2013-03-06 22:50:16
Πειραιάς, 8/10/2012
ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ ΓΙΑ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΑΥΤΙΣΤΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ ΣΤΟΝ 1Ο ΤΟ.ΨΥ.Π.Ε. ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΩΝΥΜΙΑ “Κ.Ημ.Α.” & ΕΔΡΑ ΤΗΝ ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑ
Προς:
- Τον ΥΠΟΥΡΓΟ ΥΓΕΙΑΣ & ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
Κο Α. Λυκουρέντζο
Αριστοτέλους 17, Αθήνα
- Την ΥΦΥΠΟΥΡΓΟ ΥΓΕΙΑΣ & ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
Κα Φ. Σκοπούλη
Αριστοτέλους 17, Αθήνα
- Την Δ/ΝΣΗ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ του
ΥΠ. ΥΓΕΙΑΣ & ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
Αριστοτέλους 17, Αθήνα
- ΥΦΥΠΟΥΡΓΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
Κο Χρ. Σταϊκούρα
Νίκης 6-7, Αθήνα
- ΓΕΝΙΚΟ ΛΟΓΙΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
Διεύθυνση Προϋπολογισμού Γενικής Κυβέρνησης (κλπ)
Πανεπιστημίου 37, Αθήνα
ΑΦΟΡΑ: “ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΛΗΨΗ ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΥΣΑΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΠΡΟΣ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΟΛΗΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗΣ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΓΙΑ ΑΠΟΦΥΓΗ ΤΗΣ ΔΙΑΚΟΠΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΩΝ ΔΟΜΩΝ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ, ΠΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ «(ΨΥΧ)ΑΡΓΩ».”
Αξιότιμοι Κύριοι Υπουργοί,
Αξιότιμα αρμόδια διοικητικά Στελέχη Υπηρεσιών των άνω Υπουργείων,
Απευθυνόμαστε σε σας με την ιδιότητα των γονέων ανήλικων, εφήβων και νέων ενηλίκων, που πάσχουν από προβλήματα Διαταραχών Αυτισμού, νοητικής στέρησης και λοιπών σχετικών ψυχικών διαταραχών, κατόπιν διάγνωσης και βάσει γνωμάτευσης Ιατρικού Επιστημονικού Προσωπικού από Δημόσιο Νοσοκομείο. Συμβαίνει τα παιδιά μας να λαμβάνουν επί μακρόν θεραπευτική υποστήριξη αλλά και ένα σύνολο θετικών υποστηρικτικών υπηρεσιών για την πάθησή τους από “Φορείς” μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που λειτουργούν ως Μονάδες Ψυχικής Υγείας στα πλαίσια του δικτύου “ΑΡΓΩ”. Με τεράστια δυσφορία και απελπισία όλων μας, μόλις πρόσφατα πληροφορηθήκαμε, κατόπιν ενημέρωσης των υπευθύνων των παραπάνω φορέων, ότι σωρεία προβλημάτων που σχετίζονται με τη μη ομαλή χρηματοδότηση της λειτουργίας μας, πρόκειται εντός των προσεχών ημερών να προκαλέσει ολοκληρωτική διακοπή λειτουργίας των δομών αυτών και άρα πλήρη διακοπή των θεραπευτικών υπηρεσιών που απολαμβάνουν τα παιδιά μας μέχρι τώρα. Θέλοντας να αποφύγουμε πάση θυσία μια τόσο τραγική εξέλιξη εις βάρος των παιδιών μας και ευρισκόμενοι σε κατάσταση έντονης ανησυχίας & αγωνίας, ελπίζουμε σε μια ύστατη παρέμβασή σας, την οποία αιτούμαστε με την παρούσα επιστολή, για να δοθεί έστω και την τελευταία στιγμή, μια βιώσιμη λύση στα συσσωρευμένα αυτά προβλήματα, με γνώμονα πάντα την υποχρέωση σεβασμού που οφείλει η Ελληνική Πολιτεία να επιδείξει στις ανάγκες προς τα “άτομα με ειδικές ανάγκες”, όπως αυτές απορρέουν από το Δίκαιο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, την Ευρ. Νομοθεσία και το Σύνταγμα της Χώρας μας. Συγκεκριμένα:
Ποιες είναι οι ανάγκες που έχουν τα παιδιά μας ως “άτομα με ειδικές ανάγκες και ψυχική αναπηρία ” και πώς εξυπηρετούνται από τις υπάρχουσες δομές Ψυχικής Υγείας:
1. Λογοθεραπεία: Η θεραπευτική αυτή αγωγή που παρέχεται δωρεάν στα παιδιά μας από τους ως άνω “ΦΟΡΕΙΣ”, αποσκοπεί στο να βελτιώσει τις επιδόσεις επικοινωνίας τους με τον κοινωνικό περίγυρο και πραγματοποιείται αποτελεσματικά όταν γίνεται με εκείνο τον αριθμό συνεδριών ανά εβδομάδα/μήνα, που υποδεικνύουν οι οδηγίες της έγγραφης γνωμάτευσης/διάγνωσης ειδικού ιατρού Δημόσιου Νοσοκομείου.
2. Εργοθεραπεία: Η θεραπευτική αυτή αγωγή, που παρέχεται δωρεάν στα παιδιά μας από τους ως άνω “ΦΟΡΕΙΣ”, αποσκοπεί στο να βελτιώσει τις επιδόσεις αυτοεξυπηρέτησης, πρακτικών χειρισμών καθημερινής διαβίωσης, με έμφαση στην αυτονομία του υποστηριζόμενου/ης. Επόμενος εξίσου σημαντικός στόχος της αγωγής αυτής είναι να καλλιεργήσει δεξιότητες απαραίτητες για ισότιμη ένταξη στο κοινωνικό σύνολο (ομαδικές και ατομικές θεραπείες). Επίσης, ο αριθμός συνεδριών των αγωγών αυτών βασίζεται στις οδηγίες της έγγραφης γνωμάτευσης/διάγνωσης ειδικού ιατρού Δημόσιου Νοσοκομείου.
