδο εξόντωσης του Σόμπιμπορ στην κατεχόμενη Πολωνία το 1943.
Γιενς Ρόμελ Γιενς Ρόμελ
Χρειάστηκαν 30 ολόκληρα χρόνια για να πετύχουν την έκδοσή του από το Οχάιο, όπου είχε εργαστεί σε αυτοκινητοβιομηχανία. Προηγουμένως, το 1988, είχε εκδοθεί στο Ισραήλ και καταδικασθεί σε θάνατο καθώς οι επιζώντες του Ολοκαυτώματος τον αναγνώρισαν ως τον φρουρό «φόβο και τρόμο» της Τρεμπλίνκα με το παρατσούκλι «Ιβάν ο Τρομερός».
Ωστόσο, αλλά η καταδίκη του ανατράπηκε από το Ισραηλινό Ανώτατο Δικαστήριο όταν έγγραφα από τη Σοβιετική Ένωση εμφάνισαν έναν άλλο φρουρό ως τον σαδιστή-χειριστή θαλάμου αερίων. Ο Ντεμιάνιουκ επέστρεψε στη συνέχεια στις ΗΠΑ για να συνεχίσει να ζει τη ζωή του, πριν εκδοθεί στη Γερμανία για να αντιμετωπίσει διαφορετικές κατηγορίες.
Άουσβιτς
Η απόφαση του 2011 άνοιξε το δρόμο για δίωξη όσων εργάστηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, από στρατιώτες έως λογιστές, με την κατηγορία της συνέργειας σε μαζικές δολοφονίες. Ο Όσκαρ Γκένινγκ, γνωστός ως «Ο λογιστής του Άουσβιτς» για τη θέση του ως λογιστής SS στο στρατόπεδο θανάτου των Ναζί, δικάστηκε και καταδικάστηκε στη βόρεια γερμανική πόλη Lueneburg το 2015 με την κατηγορία της συνέργειας στη δολοφονία 300.000 ανθρώπων. Ως επακόλουθο αυτής της ποινικής δίωξης, το 2016, ο Ρόμελ είπε, ότι το γραφείο του θα ασκούσε διώξεις σε περισσότερους πολίτες, που εργάζονταν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης ακόμη και ως γραμματείς ή τηλεφωνητές στέλνοντάς τους σε δίκη ως συνεργούς σε μαζικές δολοφονίες. Όπως χαρακτηριστικά είχε δηλώσει τότε: «Πιστεύουμε ότι και οι φρουροί ήταν σε κάποιο βαθμό συνεργοί στις δολοφονίες, ακόμη και το πολιτικό προσωπικό των στρατοπέδων, μιας και η δουλειά που έκαναν ήταν «απαραίτητη» ώστε να συνεχιστεί η επιχείρηση των μαζικών δολοφονών. Τα περιθώρια του χρόνου για να οδηγήσουμε αυτούς του ανθρώπους στα δικαστήρια στενεύουν. Ο νεότερος κατηγορούμενος είναι σήμερα 91 ετών. Αν θέλουμε να αποδοθεί έστω και αργά δικαιοσύνη θα πρέπει να εκμεταλλευτούμε την κάθε ημέρα ζωής αυτών των εγκληματιών».
Όσκαρ Γκένινγκ
Ανάκληση υπηκοότητας στα 95 και άλλες ποινές
Πολλοί είναι αυτοί που ορθώς έχουν επικρίνει τον σχετικά μικρό αριθμό Ναζί εγκληματιών πολέμου που προσήχθησαν ενώπιον της Δικαιοσύνης - μέχρι το 2012 υπολογίζεται ότι 6.498 άτομα είχαν καταδικαστεί για το ρόλο τους στο Ολοκαύτωμα. Ένας από τους πλέον διαβόητους Ναζί που απέφυγε τη σύλληψη ήταν ο Δρ Γιόζεφ Μένγκελε, γνωστός ως «Άγγελος του Θανάτου», ο οποίος ως γιατρός του Άουσβιτς πραγματοποίησε φρικτά πειράματα σε κρατούμενους στο στρατόπεδο συγκέντρωσης. Ένα έγγραφο, στα αρχεία της ομάδας του Ρόμελ, που συντάχθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1950, ανέφερε ότι… «ο τόπος που βρίσκεται είναι επί του παρόντος άγνωστος, πιθανότατα στην Αργεντινή». Ο Μένγκελε πέθανε το 1979 στη Βραζιλία, έχοντας αποφύγει τη σύλληψή του μαζί με την απόδοση της δικαιοσύνης για μία ολόκληρη ζωή. Ο Ρόμελ δεν θέλει να έχουν την ίδια τύχη κι άλλοι εγκληματίες πολέμου.
