2017-08-23 16:56:24
Φωτογραφία για ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ Πουλάει το Ε ο Ιβάν Σαββίδης και εγκαταλείπει την Ελλάδα;
Τάχει παίξει τα τελευταία 24ωρα ο ατυχής Ιβάν Σαββίδης.

Έτσι έδωσε εντολή στους ανθρώπους του να μην αποδέχονται την επικοινωνία

με κανέναν που έχει γνώμη ή ζητάει ρουσφέτι για το νέο πρόγραμμα του “Ε”.

Κάθε κατσιαπλιάς των ΜΜΕ προσέρχεται στον Ιβάν γονατιστός όπως οι πιστοί στην Παναγία της Τήνου.

Ολοι όσοι διαθέτουν κωλοτρυπίδα έχουν και μια άποψη για το τι πρέπει να κάνει ο Ιβάν ο στυλιστικός με το κανάλι του.

Ασε που ακόμη και κορυφαίοι πολιτικοί του τηλεφωνούν για να του προτείνουν ένα νούμερο δημοσιογράφο για επικεφαλής του Ενημερωτικού τομέα και ένα ακόμη πιο νούμερο για να αναλάβει το ψυχαγωγικό τμήμα. Η περίοδος θυμίζει την ποδοσφαιρική μεταγραφολογία.

Μιλάμε για απίστευτες παπάρες. Το πιο πιθανό είναι ο Ιβάν Σαββίδης να εγκαταλείψει σχετικά σύντομα την Ελλάδα αφού παραδώσει τις επιχειρήσεις του σε κάποιον εγχώριο επιχειρηματία ή σε κάποιο fund.


Κι αυτό γιατί ο Σαββίδης έχει αρχίσει ήδη να υποψιάζεται ότι θα χάσει πολλά λεφτά τώρα που έμπλεξε με τα ΜΜΕ και τον ΠΑΟΚ. Μπορεί στο τέλος και λεφτά να χάσει και κυνηγημένος να φύγει-αν προλάβει.

Μπορεί να έχει και την τύχη του Γιώργου Κοσκωτά.

Τα βλέπει όλα αυτά ο Ιβάν ο Τρομερός και ζήτησε από τους συνεργάτες του να μην τον ενοχλεί κανείς για το “E”.

Τις τελευταίες ώρες σκέφτεται σοβαρά να το πουλήσει εκ νέου!

Γεννημένος πριν από 58 χρόνια, στις 27 Μαρτίου του 1959, στο χωριό Σάντα στην Τσάλκα, που σημαίνει «απομακρυσμένη», της νότιας Γεωργίας, μεγάλωσε σε μια περιοχή που επί Σοβιετικής Ενωσης αναγνωριζόταν ως μοναδική περιοχή με αμιγώς ελληνικό εθνικό πληθυσμό. Ηταν το όγδοο παιδί μιας οικογένειας εργατών με ελληνική καταγωγή-θα γράψει ο Δημήτρης Παγαδάκης στο Πρώτο Θέμα. Ανατράφηκε ως χριστιανός, διδάχτηκε Ελληνική Ιστορία και ως τα 7 του χρόνια μιλούσε μόνο ποντιακά, όπως και άλλοι συμπατριώτες του στην πρώην Σοβιετική Δημοκρατία της Γεωργίας.

Μετά τη μετακόμισή του στη βορειοανατολική άκρη της Μαύρης Θάλασσας στο Ροστόφ, στις εκβολές του ποταμού Ντον, αποφοίτησε από το Λύκειο Ντενίσοβσκαγια της περιοχής Μαρτίνοβσκ και αμέσως κατετάγη στον Σοβιετικό Στρατό, από όπου αποστρατεύτηκε με τον βαθμό του λοχία. Στα 23 του χρόνια, το 1980, ως παιδί εργατών άρχισε να εργάζεται ως καπνεργάτης στο Κρατικό Εργοστάσιο Καπνού του Ντον. Παράλληλα, το 1984 ξεκίνησε να σπουδάζει στο Τμήμα Logistics του Ινστιτούτου Εθνικής Οικονομίας του Ροστόφ από όπου αποφοίτησε το 1988. 

