2014-10-28 14:39:04
Μια κοινωνία η οποία διέρχεται κρίση οικονομική, ηθική, πολιτισμική προσπαθεί να ορθοποδήσει Ζητάει απεγνωσμένα νέες προοπτικές, νέα πρόσωπα να μπορέσουν να δημιουργήσουν σκηνικό αλλαγής της παρούσας κατάστασης Μέσα στα χρόνια αυτά της κρίσης,με τις τόσες θυσίες του ελληνικού λαού προσπαθώ να βρω μια ελπίδα φωτός,μια λύση που θα μας οδηγήσει σε διέξοδο. Όπου και να στρέψεις το βλέμμα σου όμως παντού ορθώνονται τα τείχη του παραλογισμού.
Οι οικονομικοί δείκτες της χώρας λέει έχουν βελτιωθεί και οδεύουμε προς την ανάπτυξη,μια ανάπτυξη όμως σίγουρα κοντόφθαλμη και καθόλου ρεαλιστική.Μια τέτοια "ανάπτυξη" έχει ως θύμα πρώτα απ' όλα τον ίδιο τον λαό,ο οποίος θα εξακολουθεί να ζει με "δανεικά" όνειρα.
Όταν ευαγγελίζεσαι μια ανάπτυξη που θα κάνει τα νούμερα της οικονομίας πιο ευχάριστα χωρίς να έχει αλλάξει κάτι ριζικά τότε ίσως χρειαστεί να επαναπροσδιορίσουμε την έννοια της ανάπτυξης.
Η ανάπτυξη θέλει νέα μυαλά στην πολιτική, όχι παλιά πρόσωπα κρυμμένα πίσω από τη μάσκα του λαϊκισμού, αυτό είναι φαύλος κύκλος.
Θέλει παιδεία που θα διαμορφώνει νοοτροπίες υγιείς που θα σέβονται πάνω απ´ όλα το συλλογικό συμφέρον.Πως δημιουργείς όμως μια τέτοια παιδεία? Βασική παράμετρος για αυτήν την προσπάθεια είναι η απαλλαγή ευρύτερα του χώρου των ιδεών που κυριαρχεί στη χώρα από προκαταλήψεις και η αναθεώρηση κάποιων ξεπερασμένων.
Αν δεν αλλάξει ο τρόπος αντίληψης των πραγμάτων θα παραμείνουμε μια βαλκανική χώρα κυλιόμενη στα βαλτώδη νερά της μιζέριας. Επίσης,η ανάπτυξη θέλει τα επιστημονικά μυαλά να παραμένουν στον τόπο τους,ανταμοίβωντάς τα επάξια και δημιουργώντας κατάλληλες συνθήκες εργασίας για αυτά.
Το πρόβλημα βρίσκεται στο γεγονός πως όταν ορίζεις για ανάπτυξη κάτι που μάλλον μοιάζει για ανάπτυξη της μιας μέρας και τα πρόσωπα που την υπερασπίζονται είναι τα ίδια πρόσωπα της παρακμής καταλαβαίνεις ότι δυστυχώς ο ορίζοντας θα παραμείνει μαύρος. Tromaktiko
Οι οικονομικοί δείκτες της χώρας λέει έχουν βελτιωθεί και οδεύουμε προς την ανάπτυξη,μια ανάπτυξη όμως σίγουρα κοντόφθαλμη και καθόλου ρεαλιστική.Μια τέτοια "ανάπτυξη" έχει ως θύμα πρώτα απ' όλα τον ίδιο τον λαό,ο οποίος θα εξακολουθεί να ζει με "δανεικά" όνειρα.
Όταν ευαγγελίζεσαι μια ανάπτυξη που θα κάνει τα νούμερα της οικονομίας πιο ευχάριστα χωρίς να έχει αλλάξει κάτι ριζικά τότε ίσως χρειαστεί να επαναπροσδιορίσουμε την έννοια της ανάπτυξης.
Η ανάπτυξη θέλει νέα μυαλά στην πολιτική, όχι παλιά πρόσωπα κρυμμένα πίσω από τη μάσκα του λαϊκισμού, αυτό είναι φαύλος κύκλος.
Θέλει παιδεία που θα διαμορφώνει νοοτροπίες υγιείς που θα σέβονται πάνω απ´ όλα το συλλογικό συμφέρον.Πως δημιουργείς όμως μια τέτοια παιδεία? Βασική παράμετρος για αυτήν την προσπάθεια είναι η απαλλαγή ευρύτερα του χώρου των ιδεών που κυριαρχεί στη χώρα από προκαταλήψεις και η αναθεώρηση κάποιων ξεπερασμένων.
Αν δεν αλλάξει ο τρόπος αντίληψης των πραγμάτων θα παραμείνουμε μια βαλκανική χώρα κυλιόμενη στα βαλτώδη νερά της μιζέριας. Επίσης,η ανάπτυξη θέλει τα επιστημονικά μυαλά να παραμένουν στον τόπο τους,ανταμοίβωντάς τα επάξια και δημιουργώντας κατάλληλες συνθήκες εργασίας για αυτά.
Το πρόβλημα βρίσκεται στο γεγονός πως όταν ορίζεις για ανάπτυξη κάτι που μάλλον μοιάζει για ανάπτυξη της μιας μέρας και τα πρόσωπα που την υπερασπίζονται είναι τα ίδια πρόσωπα της παρακμής καταλαβαίνεις ότι δυστυχώς ο ορίζοντας θα παραμείνει μαύρος. Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
