2020-08-30 09:23:27
Το «έργο» επαναλαμβάνεται για μια ακόμη χρονιά, στο διαδίκτυο, στα ΜΜΕ, στις καφετέριες. Όλοι, ειδικοί και «ειδικοί» οικτίρουν το σύστημα που επιτρέπει σ’ αυτούς τους «άσχετους», που πήραν 3000 ή και λιγότερα μόρια να μπουν σε μια σχολή. Πολλές φορές βλέπω, μάλιστα, σε τέτοιου είδους συζητήσεις να πρωτοστατούν καθηγητές της δευτεροβάθμιας Ακούγοντας τα όλα αυτά κάποιες σκέψεις γεννιούνται μέσα μου. Αν δεν κάνω λάθος προϋπόθεση για να συνεχίσει κάποιος στην τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι η ολοκλήρωση των αποκαλούμενων «εγκύκλιων» σπουδών, δηλαδή της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Στην τριτοβάθμια πλέον θα αποκτήσει εκείνη την ειδικότητα που θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό την εργασιακή του πορεία και την προσφορά του στο κοινωνικό σύνολο και την ανάπτυξη της χώρας (ναι, ξέρω θα μου πείτε για την επαγγελματική αποκατάσταση, τη μετανάστευση και πολλά άλλα, αλλά δεν είναι του παρόντος). Δυνητικά λοιπόν ΚΑΘΕ νέος που έχει τελειώσει το Λύκειο μπορεί να γραφτεί στην τριτοβάθμια εκπαίδευση
. Επειδή όμως οι διάφορες σχολές δεν μπορούν να δεχτούν όλους όσοι το επιθυμούν καθιερώθηκαν οι εισαγωγικές εξετάσεις, όποια μορφή κι αν είχαν διαχρονικά. Στην Ελλάδα βέβαια υπάρχει και το Ελεύθερο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, που είναι Δημόσιο, αλλά οι φοιτητές του (ναι έχουν προτεραιότητα όσοι συμπλήρωσαν το 23-ο έτος) εισάγονται σήμερα με σειρά προτεραιότητας υποβολής της αίτησης!.. Αυτοί, τα πτυχία των οποίων είναι ισότιμα, τι βαθμό είχαν άραγε στις πανελλήνιες;;; Ας μη μιλήσουμε και για τα ιδιωτικά κολέγια (που προσφάτως τα πτυχία τους αναγνωρίσθηκαν ως ισότιμα) και έχουν ως βάση το μηδέν (0)! Ή για κάποια Πανεπιστήμια του εξωτερικού…
Ας συνεχίσουμε όμως. Τίθεται το ερώτημα λοιπόν. Ένα παιδί με απολυτήριο Λυκείου έχει τις απαιτούμενες βάσεις για να παρακολουθήσει σπουδές τρίτου βαθμού; Και ρωτάω τους συναδέλφους μου εκπαιδευτικούς της δευτεροβάθμιας. Αν η απάντησή τους είναι «ναι», τότε προς τι οι οιμωγές; Αν η απάντησή τους είναι «όχι», τότε γιατί πήρε απολυτήριο; Ποιος του το έδωσε;;;
Έχει ειπωθεί πολλές φορές κι από πολλούς. Οι πανελλήνιες είναι εξετάσεις επιλογής και όχι διαπίστωσης γνώσεων. Επομένως η λέξη «βάση» (και εννοώ κατώτερος βαθμός που πρέπει να γράψει κάποιος για να εισαχθεί) ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΑΚΤΙΚΟ ΝΟΗΜΑ, Η διαπίστωση της αφομοίωσης των εγκύκλιων γνώσεων, αλλά και των γνώσεων σε συγκεκριμένα μαθήματα, πρέπει να γίνεται στο σχολείο. Γίνεται;;; Όσο για τις «βάσεις», όλοι το ξέρουμε, ότι η άνοδος ή η κάθοδός τους οφείλεται σε μια σειρά παράγοντες. Κύριος είναι η ευκολία ή δυσκολία των θεμάτων, αλλά πολύ σημαντικό ρόλο παίζουν και οικονομικοί, κοινωνικοί και φέτος επιδημιολογικοί παράγοντες.
