2013-03-19 08:30:02
της Ελίνας ΓαληνούΟταν ξεκίνησε η δική μας κρίση το 2010, η Κυπριακή Δημοκρατία ήταν μια ανθίζουσα οικονομία. Μια οικονομία ζηλευτή, με τράπεζες ισχυρές και με συνθήκες ευνοικότατες για την προσέλκυση ξένων επενδυτών.
Τότε, πολλοί Ελληνες, βλέποντας το επισφαλές κλίμα για την ασφάλεια καταθέσεων στην Ελλάδα, αποφάσισαν να μεταφέρουν τα χρήματά τους σε τράπεζες της Κύπρου θεωρώντας ότι είναι και αυτή στην ΕΕ, οπότε δεν θα είχαν πρόβλημα επαναπατρισμού. Επίσης, καλή επιλογή αποτέλεσε και η μεταφορά καταθέσεων από ελληνικές τράπεζες σε τράπεζες κυπριακών συμφερόντων εντός της χώρας, λόγω ευνοικών επενδυτικών προγραμμάτων τους. Οταν δε το 2010, ανέκυψε και το θέμα των ενεργειακών αποθεμάτων της λεκάνης Λεβιάθαν, μέρος των οποίων βρίσκονταν στα χορικά ύδατα της Κύπρου, όλοι θεώρησαν ότι η Κύπρος δέχτηκε δώρο Θεού και τίποτα πια δεν θα την κλονίσει. Κανείς δεν φαντάστηκε τότε αυτό που θα επακολουθούσε, το οποίο ήδη συμβαίνει τώρα Η δική μας περίπτωση του υπέρογκου χρέους, θεωρήθηκε από τους Ευρωπαίους μια "αποτυχία", η οποία αποδόθηκε τόσο στις εγχώριες κυβερνήσεις μας, όσο και στον ίδιο τον ελληνικό λαό που χαρακτήρισαν "τεμπέλη", ο οποίος καταναλώνει περισσότερα απ΄όσα παράγει, ενώ κοιτάει να βολευτεί σε θέσεις του δημοσίου και να μην πληρώνει τους φόρους που πρέπει
. Σε όλα αυτά εμείς αναγνωρίσαμε εν μέρει μια δόση αληθείας, όπως και την αναγκαιότητα ορισμένων ριζικών μεταρρυθμίσεων, οι οποίες πρέπει να γίνουν αν θέλουμε κάποια στιγμή να βγούμε από το τέλμα...Με την Κύπρο όμως τι συνέβη και φτάσαμε τώρα, τρία χρόνια μετά να βρισκόμαστε στον ίδιο παρανομαστή;
Υπάρχουν διάφορες εκτιμήσεις. Μια απ΄αυτές θεωρεί ότι η Κύπρος πλήρωσε εν ολίγοις τη νύφη λόγω του δικού μας κουρέματος ομολόγων. Μια άλλη, θεωρεί ότι η δημοσιονομική πολιτική Χριστόφια ήταν λανθασμένη λόγω της απλόχερης παροχολογίας, πράγμα που επιβάρυνε την κατάσταση όπως συμβαίνει συνήθως. Υπάρχουν όμως και εκτιμήσεις που δεν προφέρονται από επίσημα χείλη, αλλά που αρχίζουν τώρα να γίνονται ηχηρότερες από ποτέ. Η Κύπρος και η Ελλάδα, βρίσκονται σε κομβικά σημεία της λεκάνης της Μεσογείου, στα χορικά τους ύδατα υπάρχουν τεράστια αποθέματα υδρογονανθράκων και είναι πια κοινό μυστικό ότι εάν είχαν την ανεξαρτησία να τα διαθέσουν, θα ήταν οι πλουσιότερες χώρες της Ευρώπης.
Κάποιοι λοιπόν αποφάσισαν ότι δεν συμφέρει τόση ανεξαρτησία, σύμφωνα με το δόγμα "power corrupts"; Εν μέρει αυτό θα ήταν αλήθεια, εάν αυτές οι χώρες αρνούνταν κάθε συνεργασία με οποιονδήποτε παράγοντα. Εδώ όμως, έχουμε άλλα στοιχεία. Μήπως δεν ανακήρυξε η Κύπρος την ΑΟΖ της μαζί με το Ισραήλ, άμεσα το 2011, λίγο πριν αρχίσουν οι γεωτρήσεις; Μήπως δεν συνεργάστηκε με διεθνείς εταιρείες για να προωθήσει αυτόν τον σκοπό; Ολα αυτά τα πράγματα είναι πια γνωστά και πασιφανή. Οσο δε τη διαχείριση της οικονομικής κρίσης της, δεν μπορούμε να πούμε ούτε ότι δεν προσπάθησε να διαπραγματευτεί με την τρόικα όπως δεν κάναμε εμείς, ούτε ότι δεν επισκέφτηκε την περασμένη εβδομάδα ο κυβερνητικός της εκπρόσωπος τις ΗΠΑ, για να αναφέρει ότι "δεν θέλουμε να εγκλωβιστούμε σε πρόγραμμα αδιέξοδης λιτότητας όπως την έπαθε η Ελλάδα..." Η προσπάθεια, είναι προσπάθεια, όπου κι΄αν οδηγεί στο τέλος.
