2013-01-25 13:59:03
από το Γραφείο Τύπου
Προς τον Υπουργό Οικονομικών, κ. Ιωάννη Στουρνάρα
Κύριε Υπουργέ,
Ιδιαίτερα ανησυχητικός είναι ο δείκτης γονιμότητας στην Ελλάδα, κυμαινόμενος γύρω στο 1,39, κατατάσσει την Ελλάδα στην 199η θέση επί 220 χωρών Μία ολόκληρη γενιά Ελλήνων ηλικίας 30 με 40 ετών αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα, όσον αφορά στον οικογενειακό προγραμματισμό. Δημοσιονομική κρίση, ανεργία και φόβος για το μέλλον αποτελούν λόγους που δυσχεραίνουν την απόκτηση απογόνων, με όλα τα επακόλουθα για την οικονομική και κοινωνική ζωή της χώρας. Δυστυχώς όμως η κυβέρνηση, δεν δείχνει την παραμικρή διάθεση για την επίλυση αυτού του μείζονος προβλήματος. Αντιθέτως, το διογκώνει με τις πολιτικές που ακολουθεί.
Το μείζον εθνικό πρόβλημα της υπογεννητικότητας στις δύσκολες αυτές ώρες για τη χώρα μας έπρεπε να είναι πρώτιστος στόχος, καθώς τα προβλήματα του πληθυσμού είναι τόσο θεμελιώδη που εκδικούνται τρομερά εκείνους που τα αγνοούν και καμιά χώρα δεν μπορεί να ζήσει αν δεν πιστεύει στη ζωή.
Μερικές από τις δημογραφικές επιπτώσεις, όπως αυτές καταγράφηκαν και στο πόρισμα της διακομματικής επιτροπής του 1993 για τη μελέτη του δημογραφικού προβλήματος της χώρας και διατύπωση προτάσεων για την αποτελεσματική αντιμετώπιση του, είναι οι εξής :
«ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΕΜΠΤΟ
Δημογραφικές επιπτώσεις
Οι πληθυσμιακές εξελίξεις (αύξησης της αναλογίας των νέων ή των γερόντων, μεταβολές του συνολικού πληθυσμού) επηρεάζουν ολόκληρο τον εθνικό οργανισμό και την κοινωνική συνοχή.
Οι δημογραφικές διαφορές γειτονικών κρατών (ή εθνοτήτων που συμβιούν στην ίδια χώρα) δημιουργούν προβλήματα με βαθμιαία επικράτηση των ισχυρότερων δημογραφικών δυνάμεων.
Ο λαός είναι το πιο πολύτιμο κεφάλαιο του κράτους που προωθεί την παραγωγή, την οικονομική και κοινωνική πρόοδο και εγγυάται την ύπαρξη και την ασφάλεια του.
Η δημογραφική εξασθένιση-γήρανση της κλασσικής Ελλάδος και του Βυζαντίου οδήγησε, σύμφωνα με έγκριτες μαρτυρίες, τον Ελληνισμό σε υποταγή αιώνων και παρ' ολίγον σε ολοκληρωτικό αφανισμό.
Η χώρα μας με τη δραματική μείωση των γεννήσεων την τελευταία δεκαετία διατρέχει μεγάλους κινδύνους (που επιτείνονται λόγω της γεωγραφικής της θέσης και της έλλειψης συγγενικών λαών):
1. Η μείωση των γεννήσεων στην δεκαετία του '80 κατά την οποία ο δείκτης έπεσε από 2.09 παιδιά ανά γυναίκα το 1982 σε 1,4 το 1990, απειλεί πλέον σοβαρά την ανανέωση και διαιώνιση της ελληνικής μας φυλής.
2. Τα πληθυσμιακά κενά που δημιουργούνται σε διάφορα γεωγραφικά διαμερίσματα (Νησιά Αιγαίου, Ιονίου, κλπ) υπάρχει ο κίνδυνος να καλυφθούν από αλλοδαπούς με εξαιρετικά δυσμενή απώτερα επακόλουθα.
3. Στις ένοπλες δυνάμεις θα δημιουργηθεί σοβαρό πρόβλημα λόγω της μείωσης του αριθμού των στρατευσίμων.
4. Λόγω του υψηλού βαθμού γήρανσης -ο ρυθμός γήρανσης στην Ελλάδα είναι ο ταχύτερος της Ευρώπης, η χώρα μας θα έχει τους νεότερους συνταξιούχους και μεγάλο ποσοστό ηλικιωμένων που θα φθάσει το 2010 το 18% του συνόλου του πληθυσμού.
