2018-04-17 19:34:30
Μόλις βρήκα την πρώτη φωτογραφία που τραβήξαμε όταν ήμουν έγκυος Τα παιδιά μου έριξαν, παίζοντας, ένα ποτήρι νερό πάνω στο τραπέζι του σαλονιού μας, το οποίο επίσης χρησιμεύει και ως θήκη αποθήκευσης, και το νερό έτρεχε στο σημείο όπου κρατάω τα παλιά άλμπουμ φωτογραφιών.
Πήρα μια πετσέτα να τα σκουπίσω, ενώ τα μικρά μου με «βοήθησαν» και έβγαλαν όλα τα άλμπουμ έξω για να βεβαιωθούμε ότι κανένα από αυτά δεν υπέστη ζημιά. Φυσικά καταλήξαμε να χαζεύουμε τις φωτογραφίες Ήταν το παιδικό άλμπουμ της μεγαλύτερης κόρης μου. Ένα πραγματικό λεύκωμα, με εκτυπωμένες φωτογραφίες μέσα. Ξεκινά με φωτογραφίες υπερήχων, μετά μετακινείται σε φωτογραφίες της φουσκωμένης κοιλιάς μου, και ακολουθούν στιγμές και ορόσημα από τον πρώτο χρόνο της ζωής της. Είμαι χαρούμενη που η 2χρονη κόρη μου δεν μπορεί ακόμα να συγκρίνει τη δική της ποσότητα φωτογραφιών σε σχέση με την ποσότητα που έχει η μεγαλύτερη αδελφής της.
Οι φωτογραφίες του μωρού είναι αξιολάτρευτες, φυσικά, και δεν μπορώ να πιστέψω πόσο έχει μεγαλώσει η μεγαλύτερη μου. Αλλά γυρίζω πίσω σε εκείνη την φωτογραφία μου. Είμαι νεότερη, φρέσκια, μαυρισμένη και τονωμένη.
Κοιτάω το κορίτσι στη φωτογραφία και ναι, μπορώ να την ονομάσω κοπέλα γιατί, αν και ήμουν 30 ετών, φαίνομαι τόσο νέα. Χαμογελά και μοιάζει ενθουσιασμένη και είμαι βέβαιη ότι νομίζει πως το στομάχι της φαίνεται «τεράστιο». Δεν έχει ιδέα πόσο τεράστια θα γίνει. Ή πώς θα πονάει η πλάτη της, τα πόδια της θα πρηστούν, η ιστορία της πρώτης γέννας της δεν θα είναι καθόλου όπως τη φανταζόταν ή πόσο καιρό θα χρειαστεί να συνηθίσει τη νέα κατάσταση. Αλλά αυτή τη στιγμή, σε αυτή την εικόνα, κοιτάζει και ακτινοβολεί. Δεν μπορώ να πιστέψω πόσο έχει μεγαλώσει και αυτό το κορίτσι.
Αυτό ήταν μόνο πριν από έξι χρόνια και θέλω να της πω ότι να μην στεναχωριέται για τίποτα, όλα θα είναι καλά. Θέλω να της πω τόσα πολλά, γιατί τα έξι χρόνια μοιάζουν μια ζωή ολόκληρη και ταυτόχρονα μοιάζουν και σαν ένα λεπτό πριν – τόσο φρέσκα και τόσο ξεθωριασμένα την ίδια στιγμή. Δεν μπορώ να της πω τα πάντα, όμως, αν θα μπορούσα απλώς να της πω κάτι, θα ήθελα να της πω αυτό.
Θα φρικάρεις όταν αρχίσει η γέννα. Είναι φυσιολογικό. Είναι φυσικό. Θα είσαι εντάξει.
Θα ερωτευθείς το μωρό σου. Ακόμη και αν δεν είναι με την πρώτη ματιά.
Θα φοβάσαι. Σχετικά με τις τροφές και τους πυρετούς. Ορόσημα και χρήματα. Όλα όμως θα λειτουργήσουν.
Θα καταλάβεις τελικά τους γονείς σου Και θα συνειδητοποιήσεις γιατί είναι τόσο «τρελοί» μαζί σου.
Θα ξεχνάς. Το ντους, να βουρτσίζεις τα δόντια σου , να βάλεις τα ρούχα στο στεγνωτήριο. Συγχώρεσε τον εαυτό σου.
Θα βρεις υποστήριξη σε οικογένεια και φίλους. Άφησε τους να βοηθήσουν.
Θα κατηγορήσεις το σύντροφό σου. Προσπάθησε να θυμηθείς ότι είστε μαζί σε αυτό.
Θα νιώσεις ότι απέτυχες. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι το καλύτερο.
Θα το καταλάβεις. Το καταλαβαίνεις.
