2014-08-22 13:38:35
Φωτογραφία για Χριστιανοί αλλά όχι Έλληνες έχτισαν την Παναγία στο Καγιάντιπι Νικοπόλεως, λένε οι Τούρκοι!
Την ανακηρύσσουν μνημείο και την «πουλάνε» τουριστικά. Ποια όμως είναι η πραγματική της ιστορία;

Η Παναγία του Καγιάντιπι (των Βράχων), ένα από τα παλαιότερα και πιο ιστορικά μοναστήρια του Πόντου, που βρίσκεται κοντά στην Νικόπολη του Πομπήιου (Σεμπίν Καρά Χισάρ των Τούρκων), χαρακτηρίστηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού της Τουρκίας ως μνημείο.

Το συγκεκριμένο μοναστήρι, που είχε λεηλατηθεί και καταστραφεί κατά τη διάρκεια των γεγονότων της Γενοκτονίας, άρχισε να ανακατασκευάζεται το 2006 και οι εργασίες ολοκληρώθηκαν το 2014.

Ο Νίκος Πετρίδης, ιστορικός και δημοσιογράφος, που κατάγεται από εκεί και έχει επισκεφθεί την περιοχή πολλές φορές, έχει καταγγείλει ότι η λεγόμενη ανακατασκευή είναι στην ουσία καταστροφή του μνημείου, αφού εξαφανίστηκαν τα παλιά κτίσματα και τη θέση τους πήραν νέα, τα οποία δεν έχουν καμία σχέση με το παλιό κτιριακό συγκρότημα.


Εκτός αυτού, οι τοπικοί παράγοντες σε φυλλάδια που διανέμουν και πινακίδες που έχουν αναρτήσει αναφέρουν ότι το μοναστήρι κτίστηκε από Τούρκους χριστιανούς! Αποκρύπτουν δε τη σχέση της μονής με τον ελληνισμό. Γεγονός είναι ότι οι Τούρκοι έχουν μεγάλα σχέδια για τουριστικό κύμα προς την περιοχή.

Η ιστορία της Μονής

Η σταυροπηγιακή μονή της Παναγίας του Καγιάντιπι βρίσκεται σε απόσταση 17 χλμ. από τη Νικόπολη και είναι ένα από τα αρχαιότερα μοναστήρια του Πόντου. Ιδρύθηκε όταν ο Ιωάννης ο Ησυχαστής οραματίστηκε τη δημιουργία μονής στο βράχο της Αναλήψεως. Κατά τα έτη 475-480, αφού μοίρασε την περιουσία του και τα υπάρχοντά του στους φτωχούς, ξεκίνησε την υλοποίηση του οράματός του.

Στον λόφο της Αναλήψεως, τεχνίτες διάνοιξαν θολωτή σπηλιά στα έγκατα του βράχου όπου ανεγέρθηκε ο ιερός ναός της μονής, καθώς και τα πρώτα κελιά στα οποία μόνασε ο Ιωάννης ο Ησυχαστής μαζί με άλλους δέκα μοναχούς. Το 482 ο Ιωάννης εγκατέλειψε την μονή, καθώς χειροτονήθηκε επίσκοπος Νικοπόλεως.

Νέες πληροφορίες για την μονή έχουμε πια μετά το 1805, όταν ο μοναχός Ιωαννίκιος Θωμαΐδης αναλαμβάνει να την ανοικοδομήσει.

Η μονή ξαναχτίστηκε με πελεκητή πέτρα, απέκτησε ένα ισόγειο όπου βρίσκονταν οι αποθήκες και η κρύπτη, πρώτο όροφο όπου βρίσκονταν το γραφείο του ηγουμένου, ο ξενώνας των επισήμων, οι θάλαμοι φιλοξενίας των προσκυνητών, η τραπεζαρία και το μαγειρείο, και έναν δεύτερο όροφο όπου υπήρχαν τα κελιά των μοναχών (40 τον αριθμό) καθώς και το Ηγουμενείο. Στον τρίτο όροφο ήταν χτισμένος ο περικαλλής ναός της μονής, σε βυζαντινό ρυθμό, με καλλιτεχνικό εικονοστάσιο και τρούλο πάνω από τον οποίο επικρέμεται ο λαξευτός βράχος.

Η μονή είχε αναχθεί σε παμποντιακό προσκύνημα κάθε Δεκαπενταύγουστο, στη γιορτή της Παναγίας. Πλήθη πιστών συνέρρεαν για να προσκυνήσουν τη θαυματουργή εικόνα και να επισκεφθούν το παρεκκλήσι της Αγίας Άννας.

Τελευταίος ηγούμενος της μονής ήταν ο αρχιμανδρίτης Ηλίας Παπαδόπουλος από το χωριό Αλισάρ, ο οποίος αναχώρησε από την Νικόπολη στις 25 Ιουνίου 1924 μεταφέροντας μέρος των ιερών κειμηλίων της μονής στην εκκλησία του χωριού Κορυφή Καβάλας.

Τμήμα σύνταξης pontos-news.gr με πληροφορίες από τον τουρκικό Τύπο. Τα ιστορικά στοιχεία είναι από το βιβλίο του Σάββα Καλεντερίδη Ανατολικός Πόντος, εκδ. Ινφογνώμων, 2006.
InfoGnomon
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ NEWSNOWGR.COM
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