2012-10-29 09:44:54
Καφαντάρης Τάσος
Σκίντσας Γιώργος
Αφιέρωμα την Δευτέρα σε έλληνες και ξένους συνθέτες της τζαζ,
Η Soul Station Band του Δημήτρη Καλαντζή και η Ορχήστρα Πατρών εμφανίζονται την Δευτέρα, στο «Παλλάς» (21.00) στη μουσική παράσταση με τίτλο «Back Home Blues». Παράσταση που συνδυάζει το διεθνές κλασσικό ρεπερτόριο της τζαζ με τα στοιχεία της ελληνικής μουσικής που έμμεσα ή άμεσα συνδέονται με αυτήν. Μια παράσταση - φόρος τιμής σε όλους όσους, κατά το παρελθόν παθιάστηκαν με την τζαζ στην Ελλάδα και μας έκαναν ν' αγαπήσουμε αυτό το υπέροχο μουσικό σύμπαν, με ειδική αφιέρωση στον μεγάλο πιανίστα Μανόλη Μικέλη.
Ο Δημήτρης Καλαντζής ενεργός στην ελληνική τζαζ σκηνή από τη δεκαετία του ΄90 έχει συνεργαστεί με σημαντικούς μουσικούς της ελληνικής και διεθνούς σκηνής της jazz, όπως οι Andy Sheppard, Alex Foster, Ralph Peterson, Rex Richardson, Dennis Baptiste, Abram Wilson, Marcelo Peliteri, Ron Afif, Tony Remy, Amik Guerra και Τάκη Πατερέλη, Τάκη Μπαρμπέρη, Γιώργο Φακανά, Δήμο Δημητριάδη, Δημήτρη Βασιλάκη ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι η τελευταία του κυκλοφορία Mano' s: Α Jazz Tribute To Manos Hadjidakis έγινε ήδη χρυσή, σημειώνοντας ανέλπιστη εμπορική επιτυχία για τα ελληνικά δισκογραφικά δεδομένα.
- Ποια ήταν η αιτία και αφορμή για την συγκεκριμένη μουσική παράσταση;
«Πιστεύω ότι η τζαζ δεν είναι τόσο υπόθεση ρεπερτόριου όσο τρόπου που παίζει κάνεις και αισθάνεται τη μουσική. Κατ αυτή την έννοια με ενδιαφέρουν οι τζαζ εκτελέσεις, για λογαριασμό μας άλλα και προς το ελληνικό κοινό, μουσικής που ΚΑΤ άρρην γεννήθηκε με ελληνικό στίχο, γιατί έκτος των άλλων εισάγει με τον οικειότερο τρόπο τους ακροατές σ έναν άλλο κόσμο, αυτόν της τζαζ. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, εκτιμούμε ή τιμούμε, αν θέλετε, τις πρώιμες αυτές ενασχολήσεις με τη τζαζ, που πάρα το γεγονός ότι δεν είχαν σαν συνεχεία τη δημιουργία μιας τζαζ σκηνής, μετέδωσαν στο κόσμο κάτι από το πάθος τους για τη μουσική αυτή. Την εκτίμηση αυτή προσωποποιούμε στον Μανόλη Μικέλη, ένα πιανίστα, που στη συνείδηση των μουσικών, έχει μείνει ως ο αξιολογότερος και συνεπέστερος τζαζίστας της εποχής εκείνης. Μουσική του Γιαννίδη, του Σπάρτακου, του Καπνίση, του Γιάκοβλεβ, του Μουζάκη, ακούγεται κοντά στη μουσική των Rodgers, Porter, Kern, Gershwin κ. α. Οι ενορχηστρώσεις σκοπό έχουν να κάνουν φανερή τη σχέση μεταξύ τους»
- Πως προέκυψε η παρουσία των δύο ερμηνευτών; Καννελίδου και Κηλαηδόνη;
«Είναι και οι δυο άνθρωποι που έχουν ασχοληθεί κατά το παρελθόν με πράγματα σχετικά με αυτά που διαπραγματευόμαστε σε αυτή τη συναυλία, εννοώντας το ελληνικό ρεπερτόριο της εποχής. Ειδικά για την Αλεκα Καννελιδου θα έλεγα πως είναι μια εξαιρετική τζαζ τραγουδίστρια, κάτι που φανταζόμουν από πριν, άλλα η εμπειρία το επιβεβαίωσε με τον καλύτερο τρόπο. Με τον Λουκιανό, έναν άνθρωπο με πάθος για τη τζαζ, μας συνδέει και μια παλιότερη συνεργασία και φίλια. Στη συγκεκριμένη συναυλία θα τους ακούσετε όχι μονό σε ελληνικό άλλα και σε αμερικάνικο ρεπερτόριο».
