2013-02-21 19:30:51
Atilio A. Boron (μτφ. Κριστιάν)
Με ένα ποσοστό ψήφων και μια διαφορά ανάμεσα σ 'αυτόν και τον πιο άμεσο αντίπαλό του που θα ήθελαν να έχουν πετύχει ο Ομπάμα, ο Ολάντ και ο Rajoy (να μη αναφέρουμε τους Σαμαρά, Τσίπρα, κλπ.) η συντριπτική νίκη του Ραφαέλ Κορέα δίνει μερικά μαθήματα τα οποία είναι καλό να ανακεφαλαιώσουμε.
Κατ’ αρχήν και πιο προφανές, την επιβεβαίωση της λαϊκής εντολής για να συνεχίσει την σχεδιασμένη πορεία, αλλά όπως είπε ο Κορέα κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τύπου του, προχωρώντας πιο γρήγορα και πιο βαθιά.
Ο επανεκλεγείς πρόεδρος γνωρίζει ότι τα επόμενα τέσσερα χρόνια θα είναι ζωτικής σημασίας για να διασφαλιστεί το μη αναστρέψιμο των μεταρρυθμίσεων, μετά από δέκα χρόνια διαχείρισης, η οποία θα οδηγήσει στην ανοικοδόμηση ενός καλύτερου, δικαιότερου και πιο σταθερού Ισημερινού.
Στην εν λόγω συνέντευξη τύπου, δήλωσε συγκεκριμένα:
«Είτε θα αλλάξουμε τώρα τη χώρα η δεν την αλλάζουμε πια».
Το σχέδιο για τη δημιουργία μιας κοινωνικής τάξης που βασίζεται στο σοσιαλισμό «sumak kawsay», την «καλή ζωή» των ιθαγενών λαών μας, απαιτεί να δράσουμε γρήγορα και αποφασιστικά. Αλλά αυτό το γνωρίζουν καλά επίσης η δεξιά και ο ιμπεριαλισμός, και αυτός είναι ο λόγος που μπορούμε να προβλέψουμε ότι θα διπλασιάσουν τις προσπάθειές τους για να αποφευχθεί η ενίσχυση της διαδικασίας της «Επανάστασης του Πολίτη».
Το δεύτερο δίδαγμα: είναι ότι αν μια κυβέρνηση ακολουθεί τη λαϊκή εντολή και την εφαρμογή δημόσιων πολιτικών που ωφελούν τις εθνικές πλειοψηφίες -γεγοός που είναι τελικά η έννοια της δημοκρατίας- η τιμιότητα του εκλογικού σώματος μπορεί να θεωρηθεί ως δεδομένη.
Η χειραγώγηση των ολιγαρχικών μέσων ενημέρωσης, η συνωμοσία των αρχουσών τάξεων και οι στρατηγικές του ιμπεριαλισμού συντρίβονται ενάντια στον τοίχο της λαϊκής πίστης
Τρίτον, ως απόρροια του προηγούμενου σημείου, ο συντριπτικός θρίαμβος του Κορέα δείχνει ότι η τόσο διαδεδομένη κομφορμιστική θέση στην κλασσική πολιτική σκέψη, ήτοι ότι: «η εξουσία φθείρει», ισχύει μόνο στη δημοκρατία όταν η εξουσία ασκείται προς όφελος των πλούσιων μειονοτήτων ή όταν οι διαδικασίες του κοινωνικού μετασχηματισμού χάνουν τη συνοχή τους, διστάζουν και τελικά διαλύονται.
Όταν, αντιθέτως, κυβερνάς έχοντας ως σκοπό την ευημερία των θυμάτων του συστήματος, συμβαίνει αυτό που συνέβη χθες στο Εκουαδόρ: αν κατά τη διάρκεια των προεδρικών εκλογών του 2009, ο Κορέα είχε κερδίσει τον πρώτο γύρο με το 51% των ψήφων, χτες το έκανε με το 57%.
Αντί «φθοράς», βρισκόμαστε ενώπιον μιας ενίσχυσης και αύξησης της προεδρικής εξουσίας.
