ΝΕΑ VIDEO NEA PHOTO NEA

 | 

Όσα μπορείς να δεις μόνο όταν δεν βιάζεσαι

Από όλες τις απόψεις, ήμουν ένα μέτριο παιδί. Είχα μέτριο ύψος και προερχόμουν από μεσοαστική οικογένεια.=..

Δεν ήμουν ούτε ο καλύτερος μαθητής ούτε ταραξίας. Θυμάμαι την κυρία Λι, μια αυστηρή γυναίκα γύρω στα τριάντα πέντε. Είχε ένα γιο που πήγαινε στο ίδιο σχολείο. Τον ήξερα καλά, γιατί ήμασταν στο ίδιο τμήμα την προηγούμενη χρονιά.

Μια μέρα, όπως διέσχιζα το προαύλιο μετά το μάθημα, ο γιος της κυρίας Λι με προσκάλεσε στο σπίτι του για να παίξουμε – οι γονείς του, τού είχαν αγοράσει καινούρια παιχνίδια. Ήθελα πολύ να πάω, αλλά φοβόμουν μη συναντήσω την κυρία Λι. Καταλαβαίνοντας το δισταγμό μου, ο φίλος μου με διαβεβαίωσε ότι η μητέρα του σπάνια επέστρεφε στο σπίτι πριν από τις τέσσερις. Συμφώνησα να πάω, υπό τον όρο ότι θα έφευγα πριν από τις τέσσερις.

Περάσαμε πολύ όμορφα παίζοντας με τα νέα του παιχνίδια. Ξεχάστηκα τόσο πολύ, που πέρασε η ώρα και κάποια στιγμή η πόρτα άνοιξε και μπήκε μέσα η δασκάλα μου. Αγχώθηκα, νόμιζα ότι θα με μάλωνε γιατί έπαιζα αντί να κάνω τα μαθήματά μου. Προς μεγάλη μου έκπληξη, η κυρία Λι με χαιρέτησε με ένα πλατύ χαμόγελο. Μου μίλησε τρυφερά και με αγκάλιασε σαν να ήμουν γιος της.

Μέσα στην αγκαλιά της κατάλαβα ότι στην πραγματικότητα ήταν ένας γλυκός και τρυφερός άνθρωπος, που όμως έπρεπε να είναι αυστηρή στο σχολείο προκειμένου να διατηρεί τον έλεγχο της τάξης. Με κέρασε μια λιχουδιά από εκείνες που φύλαγε για ξεχωριστές περιστάσεις. Την ώρα που μασούλαγα, μου χάϊδεψε το κεφάλι λέγοντας: «Θα γίνεις καλός μαθητής και θα είσαι πρότυπο για τους φίλους σου. Πιστεύω πως θα γίνεις σπουδαίος άνθρωπος και θα μοιράσεις σοφία και χαρά σε πολλούς συνανθρώπους σου».

Η νεαρή μου καρδιά χτυπούσε δυνατά από τη συγκίνηση. Από εκείνη τη μέρα και μετά μελετούσα συστηματικά, για να γίνω υποδειγματικός μαθητής. Η κυρία Λι με είχε εμπιστευτεί και ήμουν αποφασισμένος να μην την απογοητεύσω.

Νομίζω ότι έγινα αυτό που είμαι σήμερα χάρη στα λόγια που μου είπε εκείνο το απόγευμα. Χωρίς τα καλά της λόγια δεν θα είχα πιστέψει στον εαυτό μου, ώστε να αριστεύσω ακαδημαϊκά ή να γίνω καθηγητής ή πνευματικός δάσκαλος.

Από το βιβλίο του Haemin Sunim «Όσα μπορείς να δεις μόνο όταν δεν βιάζεσαι», Πεδίο
Πηγή Tromaktiko