Παρ΄όλα αυτά, ο κεραυνός ήρθε μέσα στο εορταστικό τριήμερο και ο κυπριακός λαός επισκέφτηκε τα ΑΤΜ για να εισπράξει χρήματα με το σταγονόμετρο, έτσι ξαφνικά. Ετσι ξαφνικά γίναν όλα "λόγω της οικονομικής κρίσης" και τα χρήματα του κοσμάκη, εν μέρει κατάσχονται. Οταν από την Τρίτη και μετά, αρχίσουν οι ομολογιούχοι να τηλεφωνάνε για να μάθουν τι τους απέμεινε, ξέρουμε τι θα γίνει. Ωρα είναι να αρχίσουν οι αυτοκτονίες και στην Κύπρο, όπως έγινε εδώ σ΄εμάς...Το κούρεμα που αποφασίστηκε στο άψε σβήσε, άρχισε ήδη να παίρνει κεφάλια, γιατί έτσι βολεύει τους ιθύνοντες της Ευρωζώνης. Αλίμονο, προέχει η διάσωση του ευρώ και ας θυσιαστούν μερικοί λαοί της "Ενωμένης Ευρώπης" στο βωμό του..
Βασικά όμως, η περίπτωση της Κύπρου, αποκαλύπτει μερικά κοινά στοιχεία με την δική μας. Δεν είναι απαραίτητο για μια χώρα να είναι ανεπρόκοπη και να έχει αποτυχημένη οικονομία, για να την εγκλωβίσουν στο χρέος. Αρκεί μόνο να απορρέουν πολλά συμφέροντα απ΄αυτήν. Από τη στιγμή που οι τράπεζες μιας χώρας στην Ανατολή, μπορούν να επηεραστούν θετικά ή αρνητικά από το φτάρνισμα κάποιων άλλων τραπεζών στη Δύση, τα πράγματα είναι απλά. Και μάλιστα, μπορούν να εφαρμόζονται κατά το δοκούν των εκάστοτε συμφερόντων που κι΄αυτά είναι πολλές φορές ρευστά και μη προβλέψιμα...Οσο για την αξιοπιστία των εκλεγμένων κυβερνήσεων, το σύστημα έχει βρεί τον τρόπο. Οποιους και να ψηφίζουν οι λαοί βάσει των υποσχέσεων για τις οποίες δεσμεύονται ενώπιόν του και με το χέρι στην καρδιά ακόμα, τα πιράνχας των κερδοσκόπων και των δανειστών, θα τους βγάζουν ψεύτες και ανίκανους, εκτός κι΄αν γίνουν πειθήνια όργανά τους για να ακούνε πού και πού μια καλή κουβέντα. Το παράδειγμα της Κύπρου, είναι τόσο θλιβερό όσο και κραυγαλέο για όλα αυτά...
InfoGnomon
Τότε, πολλοί Ελληνες, βλέποντας το επισφαλές κλίμα για την ασφάλεια καταθέσεων στην Ελλάδα, αποφάσισαν να μεταφέρουν τα χρήματά τους σε τράπεζες της Κύπρου θεωρώντας ότι είναι και αυτή στην ΕΕ, οπότε δεν θα είχαν πρόβλημα επαναπατρισμού. Επίσης, καλή επιλογή αποτέλεσε και η μεταφορά καταθέσεων από ελληνικές τράπεζες σε τράπεζες κυπριακών συμφερόντων εντός της χώρας, λόγω ευνοικών επενδυτικών προγραμμάτων τους. Οταν δε το 2010, ανέκυψε και το θέμα των ενεργειακών αποθεμάτων της λεκάνης Λεβιάθαν, μέρος των οποίων βρίσκονταν στα χορικά ύδατα της Κύπρου, όλοι θεώρησαν ότι η Κύπρος δέχτηκε δώρο Θεού και τίποτα πια δεν θα την κλονίσει. Κανείς δεν φαντάστηκε τότε αυτό που θα επακολουθούσε, το οποίο ήδη συμβαίνει τώρα Η δική μας περίπτωση του υπέρογκου χρέους, θεωρήθηκε από τους Ευρωπαίους μια "αποτυχία", η οποία αποδόθηκε τόσο στις εγχώριες κυβερνήσεις μας, όσο και στον ίδιο τον ελληνικό λαό που χαρακτήρισαν "τεμπέλη", ο οποίος καταναλώνει περισσότερα απ΄όσα παράγει, ενώ κοιτάει να βολευτεί σε θέσεις του δημοσίου και να μην πληρώνει τους φόρους που πρέπει
Υπάρχουν διάφορες εκτιμήσεις. Μια απ΄αυτές θεωρεί ότι η Κύπρος πλήρωσε εν ολίγοις τη νύφη λόγω του δικού μας κουρέματος ομολόγων. Μια άλλη, θεωρεί ότι η δημοσιονομική πολιτική Χριστόφια ήταν λανθασμένη λόγω της απλόχερης παροχολογίας, πράγμα που επιβάρυνε την κατάσταση όπως συμβαίνει συνήθως. Υπάρχουν όμως και εκτιμήσεις που δεν προφέρονται από επίσημα χείλη, αλλά που αρχίζουν τώρα να γίνονται ηχηρότερες από ποτέ. Η Κύπρος και η Ελλάδα, βρίσκονται σε κομβικά σημεία της λεκάνης της Μεσογείου, στα χορικά τους ύδατα υπάρχουν τεράστια αποθέματα υδρογονανθράκων και είναι πια κοινό μυστικό ότι εάν είχαν την ανεξαρτησία να τα διαθέσουν, θα ήταν οι πλουσιότερες χώρες της Ευρώπης.
