2017-08-12 01:25:20
Οι μοτοσυκλετιστές στην Πύλη Βραδεμγούργου στο Βερολίνο
Στις 31 Ιουλίου 1996 συγκεντρώθηκαν 20 μοτοσυκλετιστές στο αεροδρόμιο Λάρνακας. Όλα ήταν έτοιμα για να ξεκινήσει ένα μεγάλο ταξίδι από το Βερολίνο στην Κερύνεια. Περίπου 200 μοτοσυκλετιστές από 12 ευρωπαϊκές χώρες ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της Κυπριακής Ομοσπονδίας Μοτοσυκλετιστών για την πραγματοποίηση αντικατοχικής πορείας. Στις 2 Αυγούστου η πορεία ξεκίνησε. Πέρασαν μέσα από 7 χώρες διανύοντας 25000 χιλιόμετρα.
Στις 10 Αυγούστου έφτασαν στη Λεμεσό και ενώθηκαν με άλλους μοτοσυκλετιστές. Όμως το πρωινό της 11ης Αυγούστου επικρατούσε έντονη ανησυχία στον χώρο του Προεδρικού, εξαιτιας απειλών των Τούρκων. Οι πρώτοι μοτοσυκλετιστές είχαν αρχίσει να συρρέουν στο Λευκόθεο όπου θα γινόταν εκδήλωση πριν την έναρξη της πορείας. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ζήτησε να συναντήσει τον πρόεδρο της Κ.Ο.Μ. Εκεί του ανακοινώθηκε πως η πορεία έπρεπε να ακυρωθεί.
Μας σταμάτησαν οι κάννες των Τούρκων στρατιωτών
Ο Ανδρέας Πεττεμερίδης, σημερινό μέλος της Πρωτοβουλίας Μνήμης Ισαάκ-Σολωμού, είχε πάρει μέρος το ’96 στη μεγάλη πορεία και διηγήθηκε στη ΜτΧ: «Ο κόσμος ήταν συγκεντρωμένος στο Λευκόθεο και υπήρχε ένας πανικός γιατί υπήρχαν ψίθυροι πως θα ακυρωθεί η πορεία. Με αυτόν τον ψίθυρο περίμεναν τον πρόεδρο της Κ.Ο.Μ. Ο κύριος Χατζηκώστας δέχτηκε τρομερές πιέσεις. Ανακοίνωσε επίσημα από το μικρόφωνο του οχήματος της αστυνομίας, με δάκρυα στα μάτια και πολύ ένταση ότι ακυρώνεται η πορεία των μοτοσυκλετιστών. Από κει και πέρα επικράτησε ένα χάος. Με πολιτικές παρεμβάσεις τον είχαν πείσει πως θα μπορούσαν τα επεισόδια και τα έκτροπα που θα γίνονταν να οδηγήσουν και σε πόλεμο. Εμείς πήγαμε στο Σοπάζ. Εκεί σταματήσαμε στις κάννες των Τούρκων στρατιωτών. Είχαμε μείνει 30 άτομα μέσα στη Νεκρή Ζώνη και δεν κατάφερναν να μας βγάλουν έξω. Ζητήθηκε να μπει η αστυνομική κλούβα μέσα για να μας βγάλει. Υπήρχαν ξυλοδαρμοί, τσακωμοί, ένα χάος».
Οι Μοτοσυκλετιστές τολμούν
Μετά από την ανακοίνωση της ακύρωσης ξεκίνησε μία άτακτη πορεία όπου οι μοτοσυκλετιστές διάλεγαν δικό τους προορισμό. Πολλοί ήταν αυτοί όμως που τόνιζαν ξανά και ξανά πως η πορεία έπρεπε να γίνει ειρηνικά, πως κανείς δεν θα δημιουργούσε μπελάδες ούτε θα προκαλούσε. Σκοπός ήταν να δοθεί το μήνυμα στον κόσμο και τίποτα άλλο. Δημιούργησαν υποομάδες και κατευθύνθηκαν ξεχωριστά προς διάφορα οδοφράγματα. Ανάμεσά στους μοτοσυκλετιστές που διαφώνησαν με την απόφαση της Κ.Ο.Μ. ήταν κι ο 24χρονος Τάσος Ισαάκ.
Ο Ευγένιος Παπαγεωργίου, παιδικός φίλος και κουμπάρος του Τάσου Ισαάκ, τον είδε να παγιδεύεται στα συρματοπλέγματα
«Σε μια στιγμή τον έχασα. Δεν ήξερα που ήταν. Οι Τούρκοι άρχισαν να πυροβολούν. Ξεκίνησα να πάω προς τις ελεύθερες περιοχές. Ο Τάσος ήταν πίσω μου, αλλά όταν είδε τους Τούρκους να κτυπούν τους δικούς μας επέστρεψε για να τους βοηθήσει και τελικά παγιδεύτηκε ο ίδιος», ανέφερε ο Ευγένιος Παπαγεωργίου.