3. Επαγγελματική ένταξη και αποκατάσταση. Σε στάδιο που έπεται της βασικής Ειδικής Αγωγής, παρέχεται από τους άνω “Φορείς” στα πλαίσια των εν λόγω δομών πρακτική εκπαίδευση που βοηθά στην επαγγελματική ένταξη και αποκατάσταση των υποστηριζόμενων παιδιών/νέων.
4. Συμμετοχή στον κοινοτικό βίο. Με πρωτοβουλίες διεξαγωγής δημοσίων εκδηλώσεων που πραγματοποιούνται από τους άνω “Φορείς”, δίνεται η ευκαιρία για συμμετοχή στον κοινοτικό βίο και σε μια απ’ ευθείας επαφή των παιδιών μας με κοινό πολιτών του κοντινού κοινωνικού περίγυρου. Οι πρωτοβουλίες αυτές έχουν σαν αποτέλεσμα την αποφυγή της απομόνωσης & την αύξηση της αυτοεκτίμησης των υποστηριζόμενων, ιδίως όταν δέχονται το δημόσιο έπαινο και τα φιλικά αισθήματα των μη πασχόντων ατόμων σε διαδικασίες είτε (πχ) ενός “παζαριού”, είτε μιας εποπτευόμενης δραστηριότητας με στόχο την παροχή μιας υποτυπώδους κοινωνικής προσφοράς.
5. Δωρεάν μετακίνηση παρέχεται στα παιδιά μας προς και από το θεραπευτικό φορέα με μεταφορικό μέσο. Αυτή η δωρεάν μεταφορά είναι άκρως ζωτική για την αποκομιδή της ωφέλειας που περιγράψαμε παραπάνω (σημεία: 1-4), καθώς, η διεξαγωγή του θεραπευτικού προγράμματος (έναρξη/λήξη του) γίνεται σε στενότερα χρονικά πλαίσια από αυτό του εργασίμου ωραρίου ή σε συχνά μακρινές αποστάσεις από την κατοικία του εκάστοτε υποστηριζόμενου, με αποτέλεσμα να δυσχεραίνεται να διεκπεραιώσει τη μεταφορά του μαθητή προς και από τους φορείς αυτούς ο κάθε εργαζόμενος γονέας, τόσο από πλευράς χρόνου, όσο πολύ συχνά και από πλευράς εξόδων, ιδίως στις σημερινές συνθήκες με τις περικοπές των μισθών και εισοδημάτων του και την ακρίβεια στα καύσιμα.
6. Αμεσότητα επικοινωνίας παρέχεται απλόχερα από το ειδικό (η μη) προσωπικό, συχνά ακόμα και εκτός των ωρών εργασίας του. Το γεγονός αυτό ανακουφίζει διπλά, εκτός από τα παιδιά που πάσχουν κυρίως τους ίδιους οι γονείς. Οι τελευταίοι, μη όντας σε θέση να επικοινωνούν σε εργάσιμες ώρες με τους φορείς, μπορούν να λαμβάνουν οδηγίες για έκτακτα περιστατικά ή ανεπιθύμητα συμβάντα (που τυχόν επηρέασαν τη συμπεριφορά ή την καθημερινότητα του παιδιού τους) με τρόπο αποτελεσματικό και αδάπανο για τους προϋπολογισμούς των φορέων (πχ: δεν “χρεώνεται” ως υπερωρία η συχνά πραγματοποιούμενη απογευματινή τηλεφωνική συνομιλία εκτός βάρδιας με το θεραπευτή ή ειδικό ψυχίατρο)
Ζημιές που θα υποστούν τα παιδιά μας με τη διακοπή θεραπευτικής υποστήριξης από τις Μονάδες Ψυχικής Υγείας οι οποίες πρόκειται να διακόψουν τη λειτουργία τους
Η απώλεια όλων των παραπάνω ωφελημάτων, λαμβάνει χώρα κλιμακούμενη κατά ηλικίες, ως εξής:
1. Τα παιδιά 2-4 χρόνων στα οποία γίνεται πρώιμη παρέμβαση θα αναγκαστούν να μείνουν στο σπίτι τους ή να πηγαίνουν σε Παιδικούς Σταθμούς όπου το ημερήσιο πρόγραμμα είναι τελείως ακατάλληλο για να απαντήσει στις ιδιαίτερες ανάγκες τους.