5. Οι δαπάνες για την υγεία διαρκώς θα αυξάνονται και θα πολλαπλασιάζονται λόγω του υψηλού κόστους των ηλικιωμένων ομάδων (8 φορές υψηλότερες) και ιδιαίτερα των υπερηλίκων (12-15 φορές υψηλότερες).
6. Η αναλογία εργαζομένων-συνταξιούχων ήδη έχει μεταβληθεί σε πολύ επικίνδυνα επίπεδα και απειλείται με κατάρρευση όλο το κοινωνικό-ασφαλιστικό σύστημα.
7. Εργατικό δυναμικό για χειρωνακτικές εργασίες και γενικά βαριά επαγγέλματα δεν θα υπάρχει, γεγονός που θα καθιστά ευχερέστερη την είσοδο ξένων μεταναστών.
8. Η μείωση των νέων ατόμων δεν συμβάλει και στη μείωση της ανεργίας. Η ανεργία είναι αποτέλεσμα της όλης διάρθρωσης και προσανατολισμού της κοινωνίας και της πορείας της οικονομίας και αντίθετα από ότι πιστεύεται, η μείωση των νέων περιέργως ωθεί σε αύξηση της ανεργίας κυρίως των πτυχιούχων ανωτάτων σχολών και αποφοίτων λυκείων, λόγω των δυσμενών επιδράσεων σε όλους τους τομείς της παραγωγής της κατανάλωσης και διακίνησης των αγαθών.
9. Οι δυσμενείς αυτές επιδράσεις οφείλονται στο ότι η μείωση των νέων μακροπρόθεσμα, λόγω και των άλλων δημογραφικών μεταβολών που προκαλεί, οδηγεί σε μείωση και γήρανση του εργατικού δυναμικού και σε οικονομική ύφεση.
10. Εάν για την ανανέωση του εργατικού μας δυναμικού και γενικά την πορεία της οικονομίας μας και των ασφαλιστικών ταμείων στηριχθούμε στους μετανάστες θα δημιουργηθούν προβλήματα σοβαρά με κοινωνικές και εθνικές προεκτάσεις σύμφωνα με την εμπειρία των περασμένων 10ετιών σε χώρες της Δ. Ευρώπης.
11. Η δημογραφική γήρανση του πληθυσμού οδηγεί σε κοινωνική υποβάθμιση με τη χαλάρωση και εκφυλισμό πολλών θεσμών (οικογένεια-παιδί-μητρότητα) και εμφάνιση των κοινωνικών ασθενειών με έξαρση της εγκληματικότητας, των ναρκωτικών και γενικά πράξεων βίας και αυθαιρεσίας.»
Ενώ στη συνέχεια και στο κεφάλαιο 6ο διατυπώθηκαν και οι εξής προτάσεις για την επίλυση του :
«ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΚΤΟ
Στόχοι της Ελληνικής δημογραφικής πολιτικής • Προτάσεις
Η θεσμοθέτηση με το Ν. 1892/90 του επιδόματος για το τρίτο παιδί καθώς και του επιδόματος και της ισόβιας σύνταξης στην πολύτεκνη μητέρα είναι μεν θετικά αλλά δεν αρκούν για να αλλάζουν την πτωτική πορεία του δημογραφικού μας. Το δημογραφικό είναι πολυσύνθετο πρόβλημα και η αντιμετώπιση του δύσκολη λόγω των πολλών παραμέτρων. Είναι λάθος να θεωρείται μόνο πρόβλημα υπογεννητικότητας.
Αν και ο πληθυσμός ακολουθεί τους δικούς του πολυσύνθετους φυσικούς νόμους, το χειρότερο που έχει να κάνει η πολιτεία είναι να μην λάβει κανένα μέτρο και να μείνει θεατής του προβλήματος.
Προτείνεται:
1. Οικογένεια με τρία παιδιά πρέπει να χαρακτηρίζεται πολύτεκνη.
2. Να γενικευθούν και να επεκταθούν τα μέτρα για την προστασία της γυναίκας κατά την κύηση και τον τοκετό. Να τροποποιηθεί το άρθρο 15 του Ν 2085/92 και να προβλέπεται η καταβολή όλων των αποδοχών στην έγκυο γυναίκα. Τα ασφαλιστικά ταμεία να αναλαμβάνουν τις δαπάνες για τις σύγχρονες μεθόδους γονιμοποίησης σε ζευγάρια που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα στειρότητας.