- Από τον Γκερσουιν στον Σπάρτακο και στον Τσάρλι Πάρκερ, για παράδειγμα ο δρόμος είναι μακρύς. Είναι και δύσκολος ή για να γίνω πιο σαφής θέλει πολύ δουλειά για τον προσεγγίσει ένας δημιουργός;
«Δεν είναι τόσο μακρύς ή δύσκολος όσο φαντάζεται κάνεις. Ο Παρκερ έπαιζε Γκερσουιν (και τους άλλους Αμερικάνους συνθέτες της εποχής), συχνότατα, ενώ ο Σπαρτακος (και οι υπόλοιποι Ελληνες συνθέτες), προφανώς επηρεαστήκαν από αυτούς. Αυτό που εντέλει ενώνει όλα αυτά είναι ο «τρόπος» που η τζαζ εκφράζει αυτές τις συνθέσεις. Ο ξεκάθαρος τζαζ ήχος, είναι άλλωστε και το κεντρικό στοιχειό της δικής μας συναυλίας».
- Τι σημαίνει κάνω τζαζ στην Ελλάδα;
«Κατ αρχάς ότι σημαίνει κάνω τζαζ οπουδήποτε στον κόσμο.. Επιπρόσθετα το γεγονός ότι στην Ελλάδα έχουμε την ευλογία να έχουμε δυνατή και ζωντανή τη δική μας μουσική, μετατρέπεται σε κατάρα όταν φτάνει τα όρια της εσωστρέφειας ή αυταρέσκειας και δεν αφήνει αρκετό χώρο για διαφορετικά ακούσματα».
-Υπάρχει τζαζ σκηνή και αν όχι γιατί;
Υπάρχει και βελτιώνεται ραγδαία. Η νέα γενιά μουσικών στη χώρα μας υπόσχεται πραγματικά πάρα πολλά.
- Ειδικά σε περιόδους κρίσης τι σημαίνει κάνω μουσική;
«Θα σας έλεγα, μεταξύ σοβαρού και αστείου, ότι η μουσική είναι «ανελαστική πρόσφορα». Μουσική και τέχνη γενικώς, θα γίνεται κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, γιατί απλά είναι ανάγκη της ανθρωπινής φύσης. Οσο για το οικονομικό μέρος του «κάνω μουσική σε περιόδους κρίσης», καλύτερα μην τα ρωτάτε»
- Πώς βλέπετε όλα αυτά που συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια στην ελληνική κοινωνία;
«Τα βλέπω ως μια ξεκάθαρη συμπαιγνία εις βάρος του κόσμου, εκ μέρους μια «εταιρείας πολιτικών και οικονομικών» παραγόντων. Οσο για την προσπάθεια συνολικής ενοχοποίησης που επιχειρείται από πολλούς, θα τη χαρακτήριζα με την παροιμία «αντί να τρίζει ο αραμπάς τρίζει ο κατήφορος».
- Ποια είναι τα μελλοντικά σχέδια
Με την έννοια αυτών που αναφερθήκαν στην απάντηση της πρώτης σας ερώτησης, φτιάχνεται μια δουλειά που άφορα σε μια, τζαζ βεβαίως, προσέγγιση, μουσικής του Μίκη Θεοδωράκη, με μια σαφή αναφορά στο πεδίο εκείνο της τζαζ που χαρακτηρίζεται ως modal, και ειδικότερα στον Coltrane
Η Soul Station Band αποτελείται από τους :
Δημήτρη Καλαντζή (πιάνο και ενορχηστρώσεις), Τάκη Πατερέλη (άλτο σαξόφωνο), Γιάννη Οικονομίδη (τρομπέτα), Σπύρο Παναγιωτόπουλο (τύμπανα), Περικλή Τριβόλη (κοντραμπάσσο), Γιάννη Λουκάτο (κιθάρα).
Διεύθυνση ορχήστρας : Μίλτος Λογιάδης
Ενορχήστρωση εγχόρδων : Γιάννης Αντωνόπουλος
Ερμηνεύουν : Αλέκα Καννελίδου, Λουκιανός Κηλαηδόνης.
Μαζί τους: Μαρίνα Σάτι, Πηνελόπη Τζανετάκη και η Βιργινία Φραγκούλατζη
Ο τίτλος της συναυλίας αποτελεί αναφορά στον Charlie Parker.
