2018-02-28 18:40:10
Είναι σαφές ότι έρχεται τέλος εποχής για τη μονάδα της ΔΕΗ στο Αμύνταιο. Η ΕΕ έχει δώσει το τελεσίγραφό της για το κλείσιμο της μονάδας, και ο χρόνος μετράει αντίστροφα, εάν δεν γίνει κάτι άμεσα. Σκληρή πραγματικότητα είναι πως αν δεν γίνουν δραστικές κινήσεις, το Αμύνταιο κλείνει, με ότι συνεπάγεται αυτό.
Και ο αντίκτυπος κάθε άλλο παρά μικρός θα είναι. Η επόμενη ημέρα θα βλέπει τους περίπου 1.000 εργαζόμενους του εργοστασίου και τις οικογένειές τους να μένουν στο δρόμο, και δύο νομούς να μένουν χωρίς θέρμανση, μέχρι να βρεθεί «κάποια» άλλη λύση (και αλήθεια ποια μπορεί να είναι αυτή;;; ). Παράλληλα, η ΔΕΗ θα χάσει ένα πολύ σημαντικό περιουσιακό στοιχείο της – πράγμα εξευτελιστικό για την ουσιαστική αποτίμησή της.
Παρά το γεγονός ότι η ΓΕΝΟΠ έχει ξεκάθαρα εκφράσει την αντίθεσή της, βλέπουμε ότι ο Εμ. Παναγιωτάκης εξέπεμψε SOS και ζήτησε ξεκάθαρα βοήθεια από κάθε «καλό Σαμαρείτη»… Και πλέον δεν είναι ζήτημα επιλογής. Η ΔΕΗ χρειάζεται ανάσα ζωής.
Το θέμα εδώ όμως περιπλέκεται περισσότερο, μια και ακούγεται, ότι ούτε έχουν όλοι οι ενδιαφερόμενοι αγνές προθέσεις, ούτε και παίζουν με ίσους όρους. Ο Κοπελούζος και οι Κινέζοι Shenhua φαίνεται ότι ήδη προσεγγίζουν το θέμα με διάφορους τρόπους, χωρίς σαφή τοποθέτηση, και με διάφορες παρασκηνιακές κινήσεις όπως ανεπίσημες επαφές με Παναγιωτάκη κ.α.
Το τί θα γίνει με τη ΔΕΗ και το Αμύνταιο, είτε μας αρέσει, είτε όχι, δεν είναι πλέον στα χέρια των εργαζομένων της, ενώ φαίνεται ο καθένας να εκφράζει τη δική του άποψη για σεβαστούς και μη λόγους. Όμως το να «μπουν οι Κινέζοι» στα εσωτερικά της ΔΕΗ φαντάζει κάπως επικίνδυνο όπως και να το δει κανείς, μια και συνεπάγεται και ιδιοκτησιακή μεταβολή αλλά και άλλα πολλά θέματα με κοινωνικές, οικονομικές, αλλά ακόμα και εθνικές προεκτάσεις.
Από τις προτάσεις που υπάρχουν μέχρι στιγμής, μόνο του Μυτιληναίου φαίνεται να έχει γίνει με θεμιτό και διαφανή τρόπο. Οι υπόλοιπες βρίσκονται στο ευρύ πεδίο του στοχασμού, με ανεπίσημες συζητήσεις σε παραπολιτικά πηγαδάκια. Τώρα τι μέλει γενέσθαι….
Γιάννης Π. Tromaktiko
Και ο αντίκτυπος κάθε άλλο παρά μικρός θα είναι. Η επόμενη ημέρα θα βλέπει τους περίπου 1.000 εργαζόμενους του εργοστασίου και τις οικογένειές τους να μένουν στο δρόμο, και δύο νομούς να μένουν χωρίς θέρμανση, μέχρι να βρεθεί «κάποια» άλλη λύση (και αλήθεια ποια μπορεί να είναι αυτή;;; ). Παράλληλα, η ΔΕΗ θα χάσει ένα πολύ σημαντικό περιουσιακό στοιχείο της – πράγμα εξευτελιστικό για την ουσιαστική αποτίμησή της.
Παρά το γεγονός ότι η ΓΕΝΟΠ έχει ξεκάθαρα εκφράσει την αντίθεσή της, βλέπουμε ότι ο Εμ. Παναγιωτάκης εξέπεμψε SOS και ζήτησε ξεκάθαρα βοήθεια από κάθε «καλό Σαμαρείτη»… Και πλέον δεν είναι ζήτημα επιλογής. Η ΔΕΗ χρειάζεται ανάσα ζωής.
Το θέμα εδώ όμως περιπλέκεται περισσότερο, μια και ακούγεται, ότι ούτε έχουν όλοι οι ενδιαφερόμενοι αγνές προθέσεις, ούτε και παίζουν με ίσους όρους. Ο Κοπελούζος και οι Κινέζοι Shenhua φαίνεται ότι ήδη προσεγγίζουν το θέμα με διάφορους τρόπους, χωρίς σαφή τοποθέτηση, και με διάφορες παρασκηνιακές κινήσεις όπως ανεπίσημες επαφές με Παναγιωτάκη κ.α.
Το τί θα γίνει με τη ΔΕΗ και το Αμύνταιο, είτε μας αρέσει, είτε όχι, δεν είναι πλέον στα χέρια των εργαζομένων της, ενώ φαίνεται ο καθένας να εκφράζει τη δική του άποψη για σεβαστούς και μη λόγους. Όμως το να «μπουν οι Κινέζοι» στα εσωτερικά της ΔΕΗ φαντάζει κάπως επικίνδυνο όπως και να το δει κανείς, μια και συνεπάγεται και ιδιοκτησιακή μεταβολή αλλά και άλλα πολλά θέματα με κοινωνικές, οικονομικές, αλλά ακόμα και εθνικές προεκτάσεις.
Από τις προτάσεις που υπάρχουν μέχρι στιγμής, μόνο του Μυτιληναίου φαίνεται να έχει γίνει με θεμιτό και διαφανή τρόπο. Οι υπόλοιπες βρίσκονται στο ευρύ πεδίο του στοχασμού, με ανεπίσημες συζητήσεις σε παραπολιτικά πηγαδάκια. Τώρα τι μέλει γενέσθαι….
Γιάννης Π. Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Στο Αστυνομικό Τμήμα Θέρμης η Δύναμη Αναγέννησης
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