2. Τα παιδιά 4-6 ετών, στα οποία γίνεται προετοιμασία για ένταξη στο νηπιαγωγείο η / και στο Δημοτικό (τυπικό ή ειδικό) θα αναγκαστούν επίσης να μείνουν σπίτι τους, διότι συχνά δεν γίνονται δεκτά στα νηπιαγωγεία της περιοχής τους. Ενώ, όταν συμβαίνει να παρακολουθούν χωρίς ενεργό συμμετοχή, είναι παρόντα και αδρανή στο ημερήσιο πρόγραμμα, το οποίο είναι ακατάλληλο για αυτά, όπως ακατάλληλες είναι οι ευρύτερες συνθήκες λειτουργίας για παιδιά με τις διαταραχές ή αναπηρίες στις οποίες αναφερόμαστε στην παρούσα. Τα τελευταία συχνά υποφέρουν και αποδιοργανώνονται με τον έντονο θόρυβο, τη δυνατή μουσική, τις ομαδικές δραστηριότητες και αρκετά από αυτά δεν μιλούν και δεν κατανοούν τις προφορικές εντολές. Κατά συνέπεια, η διακοπή της λειτουργίας των Μονάδων Ψυχ. Υγείας (όπως πχ: το “ΚΗΜΑ”), η προετοιμασία για ένταξη στο σχολικό περιβάλλον των παιδιών, αλλά και η προσπάθεια για απόκτηση της αναγκαίας “αυτονομίας” στην εξυπηρέτηση αναγκών της καθημερινότητας υπολογίζουμε ότι θα επηρεάσει αρνητικά περίπου 35.000 άτομα, που υποστηρίζονται από το δίκτυο “(ΨΥΧ)ΑΡΓΩ”.
3. Οι ανήλικοι έφηβοι, αλλά και οι νέοι ενήλικες, στους οποίους γίνεται εκπαίδευση κυρίως στις κοινωνικές δεξιότητες, στις δεξιότητες αυτονομίας και προεπαγγελματικής κατάρτισης (στην ουσία δηλαδή στην πρόληψη της ασυλοποίησης αυτών των ατόμων), θα αναγκαστούν, είτε να μείνουν στο σπίτι τους λόγω ανυπαρξίας άλλης εξειδικευμένης δομής στην ευρύτερη περιοχή του Πειραιά, είτε οι γονείς θα αναγκαστούν να στείλουν τα παιδιά τους σε κάποιο ίδρυμα-άσυλο, λόγω αδυναμίας τους να υποστηρίξουν την καθημερινή στοιχειώδη υποστήριξη & αυτοεξυπηρέτηση αυτών των παιδιών. Αυτές τις πρακτικές το ελληνικό κράτος, οι επαγγελματίες ψυχικής υγείας, αλλά και εμείς οι γονείς και τα παιδιά μας έχουμε κάνει τεράστιες προσπάθειες για να τις εγκαταλείψουμε και για να μην υπάρχει «Κωσταλέξι», «Λέρος» και «Λεχαινά».
4. Είναι άδικο αλλά και μη νόμιμο, οι γονείς με κάποια στοιχειώδη οικονομική άνεση που δεν θα θελήσουν να αποχωριστούν τα παιδιά τους (όταν πχ μπορούν να ελέγχουν σε κάποιο βαθμό την ενδεχόμενα βίαιη συμπεριφορά τους ή να αποκαταστήσουν με ίδια μέσα μια έλλειψη αυτονομίας στην αυτοεξυπηρέτησή τους), να κληθούν εκείνοι να καλύψουν προσωπικά τα έξοδα θεραπευτικών επεμβάσεων από την «Αγορά» Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας (έστω και κατόπιν της αβέβαιης από χρονικής πλευράς αποζημίωσής τους σε σχέση με τη συμμετοχή του ΕΟΠΥΥ), επιβαρύνοντας δυσανάλογα τον οικογενειακό τους προϋπολογισμό και διακινδυνεύοντας τη μη κάλυψη απόλυτα ζωτικών αναγκών τους, εν μέσω της τρέχουσας οικονομικής κρίσης. Ένα πρόγραμμα συνεδριών, πχ σε ιδιωτικά κέντρα, δεν είναι βέβαιο ότι θα μπορέσει να ολοκληρωθεί απρόσκοπτα, εφόσον ο πατέρας ή η μητέρα ή ακόμη και οι δύο (συμβάντα που δεν είναι σπάνια) χάσουν μια υπαλληλική απασχόληση στον ιδιωτικό τομέα, εντός του ίδιου οικονομικού έτους.
5. Σε περιπτώσεις που οι γονείς δεν διαθέτουν τη στοιχειώδη οικονομική άνεση, ούτε για τα θέματα της καθημερινής επιβίωσής τους, τα παιδιά με ψυχικές διαταραχές καταδικάζονται σε έναν επ’ αόριστον αποκλεισμό από το δικαίωμα από την εκπαίδευση και την ψυχοκοινωνική τους αποκατάσταση, με επακόλουθο σοβαρές συνέπειες στην υγεία τους. Ταυτόχρονα, καταργείται η δυνατότητα τουλάχιστον του ενός γονέα να αναζητήσει εργασία, ενώ ακόμα και αν μια σχετική θέση προκύψει, θα είναι αδύνατον να αξιοποιηθεί, καθώς δεν θα υπάρχει η δυνατότητα ορθής εποπτείας του παιδιού με ειδικές ανάγκες και ψυχικές αναπηρίες, το οποίο θα βρίσκεται αναγκαστικά εγκλωβισμένο στο στενό οικιακό-οικογενειακό περιβάλλον του. Εν τέλει, μιλάμε για έναν διπλό κοινωνικό αποκλεισμό & «γκετοποίηση», τόσο του γονέα, όσο και του προβληματικού παιδιού, με συνθήκες παντελούς έλλειψης της ενδεδειγμένης από τα στάνταρντ της ΕΕ Πρόνοιας για της παιδικές ανάγκες, εξεφτελισμό της προσωπικότητας γονέα και παιδιού, κατάργηση της πιθανότητας απόκτησης ατομικής “αυτονομίας” και κοινωνική περιθωριοποίηση. Κοντολογίς, τα παιδιά της παρούσας περίπτωσης υπό τις άνω συνθήκες δεν θα μπορούν να τύχουν ισότιμης συμμετοχικής εκπαίδευσης.