Ο Αντώνης Κρητικός από την Ξυλοφάγου, ήταν ένας από τους Ελληνοκύπριους που έσωσε τη ζωή άλλων μοτοσυκλετιστών παρεμβαίνοντας με το αυτοκίνητό του τύπου «λαντ ρόβερ» τη στιγμή που οι Τούρκοι κτυπούσαν διαδηλωτές. «Είδα τους Τούρκους να χτυπούν τον Τάσο με ένα ρόπαλο πίσω στο σβέρκο, να πέφτει αιμόφυρτος και σε κλάσματα δευτερολέπτου είδα άλλον Τούρκο να παίρνει μια πέτρα μεγάλη και να την ρίχνει στο πρόσωπο του Τάσου». Ο Τάσος Ισαάκ άφησε την τελευταία του πνοή 95 μέτρα από την ελληνοκυπριακή πλευρά και 32 από την κατεχόμενη, σύμφωνα με την έκθεση του OHE.
Στο Νοσοκομείο Παραλιμνίου, που βρισκόταν το άψυχο σώμα του Τάσου Ισαάκ μαζεύτηκε πλήθος κόσμου. Ο Δήμος Παραλιμνίου αποφάσισε 40ημερο πένθος. Οι Τούρκοι συνέχισαν τις προκλήσεις και την επόμενη ημέρα, όταν απήγαγαν δύο Έλληνες που μπήκαν κατά λάθος στις κατεχόμενες περιοχές. Ο Τάσος είχε παντρευτεί λίγο καιρό πριν. Η γυναίκα του ήταν έγκυος, στον όγδοο μήνα. Σχεδόν ένα μήνα μετά τη δολοφονία του, ήρθε στη ζωή η κόρη του Αναστασία. Η Χάρις Αλεξίου έγραψε για αυτήν το «Τραγούδι του Χελιδονιού».
geromorias
Στις 31 Ιουλίου 1996 συγκεντρώθηκαν 20 μοτοσυκλετιστές στο αεροδρόμιο Λάρνακας. Όλα ήταν έτοιμα για να ξεκινήσει ένα μεγάλο ταξίδι από το Βερολίνο στην Κερύνεια. Περίπου 200 μοτοσυκλετιστές από 12 ευρωπαϊκές χώρες ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της Κυπριακής Ομοσπονδίας Μοτοσυκλετιστών για την πραγματοποίηση αντικατοχικής πορείας. Στις 2 Αυγούστου η πορεία ξεκίνησε. Πέρασαν μέσα από 7 χώρες διανύοντας 25000 χιλιόμετρα.
Στις 10 Αυγούστου έφτασαν στη Λεμεσό και ενώθηκαν με άλλους μοτοσυκλετιστές. Όμως το πρωινό της 11ης Αυγούστου επικρατούσε έντονη ανησυχία στον χώρο του Προεδρικού, εξαιτιας απειλών των Τούρκων. Οι πρώτοι μοτοσυκλετιστές είχαν αρχίσει να συρρέουν στο Λευκόθεο όπου θα γινόταν εκδήλωση πριν την έναρξη της πορείας. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ζήτησε να συναντήσει τον πρόεδρο της Κ.Ο.Μ. Εκεί του ανακοινώθηκε πως η πορεία έπρεπε να ακυρωθεί.
Μας σταμάτησαν οι κάννες των Τούρκων στρατιωτών
Ο Ανδρέας Πεττεμερίδης, σημερινό μέλος της Πρωτοβουλίας Μνήμης Ισαάκ-Σολωμού, είχε πάρει μέρος το ’96 στη μεγάλη πορεία και διηγήθηκε στη ΜτΧ: «Ο κόσμος ήταν συγκεντρωμένος στο Λευκόθεο και υπήρχε ένας πανικός γιατί υπήρχαν ψίθυροι πως θα ακυρωθεί η πορεία. Με αυτόν τον ψίθυρο περίμεναν τον πρόεδρο της Κ.Ο.Μ. Ο κύριος Χατζηκώστας δέχτηκε τρομερές πιέσεις. Ανακοίνωσε επίσημα από το μικρόφωνο του οχήματος της αστυνομίας, με δάκρυα στα μάτια και πολύ ένταση ότι ακυρώνεται η πορεία των μοτοσυκλετιστών. Από κει και πέρα επικράτησε ένα χάος. Με πολιτικές παρεμβάσεις τον είχαν πείσει πως θα μπορούσαν τα επεισόδια και τα έκτροπα που θα γίνονταν να οδηγήσουν και σε πόλεμο. Εμείς πήγαμε στο Σοπάζ. Εκεί σταματήσαμε στις κάννες των Τούρκων στρατιωτών. Είχαμε μείνει 30 άτομα μέσα στη Νεκρή Ζώνη και δεν κατάφερναν να μας βγάλουν έξω. Ζητήθηκε να μπει η αστυνομική κλούβα μέσα για να μας βγάλει. Υπήρχαν ξυλοδαρμοί, τσακωμοί, ένα χάος».