Είναι δύσκολο.
Είναι χαρούμενο.
Συμβαίνει.
Και, μην ξεχνάς – θα τα πας τέλεια!
Πηγή Tromaktiko
Πήρα μια πετσέτα να τα σκουπίσω, ενώ τα μικρά μου με «βοήθησαν» και έβγαλαν όλα τα άλμπουμ έξω για να βεβαιωθούμε ότι κανένα από αυτά δεν υπέστη ζημιά. Φυσικά καταλήξαμε να χαζεύουμε τις φωτογραφίες Ήταν το παιδικό άλμπουμ της μεγαλύτερης κόρης μου. Ένα πραγματικό λεύκωμα, με εκτυπωμένες φωτογραφίες μέσα. Ξεκινά με φωτογραφίες υπερήχων, μετά μετακινείται σε φωτογραφίες της φουσκωμένης κοιλιάς μου, και ακολουθούν στιγμές και ορόσημα από τον πρώτο χρόνο της ζωής της. Είμαι χαρούμενη που η 2χρονη κόρη μου δεν μπορεί ακόμα να συγκρίνει τη δική της ποσότητα φωτογραφιών σε σχέση με την ποσότητα που έχει η μεγαλύτερη αδελφής της.
Οι φωτογραφίες του μωρού είναι αξιολάτρευτες, φυσικά, και δεν μπορώ να πιστέψω πόσο έχει μεγαλώσει η μεγαλύτερη μου. Αλλά γυρίζω πίσω σε εκείνη την φωτογραφία μου. Είμαι νεότερη, φρέσκια, μαυρισμένη και τονωμένη.
Κοιτάω το κορίτσι στη φωτογραφία και ναι, μπορώ να την ονομάσω κοπέλα γιατί, αν και ήμουν 30 ετών, φαίνομαι τόσο νέα. Χαμογελά και μοιάζει ενθουσιασμένη και είμαι βέβαιη ότι νομίζει πως το στομάχι της φαίνεται «τεράστιο». Δεν έχει ιδέα πόσο τεράστια θα γίνει. Ή πώς θα πονάει η πλάτη της, τα πόδια της θα πρηστούν, η ιστορία της πρώτης γέννας της δεν θα είναι καθόλου όπως τη φανταζόταν ή πόσο καιρό θα χρειαστεί να συνηθίσει τη νέα κατάσταση. Αλλά αυτή τη στιγμή, σε αυτή την εικόνα, κοιτάζει και ακτινοβολεί. Δεν μπορώ να πιστέψω πόσο έχει μεγαλώσει και αυτό το κορίτσι.
Αυτό ήταν μόνο πριν από έξι χρόνια και θέλω να της πω ότι να μην στεναχωριέται για τίποτα, όλα θα είναι καλά. Θέλω να της πω τόσα πολλά, γιατί τα έξι χρόνια μοιάζουν μια ζωή ολόκληρη και ταυτόχρονα μοιάζουν και σαν ένα λεπτό πριν – τόσο φρέσκα και τόσο ξεθωριασμένα την ίδια στιγμή. Δεν μπορώ να της πω τα πάντα, όμως, αν θα μπορούσα απλώς να της πω κάτι, θα ήθελα να της πω αυτό.
Θα φρικάρεις όταν αρχίσει η γέννα. Είναι φυσιολογικό. Είναι φυσικό. Θα είσαι εντάξει.
Θα ερωτευθείς το μωρό σου. Ακόμη και αν δεν είναι με την πρώτη ματιά.
Θα φοβάσαι. Σχετικά με τις τροφές και τους πυρετούς. Ορόσημα και χρήματα. Όλα όμως θα λειτουργήσουν.
Θα καταλάβεις τελικά τους γονείς σου Και θα συνειδητοποιήσεις γιατί είναι τόσο «τρελοί» μαζί σου.
Θα ξεχνάς. Το ντους, να βουρτσίζεις τα δόντια σου , να βάλεις τα ρούχα στο στεγνωτήριο. Συγχώρεσε τον εαυτό σου.
Θα βρεις υποστήριξη σε οικογένεια και φίλους. Άφησε τους να βοηθήσουν.
Θα κατηγορήσεις το σύντροφό σου. Προσπάθησε να θυμηθείς ότι είστε μαζί σε αυτό.
Θα νιώσεις ότι απέτυχες. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι το καλύτερο.
Θα το καταλάβεις. Το καταλαβαίνεις.
Είναι δύσκολο.
Είναι χαρούμενο.
Συμβαίνει.
Και, μην ξεχνάς – θα τα πας τέλεια!
Πηγή Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΔΝΤ: ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΡΟΣ ΜΙΑΣ ΛΥΣΗΣ-ΠΑΚΕΤΟ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