Κάποιοι λοιπόν αποφάσισαν ότι δεν συμφέρει τόση ανεξαρτησία, σύμφωνα με το δόγμα "power corrupts"; Εν μέρει αυτό θα ήταν αλήθεια, εάν αυτές οι χώρες αρνούνταν κάθε συνεργασία με οποιονδήποτε παράγοντα. Εδώ όμως, έχουμε άλλα στοιχεία. Μήπως δεν ανακήρυξε η Κύπρος την ΑΟΖ της μαζί με το Ισραήλ, άμεσα το 2011, λίγο πριν αρχίσουν οι γεωτρήσεις; Μήπως δεν συνεργάστηκε με διεθνείς εταιρείες για να προωθήσει αυτόν τον σκοπό; Ολα αυτά τα πράγματα είναι πια γνωστά και πασιφανή. Οσο δε τη διαχείριση της οικονομικής κρίσης της, δεν μπορούμε να πούμε ούτε ότι δεν προσπάθησε να διαπραγματευτεί με την τρόικα όπως δεν κάναμε εμείς, ούτε ότι δεν επισκέφτηκε την περασμένη εβδομάδα ο κυβερνητικός της εκπρόσωπος τις ΗΠΑ, για να αναφέρει ότι "δεν θέλουμε να εγκλωβιστούμε σε πρόγραμμα αδιέξοδης λιτότητας όπως την έπαθε η Ελλάδα..." Η προσπάθεια, είναι προσπάθεια, όπου κι΄αν οδηγεί στο τέλος.
Παρ΄όλα αυτά, ο κεραυνός ήρθε μέσα στο εορταστικό τριήμερο και ο κυπριακός λαός επισκέφτηκε τα ΑΤΜ για να εισπράξει χρήματα με το σταγονόμετρο, έτσι ξαφνικά. Ετσι ξαφνικά γίναν όλα "λόγω της οικονομικής κρίσης" και τα χρήματα του κοσμάκη, εν μέρει κατάσχονται. Οταν από την Τρίτη και μετά, αρχίσουν οι ομολογιούχοι να τηλεφωνάνε για να μάθουν τι τους απέμεινε, ξέρουμε τι θα γίνει. Ωρα είναι να αρχίσουν οι αυτοκτονίες και στην Κύπρο, όπως έγινε εδώ σ΄εμάς...Το κούρεμα που αποφασίστηκε στο άψε σβήσε, άρχισε ήδη να παίρνει κεφάλια, γιατί έτσι βολεύει τους ιθύνοντες της Ευρωζώνης. Αλίμονο, προέχει η διάσωση του ευρώ και ας θυσιαστούν μερικοί λαοί της "Ενωμένης Ευρώπης" στο βωμό του..
Βασικά όμως, η περίπτωση της Κύπρου, αποκαλύπτει μερικά κοινά στοιχεία με την δική μας. Δεν είναι απαραίτητο για μια χώρα να είναι ανεπρόκοπη και να έχει αποτυχημένη οικονομία, για να την εγκλωβίσουν στο χρέος. Αρκεί μόνο να απορρέουν πολλά συμφέροντα απ΄αυτήν. Από τη στιγμή που οι τράπεζες μιας χώρας στην Ανατολή, μπορούν να επηεραστούν θετικά ή αρνητικά από το φτάρνισμα κάποιων άλλων τραπεζών στη Δύση, τα πράγματα είναι απλά. Και μάλιστα, μπορούν να εφαρμόζονται κατά το δοκούν των εκάστοτε συμφερόντων που κι΄αυτά είναι πολλές φορές ρευστά και μη προβλέψιμα...Οσο για την αξιοπιστία των εκλεγμένων κυβερνήσεων, το σύστημα έχει βρεί τον τρόπο. Οποιους και να ψηφίζουν οι λαοί βάσει των υποσχέσεων για τις οποίες δεσμεύονται ενώπιόν του και με το χέρι στην καρδιά ακόμα, τα πιράνχας των κερδοσκόπων και των δανειστών, θα τους βγάζουν ψεύτες και ανίκανους, εκτός κι΄αν γίνουν πειθήνια όργανά τους για να ακούνε πού και πού μια καλή κουβέντα. Το παράδειγμα της Κύπρου, είναι τόσο θλιβερό όσο και κραυγαλέο για όλα αυτά...
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Αισιοδοξία για Βιντιάδη
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