Αναδημοσιευσα Από Βημα
molibixarti
Σκίντσας Γιώργος
Αφιέρωμα την Δευτέρα σε έλληνες και ξένους συνθέτες της τζαζ,
Η Soul Station Band του Δημήτρη Καλαντζή και η Ορχήστρα Πατρών εμφανίζονται την Δευτέρα, στο «Παλλάς» (21.00) στη μουσική παράσταση με τίτλο «Back Home Blues». Παράσταση που συνδυάζει το διεθνές κλασσικό ρεπερτόριο της τζαζ με τα στοιχεία της ελληνικής μουσικής που έμμεσα ή άμεσα συνδέονται με αυτήν. Μια παράσταση - φόρος τιμής σε όλους όσους, κατά το παρελθόν παθιάστηκαν με την τζαζ στην Ελλάδα και μας έκαναν ν' αγαπήσουμε αυτό το υπέροχο μουσικό σύμπαν, με ειδική αφιέρωση στον μεγάλο πιανίστα Μανόλη Μικέλη.
Ο Δημήτρης Καλαντζής ενεργός στην ελληνική τζαζ σκηνή από τη δεκαετία του ΄90 έχει συνεργαστεί με σημαντικούς μουσικούς της ελληνικής και διεθνούς σκηνής της jazz, όπως οι Andy Sheppard, Alex Foster, Ralph Peterson, Rex Richardson, Dennis Baptiste, Abram Wilson, Marcelo Peliteri, Ron Afif, Tony Remy, Amik Guerra και Τάκη Πατερέλη, Τάκη Μπαρμπέρη, Γιώργο Φακανά, Δήμο Δημητριάδη, Δημήτρη Βασιλάκη ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι η τελευταία του κυκλοφορία Mano' s: Α Jazz Tribute To Manos Hadjidakis έγινε ήδη χρυσή, σημειώνοντας ανέλπιστη εμπορική επιτυχία για τα ελληνικά δισκογραφικά δεδομένα.
- Ποια ήταν η αιτία και αφορμή για την συγκεκριμένη μουσική παράσταση;
«Πιστεύω ότι η τζαζ δεν είναι τόσο υπόθεση ρεπερτόριου όσο τρόπου που παίζει κάνεις και αισθάνεται τη μουσική. Κατ αυτή την έννοια με ενδιαφέρουν οι τζαζ εκτελέσεις, για λογαριασμό μας άλλα και προς το ελληνικό κοινό, μουσικής που ΚΑΤ άρρην γεννήθηκε με ελληνικό στίχο, γιατί έκτος των άλλων εισάγει με τον οικειότερο τρόπο τους ακροατές σ έναν άλλο κόσμο, αυτόν της τζαζ. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, εκτιμούμε ή τιμούμε, αν θέλετε, τις πρώιμες αυτές ενασχολήσεις με τη τζαζ, που πάρα το γεγονός ότι δεν είχαν σαν συνεχεία τη δημιουργία μιας τζαζ σκηνής, μετέδωσαν στο κόσμο κάτι από το πάθος τους για τη μουσική αυτή. Την εκτίμηση αυτή προσωποποιούμε στον Μανόλη Μικέλη, ένα πιανίστα, που στη συνείδηση των μουσικών, έχει μείνει ως ο αξιολογότερος και συνεπέστερος τζαζίστας της εποχής εκείνης. Μουσική του Γιαννίδη, του Σπάρτακου, του Καπνίση, του Γιάκοβλεβ, του Μουζάκη, ακούγεται κοντά στη μουσική των Rodgers, Porter, Kern, Gershwin κ. α. Οι ενορχηστρώσεις σκοπό έχουν να κάνουν φανερή τη σχέση μεταξύ τους»
- Πως προέκυψε η παρουσία των δύο ερμηνευτών; Καννελίδου και Κηλαηδόνη;
«Είναι και οι δυο άνθρωποι που έχουν ασχοληθεί κατά το παρελθόν με πράγματα σχετικά με αυτά που διαπραγματευόμαστε σε αυτή τη συναυλία, εννοώντας το ελληνικό ρεπερτόριο της εποχής. Ειδικά για την Αλεκα Καννελιδου θα έλεγα πως είναι μια εξαιρετική τζαζ τραγουδίστρια, κάτι που φανταζόμουν από πριν, άλλα η εμπειρία το επιβεβαίωσε με τον καλύτερο τρόπο. Με τον Λουκιανό, έναν άνθρωπο με πάθος για τη τζαζ, μας συνδέει και μια παλιότερη συνεργασία και φίλια. Στη συγκεκριμένη συναυλία θα τους ακούσετε όχι μονό σε ελληνικό άλλα και σε αμερικάνικο ρεπερτόριο».