Τη χρονιά που ξεκίνησε τη φοίτησή του, παντρεύτηκε την Κυριακή, με την οποία παραμένουν παντρεμένοι και έχουν αποκτήσει δύο παιδιά, τον Γιώργο και τον Νίκο. Είναι ίσως παρακινδυνευμένο να θεωρείται ότι εκείνα τα χρόνια ο Ιβάν ονειρευόταν να γίνει κάποτε βιομήχανος, χάρη στα προσόντα του, πάντως, αναρριχήθηκε γρήγορα στην ιεραρχία του εργοστασίου ως τη θέση του υποδιευθυντή. 

Μετά την πτώση του σοβιετικού καθεστώτος, κατά την ιδιωτικοποίηση του εργοστασίου το 1992, ήταν πλέον γενικός διευθυντής και μέλος στο διοικητικό συμβούλιο της εταιρείας. Οταν έναν χρόνο αργότερα μετονομάστηκε σε Donskoy Tabak, ο Ιβάν ήδη είχε αναλάβει πρόεδρος. Σήμερα, πάντως, ως ιδιοκτήτρια εμφανίζεται η σύζυγός του.

Έκτοτε ξεκίνησε και το μεσουράνημά του στον δημόσιο βίο. Εκτός από τις επιχειρηματικές περγαμηνές του, ο Ιβάν Σαββίδης αναζήτησε και πολιτικό στίγμα ξεκινώντας από το 1998 έντονη πολιτική δραστηριότητα. 

Επιβραβεύτηκε με την εκλογή του ως βουλευτής της Νομοθετικής Βουλής της Περιφέρειας του Ροστόφ και έδρεψε πολιτικές δάφνες το 2003, όπως και το 2007, όταν εκλέχθηκε με το κόμμα του Πούτιν, Ενιαία Ρωσία, βουλευτής στη Ρωσική Δούμα. Διατηρώντας αξιόπιστο πολιτικό προφίλ και όντας σε διαρκή κοινωνική και φιλανθρωπική εγρήγορση, βραβεύτηκε με παράσημα και του απονεμήθηκαν έπαινοι από τη Ρωσική Ομοσπονδία, τον Πρόεδρο της Ρωσίας, τον Πατριάρχη Μόσχας και Πασών των Ρωσιών, καθώς και τους τοπικούς φορείς του Ροστόφ. Στην πόλη του, άλλωστε, διετέλεσε και ισχυρός άνδρας στην ομώνυμη ποδοσφαιρική ομάδα της από το 2002, όταν ανέλαβε να πληρώσει τα χρέη της, ύψους 10 εκατ. δολαρίων, έως και το 2005.

Ο γάμος του γιου του Γιώργου με τη Γιάννα Κουντγιάκοβα, στις αρχές Ιουνίου, στην εκκλησία του Αγίου Πνεύματος στο Πρόχωμα Θεσσαλονίκης

Εν τω μεταξύ, το 2004 ίδρυσε τον επιχειρηματικό όμιλο Agrokom χτίζοντας μια οικονομική αυτοκρατορία με εταιρείες που ο κύκλος εργασιών τους υπολογίζεται ότι ξεπερνά σε τζίρο το 1,3 δισ. ευρώ και απασχολεί πάνω από 17.000 εργαζομένους. Η μητρική εταιρεία με έδρα το Ροστόφ στον Ντον, εκτός από την καπνοβιομηχανία του που ελέγχει σημαντικό μερίδιο παραγωγής τσιγάρων στη Ρωσία, περιλαμβάνει πάνω από 40 εταιρείες που δραστηριοποιούνται στους τομείς της καπνοβιομηχανίας, της επεξεργασίας και τυποποίησης τροφίμων, της αγροτικής οικονομίας, του λιανικού εμπορίου και της κατασκευής θεματικών πάρκων.

 Η Agrokom περιλαμβάνεται στη λίστα των 200 μεγαλύτερων ρωσικών επιχειρήσεων, ενώ ο ίδιος, κατέχοντας από το 2011 το αξίωμα του προέδρου του Δ.Σ., κατατάσσεται μεταξύ των 30 πλουσιότερων Ρώσων. Ηδη από το 2013 το αμερικανικό περιοδικό «Forbes» αποτιμούσε την περιουσία του στα 9,4 δισ. ρούβλια (περίπου 237 εκατ. ευρώ). 