3. Να βελτιωθούν οι υπηρεσίες υγείας στην πρωτοβάθμια φροντίδα και να καταβληθεί πιο έντονη προσπάθεια για μεγαλύτερη μείωση της βρεφικής θνησιμότητας. κυρίως στην περιφέρεια που στερείται ειδικών νεογνικών μονάδων.
4. Η εξασφάλιση οικογενειακής στέγης είναι ένα από τα ισχυρότερα κίνητρα για την τεκνοποίηση. Η στεγαστική πολιτική πρέπει να είναι άνετη με πολλά ευεργετήματα. Πολύτεκνοι με χαμηλά εισοδήματα πρέπει να αποκτούν δωρεάν κατοικία με προτεραιότητα τους υπερπολύτεκνους, αλλά και κάθε νέο ζευγάρι που αποκτά παιδί και το εισόδημα του είναι κάτω από ένα όριο πρέπει να ενισχύεται μέσα από ειδικό στεγαστικό πρόγραμμα για την απόκτηση κατοικίας (χαμηλότοκα δάνεια, γενεά επιδότηση ενοικίου κλπ). Οικόπεδα ή εκτάσεις του δημοσίου να παραχωρούνται με αντιπαροχή για ανέγερση κατοικιών που θα καλύψουν στεγαστικές ανάγκες πολύτεκνων οικογενειών με χαμηλά εισοδήματα.
5. Η ανεργία των νέων που συνδέεται με την όλη οικονομική πορεία της χώρας είναι σοβαρός ανασταλτικός παράγοντας για την απόκτηση παιδιών. Σημασία πρωταρχική έχει η συνολική ανάπτυξη της χώρας γενικότερα και η ανάπτυξη της περιφέρειας ειδικότερα με υγιή και μακρόπνοα προγράμματα, τα οποία θα δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας.
6. Να καταρτισθεί εθνικό πρόγραμμα για τους ομογενείς Ποντίους και τους πολιτικούς πρόσφυγες με γεωγραφικό προσανατολισμό και ειδικά προγράμματα εκμάθησης των Ελληνικών και επαγγελματικής αποκατάστασης κυρίως στις ημιαστικές και αγροτικές περιοχές των προβληματικών νομών.
7. Να εκπονηθούν ειδικά προγράμματα για τους νέους αγρότες μέχρι τριάντα ετών. Σ' αυτή την κατηγορία η πολιτεία πρέπει να επενδύσει πολλά και δεν θα χάσει. Σήμερα μόνο το 15% του συνόλου των γεωργών είναι νέοι, ενώ το 1961 ήταν 35% και είναι η τάξη με τη μεγαλύτερη δημογραφική δύναμη.
8. Η αθρόα και εύκολη είσοδος λαθρομεταναστών από τις χώρες της Ασίας και της Αφρικής είτε απ' ευθείας είτε μέσω των χωρών της ΕΟΚ πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα για πολλούς κοινωνικοοικονομικούς και εθνικούς λόγους. Πρέπει να γίνεται αυστηρός έλεγχος για τη νομιμότητα της εισόδου στη χώρα μας και για την νόμιμη παραμονή και απασχόληση.
9. Να χορηγούνται επιδόματα σπουδών σε ζευγάρια ως κίνητρα για τεκνοποίηση σε νεαρότερες ηλικίες και να καθιερωθεί η προτεραιότητα συμμετοχής, για νέους ανέργους γονείς, στα αμειβόμενα σεμινάρια επαγγελματικής κατάρτισης.
10. Να προκαθορισθεί ένα ποσοστό υποτροφιών για σπουδαστές πολυτέκνων οικογενειών όταν το εισόδημα τους είναι χαμηλότερο ενός ορίου.
11. Το επίδομα για το τρίτο παιδί να δίδεται μέχρι το τέλος της πρώτης σχολικής ηλικίας (12 ετών). Το ύψος του σήμερα να αυξηθεί στο 50% του κατώτατου μηνιαίου μισθού και με προοπτική αύξησης, ώστε να φθάσει σύντομα το σύνολο του μισθού. Το επίδομα αυτό να δίδεται και στο δεύτερο παιδί για 3 χρόνια όταν το εισόδημα της οικογένειας είναι πολύ χαμηλό.
12. Από το τέταρτο παιδί και πάνω να χορηγείται, σε οικογένειες με χαμηλά εισοδήματα, επίδομα διπλάσιο του προβλεπομένου για το τρίτο παιδί, μέχρι το 18ο έτος της ηλικίας ή το 21ο εφ όσον σπουδάζει.