Οι Μοτοσυκλετιστές τολμούν
Μετά από την ανακοίνωση της ακύρωσης ξεκίνησε μία άτακτη πορεία όπου οι μοτοσυκλετιστές διάλεγαν δικό τους προορισμό. Πολλοί ήταν αυτοί όμως που τόνιζαν ξανά και ξανά πως η πορεία έπρεπε να γίνει ειρηνικά, πως κανείς δεν θα δημιουργούσε μπελάδες ούτε θα προκαλούσε. Σκοπός ήταν να δοθεί το μήνυμα στον κόσμο και τίποτα άλλο. Δημιούργησαν υποομάδες και κατευθύνθηκαν ξεχωριστά προς διάφορα οδοφράγματα. Ανάμεσά στους μοτοσυκλετιστές που διαφώνησαν με την απόφαση της Κ.Ο.Μ. ήταν κι ο 24χρονος Τάσος Ισαάκ.
Ο Ευγένιος Παπαγεωργίου, παιδικός φίλος και κουμπάρος του Τάσου Ισαάκ, τον είδε να παγιδεύεται στα συρματοπλέγματα
«Σε μια στιγμή τον έχασα. Δεν ήξερα που ήταν. Οι Τούρκοι άρχισαν να πυροβολούν. Ξεκίνησα να πάω προς τις ελεύθερες περιοχές. Ο Τάσος ήταν πίσω μου, αλλά όταν είδε τους Τούρκους να κτυπούν τους δικούς μας επέστρεψε για να τους βοηθήσει και τελικά παγιδεύτηκε ο ίδιος», ανέφερε ο Ευγένιος Παπαγεωργίου.
Ο Αντώνης Κρητικός από την Ξυλοφάγου, ήταν ένας από τους Ελληνοκύπριους που έσωσε τη ζωή άλλων μοτοσυκλετιστών παρεμβαίνοντας με το αυτοκίνητό του τύπου «λαντ ρόβερ» τη στιγμή που οι Τούρκοι κτυπούσαν διαδηλωτές. «Είδα τους Τούρκους να χτυπούν τον Τάσο με ένα ρόπαλο πίσω στο σβέρκο, να πέφτει αιμόφυρτος και σε κλάσματα δευτερολέπτου είδα άλλον Τούρκο να παίρνει μια πέτρα μεγάλη και να την ρίχνει στο πρόσωπο του Τάσου». Ο Τάσος Ισαάκ άφησε την τελευταία του πνοή 95 μέτρα από την ελληνοκυπριακή πλευρά και 32 από την κατεχόμενη, σύμφωνα με την έκθεση του OHE.
Στο Νοσοκομείο Παραλιμνίου, που βρισκόταν το άψυχο σώμα του Τάσου Ισαάκ μαζεύτηκε πλήθος κόσμου. Ο Δήμος Παραλιμνίου αποφάσισε 40ημερο πένθος. Οι Τούρκοι συνέχισαν τις προκλήσεις και την επόμενη ημέρα, όταν απήγαγαν δύο Έλληνες που μπήκαν κατά λάθος στις κατεχόμενες περιοχές. Ο Τάσος είχε παντρευτεί λίγο καιρό πριν. Η γυναίκα του ήταν έγκυος, στον όγδοο μήνα. Σχεδόν ένα μήνα μετά τη δολοφονία του, ήρθε στη ζωή η κόρη του Αναστασία. Η Χάρις Αλεξίου έγραψε για αυτήν το «Τραγούδι του Χελιδονιού».
geromorias
VIDEO
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
![Ο χαμός στα Χανιά:Αγριος ξυλοδαρμός μεταξύ Κρητικών και Ρωσοπόντιων [εικόνες]](https://images.newsnowgreece.com/103/1036549/o-xamos-sta-xaniaagrios-xylodarmos-metaxy-kritikon-kai-rosopontion-eikones-1-124x78.jpg)
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