Ποσό που εκτιμάται ότι έχει αυξηθεί μετά τις επιτυχημένες επενδύσεις του στις κοντινές αγορές της Ρωσίας -στην Αμπχαζία, στη Γεωργία, στη Νότια Οσετία, στο Καζακστάν και το Κιργιστάν- αλλά και το άνοιγμα σε νέες αγορές του εξωτερικού σε χώρες όπως το Βέλγιο, η Παλαιστίνη, η Παραγουάη, η Νιγηρία. 

Σε μια γεωγραφία πωλήσεων των προϊόντων της Agrokom, σε περισσότερες από 82 χώρες του κόσμου και με σταθερά ανοδικούς ρυθμούς ανάπτυξης και απόδοσης, γίνεται φανερό ότι ο Ιβάν Σαββίδης είναι ένας οικονομικός παράγοντας που δεν βρίσκει εντός Ελλάδας αρκετούς για να συγκριθεί. 

Ειδικότερα όταν ο όμιλος των εταιρειών του κατέβαλε το 2015 μόνο για φόρους και τέλη 562,7 εκατ. ευρώ στο ρωσικό κράτος.

Όταν επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη, τον Αύγουστο του 2012, τα μαλλιά του είχαν αραιώσει, ενώ σεβάσμια λευκή γενειάδα κάλυπτε τις παρειές του. 

Επέβαλε πλέον και εμφανισιακά το κύρος που περνά από την αίγλη, που του παραχωρούσε άφθονα η δύναμη της επιχειρηματικής επιτυχίας. Σίγουρα, όμως, ήταν πιο έμπειρος και πολύ πιο διαβασμένος για το νέο εγχείρημα. 

Παρότι όμως απέκτησε την πλειοψηφία των μετοχών της ΠΑΕ και έγινε ο νέος ιδιοκτήτης της ομάδας του ΠΑΟΚ, υπήρξαν αρκετοί που αμφισβήτησαν τόσο την οικονομική του ισχύ όσο και τις ειλικρινείς προθέσεις του, βασιζόμενοι, υπερβολικά ίσως, στη δήλωσή του ότι «σήμερα οι δραστηριότητες στα σπορ μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως μέρος μιας εξωτερικής πολιτικής».

Οταν έριξε αμέσως 21 εκατ. ευρώ, σώζοντας την ομάδα από σίγουρες οικονομικές και όχι μόνο περιπέτειες, το ποσό εκτιμήθηκε από μερίδα «ανοιχτοχέρηδων» αντιρρησιών ως «ψίχουλα».

Οταν τον Μάιο του 2015 με προσωπικές ενέργειες ολοκλήρωσε την αποπληρωμή έναντι 12 εκατ. ευρώ των χρεών που εκκρεμοδικούσαν και βάραιναν την ΠΑΕ ΠΑΟΚ από την προηγούμενη δεκαετία, οι ίδιοι καχύποπτοι τον επέπλητταν ότι δήθεν επιβάρυνε την ΠΑΕ ΠΑΟΚ και όχι την τσέπη του με ομολογιακό δάνειο, που μάλιστα αυτή θα αποπληρώσει με τόκο για να απελευθερωθεί από τον βραχνά των χρεών. 

Πόσο μάλλον παρέβλεπαν τη δική του δήλωση ότι «τα χρέη του ΠΑΟΚ είναι δικά μου χρέη», με χρήματα που φτάνουν από την εταιρεία ΔΙΜΕΡΑ ΕΠΕ με έδρα την Κύπρο. Και φυσικά παραγνώριζαν ότι από την ημέρα που έγινε μεγαλομέτοχος, το ποσό που θα συνεισέφερε συνολικά στην ΠΑΕ θα άγγιζε τα 45 εκατ. ευρώ, ενώ με τις αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου θα ξεπερνούσε σε βάθος χρόνου τα 73 εκατ. ευρώ. Παρ’ όλα αυτά, οι αμετανόητα δύσπιστοι τον κατήγγειλαν ότι, παρά τις 50 μεταγραφές ποδοσφαιριστών που έκανε σε μια τετραετία, δεν πήρε πρωτάθλημα, λες και έπαιζε ο ίδιος σέντερ φορ και όχι π.χ. ο Μπερμπάτοφ.