Τέταρτο και τελευταίο σημείο: με αυτή την επανεκλογή θα ξεπεραστεί η παράλυση αποφάσεων στην Εθνοσυνέλευση που είχε εναντιωθεί σε ορισμένες από τις πιο σημαντικές πρωτοβουλίες που είχε προτείνει ο Κορέα. Παρά του γεγονότος ότι υπάρχουν ελάχιστα διαθέσιμα στοιχεία για το θέμα αυτό, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η Alianza Pais θα έχει την απόλυτη πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο και είναι πιθανό να επιτευχθεί κοινοβουλευτική εκπροσώπηση που του επιτρέπει να έχει την ειδική πλειοψηφία των δύο τρίτων.
Συμπέρασμα: άλλαξαν οι καιροί.
Η εκλογή με μορφή δημοψηφίσματος ενός προέδρου ο οποίος καθοδήγησε μια διαδικασία μεγάλων κοινωνικών και οικονομικών αλλαγών στον Ισημερινό, ο οποίος διαδραματίζει σημαντικό ρόλο για την ολοκλήρωση της Λατινικής Αμερικής, ο οποίος έβαλε τη χώρα του στην ALBA, ο οποίος έβαλε τέρμα στη στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ στην βάση Μάντα, ο οποίος διεξήγαγε τον παραδειγματικό λογιστικό έλεγχο του εξωτερικού χρέους, μειώνοντας σημαντικά το ποσό του, ο οποίος χορήγησε πολιτικό άσυλο στον Julian Assange και ο οποίος απέσυρε το Εκουαδόρ από την ICSID, δεν είναι κάτι που βλέπουμε κάθε μέρα.
ΣυγχαρητήριαΡαφαέλ Κορέα! Τους χαιρετισμούς μας στονΙσημερινό!
Atilio Borón
Pagina 12, Μπουένος Άιρες.
Μετάφραση από τα ισπανικά El Correo από: Estelle και Carlos Debiasi
Ο Atilio Borón είναι Αργεντινός πολιτικός επιστήμονας και κοινωνιολόγος, διευθυντής του PLED, Πολιτιστικό Κέντρο Συνεργασίας Floreal Gorini.
mondialisation
InfoGnomon
Με ένα ποσοστό ψήφων και μια διαφορά ανάμεσα σ 'αυτόν και τον πιο άμεσο αντίπαλό του που θα ήθελαν να έχουν πετύχει ο Ομπάμα, ο Ολάντ και ο Rajoy (να μη αναφέρουμε τους Σαμαρά, Τσίπρα, κλπ.) η συντριπτική νίκη του Ραφαέλ Κορέα δίνει μερικά μαθήματα τα οποία είναι καλό να ανακεφαλαιώσουμε.
Κατ’ αρχήν και πιο προφανές, την επιβεβαίωση της λαϊκής εντολής για να συνεχίσει την σχεδιασμένη πορεία, αλλά όπως είπε ο Κορέα κατά τη διάρκεια της συνέντευξης τύπου του, προχωρώντας πιο γρήγορα και πιο βαθιά.
Ο επανεκλεγείς πρόεδρος γνωρίζει ότι τα επόμενα τέσσερα χρόνια θα είναι ζωτικής σημασίας για να διασφαλιστεί το μη αναστρέψιμο των μεταρρυθμίσεων, μετά από δέκα χρόνια διαχείρισης, η οποία θα οδηγήσει στην ανοικοδόμηση ενός καλύτερου, δικαιότερου και πιο σταθερού Ισημερινού.
Στην εν λόγω συνέντευξη τύπου, δήλωσε συγκεκριμένα:
«Είτε θα αλλάξουμε τώρα τη χώρα η δεν την αλλάζουμε πια».
Το σχέδιο για τη δημιουργία μιας κοινωνικής τάξης που βασίζεται στο σοσιαλισμό «sumak kawsay», την «καλή ζωή» των ιθαγενών λαών μας, απαιτεί να δράσουμε γρήγορα και αποφασιστικά. Αλλά αυτό το γνωρίζουν καλά επίσης η δεξιά και ο ιμπεριαλισμός, και αυτός είναι ο λόγος που μπορούμε να προβλέψουμε ότι θα διπλασιάσουν τις προσπάθειές τους για να αποφευχθεί η ενίσχυση της διαδικασίας της «Επανάστασης του Πολίτη».