13. Να ιδρυθούν περισσότεροι βρεφονηπιακοί σταθμοί σε όλη τη χώρα και να λειτουργούν με κατάλληλο προσωπικό και με ωράριο που νε εξυπηρετεί τις εργαζόμενες μητέρες. Τα παιδία των πολυτέκνων οικογενειών να έχουν προτεραιότητα. Η Εκκλησία και η Τοπική Αυτοδιοίκηση στον τομέα αυτό πρέπει να ενεργοποιηθούν.
14. Να συσταθεί σώμα βοηθών μητέρων από εκπαιδευμένες νέες που θα αναπληρώνουν τις εργαζόμενες μητέρες (παιδιά 4 - 5 οικογενειών μαζί) και να επιχορηγείται η φύλαξη και η φροντίδα 4-5 παιδιών σε ένα σπίτι υπό την επίβλεψη των ιδίων των μητέρων τους.
15. Φορολογικές απαλλαγές για κάθε παιδί.
16. Στο θέμα των εκτρώσεων να καθιερωθεί ως απολύτως απαραίτητη η συμβουλευτική και ενημερωτική διαδικασία από υπεύθυνα ειδικά κέντρα για πολύπλευρη τόνωση (ηθική και υλική) της εγκύου. Πολιτεία - Εκκλησία - φορείς κλπ πρέπει να βοηθήσουν την έγκυο ουσιαστικά και πριν και μετά τον τοκετό.
17. Να τροποποιηθεί ο νόμος που ισχύει σήμερα για την υιοθεσία ενός παιδιού, γιατί είναι πολύπλοκος και γραφειοκρατικός με αποτέλεσμα να υπάρχουν ιδρύματα με πολλά παιδιά που έχουν εγκαταλειφθεί και οι διαδικασίες να αποτρέπουν την υιοθεσία.
18. Στο κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα χρειάζεται μεγάλη προσοχή. Σήμερα η αναλογία εργαζομένων - συνταξιούχων είναι κάτω του 2 προς 1 (αντί του 5 ή 4 προς 1) και μετά από δέκα χρόνια θα είναι περίπου 1 προς 1.Θα χρειασθεί εθνική κοινωνική πολιτική για την αποφυγή της κατάρρευσης των ταμείων από τη δημογραφική γήρανση.
19. Οι πολύτεκνες μητέρες να συνταξιοδοτούνται κανονικά από την υπηρεσία και να λαμβάνουν 2 χρόνια άδεια με αποδοχές σε κάθε τοκετό για τη φροντίδα του παιδιού στην πιο κρίσιμη ηλικία.»
Κύριε Υπουργέ,
Στην Ελλάδα του σήμερα, ακόμα και όσα από τα παραπάνω κατακτήθηκαν, ισόβια σύνταξη, επίδομα τρίτου τέκνου κ.α καταργούνται, με τις ακολουθούμενες πολιτικές.
Στην Ελλάδα του σήμερα, οι υπαγορευμένες σε εσάς πολιτικές θεωρούν την Ελληνίδα, μάνα, μόνο έως το 23ο έτος ηλικίας των παιδιών της, αγνοώντας επιμελώς τον συνδυασμό της ανεργίας, που στις ηλικίες 15 έως 24 ετών αγγίζει 60%, με το ποσοστό παραμονής στην πατρική εστία που για τις ηλικίες 18 έως 34 ετών αγγίζει το 70%.
Κύριε Υπουργέ,
Σ' όλες τις εποχές της ανθρώπινης ιστορίας εφαρμόστηκαν μέτρα πληθυσμιακής πολιτικής. Ανάλογα με την πολιτική και την οικονομική κατάσταση αυτά τα μέτρα σχεδιάζονται είτε για να αυξάνουν ή να ελαττώνουν τον πληθυσμό.