Ανεπαρκείς ή λανθασμένοι κατά τη γνώμη μας χειρισμοί Υπηρεσιών του Υπ. Υγείας και του Υπ. Οικονομικών που είναι σχετικές με το θέμα της παρούσας επιστολής μας:
1. Η αρμόδια “Δ/νση Ψυχικής Υγείας” έλαβε έγγραφο από το γραφείο του Υπ. Υγείας με το υπ’ αρ. πρ. εξερχομένων: 255/8-11-2011, που αφορούσε σε επιστολή γονέα εκ των υπογραφόντων την παρούσα, το οποίο δηλώνει την ανάγκη απόλυτης προτεραιότητας και τη μετακίνηση κονδυλίων από άλλους κωδικούς εξόδων, προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες ΑΜΕΑ με τις ιδιαίτερες συνθήκες που παρέχονται από το: “ΚΗΜΑ” που αποτελεί μέλος του Δικτύου Αργώ. Η εν λόγω επιστολή έφερε προηγούμενα αρ. πρ. εισερχομένων στο γραφείο του κου Υπουργού: “6464/4-11-2011”. Στο κείμενό της είναι ορατή η αναφορά σε στοιχεία της Ευρ. Νομοθεσίας Ανθρ. Δικαιωμάτων αλλά και του Συντάγματος της χώρας, που τεκμηριώνουν το γιατί οφείλουν να μετακινηθούν κονδύλια του Κρατικού Προϋπολογισμού από άλλους “κωδικούς” δαπανών προς κάλυψη των ελλείψεων κλπ. Παρά ταύτα, πληροφορηθήκαμε ότι δρομολογήθηκαν εκ των υστέρων προς τον ως άνω φορέα Υπηρεσιακά έγγραφα με αντίθετες “κατευθύνσεις” και “παροτρύνσεις”, ως μη όφειλε, μη λαμβάνοντας υπόψη τις προτεραιότητες που επιτάσσει η προαναφερθείσα Ευρ. Νομοθεσία Ανθρ. Δικαιωμάτων αλλά και το Σύνταγμα.
2. Στα έγγραφα που δρομολογήθηκαν, όπως αναφέραμε στην προηγούμενη παράγραφο, μας ειπώθηκε προφορικά και περιληπτικά από τους εργαζόμενους στον Φορέα “ΚΗΜΑ”, ότι ζητήθηκε από τις Μονάδες Ψυχικής Υγείας η εκ των υστέρων της κατάθεσης του προϋπολογισμού του 2012 περικοπή δαπανών, όπως: η ελάττωση των ενοικίων(!), η μείωση των αμοιβών στους συνεργαζόμενους Ελ. Επαγγελματίες με τις Μονάδες και η μείωση δαπανών για εξοπλισμό παγίων. Εκείνο που μας άφησε κυριολεκτικά άφωνους, ήταν το ότι όλα αυτά ζητείται να γίνουν αναδρομικά (από την αρχή του ημερολογιακού έτους), με τις σχετικές επιστολές από τη Δημόσια Διοίκηση που κάνουν τις υποδείξεις αυτές να έχουν φθάσει περί το μέσον της χρονιάς. Ως αιτιολογία για τα παραπάνω, ακούσαμε ότι είναι, αφενός, η δυσμενής οικονομική κατάσταση και αφετέρου, το γεγονός ότι οι Μονάδες Ψυχικής Υγείας δεν ανήκουν στο Ελληνικό Δημόσιο, αλλά τα έξοδά τους τα καλύπτει ο Κρατικός Προϋπολογισμός (υπονοώντας παραχώρηση)!!! Ακόμα, λάβαμε την προφορική πληροφορία ότι διοικήσεις 37 Μονάδων Ψυχικής Υγείας έστειλαν εξώδικο στην αρμόδια πολιτική ηγεσία, με το οποίο:
2.1.: Έγινε εκτεταμένη ενημέρωση στους αρμόδιους σχετικά με το “ποιοι είναι” και “πώς λειτουργούν νόμιμα” οι υπογράφοντες Φορείς, ελλείψει άλλων λειτουργούντων εναλλακτικών Μονάδων Ψυχικής Υγείας του Δημοσίου με ίδια standards και ότι είναι απαραίτητο να γίνονται σεβαστές οι διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας μας για παροχή ποιοτικών θεραπευτικών Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας. Μας έγινε γνωστό ότι η αποασυλοποίηση ήταν πολιτική της ΕΕ μέσω του Κανονισμού “815/84”, ότι ο επόμενος ψηφισμένος και σχετικός με το πνεύμα του προηγούμενου Κανονισμού Ν.2716/99 έτυχε θετικής έγκρισης από ΕΕ και τέλος, ότι το σύμφωνο “Spidla” (που έλαβε χώρα το 2009) θεσμοθέτησε την υποχρέωση για ανάληψη ευθυνών από το Ελληνικό Κράτος για τη στήριξη της Ψυχικής Υγείας στα προηγούμενα πλαίσια και με συνέχιση της χρηματοδότησης από το “ΕΣΠΑ”.