Με τη σύζυγό του στον γάμο του γιου τους Γιώργου

Ωστόσο, όταν μετά την απόκτηση του ΠΑΟΚ επιδόθηκε σε ένα εγχώριο επενδυτικό σαφάρι, προκλήθηκε η αίσθηση ότι πίσω από την απόκτηση του Δικέφαλου του Βορρά και το λαϊκό έρεισμα που του πρόσφερε ως «διαβατήριο εξαγορών», υπήρχε ευρύτερο επενδυτικό σχέδιο με τις ευλογίες του Κρεμλίνου. 

Αιτία ήταν ότι ο Ιβάν Σαββίδης προέβη σε σύντομο χρόνο σε αγορές ακινήτων που δεν θα χαρακτηρίζονταν και από τις πιο ευπώλητες στην πιάτσα της κτηματαγοράς της Θεσσαλονίκης. 

Απέκτησε το αρχιτεκτονικά αριστουργηματικό «Κόκκινο Σπίτι» απέναντι από την εκκλησία της Αγίας Σοφίας, όπως και τη διατηρητέα βίλα Ζαρντινίδη επί της Βασιλίσσης Ολγας. Επινοικίασε για 99 χρόνια το εμβληματικό «Μακεδονία Παλλάς», το οποίο ανακαίνισε, αγόρασε από το ΤΑΙΠΕΔ την έκταση-φιλέτο των 320 στρεμμάτων στο Παλιούρι της Κασσάνδρας Χαλκιδικής όπου ερήμωνε το ξενοδοχείο «Ξενία», που σχεδίασε ο αείμνηστος αρχιτέκτονας Αρης Κωνσταντινίδης, και μίσθωσε το κτίριο όπου άλλοτε στεγαζόταν η Εύξεινος Λέσχη, στη Βασιλίσσης Ολγας για να δημιουργήσει το «Σπίτι ακαδημιών του ΠΑΟΚ». 

Τέλος, μπήκε σφήνα στον διαγωνισμό της παραλίγο πτωχευμένης ιστορικής καπνοβιομηχανίας ΣΕΚΑΠ, με στόχο να μην καταλήξει στα χέρια των Τούρκων επιχειρηματιών, οι οποίοι ήταν φαβορί για την εξαγορά της στην ιδιαίτερα εθνικά ευαίσθητη περιοχή της Ξάνθης. Την απέκτησε ύστερα από έναν αγχωτικό αγώνα δρόμου και την έθεσε υπό το γκρουπ της Donskoy Tabak, τηρώντας τη δέσμευσή του ότι θα διατηρήσει όλες τις θέσεις εργασίας και πως θα προμηθεύεται ελληνικά καπνά για τα επόμενα τρία χρόνια, παρά τις κρατικές γραφειοκρατικές αγκυλώσεις και την αδυναμία υλοποίησης των υποσχέσεων που του είχε δώσει η πολιτεία.

Το ύψος του τιμήματος των εξαγορών και τα πρότζεκτ των ανακαινίσεων, αποκαταστάσεων και αξιοποιήσεων ξεπερνούν ήδη τα 100 εκατ. ευρώ, ενώ με τη λειτουργία πανελλήνιου τηλεοπτικού δικτύου υπολογίζονται ότι θα ξεπεράσουν συνολικά τα 160 εκατ. ευρώ, καθιστώντας τον έναν από τους μεγαλύτερους επενδυτές στη χώρα. Ολα αυτά χωρίς να περιλαμβάνονται στη σούμα τα λεφτά που διαθέτει για τον ΠΑΟΚ. Λογικά, κρίνεται από τους υποστηρικτές του ότι με τέτοια οικονομικά μεγέθη σε μια περίοδο πλήρους επενδυτικής ανομβρίας στη χώρα είναι θεμιτή η προσπάθεια να αποκτήσει ισχυρή «φωνή» και στα media, δημιουργώντας έτσι έναν ισχυρό πόλο στο οικονομικό, επιχειρηματικό και μιντιακό γίγνεσθαι. 