Ερωτάσθε κύριε Υπουργέ
Την ώρα που απαιτείται η επίλυση του προβλήματος της υπογεννητικότητας ως μέσο ανάπτυξης της χώρας, την ώρα που η χώρα χρειάζεται τον Έλληνα στην Ελλάδα, τον Έλληνα να γίνεται γονέας, τον Έλληνα να γίνεται τρίτεκνος και πολύτεκνος, για ποιο λόγο υιοθετούνται πολιτικές ελάττωσης πληθυσμού. Tromaktiko
Προς τον Υπουργό Οικονομικών, κ. Ιωάννη Στουρνάρα
Κύριε Υπουργέ,
Ιδιαίτερα ανησυχητικός είναι ο δείκτης γονιμότητας στην Ελλάδα, κυμαινόμενος γύρω στο 1,39, κατατάσσει την Ελλάδα στην 199η θέση επί 220 χωρών Μία ολόκληρη γενιά Ελλήνων ηλικίας 30 με 40 ετών αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα, όσον αφορά στον οικογενειακό προγραμματισμό. Δημοσιονομική κρίση, ανεργία και φόβος για το μέλλον αποτελούν λόγους που δυσχεραίνουν την απόκτηση απογόνων, με όλα τα επακόλουθα για την οικονομική και κοινωνική ζωή της χώρας. Δυστυχώς όμως η κυβέρνηση, δεν δείχνει την παραμικρή διάθεση για την επίλυση αυτού του μείζονος προβλήματος. Αντιθέτως, το διογκώνει με τις πολιτικές που ακολουθεί.
Το μείζον εθνικό πρόβλημα της υπογεννητικότητας στις δύσκολες αυτές ώρες για τη χώρα μας έπρεπε να είναι πρώτιστος στόχος, καθώς τα προβλήματα του πληθυσμού είναι τόσο θεμελιώδη που εκδικούνται τρομερά εκείνους που τα αγνοούν και καμιά χώρα δεν μπορεί να ζήσει αν δεν πιστεύει στη ζωή.
Μερικές από τις δημογραφικές επιπτώσεις, όπως αυτές καταγράφηκαν και στο πόρισμα της διακομματικής επιτροπής του 1993 για τη μελέτη του δημογραφικού προβλήματος της χώρας και διατύπωση προτάσεων για την αποτελεσματική αντιμετώπιση του, είναι οι εξής :
«ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΕΜΠΤΟ
Δημογραφικές επιπτώσεις
Οι πληθυσμιακές εξελίξεις (αύξησης της αναλογίας των νέων ή των γερόντων, μεταβολές του συνολικού πληθυσμού) επηρεάζουν ολόκληρο τον εθνικό οργανισμό και την κοινωνική συνοχή.
Οι δημογραφικές διαφορές γειτονικών κρατών (ή εθνοτήτων που συμβιούν στην ίδια χώρα) δημιουργούν προβλήματα με βαθμιαία επικράτηση των ισχυρότερων δημογραφικών δυνάμεων.
Ο λαός είναι το πιο πολύτιμο κεφάλαιο του κράτους που προωθεί την παραγωγή, την οικονομική και κοινωνική πρόοδο και εγγυάται την ύπαρξη και την ασφάλεια του.
Η δημογραφική εξασθένιση-γήρανση της κλασσικής Ελλάδος και του Βυζαντίου οδήγησε, σύμφωνα με έγκριτες μαρτυρίες, τον Ελληνισμό σε υποταγή αιώνων και παρ' ολίγον σε ολοκληρωτικό αφανισμό.
Η χώρα μας με τη δραματική μείωση των γεννήσεων την τελευταία δεκαετία διατρέχει μεγάλους κινδύνους (που επιτείνονται λόγω της γεωγραφικής της θέσης και της έλλειψης συγγενικών λαών):
1. Η μείωση των γεννήσεων στην δεκαετία του '80 κατά την οποία ο δείκτης έπεσε από 2.09 παιδιά ανά γυναίκα το 1982 σε 1,4 το 1990, απειλεί πλέον σοβαρά την ανανέωση και διαιώνιση της ελληνικής μας φυλής.
2. Τα πληθυσμιακά κενά που δημιουργούνται σε διάφορα γεωγραφικά διαμερίσματα (Νησιά Αιγαίου, Ιονίου, κλπ) υπάρχει ο κίνδυνος να καλυφθούν από αλλοδαπούς με εξαιρετικά δυσμενή απώτερα επακόλουθα.
3. Στις ένοπλες δυνάμεις θα δημιουργηθεί σοβαρό πρόβλημα λόγω της μείωσης του αριθμού των στρατευσίμων.
4. Λόγω του υψηλού βαθμού γήρανσης -ο ρυθμός γήρανσης στην Ελλάδα είναι ο ταχύτερος της Ευρώπης, η χώρα μας θα έχει τους νεότερους συνταξιούχους και μεγάλο ποσοστό ηλικιωμένων που θα φθάσει το 2010 το 18% του συνόλου του πληθυσμού.