Δύο ακόμη ζητήματα. Πρώτον. Η πολυετής εμπειρία μου από το Πανεπιστήμιο μου δείχνει ότι ο βαθμός εισαγωγής, στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων, δεν αντιστοιχεί ούτε σε γνώσεις, ούτε σε επιδόσεις κατά τις σπουδές του. Γιατί είναι τεράστιο το θέμα του τι εξετάζεται στις Πανελλήνιες, ας μην το ανοίξουμε εδώ. Επομένως ας μην θεοποιούμε τους «αριστεύσαντες» και ας μην στέλνουμε στον καιάδα τους «τελευτήσαντες»
Δεύτερον. Όπως πολύ σωστά επεσήμανε και κάποιος συνάδελφος, η πορεία των φοιτητών στη συγκεκριμένη σχολή θα εξαρτηθεί από το κατά πόσον αυτή θα προσπαθήσει όχι να «διώξει» τους «κακούς», αλλά πως να τους φέρει στο επίπεδο που χρειάζεται, ώστε, χωρίς εκπτώσεις, να μπορέσουν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της ειδικότητάς τους. Δυστυχώς εδώ τα πράγματα είναι πολύ μπερδεμένα. Όπως έχω επισημάνει και σε άλλο άρθρο μου, λίγοι, πολύ λίγοι συνάδελφοι πανεπιστημιακοί έχουν εικόνα για την κατάσταση στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Έτσι για πολλούς υπάρχουν εύκολες λύσεις. Πριν κάποιους μήνες έτυχε να παρακολουθήσω τα τελευταία 20 λεπτά από το μάθημα κάποιου συναδέλφου σε ένα από τα καλά περιφερειακά Πανεπιστήμια. Ήταν στον ηλεκτρομαγνητισμό και οι φοιτητές (της πολυτεχνικής) πρέπει να ήταν στο τέλος του 2-ου εξαμήνου σπουδών. Ένιωσα άβολα. Η διδασκαλία γινόταν σε επίπεδο 1-ης ή 2-ας Λυκείου… Όταν ρώτησα τον συνάδελφο γιατί, η απάντησή του ήταν αφοπλιστική: «Γιατί δεν τραβάνε». Δεν ξέρω τι ήταν αλήθεια, πάντως στο συγκεκριμένο Τμήμα η βάση ήταν πάνω από 15000 μόρια… Πολύ φοβάμαι λοιπόν, πως αν πάρουμε υπόψη μας και την επερχόμενη σύνδεση της αξιολόγησης με τη χρηματοδότηση και το γεγονός ότι σίγουρα (όπως συμβαίνει παγκοσμίως) ένας από τους δείκτες θα είναι το ποσοστό αυτών που αποφοιτούν σε σχέση με αυτούς που εισέρχονται, το μέλλον κάθε άλλο παρά ευοίωνο είναι.
Και κάτι τελευταίο. Διαβάζω και πάλι φωνές «τι σόι Μαθηματικοί ή Φυσικοί θα βγουν από αυτούς;» Γιατί, είστε τόσο σίγουροι, ότι όσοι σήμερα εργάζονται ως Φυσικοί ξέρουν «Φυσική». Κι ας μην ξεχνιόμαστε, το αεικίνητο υπάρχει κι ο κβαντικός μέντορας και τα «μέλη του σώματος των ομοτίμων καθηγητών» που αλωνίζουν τη χώρα και και και…
Ας αφήσουμε τα παιδιά να χαρούν για τις επιτυχίες τους κι ας ελπίζουμε (ίσως μάταια) ότι τα Πανεπιστήμια και θα ανεβάσουν το επίπεδο ΟΛΩΝ (και των «αριστούχων») και θα αποβάλλουν αυτούς που βρίσκονται εκεί «κατά λάθος».
Πηγή: Χ. Τρικαλινός φβ
tinanantsou.blogspot.gr
Ας συνεχίσουμε όμως. Τίθεται το ερώτημα λοιπόν. Ένα παιδί με απολυτήριο Λυκείου έχει τις απαιτούμενες βάσεις για να παρακολουθήσει σπουδές τρίτου βαθμού; Και ρωτάω τους συναδέλφους μου εκπαιδευτικούς της δευτεροβάθμιας. Αν η απάντησή τους είναι «ναι», τότε προς τι οι οιμωγές; Αν η απάντησή τους είναι «όχι», τότε γιατί πήρε απολυτήριο; Ποιος του το έδωσε;;;
Έχει ειπωθεί πολλές φορές κι από πολλούς. Οι πανελλήνιες είναι εξετάσεις επιλογής και όχι διαπίστωσης γνώσεων. Επομένως η λέξη «βάση» (και εννοώ κατώτερος βαθμός που πρέπει να γράψει κάποιος για να εισαχθεί) ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΑΚΤΙΚΟ ΝΟΗΜΑ, Η διαπίστωση της αφομοίωσης των εγκύκλιων γνώσεων, αλλά και των γνώσεων σε συγκεκριμένα μαθήματα, πρέπει να γίνεται στο σχολείο. Γίνεται;;; Όσο για τις «βάσεις», όλοι το ξέρουμε, ότι η άνοδος ή η κάθοδός τους οφείλεται σε μια σειρά παράγοντες. Κύριος είναι η ευκολία ή δυσκολία των θεμάτων, αλλά πολύ σημαντικό ρόλο παίζουν και οικονομικοί, κοινωνικοί και φέτος επιδημιολογικοί παράγοντες.
