Αντιμέτωποι με την αλήθεια μας... Σκέψεις αναγνώστριας

2012-11-08 16:22:03

Σκεπτόμενη, προβληματισμένη, απορημένη αναλογίζομαι την τελευταία φορά που άσκησα κριτική αληθινή στον εαυτό μου, που άκουσα την φωνούλα , που δεν αφήνω παρά μόνο σε ελάχιστες περιπτώσεις , να γίνεται κραυγή από... τα βάθη του συνειδητού μου, της ψυχής μου. Πάει καιρός... Ξεχάσαμε να αντιλαμβανόμαστε τον παλμό των συνειδήσεών μας, του δικαίου μας, να νιώθουμε τις ανάγκες μας, τις πραγματικές,οι οποίες εκ δια μέτρου αντίθετες και κάθε άλλο παρά υλικές είναι. Αρκούμαστε στον αγώνα απόκτησης του νέου smart phone , της φιλαρέσκειας μας να κοιτάζουμε το είδωλό μας με τα νέα μοδάτα λεοπάρ παπούτσια και να λησμονούμε την αληθινή ουσία και το βαθύτερο νόημα του κομματιού, που αποτελούμε στον κόσμο μας, είτε αυτός περιορίζεται στον τόπο διαμονής μας,είτε ξεπερνά τα σύνορα της χώρας μας. Είμαστε μοναδικοί , αλλά παρόλα αυτά μας διακατέχει η τάση να θέλουμε να μοιάζουμε με τους άλλους , κυνηγώντας , όχι πάντα με θεμιτή μάχη, τον ίδιο στόχο, ο οποίος τελικά μας αφήνει ανικανοποίητους, διότι δεν αγαπάμε όλοι με τον ίδιο τρόπο ό,τι μας περιβάλλει

. Αλλιώς αγαπώ εγώ π.χ. τον ήλιο και διαφορετικά τον βιώνει και τον αγαπά ο διπλανός μου. Υπάρχουν , βέβαια κι οι περιπτώσεις , όπου σε πολλούς ανθρώπους αρέσουν τα ίδια πράγματα, θέτοντας κοινούς στόχους και χτίζοντας κοινές προοπτικές. Όπως και να ' χει όμως , η πλειοψηφία μας μάχεται για επιφανειακές και εφήμερες καταστάσεις, οι οποίες αργά ή γρήγορα θα παρασυρθούν απ' τον χείμαρρο της αλήθειας και θα σκορπίσουν σαν τα φύλλα των δέντρων , που στροβιλίζονται και χάνονται απ' τον βοριά. Παγιδεύουμε την αλήθεια μας και κατ' επέκταση τον ίδιο μας τον εαυτό σε δόλια και ανούσια ρίσκα και αφήνουμε να μας προσπεράσει η ζωή, κοιτάμε τον τρόπο , που ο διπλανός μας θα δώσει την δική του πινελιά στη ζωή και τον κόσμο και στεκόμαστε σε δύο αμφίρροπες καταστάσεις: να αντιγράψουμε την πινελιά του ή να καταστρέψουμε τον πίνακά του, οι οποίες δεν έχουν να κάνουν πάντα με τον δρόμο του καλού ή του κακού, αλλά με την επιφανειακή τέρψη και την φαιδρή μας ανάδειξη. Ο καθένας αναλαμβάνοντας την ευθύνη του εαυτού του , αποφασίζει και τον δρόμο , που θα επιλέξει : να ζει μόνο με αλήθειες, συνθηκολογόντας με τα λάθη και τα άσχημα του παρελθόντος του ή να ζει παρασιτικά έναντι των άλλων, κριτικάροντας κάθετι και αρνούμενος την παραδοχή της πραγματικότητας, πλάθοντας έτσι το δικό του παραμύθι ( με την αρνητική του σημασία)...Η επιλογή για την κατάκτηση του εαυτού μας είναι καθαρά προσωπική μας υπόθεση, η οποία όμως θα έχει τις ανάλογες συνέπειες και αντικατοπτρίσεις στην κοινωνία...
Tromaktiko

ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