Γιόζεφ Μένγκελε
Νωρίτερα αυτό το μήνα ο 95χρονος Χέλμουτ Ομπερλάντερ, ο οποίος εργάστηκε ως μεταφραστής για τα Ναζιστικά «τάγματα θανάτου», που χρησιμοποιούσε το καθεστώς του Χίτλερ πριν από την ανάπτυξη στρατοπέδων συγκέντρωσης, είδε την Καναδική του υπηκοότητα να ανακαλείται. Ο υπερήλικας αγωνιζόταν να παραμείνει στον Καναδά από το 1995, όταν αποκαλύφθηκε ότι είχε πει ψέματα για τη συμμετοχή του στην ομάδα Einsatzkommando , αποστολή της οποίας ήταν η εξόντωση Εβραίων, Πολωνών, διανοούμενων, Ρομά, ομοφυλόφιλων και κομμουνιστών.
Τον περασμένο Αύγουστο, ο 95χρονος Γιάκιβ Πάλιγ, τον οποίο οι αρχές των ΗΠΑ προσπαθούσαν να απελάσουν από το 2005, στάλθηκε πίσω στη Γερμανία για να δικασθεί. Ο Πάλιγ, ο οποίος πέθανε τον Ιανουάριο, είχε εργαστεί ως φρουρός στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Τρεμπλίνκα στην τότε κατεχόμενη από τη Γερμανία, Πολωνία. Παρότι ισχυρίστηκε ότι αυτός και άλλοι άντρες εξαναγκάστηκαν να εργαστούν για τους Ναζί, δεν τον πίστεψε κανείς.
Γιάκιβ Πάλιγ
Στρατόπεδο Μαουτχάουζεν
Ο Χανς Βέρνερ Χ, του οποίου το επώνυμο δεν γνωστοποιήθηκε λόγω του Γερμανικού Νόμου Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, κατηγορήθηκε ότι υπηρετούσε ως φύλακας SS στο στρατόπεδο Μαουτχάουζεν στη βόρεια Αυστρία, εκεί όπου δολοφονήθηκαν 36.223 άνθρωποι, από το 1944 έως το 1945. Ωστόσο, τον περασμένο Νοέμβριο, ένα Γερμανικό δικαστήριο αρνήθηκε να στείλει τον 95χρονο σε δίκη, λέγοντας ότι δεν υπήρχαν αρκετά αποδεικτικά στοιχεία. Το δικαστήριο του Βερολίνου δήλωσε ότι οι εισαγγελείς έχουν ασκήσει έφεση κατά της απόφασης αυτής αναμένοντας την επόμενη ημερομηνία για τη συζήτηση της υπόθεσης. Τέλος, ο 94χρονος σήμερα Γιόχαν Ρεχμπόγκεν, είναι ένας ακόμη πρώην φύλακας των SS, ο οποίος δικάζεται για εκατοντάδες κατηγορίες συνέργειας σε δολοφονίες στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Στούτχοφ.
Κάποιοι μπορεί να ισχυριστούν ότι η τιμωρία άργησε πολύ και πως είναι μάταιο να τιμωρήσεις έναν άνθρωπο που βρίσκεται ένα βήμα πριν από τον θάνατο. Άλλοι πάλι, όπως ο Αλ Πατσίνο, λένε πως: «Πρέπει πάντα να θυμόμαστε ότι το κακό που υπάρχει ανάμεσά μας αρχίζει με ένα σημάδι. Κατόπιν μεγαλώνει και γίνεται κηλίδα. Κι έπειτα γίνεται μάστιγα…». Για ακόμη μία φορά, ψηφίζουμε Πατσίνο…
anatakti
«Έρχεται μια στιγμή όπου όλοι πρέπει να επιλέξουν ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι. Αλλά όταν υπάρχει πολύ σκοτάδι σε αυτόν τον κόσμο, ίσως η επιλογή να έχει γίνει από μόνη της για εμάς». Ο παραπάνω μονόλογος ανήκει στον έναν και μοναδικό Αλ Πατσίνο ή αλλιώς στον απόλυτο πρωταγωνιστή της τηλεοπτικής σειρά της Amazon-Prime «HUNTERS» η οποία έκανε πρεμιέρα τον Φεβρουάριο του 2020.