Δύο ακόμη ζητήματα. Πρώτον. Η πολυετής εμπειρία μου από το Πανεπιστήμιο μου δείχνει ότι ο βαθμός εισαγωγής, στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων, δεν αντιστοιχεί ούτε σε γνώσεις, ούτε σε επιδόσεις κατά τις σπουδές του. Γιατί είναι τεράστιο το θέμα του τι εξετάζεται στις Πανελλήνιες, ας μην το ανοίξουμε εδώ. Επομένως ας μην θεοποιούμε τους «αριστεύσαντες» και ας μην στέλνουμε στον καιάδα τους «τελευτήσαντες»
Δεύτερον. Όπως πολύ σωστά επεσήμανε και κάποιος συνάδελφος, η πορεία των φοιτητών στη συγκεκριμένη σχολή θα εξαρτηθεί από το κατά πόσον αυτή θα προσπαθήσει όχι να «διώξει» τους «κακούς», αλλά πως να τους φέρει στο επίπεδο που χρειάζεται, ώστε, χωρίς εκπτώσεις, να μπορέσουν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της ειδικότητάς τους. Δυστυχώς εδώ τα πράγματα είναι πολύ μπερδεμένα. Όπως έχω επισημάνει και σε άλλο άρθρο μου, λίγοι, πολύ λίγοι συνάδελφοι πανεπιστημιακοί έχουν εικόνα για την κατάσταση στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Έτσι για πολλούς υπάρχουν εύκολες λύσεις. Πριν κάποιους μήνες έτυχε να παρακολουθήσω τα τελευταία 20 λεπτά από το μάθημα κάποιου συναδέλφου σε ένα από τα καλά περιφερειακά Πανεπιστήμια. Ήταν στον ηλεκτρομαγνητισμό και οι φοιτητές (της πολυτεχνικής) πρέπει να ήταν στο τέλος του 2-ου εξαμήνου σπουδών. Ένιωσα άβολα. Η διδασκαλία γινόταν σε επίπεδο 1-ης ή 2-ας Λυκείου… Όταν ρώτησα τον συνάδελφο γιατί, η απάντησή του ήταν αφοπλιστική: «Γιατί δεν τραβάνε». Δεν ξέρω τι ήταν αλήθεια, πάντως στο συγκεκριμένο Τμήμα η βάση ήταν πάνω από 15000 μόρια… Πολύ φοβάμαι λοιπόν, πως αν πάρουμε υπόψη μας και την επερχόμενη σύνδεση της αξιολόγησης με τη χρηματοδότηση και το γεγονός ότι σίγουρα (όπως συμβαίνει παγκοσμίως) ένας από τους δείκτες θα είναι το ποσοστό αυτών που αποφοιτούν σε σχέση με αυτούς που εισέρχονται, το μέλλον κάθε άλλο παρά ευοίωνο είναι.
Και κάτι τελευταίο. Διαβάζω και πάλι φωνές «τι σόι Μαθηματικοί ή Φυσικοί θα βγουν από αυτούς;» Γιατί, είστε τόσο σίγουροι, ότι όσοι σήμερα εργάζονται ως Φυσικοί ξέρουν «Φυσική». Κι ας μην ξεχνιόμαστε, το αεικίνητο υπάρχει κι ο κβαντικός μέντορας και τα «μέλη του σώματος των ομοτίμων καθηγητών» που αλωνίζουν τη χώρα και και και…
Ας αφήσουμε τα παιδιά να χαρούν για τις επιτυχίες τους κι ας ελπίζουμε (ίσως μάταια) ότι τα Πανεπιστήμια και θα ανεβάσουν το επίπεδο ΟΛΩΝ (και των «αριστούχων») και θα αποβάλλουν αυτούς που βρίσκονται εκεί «κατά λάθος».
Πηγή: Χ. Τρικαλινός φβ
tinanantsou.blogspot.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Το νερό ποτέ δεν τελειώνει
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
«Τα καλύτερά μας χρόνια»: Δείτε το πρώτο teaser
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