Αντίθετα, οι επικριτές του δεν βλέπουν με καλό μάτι την επέκτασή του, υποπτευόμενοι μεγέθυνση της επιρροής της ρωσικής πολιτικής και επιχειρηματικής ελίτ στη χώρα. Οι πολέμιοί του τον θεωρούν απεσταλμένο του Πούτιν στην Ελλάδα και συνηθίζουν να ακούνε βερεσέ τις διαβεβαιώσεις του στις οποίες εκάστοτε τονίζει:

«Δεν νομίζω ότι είναι μυστικό το ποιος είμαι. Εμένα με συνδέουν με την Ελλάδα όχι οι εταιρικές σχέσεις με τη Ρωσία. Είμαι απόγονος των Βυζαντινών Ελλήνων, είμαι Πόντιος και, πιστέψτε με, είμαι Ελληνας ίσως και περισσότερο από εσάς». 

Εμφανώς ο Ιβάν Σαββίδης προσωποποιούσε με τη ρητορική του τον άνθρωπο που στη ρωσική παροιμία «δεν χρειάζεται να ψάξει τις τσέπες του για λέξεις».

Κριτήριο, ωστόσο, για πολλούς στην προσπάθεια να τον ερμηνεύσουν είναι η έντονη πολιτική άποψη που έχει ο Πόντιος μεγαλοεπιχειρηματίας για την Ελλάδα. Ηταν από τους λίγους που είχε χαρακτηρίσει τον πρώην πρωθυπουργό, Γιώργο Παπανδρέου, «μη πατριώτη», τονίζοντας ότι ο τελευταίος είχε αρνηθεί δάνειο που προθυμοποιήθηκε να δώσει με ευνοϊκούς όρους η Ρωσία στην Ελλάδα, ενώ άφηνε σαφώς να εννοηθεί ότι ο ίδιος είχε μεσολαβήσει για συνάντηση του ΓΑΠ με τον Βλαντιμίρ Πούτιν. 

Ωστόσο, και οι δεσμοί του ίδιου με τον Ρώσο πρόεδρο δεν ήταν πάντα συντονισμένοι στο ίδιο μήκος κύματος. Η αλήθεια είναι ότι οι σχέσεις τους έχουν περάσει από διάφορες διακυμάνσεις. Ζεστές την εποχή που ο ομογενής επιχειρηματίας εκλέχτηκε δύο φορές στη Ρωσική Δούμα, χλιαρές αργότερα, όταν ο Σαββίδης έμεινε εκτός εκλεξιμότητας στο ψηφοδέλτιο μεταξύ 50 και πλέον υποψηφίων στην περιοχή του Ροστόφ. Ο ίδιος είχε υποστηρίξει ότι δέχτηκε μεγάλο εσωκομματικό πόλεμο από τον κυβερνήτη του Ροστόφ, Βασίλι Γκολουμπιέφ, αλλά επί της ουσίας αιτία ήταν οι δημόσιες παρεμβάσεις του κατά του πρωθυπουργού Ντμίτρι Μεντβέντεφ. 

Οι διαφωνίες του Σαββίδη με την πολιτική του πρωθυπουργού οξύνθηκαν όταν ο πρώτος δήλωσε επιθετικά ότι δεν θέλει να έχει καμία σχέση με το κόμμα της Ενιαίας Ρωσίας που εργάζεται ενάντια στα εθνικά συμφέροντα της Ρωσίας, προκαλώντας τη δυσαρέσκεια του ηγέτη του κόμματος, Βλαντιμίρ Πούτιν.

Θεωρείται πως έναυσμα για την αντιπαράθεση έδωσε πριν από τέσσερα χρόνια η υπογραφή διατάγματος από τον Μεντβέντεφ με το οποίο πωλούσε μέρος των μετοχών του αεροδρομίου του Ροστόφ σε εταιρεία η οποία θα συμμετάσχει στην κατασκευή νέου αεροδρομίου. Ο όμιλος του Σαββίδη που κατείχε το 51% των μετοχών του παλαιού αεροδρομίου διαφώνησε με την κατασκευή νέου, καθώς έβγαινε εκτός παιχνιδιού και αν συνεργαζόταν θα έπρεπε να συμμετάσχει στο ασύμφορο υψηλό κόστος. Αργότερα μεταξύ Πούτιν και Σαββίδη δόθηκαν εξηγήσεις και τελικά θεωρείται ότι εκείνη η παρεξήγηση έληξε, αφού ο τελευταίος συνέχιζε να υποστηρίζει τον Ρώσο πρόεδρο, ανανεώνοντας τους μεταξύ τους δεσμούς αλληλοεκτίμησης και σεβασμού, όπως επιμελώς διοχετεύτηκε στα Μέσα Ενημέρωσης. 