5. Οι δαπάνες για την υγεία διαρκώς θα αυξάνονται και θα πολλαπλασιάζονται λόγω του υψηλού κόστους των ηλικιωμένων ομάδων (8 φορές υψηλότερες) και ιδιαίτερα των υπερηλίκων (12-15 φορές υψηλότερες).
6. Η αναλογία εργαζομένων-συνταξιούχων ήδη έχει μεταβληθεί σε πολύ επικίνδυνα επίπεδα και απειλείται με κατάρρευση όλο το κοινωνικό-ασφαλιστικό σύστημα.
7. Εργατικό δυναμικό για χειρωνακτικές εργασίες και γενικά βαριά επαγγέλματα δεν θα υπάρχει, γεγονός που θα καθιστά ευχερέστερη την είσοδο ξένων μεταναστών.
8. Η μείωση των νέων ατόμων δεν συμβάλει και στη μείωση της ανεργίας. Η ανεργία είναι αποτέλεσμα της όλης διάρθρωσης και προσανατολισμού της κοινωνίας και της πορείας της οικονομίας και αντίθετα από ότι πιστεύεται, η μείωση των νέων περιέργως ωθεί σε αύξηση της ανεργίας κυρίως των πτυχιούχων ανωτάτων σχολών και αποφοίτων λυκείων, λόγω των δυσμενών επιδράσεων σε όλους τους τομείς της παραγωγής της κατανάλωσης και διακίνησης των αγαθών.
9. Οι δυσμενείς αυτές επιδράσεις οφείλονται στο ότι η μείωση των νέων μακροπρόθεσμα, λόγω και των άλλων δημογραφικών μεταβολών που προκαλεί, οδηγεί σε μείωση και γήρανση του εργατικού δυναμικού και σε οικονομική ύφεση.
10. Εάν για την ανανέωση του εργατικού μας δυναμικού και γενικά την πορεία της οικονομίας μας και των ασφαλιστικών ταμείων στηριχθούμε στους μετανάστες θα δημιουργηθούν προβλήματα σοβαρά με κοινωνικές και εθνικές προεκτάσεις σύμφωνα με την εμπειρία των περασμένων 10ετιών σε χώρες της Δ. Ευρώπης.
11. Η δημογραφική γήρανση του πληθυσμού οδηγεί σε κοινωνική υποβάθμιση με τη χαλάρωση και εκφυλισμό πολλών θεσμών (οικογένεια-παιδί-μητρότητα) και εμφάνιση των κοινωνικών ασθενειών με έξαρση της εγκληματικότητας, των ναρκωτικών και γενικά πράξεων βίας και αυθαιρεσίας.»
Ενώ στη συνέχεια και στο κεφάλαιο 6ο διατυπώθηκαν και οι εξής προτάσεις για την επίλυση του :
«ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΚΤΟ
Στόχοι της Ελληνικής δημογραφικής πολιτικής • Προτάσεις
Η θεσμοθέτηση με το Ν. 1892/90 του επιδόματος για το τρίτο παιδί καθώς και του επιδόματος και της ισόβιας σύνταξης στην πολύτεκνη μητέρα είναι μεν θετικά αλλά δεν αρκούν για να αλλάζουν την πτωτική πορεία του δημογραφικού μας. Το δημογραφικό είναι πολυσύνθετο πρόβλημα και η αντιμετώπιση του δύσκολη λόγω των πολλών παραμέτρων. Είναι λάθος να θεωρείται μόνο πρόβλημα υπογεννητικότητας.
Αν και ο πληθυσμός ακολουθεί τους δικούς του πολυσύνθετους φυσικούς νόμους, το χειρότερο που έχει να κάνει η πολιτεία είναι να μην λάβει κανένα μέτρο και να μείνει θεατής του προβλήματος.
Προτείνεται:
1. Οικογένεια με τρία παιδιά πρέπει να χαρακτηρίζεται πολύτεκνη.
2. Να γενικευθούν και να επεκταθούν τα μέτρα για την προστασία της γυναίκας κατά την κύηση και τον τοκετό. Να τροποποιηθεί το άρθρο 15 του Ν 2085/92 και να προβλέπεται η καταβολή όλων των αποδοχών στην έγκυο γυναίκα. Τα ασφαλιστικά ταμεία να αναλαμβάνουν τις δαπάνες για τις σύγχρονες μεθόδους γονιμοποίησης σε ζευγάρια που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα στειρότητας.