Η υπόθεση εκτυλίσσεται στην Αμερική της δεκαετίας του ‘70 όπου μία επίλεκτη ομάδα αυτόκλητων τιμωρών ονόματι «Hunters» με αρχηγό τον Μάγιερ Όφερμαν (Αλ Πατσίνο) έχει μια και μόνο αποστολή: να βρει και να τιμωρήσει τους εναπομείναντες αξιωματούχους του Τρίτου Ράιχ και του Ναζιστικού Κόμματος που διέπραξαν εγκλήματα κατά των ανθρωπότητας και συγκεκριμένα κατά των Εβραίων κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
Αυτό που, όμως, ανακαλύπτουν ξεπερνάει και την πλέον νοσηρή φαντασία διότι, όχι μόνο υπάρχουν πολύ περισσότεροι Ναζί απ’ ό, τι πίστευαν, αλλά εξυφαίνεται και μια τεράστια συνομωσία εκ μέρους τους προκειμένου να εδραιώσουν τη δημιουργία ενός Τέταρτου Ράιχ στην Αμερική του 1977 αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο μέσω μιας συνομωσίας που συνδέεται με τα πιο σημαντικά ιστορικά γεγονότα της Αμερικής του 20ου αιώνα. Αυτό που ακολουθεί είναι ένα παιχνίδι μεταξύ γάτας και ποντικιού ανάμεσα σε Ναζί και Hunters.
Από τον Πατσίνο στον αληθινό Μάγιερ
Ο Μάγιερ της πραγματικής ζωής ακούει στο όνομα Γιενς Ρόμελ, είναι γενικός εισαγγελέας και σε αντίθεση με τους «κινηματογραφικούς» Hunters που στρέφονται στην αυτοδικία, έχει θέσει ως στόχο ζωής να οδηγήσει τους τελευταίους Ναζί στις δικαστικές αίθουσες κι από κει στο κατώφλι της φυλακής.
Από το 2015, o Ρόμελ είναι επικεφαλής μιας μικρής ομάδας η οποία δημιουργήθηκε το 1958 - εποχή που η νεοσυσταθείσα Δυτική Γερμανία άρχισε να ερευνά εγκλήματα που έλαβαν χώρα σε πρώην κατεχόμενες από τη Γερμανία χώρες, όπως η Λιθουανία και η Πολωνία - εδρεύει στην πρώην γυναικεία φυλακή Ludwigsburg της Γερμανίας και ελέγχει εξονυχιστικά εκατομμύρια έγγραφα με σκοπό τον εντοπισμό εγκληματιών πολέμου που διέφυγαν από τη Δικαιοσύνη. Αυτός και οι ερευνητές του «ξεψαχνίζουν» σήμερα περίπου 1,7 εκατομμύρια έγγραφα που χρονολογούνται από τη δεκαετία του 1930, προκειμένου να εντοπίσουν εγκληματίες πολέμου ή αλλιώς τα «γρανάζια» της φονικής μηχανής του Αδόλφου Χίτλερ.
Οι έρευνες για το σκοτεινό παρελθόν του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου έχουν οδηγήσει την ομάδα του Ρόμελ, που απαρτίζεται από πέντε εισαγγελείς, δύο δικαστές και έναν αστυνομικό, σε ολόκληρο τον κόσμο και στα χνάρια κάθε εγκληματία ναζιστή. Από τον πλέον υψηλόβαθμο στρατιωτικό έως και τον τελευταίο βοηθό, καθένα από αυτά τα τέρατα, έχει σήμερα αναγνωριστεί και καταγραφεί από την ομάδα, μαζί με τόπο τέλεσης αλλά και τη φύση των εγκλημάτων του Οι τελευταίοι εγκληματίες, συνεργοί και μάρτυρες των Ναζί έχουν ξεπεράσει πλέον το 90ο έτος ηλικίας, καθιστώντας ακόμη πιο δύσκολο το κυνήγι για επιζώντες εγκληματίες πολέμου. Μόλις αποβιώσουν πλέον όλοι οι δράστες, η Γερμανία θα κλείσει τον δικαστικό φάκελο του «συμβιβασμού» της με την πιο μελανή σελίδα της Σύγχρονης Ιστορίας…
«Πρέπει να εκμεταλλευτούμε την κάθε ημέρα ζωής αυτών των εγκληματιών…»
Το θέαμα των αδύναμων πλέον, κατηγορουμένων που εμφανίζονται στα δικαστήρια για να απολογηθούν για τα εγκλήματα τους, τα οποία χρονολογούνται γύρω στα 1945, έχει ανανεώσει τη συζήτηση για τη σκοτεινή ιστορία της χώρας. Ο Ρόμελ, ο οποίος ουδεμία συγγενική σχέση έχει με τον στρατάρχη του Χίτλερ Έρβιν Ρόμελ, δήλωσε ότι το γραφείο του έχει πραγματοποιήσει 120.000 έρευνες, με αποτέλεσμα 6.000 ετυμηγορίες, αναλογία, την οποία ο ίδιος θεωρεί «μάλλον κακή».