Με αυτή τη σχέση επισήμως «στο καλύτερο σημείο από ποτέ» αναμένεται, σύμφωνα με τους συνεργάτες του, ο συντόμως και πρόεδρος του ΠΑΟΚ και φιλόδοξος καναλάρχης να αναλάβει περισσότερες πρωτοβουλίες σύσφιξης των διμερών σχέσεων ακόμα και προωθώντας ελληνικές επιχειρήσεις. Και φυσικά να παραμείνει επίτιμος πρόεδρος της ομοσπονδίας μπιλιάρδου της Νότιας Ρωσίας και οικονομικός αρωγός της ποδοσφαιρικής ομάδας ΣΚΑ του Ροστόφ.

Ο επιχειρηματίας λέγεται ότι διατηρεί άψογες κοινωνικές σχέσεις με τον δήμαρχο Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη, τον περιφερειάρχη Απόστολο Τζιτζικώστα, την ευρωβουλευτή Εύα Καϊλή, τον βουλευτή της Α’ Θεσσαλονίκης γνήσιο Παοκτσή Σταύρο Καλαφάτη και λοιπές εξέχουσες προσωπικότητες της συμπρωτεύουσας. Επίσης, διατηρεί καλές, αν και όχι στενές, σχέσεις με τον πρώην πρόεδρο της ΟΝΝΕΔ Ανδρέα Παπαμιμίκο, ο οποίος προσφάτως παντρεύτηκε την ανιψιά του επιχειρηματία, Σόνια Σαββίδη.

Εντούτοις, όσοι γνωρίζουν από κοντά τον αυτοδημιούργητο Ελληνορώσο μεγαλοεπενδυτή ισχυρίζονται ότι ο κοινωνικός, φιλικός, πόσο μάλλον ο πολιτικός του περίγυρος δεν μπορεί να επηρεάσει την κατάθεση του απόλυτα δικού του στίγματος, την κοσμοθεωρία και τις αξίες του που τον χαρακτηρίζουν «μαικήνα και ευεργέτη».

Συχνά φέρεται να λέει στους Ελληνες φίλους του πως θέλει να μείνει στην Ιστορία σαν ένας σύγχρονος Βαρβάκης ή Συγγρός. 

Δεν αποκλείει μάλιστα έως και τη δημιουργία μεγάλου ιδρύματος με χαρακτήρα ενίσχυσης των ποντιακών αξιών και του Ελληνισμού της συγκεκριμένης πληθυσμιακής ομάδας. Για την ώρα, πάντως, ως καλός χριστιανός και ιδρυτής από το 2000 του φιλανθρωπικού ιδρύματος που φέρει το όνομά του υλοποιεί πολιτιστικά, εκπαιδευτικά, επιστημονικά και ερευνητικά προγράμματα με προσφορές που ξεπερνούν τα 2,5 εκατ. ευρώ τον χρόνο. Την ίδια αξιέπαινη δραστηριότητα αναμένουν και οι τηλεθεατές από ένα κανάλι σαν το δικό του, μακριά από πελατειακές δοσοληψίες και κομματική ευνοιοκρατία. Ετσι κι αλλιώς, κρίνεται από φίλους και αντιπάλους ως μετρημένος άνθρωπος με σταράτες κουβέντες και μπεσαλίδικες πρακτικές.

 Ηδη, μόλις ολοκληρώθηκε ο έλεγχος του «πόθεν έσχες» του, κατέθεσε άμεσα την πρώτη δόση του τιμήματος για την τηλεοπτική άδεια ύψους 20,5 εκατ. ευρώ. 

Χωρίς παλινωδίες, γκρίνιες και αναστολές. Ο,τι είπε, το έκανε… Ισως επειδή γνωρίζει από πρώτο χέρι τη ρήση του Ιβάν Τουργκένιεφ που λέει ότι «η λέξη “αύριο” επινοήθηκε για αναποφάσιστους ανθρώπους και παιδιά».   πηγή
epixirimatias
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ NEWSNOWGR.COM
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