3. Να βελτιωθούν οι υπηρεσίες υγείας στην πρωτοβάθμια φροντίδα και να καταβληθεί πιο έντονη προσπάθεια για μεγαλύτερη μείωση της βρεφικής θνησιμότητας. κυρίως στην περιφέρεια που στερείται ειδικών νεογνικών μονάδων.
4. Η εξασφάλιση οικογενειακής στέγης είναι ένα από τα ισχυρότερα κίνητρα για την τεκνοποίηση. Η στεγαστική πολιτική πρέπει να είναι άνετη με πολλά ευεργετήματα. Πολύτεκνοι με χαμηλά εισοδήματα πρέπει να αποκτούν δωρεάν κατοικία με προτεραιότητα τους υπερπολύτεκνους, αλλά και κάθε νέο ζευγάρι που αποκτά παιδί και το εισόδημα του είναι κάτω από ένα όριο πρέπει να ενισχύεται μέσα από ειδικό στεγαστικό πρόγραμμα για την απόκτηση κατοικίας (χαμηλότοκα δάνεια, γενεά επιδότηση ενοικίου κλπ). Οικόπεδα ή εκτάσεις του δημοσίου να παραχωρούνται με αντιπαροχή για ανέγερση κατοικιών που θα καλύψουν στεγαστικές ανάγκες πολύτεκνων οικογενειών με χαμηλά εισοδήματα.
5. Η ανεργία των νέων που συνδέεται με την όλη οικονομική πορεία της χώρας είναι σοβαρός ανασταλτικός παράγοντας για την απόκτηση παιδιών. Σημασία πρωταρχική έχει η συνολική ανάπτυξη της χώρας γενικότερα και η ανάπτυξη της περιφέρειας ειδικότερα με υγιή και μακρόπνοα προγράμματα, τα οποία θα δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας.
6. Να καταρτισθεί εθνικό πρόγραμμα για τους ομογενείς Ποντίους και τους πολιτικούς πρόσφυγες με γεωγραφικό προσανατολισμό και ειδικά προγράμματα εκμάθησης των Ελληνικών και επαγγελματικής αποκατάστασης κυρίως στις ημιαστικές και αγροτικές περιοχές των προβληματικών νομών.
7. Να εκπονηθούν ειδικά προγράμματα για τους νέους αγρότες μέχρι τριάντα ετών. Σ' αυτή την κατηγορία η πολιτεία πρέπει να επενδύσει πολλά και δεν θα χάσει. Σήμερα μόνο το 15% του συνόλου των γεωργών είναι νέοι, ενώ το 1961 ήταν 35% και είναι η τάξη με τη μεγαλύτερη δημογραφική δύναμη.
8. Η αθρόα και εύκολη είσοδος λαθρομεταναστών από τις χώρες της Ασίας και της Αφρικής είτε απ' ευθείας είτε μέσω των χωρών της ΕΟΚ πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα για πολλούς κοινωνικοοικονομικούς και εθνικούς λόγους. Πρέπει να γίνεται αυστηρός έλεγχος για τη νομιμότητα της εισόδου στη χώρα μας και για την νόμιμη παραμονή και απασχόληση.
9. Να χορηγούνται επιδόματα σπουδών σε ζευγάρια ως κίνητρα για τεκνοποίηση σε νεαρότερες ηλικίες και να καθιερωθεί η προτεραιότητα συμμετοχής, για νέους ανέργους γονείς, στα αμειβόμενα σεμινάρια επαγγελματικής κατάρτισης.
10. Να προκαθορισθεί ένα ποσοστό υποτροφιών για σπουδαστές πολυτέκνων οικογενειών όταν το εισόδημα τους είναι χαμηλότερο ενός ορίου.
11. Το επίδομα για το τρίτο παιδί να δίδεται μέχρι το τέλος της πρώτης σχολικής ηλικίας (12 ετών). Το ύψος του σήμερα να αυξηθεί στο 50% του κατώτατου μηνιαίου μισθού και με προοπτική αύξησης, ώστε να φθάσει σύντομα το σύνολο του μισθού. Το επίδομα αυτό να δίδεται και στο δεύτερο παιδί για 3 χρόνια όταν το εισόδημα της οικογένειας είναι πολύ χαμηλό.
12. Από το τέταρτο παιδί και πάνω να χορηγείται, σε οικογένειες με χαμηλά εισοδήματα, επίδομα διπλάσιο του προβλεπομένου για το τρίτο παιδί, μέχρι το 18ο έτος της ηλικίας ή το 21ο εφ όσον σπουδάζει.