Το δεύτερο δίδαγμα: είναι ότι αν μια κυβέρνηση ακολουθεί τη λαϊκή εντολή και την εφαρμογή δημόσιων πολιτικών που ωφελούν τις εθνικές πλειοψηφίες -γεγοός που είναι τελικά η έννοια της δημοκρατίας- η τιμιότητα του εκλογικού σώματος μπορεί να θεωρηθεί ως δεδομένη.
Η χειραγώγηση των ολιγαρχικών μέσων ενημέρωσης, η συνωμοσία των αρχουσών τάξεων και οι στρατηγικές του ιμπεριαλισμού συντρίβονται ενάντια στον τοίχο της λαϊκής πίστης
Τρίτον, ως απόρροια του προηγούμενου σημείου, ο συντριπτικός θρίαμβος του Κορέα δείχνει ότι η τόσο διαδεδομένη κομφορμιστική θέση στην κλασσική πολιτική σκέψη, ήτοι ότι: «η εξουσία φθείρει», ισχύει μόνο στη δημοκρατία όταν η εξουσία ασκείται προς όφελος των πλούσιων μειονοτήτων ή όταν οι διαδικασίες του κοινωνικού μετασχηματισμού χάνουν τη συνοχή τους, διστάζουν και τελικά διαλύονται.
Όταν, αντιθέτως, κυβερνάς έχοντας ως σκοπό την ευημερία των θυμάτων του συστήματος, συμβαίνει αυτό που συνέβη χθες στο Εκουαδόρ: αν κατά τη διάρκεια των προεδρικών εκλογών του 2009, ο Κορέα είχε κερδίσει τον πρώτο γύρο με το 51% των ψήφων, χτες το έκανε με το 57%.
Αντί «φθοράς», βρισκόμαστε ενώπιον μιας ενίσχυσης και αύξησης της προεδρικής εξουσίας.
Τέταρτο και τελευταίο σημείο: με αυτή την επανεκλογή θα ξεπεραστεί η παράλυση αποφάσεων στην Εθνοσυνέλευση που είχε εναντιωθεί σε ορισμένες από τις πιο σημαντικές πρωτοβουλίες που είχε προτείνει ο Κορέα. Παρά του γεγονότος ότι υπάρχουν ελάχιστα διαθέσιμα στοιχεία για το θέμα αυτό, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η Alianza Pais θα έχει την απόλυτη πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο και είναι πιθανό να επιτευχθεί κοινοβουλευτική εκπροσώπηση που του επιτρέπει να έχει την ειδική πλειοψηφία των δύο τρίτων.
Συμπέρασμα: άλλαξαν οι καιροί.
Η εκλογή με μορφή δημοψηφίσματος ενός προέδρου ο οποίος καθοδήγησε μια διαδικασία μεγάλων κοινωνικών και οικονομικών αλλαγών στον Ισημερινό, ο οποίος διαδραματίζει σημαντικό ρόλο για την ολοκλήρωση της Λατινικής Αμερικής, ο οποίος έβαλε τη χώρα του στην ALBA, ο οποίος έβαλε τέρμα στη στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ στην βάση Μάντα, ο οποίος διεξήγαγε τον παραδειγματικό λογιστικό έλεγχο του εξωτερικού χρέους, μειώνοντας σημαντικά το ποσό του, ο οποίος χορήγησε πολιτικό άσυλο στον Julian Assange και ο οποίος απέσυρε το Εκουαδόρ από την ICSID, δεν είναι κάτι που βλέπουμε κάθε μέρα.
ΣυγχαρητήριαΡαφαέλ Κορέα! Τους χαιρετισμούς μας στονΙσημερινό!
Atilio Borón
Pagina 12, Μπουένος Άιρες.
Μετάφραση από τα ισπανικά El Correo από: Estelle και Carlos Debiasi
Ο Atilio Borón είναι Αργεντινός πολιτικός επιστήμονας και κοινωνιολόγος, διευθυντής του PLED, Πολιτιστικό Κέντρο Συνεργασίας Floreal Gorini.
mondialisation
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Δίκτυα προώθησης του ελαιολάδου δημιουργεί ο ΣΕΔΗΚ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΑΕΚ: Φτου, και βγήκε, ο Ξενιάδης!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