- Από τον Γκερσουιν στον Σπάρτακο και στον Τσάρλι Πάρκερ, για παράδειγμα ο δρόμος είναι μακρύς. Είναι και δύσκολος ή για να γίνω πιο σαφής θέλει πολύ δουλειά για τον προσεγγίσει ένας δημιουργός;
«Δεν είναι τόσο μακρύς ή δύσκολος όσο φαντάζεται κάνεις. Ο Παρκερ έπαιζε Γκερσουιν (και τους άλλους Αμερικάνους συνθέτες της εποχής), συχνότατα, ενώ ο Σπαρτακος (και οι υπόλοιποι Ελληνες συνθέτες), προφανώς επηρεαστήκαν από αυτούς. Αυτό που εντέλει ενώνει όλα αυτά είναι ο «τρόπος» που η τζαζ εκφράζει αυτές τις συνθέσεις. Ο ξεκάθαρος τζαζ ήχος, είναι άλλωστε και το κεντρικό στοιχειό της δικής μας συναυλίας».
- Τι σημαίνει κάνω τζαζ στην Ελλάδα;
«Κατ αρχάς ότι σημαίνει κάνω τζαζ οπουδήποτε στον κόσμο.. Επιπρόσθετα το γεγονός ότι στην Ελλάδα έχουμε την ευλογία να έχουμε δυνατή και ζωντανή τη δική μας μουσική, μετατρέπεται σε κατάρα όταν φτάνει τα όρια της εσωστρέφειας ή αυταρέσκειας και δεν αφήνει αρκετό χώρο για διαφορετικά ακούσματα».
-Υπάρχει τζαζ σκηνή και αν όχι γιατί;
Υπάρχει και βελτιώνεται ραγδαία. Η νέα γενιά μουσικών στη χώρα μας υπόσχεται πραγματικά πάρα πολλά.
- Ειδικά σε περιόδους κρίσης τι σημαίνει κάνω μουσική;
«Θα σας έλεγα, μεταξύ σοβαρού και αστείου, ότι η μουσική είναι «ανελαστική πρόσφορα». Μουσική και τέχνη γενικώς, θα γίνεται κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, γιατί απλά είναι ανάγκη της ανθρωπινής φύσης. Οσο για το οικονομικό μέρος του «κάνω μουσική σε περιόδους κρίσης», καλύτερα μην τα ρωτάτε»
- Πώς βλέπετε όλα αυτά που συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια στην ελληνική κοινωνία;
«Τα βλέπω ως μια ξεκάθαρη συμπαιγνία εις βάρος του κόσμου, εκ μέρους μια «εταιρείας πολιτικών και οικονομικών» παραγόντων. Οσο για την προσπάθεια συνολικής ενοχοποίησης που επιχειρείται από πολλούς, θα τη χαρακτήριζα με την παροιμία «αντί να τρίζει ο αραμπάς τρίζει ο κατήφορος».
- Ποια είναι τα μελλοντικά σχέδια
Με την έννοια αυτών που αναφερθήκαν στην απάντηση της πρώτης σας ερώτησης, φτιάχνεται μια δουλειά που άφορα σε μια, τζαζ βεβαίως, προσέγγιση, μουσικής του Μίκη Θεοδωράκη, με μια σαφή αναφορά στο πεδίο εκείνο της τζαζ που χαρακτηρίζεται ως modal, και ειδικότερα στον Coltrane
Η Soul Station Band αποτελείται από τους :
Δημήτρη Καλαντζή (πιάνο και ενορχηστρώσεις), Τάκη Πατερέλη (άλτο σαξόφωνο), Γιάννη Οικονομίδη (τρομπέτα), Σπύρο Παναγιωτόπουλο (τύμπανα), Περικλή Τριβόλη (κοντραμπάσσο), Γιάννη Λουκάτο (κιθάρα).
Διεύθυνση ορχήστρας : Μίλτος Λογιάδης
Ενορχήστρωση εγχόρδων : Γιάννης Αντωνόπουλος
Ερμηνεύουν : Αλέκα Καννελίδου, Λουκιανός Κηλαηδόνης.
Μαζί τους: Μαρίνα Σάτι, Πηνελόπη Τζανετάκη και η Βιργινία Φραγκούλατζη
Ο τίτλος της συναυλίας αποτελεί αναφορά στον Charlie Parker.
Αναδημοσιευσα Από Βημα
molibixarti
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Καθοδηγητής της Χρυσής Αυγής ο Αμβρόσιος
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