Για δεκαετίες μετά τον πόλεμο, η γερμανική κυβέρνηση και το σύστημα Δικαιοσύνης δεν έδειξαν ζήλο στο να εντοπίσουν πολλούς από τους εμπλεκομένους στη μεγαλύτερη μαζική δολοφονία. Μια αλλαγή-ορόσημο ήρθε το 2011 με την καταδίκη σε πέντε χρόνια φυλάκιση του Τζον Ντεμιάνιουκ ο οποίος υπηρέτησε ως φρουρός στο στρατόπεδο εξόντωσης του Σόμπιμπορ στην κατεχόμενη Πολωνία το 1943.
Γιενς Ρόμελ Γιενς Ρόμελ
Χρειάστηκαν 30 ολόκληρα χρόνια για να πετύχουν την έκδοσή του από το Οχάιο, όπου είχε εργαστεί σε αυτοκινητοβιομηχανία. Προηγουμένως, το 1988, είχε εκδοθεί στο Ισραήλ και καταδικασθεί σε θάνατο καθώς οι επιζώντες του Ολοκαυτώματος τον αναγνώρισαν ως τον φρουρό «φόβο και τρόμο» της Τρεμπλίνκα με το παρατσούκλι «Ιβάν ο Τρομερός».
Ωστόσο, αλλά η καταδίκη του ανατράπηκε από το Ισραηλινό Ανώτατο Δικαστήριο όταν έγγραφα από τη Σοβιετική Ένωση εμφάνισαν έναν άλλο φρουρό ως τον σαδιστή-χειριστή θαλάμου αερίων. Ο Ντεμιάνιουκ επέστρεψε στη συνέχεια στις ΗΠΑ για να συνεχίσει να ζει τη ζωή του, πριν εκδοθεί στη Γερμανία για να αντιμετωπίσει διαφορετικές κατηγορίες.
Άουσβιτς
Η απόφαση του 2011 άνοιξε το δρόμο για δίωξη όσων εργάστηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, από στρατιώτες έως λογιστές, με την κατηγορία της συνέργειας σε μαζικές δολοφονίες. Ο Όσκαρ Γκένινγκ, γνωστός ως «Ο λογιστής του Άουσβιτς» για τη θέση του ως λογιστής SS στο στρατόπεδο θανάτου των Ναζί, δικάστηκε και καταδικάστηκε στη βόρεια γερμανική πόλη Lueneburg το 2015 με την κατηγορία της συνέργειας στη δολοφονία 300.000 ανθρώπων. Ως επακόλουθο αυτής της ποινικής δίωξης, το 2016, ο Ρόμελ είπε, ότι το γραφείο του θα ασκούσε διώξεις σε περισσότερους πολίτες, που εργάζονταν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης ακόμη και ως γραμματείς ή τηλεφωνητές στέλνοντάς τους σε δίκη ως συνεργούς σε μαζικές δολοφονίες. Όπως χαρακτηριστικά είχε δηλώσει τότε: «Πιστεύουμε ότι και οι φρουροί ήταν σε κάποιο βαθμό συνεργοί στις δολοφονίες, ακόμη και το πολιτικό προσωπικό των στρατοπέδων, μιας και η δουλειά που έκαναν ήταν «απαραίτητη» ώστε να συνεχιστεί η επιχείρηση των μαζικών δολοφονών. Τα περιθώρια του χρόνου για να οδηγήσουμε αυτούς του ανθρώπους στα δικαστήρια στενεύουν. Ο νεότερος κατηγορούμενος είναι σήμερα 91 ετών. Αν θέλουμε να αποδοθεί έστω και αργά δικαιοσύνη θα πρέπει να εκμεταλλευτούμε την κάθε ημέρα ζωής αυτών των εγκληματιών».