2.2.: Μας δόθηκε προς μεγάλη μας έκπληξη η πληροφόρηση ότι έχουν διακοπεί ήδη από τον Απρίλιο τρέχοντος έτους οι Κρατικές χρηματοδοτήσεις για την κάλυψη της μισθοδοσίας του προσωπικού, γεγονός το οποίο είναι δυνατόν να προκαλέσει ανά πάσα στιγμή τη διακοπή της χρηματοδότησης μέσω ΕΣΠΑ, κατά τις προβλέψεις του συμφώνου “Spidla”, όπως ακούσαμε. Τέλος, ειπώθηκε από τα στόματα υπαλλήλων κατόπιν σχετικής ερώτησής μας, ότι είναι απλήρωτοι μισθοί τους 5 μηνών. Το προηγούμενο γνωρίζουμε ότι εκθέτει και τα φυσικά πρόσωπα των Διοικήσεων των Μονάδων Ψυχ. Υγείας (ως μη όφειλε), σε πιθανές αναμενόμενες καταγγελίες του προσωπικού προς ΙΚΑ, Επιθεώρηση Εργασίας κλπ, με συνεπαγόμενο και το δημόσιο εξευτελισμό και διασυρμό, τόσο των πρώτων, όσο και κατ’ επέκταση των ίδιων των φορέων Ψυχ. Υγείας που διοικούν.
2.3.: Ακούσαμε ότι κατά τις προσπάθειες επικοινωνίας με την αρμόδια Πολιτική & διοικητική ιεραρχία, οι αρμόδιοι διαχειριστές των Μονάδων Ψυχ. Υγείας εισέπραξαν έμμεσα προσβλητικά σχόλια για κακοδιοίκηση, αδιαφορία & απαξίωση.
2.4.: Τέλος, ενημερωθήκαμε προφορικά ότι με το προαναφερόμενο εξώδικο ζητήθηκε αποκατάσταση της ροής χρηματοδότησης, τόσο για την τρέχουσα προσεχή περίοδο μηνών, όσο και για τις υφιστάμενες οφειλές από προηγούμενες χρήσεις, μέσω: Ι) του τακτικού προϋπολογισμού, ΙΙ) αποπληρωμής της αναλογίας είσπραξης από τα νοσήλια μέσω ΕΟΠΥΥ & του ποσοστού 2% από τις προμήθειες των δημόσιων νοσοκομείων, για να εξοφληθούν δαπάνες τόσο προς τους ιδιοκτήτες των ενοικιαζόμενων κτιριακών εγκαταστάσεων με δεσμεύσεις για επικείμενη αποπληρωμή τους, όσο και προς τους διαφόρους πάροχους υπηρεσιών & λειτουργικών παγίων, Τέλος ΙV) Ζητήθηκε το αυτονόητο: δηλαδή, η υλοποίηση των ανειλημμένων δεσμεύσεων στα πλαίσια της συμφωνίας “Spidla” 3. Με γνώμονα την κοινή λογική και τις στοιχειώδεις γνώσεις μας, είμαστε αναγκασμένοι να κάνουμε τις παρακάτω επισημάνσεις στα όσα σας αναφέραμε παραπάνω:
3.1.: Φαίνεται ότι δεν λήφθηκε καν υπόψη, όπως συμπεράναμε από τα ως πρόσφατα ακουόμενα, η κατοχυρωμένη Συνταγματικά & από την άποψη της Ευρ. Νομοθεσίας Σύμβαση Ανθρ. Δικαιωμάτων υψηλήπροτεραιότητα ιεράρχησης των αναγκών εξυπηρέτησης των “ατόμων με ειδικές ανάγκες/αναπηρίες/ /παθήσεις”. Ο χαρακτηρισμός “υψηλή προτεραιότητα” επιτάσσεται ακόμα περισσότερο, όταν πρόκειται για ανήλικα παιδιά. Η σαφέστατη και πέραν κάθε αμφιβολίας διατύπωση: “πρωταρχική σημασία ” που δηλώνεται στα σχετικά νομικά κείμενα, ερμηνεύεται σύμφωνα με την ελληνική γλώσσα, ως: “Μη υλοποίηση/αποπληρωμή προϋπολογισμένων δαπανών του Κρατικού Προϋπολογισμού προς διάφορα κέντρα κόστους με παράλληλη “μετακύληση όπου χρειάζεται, ενόψει ανεπάρκειας των κονδυλίων που αφορούν στους κωδικούς δαπανών κάλυψης των αναγκών των ως άνω ατόμων.” Ήδη όμως έχει τεθεί υπόψη της αρμόδιας πολιτικής ηγεσίας το σχετικό σκεπτικό, ως γνώμονας οφειλόμενων ενεργειών (βλ. παρ. “Γ.1.”). Με την κοινή λογική λοιπόν και στα παραπάνω πλαίσια, αναλήψεις από κωδικούς δαπανών του Κρατικού Προϋπολογισμού που αφορούν, είτε πχ: σε κλιμάκια υψηλής μισθοδοσίας προϊσταμένων φυσικών προσώπων της Δημόσιας Διοίκησης ή της ίδιας της Πολιτικής ηγεσίας, είτε σε δαπάνες αμφιλεγόμενων ή μη κονδυλίων για το Υπ. Εξωτερικών, είτε στην κάλυψη εξόδων λειτουργίας διαφόρων οργανισμών ήδη χαρακτηρισμένων ως “περιττών” (πχ: Οργανισμός Αποξήρανσης της λίμνης Κωπαϊδας), είτε στην κάλυψη σωρείας δαπανών του Υπ. Εθν. Άμυνας (καθώς η χώρα τελεί υπό την προστασία Αμυντικής Συμμαχίας), ενόψει μάλιστα και των πολύ πρόσφατων υποδείξεων δια ζώσης ενώπιον της πολιτικής ηγεσίας του Υπ. Οικονομικών από Στρατιωτικούς, είτε σε άμεση αναστολή/ακύρωση επιχορηγήσεων Αθλητικού ή Πολιτισμικού χαρακτήρα δραστηριοτήτων, θα μπορούσαν να αναθεωρηθούν και να αναδρομολογηθούν άμεσα προς την κάλυψη των κωδικών δαπανών που αφορούν στη θεραπευτική υποστήριξη & λειτουργία Δομών της Ψυχικής Υγείας. Άρα, η έκτακτη κατεπείγουσα κάλυψη των αναγκών χρηματοδότησης των Δομών Ψυχικής Υγείας κρίνουμε ότι είναι ακόμα εφικτή (ενόψει και του υποτιθέμενου εν εξελίξει εξορθολογισμού των Δημοσίων Δαπανών κλπ), αν προηγηθεί σχετική πολιτική βούληση.