13. Να ιδρυθούν περισσότεροι βρεφονηπιακοί σταθμοί σε όλη τη χώρα και να λειτουργούν με κατάλληλο προσωπικό και με ωράριο που νε εξυπηρετεί τις εργαζόμενες μητέρες. Τα παιδία των πολυτέκνων οικογενειών να έχουν προτεραιότητα. Η Εκκλησία και η Τοπική Αυτοδιοίκηση στον τομέα αυτό πρέπει να ενεργοποιηθούν.
14. Να συσταθεί σώμα βοηθών μητέρων από εκπαιδευμένες νέες που θα αναπληρώνουν τις εργαζόμενες μητέρες (παιδιά 4 - 5 οικογενειών μαζί) και να επιχορηγείται η φύλαξη και η φροντίδα 4-5 παιδιών σε ένα σπίτι υπό την επίβλεψη των ιδίων των μητέρων τους.
15. Φορολογικές απαλλαγές για κάθε παιδί.
16. Στο θέμα των εκτρώσεων να καθιερωθεί ως απολύτως απαραίτητη η συμβουλευτική και ενημερωτική διαδικασία από υπεύθυνα ειδικά κέντρα για πολύπλευρη τόνωση (ηθική και υλική) της εγκύου. Πολιτεία - Εκκλησία - φορείς κλπ πρέπει να βοηθήσουν την έγκυο ουσιαστικά και πριν και μετά τον τοκετό.
17. Να τροποποιηθεί ο νόμος που ισχύει σήμερα για την υιοθεσία ενός παιδιού, γιατί είναι πολύπλοκος και γραφειοκρατικός με αποτέλεσμα να υπάρχουν ιδρύματα με πολλά παιδιά που έχουν εγκαταλειφθεί και οι διαδικασίες να αποτρέπουν την υιοθεσία.
18. Στο κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα χρειάζεται μεγάλη προσοχή. Σήμερα η αναλογία εργαζομένων - συνταξιούχων είναι κάτω του 2 προς 1 (αντί του 5 ή 4 προς 1) και μετά από δέκα χρόνια θα είναι περίπου 1 προς 1.Θα χρειασθεί εθνική κοινωνική πολιτική για την αποφυγή της κατάρρευσης των ταμείων από τη δημογραφική γήρανση.
19. Οι πολύτεκνες μητέρες να συνταξιοδοτούνται κανονικά από την υπηρεσία και να λαμβάνουν 2 χρόνια άδεια με αποδοχές σε κάθε τοκετό για τη φροντίδα του παιδιού στην πιο κρίσιμη ηλικία.»
Κύριε Υπουργέ,
Στην Ελλάδα του σήμερα, ακόμα και όσα από τα παραπάνω κατακτήθηκαν, ισόβια σύνταξη, επίδομα τρίτου τέκνου κ.α καταργούνται, με τις ακολουθούμενες πολιτικές.
Στην Ελλάδα του σήμερα, οι υπαγορευμένες σε εσάς πολιτικές θεωρούν την Ελληνίδα, μάνα, μόνο έως το 23ο έτος ηλικίας των παιδιών της, αγνοώντας επιμελώς τον συνδυασμό της ανεργίας, που στις ηλικίες 15 έως 24 ετών αγγίζει 60%, με το ποσοστό παραμονής στην πατρική εστία που για τις ηλικίες 18 έως 34 ετών αγγίζει το 70%.
Κύριε Υπουργέ,
Σ' όλες τις εποχές της ανθρώπινης ιστορίας εφαρμόστηκαν μέτρα πληθυσμιακής πολιτικής. Ανάλογα με την πολιτική και την οικονομική κατάσταση αυτά τα μέτρα σχεδιάζονται είτε για να αυξάνουν ή να ελαττώνουν τον πληθυσμό.
Ερωτάσθε κύριε Υπουργέ
Την ώρα που απαιτείται η επίλυση του προβλήματος της υπογεννητικότητας ως μέσο ανάπτυξης της χώρας, την ώρα που η χώρα χρειάζεται τον Έλληνα στην Ελλάδα, τον Έλληνα να γίνεται γονέας, τον Έλληνα να γίνεται τρίτεκνος και πολύτεκνος, για ποιο λόγο υιοθετούνται πολιτικές ελάττωσης πληθυσμού. Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
"Να μοιάσουμε όλοι στον Γκαρσία"
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