Όσκαρ Γκένινγκ
Ανάκληση υπηκοότητας στα 95 και άλλες ποινές
Πολλοί είναι αυτοί που ορθώς έχουν επικρίνει τον σχετικά μικρό αριθμό Ναζί εγκληματιών πολέμου που προσήχθησαν ενώπιον της Δικαιοσύνης - μέχρι το 2012 υπολογίζεται ότι 6.498 άτομα είχαν καταδικαστεί για το ρόλο τους στο Ολοκαύτωμα. Ένας από τους πλέον διαβόητους Ναζί που απέφυγε τη σύλληψη ήταν ο Δρ Γιόζεφ Μένγκελε, γνωστός ως «Άγγελος του Θανάτου», ο οποίος ως γιατρός του Άουσβιτς πραγματοποίησε φρικτά πειράματα σε κρατούμενους στο στρατόπεδο συγκέντρωσης. Ένα έγγραφο, στα αρχεία της ομάδας του Ρόμελ, που συντάχθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1950, ανέφερε ότι… «ο τόπος που βρίσκεται είναι επί του παρόντος άγνωστος, πιθανότατα στην Αργεντινή». Ο Μένγκελε πέθανε το 1979 στη Βραζιλία, έχοντας αποφύγει τη σύλληψή του μαζί με την απόδοση της δικαιοσύνης για μία ολόκληρη ζωή. Ο Ρόμελ δεν θέλει να έχουν την ίδια τύχη κι άλλοι εγκληματίες πολέμου.
Γιόζεφ Μένγκελε
Νωρίτερα αυτό το μήνα ο 95χρονος Χέλμουτ Ομπερλάντερ, ο οποίος εργάστηκε ως μεταφραστής για τα Ναζιστικά «τάγματα θανάτου», που χρησιμοποιούσε το καθεστώς του Χίτλερ πριν από την ανάπτυξη στρατοπέδων συγκέντρωσης, είδε την Καναδική του υπηκοότητα να ανακαλείται. Ο υπερήλικας αγωνιζόταν να παραμείνει στον Καναδά από το 1995, όταν αποκαλύφθηκε ότι είχε πει ψέματα για τη συμμετοχή του στην ομάδα Einsatzkommando , αποστολή της οποίας ήταν η εξόντωση Εβραίων, Πολωνών, διανοούμενων, Ρομά, ομοφυλόφιλων και κομμουνιστών.
Τον περασμένο Αύγουστο, ο 95χρονος Γιάκιβ Πάλιγ, τον οποίο οι αρχές των ΗΠΑ προσπαθούσαν να απελάσουν από το 2005, στάλθηκε πίσω στη Γερμανία για να δικασθεί. Ο Πάλιγ, ο οποίος πέθανε τον Ιανουάριο, είχε εργαστεί ως φρουρός στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Τρεμπλίνκα στην τότε κατεχόμενη από τη Γερμανία, Πολωνία. Παρότι ισχυρίστηκε ότι αυτός και άλλοι άντρες εξαναγκάστηκαν να εργαστούν για τους Ναζί, δεν τον πίστεψε κανείς.
Γιάκιβ Πάλιγ
Στρατόπεδο Μαουτχάουζεν
Ο Χανς Βέρνερ Χ, του οποίου το επώνυμο δεν γνωστοποιήθηκε λόγω του Γερμανικού Νόμου Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, κατηγορήθηκε ότι υπηρετούσε ως φύλακας SS στο στρατόπεδο Μαουτχάουζεν στη βόρεια Αυστρία, εκεί όπου δολοφονήθηκαν 36.223 άνθρωποι, από το 1944 έως το 1945. Ωστόσο, τον περασμένο Νοέμβριο, ένα Γερμανικό δικαστήριο αρνήθηκε να στείλει τον 95χρονο σε δίκη, λέγοντας ότι δεν υπήρχαν αρκετά αποδεικτικά στοιχεία. Το δικαστήριο του Βερολίνου δήλωσε ότι οι εισαγγελείς έχουν ασκήσει έφεση κατά της απόφασης αυτής αναμένοντας την επόμενη ημερομηνία για τη συζήτηση της υπόθεσης. Τέλος, ο 94χρονος σήμερα Γιόχαν Ρεχμπόγκεν, είναι ένας ακόμη πρώην φύλακας των SS, ο οποίος δικάζεται για εκατοντάδες κατηγορίες συνέργειας σε δολοφονίες στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Στούτχοφ.
Κάποιοι μπορεί να ισχυριστούν ότι η τιμωρία άργησε πολύ και πως είναι μάταιο να τιμωρήσεις έναν άνθρωπο που βρίσκεται ένα βήμα πριν από τον θάνατο. Άλλοι πάλι, όπως ο Αλ Πατσίνο, λένε πως: «Πρέπει πάντα να θυμόμαστε ότι το κακό που υπάρχει ανάμεσά μας αρχίζει με ένα σημάδι. Κατόπιν μεγαλώνει και γίνεται κηλίδα. Κι έπειτα γίνεται μάστιγα…». Για ακόμη μία φορά, ψηφίζουμε Πατσίνο…
anatakti
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Απάτη με ευρωπαϊκά κονδύλια: Ελληνίδα ερευνήτρια πήρε 1,1 εκατ. ευρώ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