3.2.: Μας ξενίζει φοβερά το γεγονός, όταν ακούσαμε πως εδώ και έτη, ο διαμορφωμένος Προϋπολογισμός Φορέων τόσο σημαντικών για την Ψυχική Υγεία των Ελλήνων Πολιτών, όποτε προωθήθηκε αρμόδια κατά τα τελευταία έτη στις Υπηρεσίες του Υπ. Υγείας δεν έτυχε έγκαιρου ελέγχου περί ορθότητας ή μη των προϋπολογισμένων δαπανών από τα αρμόδια ελεγκτικά όργανα. Η όποια υλοποίησή του κατά το παρελθόν, όμως, φανερώνει την άτυπη παραδοχή περί της ορθότητάς των δαπανών αυτών. Πληροφορηθήκαμε, ότι ουδέποτε παρελήφθη αρμόδια πχ από τον άνω Φορέα “KHMA” το παραμικρό έγγραφο δήλωσης καταλληλότητας ή ακαταλληλότητας οποιωνδήποτε προϋπολογισμένων δαπανών των Μονάδων Ψυχικής Υγείας εκ των υστέρων της γνωστοποίησής τους στο αρμόδιο Υπουργείο Υγείας & Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Πιστεύουμε, όμως, ότι προκειμένου να διαφυλαχθεί το Δημόσιο Συμφέρον, μια έγγραφη γνωμοδότηση της ειδικής εποπτεύουσας Υπηρεσίας του αρμόδιου Υπουργείου Υγείας όφειλε α να έχει λάβει χώρα, ώστε πιθανές λανθασμένης κατεύθυνσης δαπάνες να υπάρχει περιθώριο να ακυρωθούν, διαφυλάττοντας το υποτιθέμενα θιγμένο Δημόσιο συμφέρον. Αντίθετα, είναι εν γνώσει μας ότι κατά τη διάρκεια του περασμένου 12μηνου το Δημόσιο προέβη σε δαπάνη περίπου 600.000 ευρώ για την αξιολόγηση των εν λόγω Φορέων από ιδιωτικές εταιρείες. Τα πορίσματα όμως ουδέποτε ως φαίνεται δημοσιοποιήθηκαν, ούτε διαπιστώσαμε ότι “ελέγχθηκε” η αξιοπιστία των “κρινόντων” ή των “κρινόμενων” από Αρμόδια Αρχή ή άλλη Επιτροπή Αξιολόγησης. Με μια πραγματοποιημένη δαπάνη τέτοιου σεβαστού ύψους, όμως, οι προϋπολογισμένες δαπάνες όφειλε να έχουν τύχει έγκαιρα, είτε έγκρισης, είτε απόρριψης, με απόδοση μάλιστα και ευθυνών για κακοδιαχείριση, κατασπατάληση και κατάχρηση Δημοσίου Χρήματος, όπου έχουν διαπιστωθεί πιθανές ατασθαλίες κλπ. Πληροφορούμενοι εμείς οι γονείς, λοιπόν, από το προσωπικό των Μονάδων Ψυχικής Υγείας ότι οι δαπάνες που δηλώθηκαν εκάστοτε ήταν άκρως “ανελαστικές” (πχ: λ/σμοί ΔΕΚΟ, ενοίκια, ειλημμένες υποχρεώσεις από ήδη διαμορφωμένες συμβάσεις παροχής υπηρεσιών κλπ ), απορούμε πώς είναι δυνατόν να διατυπώνεται μονομερής “απαίτηση” για μείωσή τους. Γιατί γνωρίζουμε από την καθημερινή συναλλακτική πρακτική, ότι δεν μπορεί να υποχρεωθεί ο ιδιοκτήτης κτιριακών εγκαταστάσεων να μειώσει ένα ήδη συμφωνημένο ενοίκιο ή ο πάροχος να αλλάξει την καταρτισμένη από ιδιωτικό συμφωνητικό τιμολόγησή του, επειδή έτσι “υποδεικνύει” σχετικά ένα Υπηρεσιακό έγγραφο! Μόνον μια πρόταση συζήτησης επαναδιαπραγμάτευσης μπορεί να γίνει, με αμφίβολα πάντα τα αναμενόμενα αποτελέσματα, αφού το όποια κόστη παροχής υπηρεσιών υπόκεινται στην ελευθερία διαμόρφωσης/αποδοχής και των δυο συναλλασσομένων. Δεν είναι πρακτικά εφικτό να τροποποιούνται οριστικά ήδη προϋπολογισμένες δαπάνες που αποτυπώθηκαν και συμφωνήθηκαν με ιδιωτικές συμβάσεις λόγω οιωνδήποτε υποδείξεων για μειώσεις ερχομένων άνωθεν προς τον ένα συμβαλλόμενο. Άρα, το σύνολο των κατευθύνσεων που δόθηκε σχετικά με μειώσεις σε έναν ήδη τρέχοντα προϋπολογισμό φαίνεται ότι απείχε από κάθε συνήθη συναλλακτική πρακτική και επιταγές της Εθνικής ή Ευρ. Νομοθεσίας και λειτούργησε μάλλον ως «κάλυψη” σε ανεπάρκεια ή/και σε παραλείψεις καθηκόντων των αρμοδίων εποπτευόντων Υπηρεσιών.
3.3.: Αναρωτούμαστε, ποιες εναλλακτικές Υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας παρέχονται από το Ελληνικό Δημόσιο με τουλάχιστον ίδια ποιοτικά standards στα πλαίσια σεβασμού των νομοθετημάτων για την αποασυλοποίηση, ώστε να θεωρούνται ξένο σώμα προς τον Κρατικό Προϋπολογισμό οι Δομές Ψυχικής Υγείας, όπως ακούσαμε ότι έγινε υπαινιγμός σε αλληλογραφία του Υπ. Υγείας με τις Διοικήσεις των Δομών Ψυχικής Υγείας. Γνωρίζουμε ότι τέτοιες, όχι μόνον δεν υφίστανται, αλλά και ότι οι παλαιότερες υφιστάμενες (πχ: Δαφνί, Λέρος κλπ) έγιναν αιτία διεθνούς διασυρμού της χώρας, όταν και όπως λειτουργούσαν...
3.4.: Αναρωτούμαστε, πώς είναι δυνατόν να απαιτείται σε ένα Δημόσιο έγγραφο η αναδρομική εφαρμογή οποιωνδήποτε υποδείξεων προς μείωση των ήδη πραγματοποιημένων ανελαστικών δαπανών!
3.5.: Αναρωτούμαστε, πώς αξιολογήθηκαν οι δαπάνες για πάγιο εξοπλισμό των όποιων λειτουργούντων κτιριακών εγκαταστάσεων των Μονάδων Ψυχικής Υγείας, ώστε να υποδεικνύονται κατά γενική ομολογία πολύ χαμηλά ποσά προς κάλυψη παγίων υποδομών σε ένα σύνολο εγκαταστάσεων που εξυπηρετούν καθημερινά δεκάδες αν όχι εκατοντάδες διερχόμενων ατόμων & προσωπικού. Στο παρόν θέμα, φαίνεται η τραγικότητα της έλλειψης δημοσιοποιημένης αξιολόγησης των δαπανών προϋπολογισμού των Μονάδων αυτών (αλλά και της ορθής ή μη λειτουργίας των ίδιων των Μονάδων!). Ελλείψει παρόμοιων καταγεγραμμένων κρίσεων ή σχολίων (πχ κατόπιν συγκρίσεων με όμοιες δαπάνες σε παρεμφερείς πραγματικές συνθήκες), εξηγείται απόλυτα ενώπιόν μας το ύφος αδιαφορίας, απαξίωσης & έμμεσης προσβλητικότητας, που ακούσαμε ότι συνηθίζεται από τις Διοικήσεις των Μονάδων Ψυχικής Υγείας: Είναι το αναμενόμενο αποκύημα ανεύθυνων και πρόχειρων στάσεων προκειμένου για το όπως-όπως “κουκούλωμα” της παράλειψη καθήκοντος.
3.6.: Παρόλα αυτά, μεγάλη εντύπωση μας έκανε όταν πληροφορηθήκαμε προφορικά ότι ειδικά ο Φορέας Ψυχ. Υγείας: “KHMA” κατόρθωσε να πραγματοποιήσει τις υποδείξεις για μείωση των δαπανών του στο ποσό που του υποδείχθηκε, κατόπιν παραλαβής σχετικής αλληλογραφίας στο μέσον της τρέχουσας ημερολογιακής χρονιάς. Είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, όμως, ότι το προσωπικό του είναι εκείνο που κατεξοχήν παραμένει απλήρωτο τους 5 τελευταίουςμήνες. Άρα, οι όποιες υποδείξεις μειώσεων διατυπώθηκαν ενίοτε σε αλληλογραφία της αρμόδιας πολιτικής ηγεσίας που ανταλλάχθηκε με τις Μονάδες της Ψυχικής Υγείας λειτούργησαν ως άλλοθι για μη εκπλήρωση των οφειλομένων υποχρεώσεων προς τις τελευταίες...
Εξαγόμενα συμπεράσματα & διαπιστώσεις από τη διαμορφωμένη κατάσταση, με δεδομένα τα όσα αναφέρονται στις άνω παρ.: “Α”, “Β” & “Γ”:
1. Η έλλειψη κονδυλίων μπορεί να αποκατασταθεί, αν προκύψει πολιτική βούληση με απόλυτο σεβασμό στην προτεραιότητας που επιβάλει η Ευρ. Νομοθεσία Ανθρ. Δικαιωμάτων με την ανα-κατανομή των προϋπολογισμένων δαπανών προς κάλυψη των αναγκών ανήλικων παιδιών & ατόμων με προβλήματα Ψυχικής Υγείας. Προς τούτο συνηγορούν τα παρακάτω άρθρα Συνταγματικής & Ευρ. Νομοθεσίας Ανθρ. Δικαιωμάτων:
1.1.: Υποχρέωση του Κράτους να ενισχύει τους έχοντας «ανάγκη από βοήθεια… ανάλογα με τις ικανότητες τους» (Σύνταγμα, άρθρα: 4 & 16, παρ. 2, 3, 4)
1.2.: Πρωταρχική σημασία οφείλει να αποδίδεται από το Κράτος στα δικαιώματα των άνω παιδιών βάσει του Χάρτη θεμελιωδών δικαιωμάτων της ΕΕ: “2000/C-364/01, άρθρο 24”.
1.3.: Καθήκον αποφυγής από το Κράτος με κάθε μέσο ή ισοδύναμη πρακτική η εξευτελιστική μεταχείριση για τα ίδια & τους γονείς των άνω παιδιών βάσει του Χάρτη θεμελιωδών δικαιωμάτων της ΕΕ: “2000/C-364/01, άρθρο 4”.
1.3.: Υποχρέωση διαφύλαξης από το Κράτος υπέρ των άνω παιδιών με κάθε πρόσφορο μέσο η δυνατότητα Αυτονομίας, Κοινωνικής & Επαγγελματικής ένταξης και η συμμετοχή στον κοινοτικό βίο βάσει του Χάρτη θεμελιωδών δικαιωμάτων της ΕΕ: “2000/C-364/01, άρθρο 26”.
1.4.: Δεδομένων των ζημιών που κινδυνεύουν να υποστούν τα ως άνω παιδιά από τη μη λειτουργία των δομών Ψυχικής Υγείας, που τα προετοιμάζουν για ομαλή ένταξη στο σχολικό περιβάλλον (βλ. θεματική ενότητα “B”, της παρούσας), πρέπει να αποφευχθεί η μη θεμιτή συρρίκνωση των δικαιωμάτων των άνω παιδιών στην εκπαίδευση βάσει της Διεθνής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού, που υλοποιήθηκε με τον Ν.2101/92, άρθρα “23” και “28”), αλλά και τον Ν. 3699/2008, άρθρο “2”.
2. Με ευθύνη του Ελληνικού Δημοσίου δεν έχουν εξοφληθεί παλαιές οφειλές προς τις Μονάδες Ψυχικής υγείας, χωρίς επίσημη δημοσιοποίηση αξιολογήσεων των δαπανών που περιέχονται σε Προϋπολογισμούς αλλά και των ίδιων των άνω Δομών. Αντίθετα, όπως πληροφορηθήκαμε δια στόματος των αρμοδίων, η πρόσκληση για έλεγχο και εξακρίβωση περί της ορθότητας των δαπανών είναι συνεχής και αδιάλειπτη από τους διαχειριστές των εν λόγω Δομών. Με δεδομένο το προηγούμενο, η έκκληση για μείωση δαπανών, είτε τρεχόντων επικείμενων, είτε αναδρομικών, είναι εντελώς λανθασμένη και ανεδαφική.
3. Το προσωπικό των Μονάδων Ψυχικής Υγείας ειδοποίησε μόλις προ λίγων ημερών όλους εμάς τους υπογράφοντες την παρούσα γονείς, ότι θα πραγματοποιήσει στις 10/10/2010 διακοπή της λειτουργίας των Φορέων Ψυχικής Υγείας που υποστηρίζουν τα παιδιά μας, ελλείψει πόρων κάλυψης των εξόδων λειτουργίας & μισθοδοσίας. Το προηγούμενο μας ανακοινώθηκε πολύ πρόσφατα ως τετελεσμένη & οριστικά ειλημμένη απόφαση, πράγμα που καθιστά όλες τις ζημιές προς τα παιδιά που αναφέρθηκαν στην θεματική ενότητα “B” της παρούσας απόλυτα ενεργές.
Ολοκληρώνοντας την παρούσα και με δεδομένη την επικείμενη πλήρη διακοπή των υφισταμένων παροχών θεραπευτικής και λοιπής υποστήριξης προς τα πάσχοντα παιδιά μας, σας καλούμε, Αξιότιμοι Κύριοι Υπουργοί & Αρμόδια Στελέχη των σχετικών με την Ψυχική Υγεία Υπηρεσιών, εντός εύλογης προθεσμίας 12 εργασίμων ημερών από την ημ/νία της παρούσας να αποκαταστήσετε τις όποιες ελλείψεις χρηματοδότησης πρόκειται να συντελέσουν στην επικείμενη πλήρη διακοπή λειτουργίας των Δομών Ψυχικής Υγείας, που υποστηρίζουν τα πάσχοντα παιδιά μας.
Σε περίπτωση πιθανής αδράνειας από μέρους των αρμοδίων Δημοσίων Υπηρεσιών, θα θεωρήσουμε ότι όλοι οι εμπλεκόμενοι με τη διακοπή λειτουργίας των Μονάδων Ψυχικής Υγείας προκάλεσαν τις ανεπανόρθωτες ζημιές στα παιδιά μας, που αναφέρονται στη θεματική ενότητα “B” της παρούσας και άρα ευθύνονται ατομικά & συλλογικά για λανθασμένες ενέργειες ή παραλείψεις τους, καθώς ενώ έλαβαν γνώση έγκαιρα της εξαιρετικής προτεραιότητας υλοποίησης των υποχρεώσεων της πολιτείας στα ως άνω παιδιά, που φέρουν την ιδιότητα των “ατόμων με ειδικές ανάγκες» και ψυχική αναπηρία, αδιαφόρησαν και παρέλειψαν το καθήκον τους με βάση την ισχύουσα Νομοθεσία.
Με βάση τα προηγούμενα που σας αναφέραμε στην παρούσα επιστολή μας, επιφυλασσόμαστε κάθε νόμιμου δικαιώματός μας.
Με τιμή
ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ
ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ ΓΙΑ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΑΥΤΙΣΤΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ
ΣΤΟΝ 1Ο ΤΟ.ΨΥ.Π.Ε. ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΩΝΥΜΙΑ “Κ.Ημ.Α.”
ONOMATEΠΩΝΥΜΟ
ΥΠΟΓΡΑΦΗ
ONOMATEΠΩΝΥΜΟ
ΥΠΟΓΡΑΦΗ
Υπέγραψαν το παραπάνω κείμενο παραπάνω από 50 γονείς. . .
medispin
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Αυξήθηκαν οι συντάξεις στα Σκόπια
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
