2013-09-11 20:00:07
Ο συμπαθής υπεύθυνος οικονομικών υποθέσεων της αξιωματικής αντιπολίτευσης, σε μία πρόσφατη δήλωση πρωτοφανούς αφέλειας σε τηλεοπτική εκπομπή, ανέφερε ότι η Ελλάδα, ο ίδιος προφανώς, εάν κερδίσει στις εκλογές το κόμμα του, θα πάει στην Ευρώπη και θα πει περίπου τα εξής:
”Αγαπητοί εταίροι, δεν μπορούμε να πληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας. Απαιτούμε λοιπόν να διαγραφεί τουλάχιστον το 50%”!
Από ότι μπορέσαμε να καταλάβουμε ακούγοντας τον, εάν η Ευρώπη «αντιδράσει παράλογα», εάν δεν αποδεχθεί δηλαδή την πρόταση του, τότε η αντιπολίτευση θα διαγράψει μονομερώς το χρέος – θεωρώντας ότι δεν θα υπάρξουν συνέπειες.
Συνεχίζοντας, το ενδεχόμενο να ζητήσει κάτι ανάλογο η Πορτογαλία, η Ιρλανδία, η Ισπανία, η Ιταλία, η Ολλανδία κοκ., καθώς επίσης το ποιος θα πληρώσει όλα αυτά τα χρήματα, δεν τον απασχόλησε καθόλου.
Επίσης δεν τον απασχόλησαν οι ανάλογες απαιτήσεις διαγραφής που θα μπορούσαν να προέλθουν από τα νοικοκυριά, από τις επιχειρήσεις κλπ., απέναντι στις τράπεζες, στο κράτος και στους υπόλοιπους δανειστές τους – με αποτέλεσμα την ανεξέλεγκτη κατάρρευση ολόκληρου του οικονομικού συστήματος.
Έχοντας την άποψη λοιπόν πως, ακόμη και η ανωριμότητα ή η αφέλεια, όσο συμπαθείς και αν είναι, πρέπει να έχουν τα όρια τους, θεωρούμε πως οι Έλληνες έχουν πολύ περισσότερα να προσφέρουν στην πολιτική, από ορισμένα «στελέχη» που εμφανίζονται στα ΜΜΕ – άτομα που την εξευτελίζουν καθημερινά, με απίστευτα θλιβερούς ισχυρισμούς, με άθλια ψέματα, με κενές υποσχέσεις, με παράλογες απαιτήσεις, καθώς επίσης με εντελώς ανόητες εικασίες.
Επίσης έχουμε την άποψη πως η Ελλάδα μπορεί κάλλιστα να τα καταφέρει – χωρίς να δηλώσει επίσημα τη χρεοκοπία της, ακολουθώντας τις «έξυπνες συμβουλές» της αντιπολίτευσης.
Αρκεί να λειτουργήσει σωστά, ορθολογικά, υπερήφανα και φυσικά έντιμα, έχοντας συναίσθηση του ότι είναι μία πάμπλουτη, πολλαπλά προικισμένη χώρα – η οποία έχει όλες τις προϋποθέσεις εξόδου της από την κρίση, με δικά της μέσα και χωρίς τη, δόλια συνήθως, «συμπόνια» ή βοήθεια κανενός.
Φυσικά θα ήταν κάτι εντελώς διαφορετικό, «ευχής έργο» καλύτερα, εάν ολόκληρη η Δύση από κοινού, κατανοώντας τη δυσκολία καταπολέμησης της υπερχρέωσης χωρίς τη λήψη ριζικών μέτρων, αποφάσιζε κάποιο είδος διαγραφής ή κάτι ανάλογο – με τη σύμφωνη φυσικά γνώμη όλου του πλανήτη.
Συνεχίζοντας οφείλουμε να καταλάβουμε έγκαιρα, πριν μας υποχρεώσουν δηλαδή να το κάνουμε ότι, «δεν υπάρχει πουθενά στον πλανήτη δωρεάν γεύμα» – πως όταν ζητάμε κάτι, θα απαιτούνται πάντοτε ανταλλάγματα, τα οποία θα είναι δυσανάλογα όταν «εκλιπαρούμε γονατιστοί», μην έχοντας εναλλακτικές επιλογές.
Στα πλαίσια αυτά δεν έχει σημασία εάν οι εταίροι μας αποδεχθούν το πλασματικό πρωτογενές μας πλεόνασμα, όπως δυστυχώς υποστηρίζεται ανόητα από πολλούς «δημοσιογραφικούς αστέρες» – κατά τους οποίους, εάν οι εταίροι μας το δεχθούν, «κλείνοντας τα μάτια», θα ήταν προς όφελος μας.
Αντίθετα, σημασία έχει το να αποκτήσουμε αφενός μεν πραγματικό πρωτογενές πλεόνασμα, χωρίς ανόητα τεχνάσματα, αφετέρου κανονικό πλεόνασμα στον τακτικό προϋπολογισμό μας – με προοπτικές συνέχισης του στο μέλλον και όχι «περιστασιακά». Φυσικά δε, χωρίς να θυσιάσουμε το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού, πετώντας το από το καράβι – όπως μας συμβουλεύει το ΔΝΤ, για να εισπράξουν γρήγορα τα χρήματα τους οι τοκογλύφοι-εντολείς του.
Τόσο οι δανειστές, όσο και οι εταίροι μας δεν θα αποδέχονταν τα «ψέματα» και τις «πλαστογραφίες» μας λόγω άγνοιας ή ανοησίας τους, αλλά απλά και μόνο επειδή θα τους διευκόλυνε στα σχέδια τους – αφού στόχος τους παραμένει η λεηλασία της ιδιωτικής, καθώς επίσης της δημόσιας περιουσίας μας (όταν θα «ρέει αίμα» στους δρόμους, όχι ενωρίτερα).
Σε κάθε περίπτωση, αυτό που σίγουρα διακρίνουν, θεωρώντας μας χωρίς καμία αμφιβολία εντελώς ανόητους, είναι το υπέρογκο τίμημα που πληρώνουμε, για να αποκτήσουμε πρωτογενές πλεόνασμα – όπως επίσης το ότι, αντί να μας ενδιαφέρει η εξυπηρέτηση και όχι το ύψος του χρέους (επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής με το βασικό επιτόκιο της ΕΚΤ, με ρήτρα εξαγωγών, καθώς επίσης με ένα σχέδιο ανάπτυξης τύπου Marshall), κυρίως δε η ανεργία και η ύφεση, αναλώνουμε όλες τις προσπάθειες μας σε πονηρά τεχνάσματα, με στόχο απλά και μόνο να πάρουμε νέα «δανεικά και αγύριστα».
Ειδικότερα, όσον αφορά το τίμημα που πληρώνουμε, εάν τοποθετήσει κανείς το κόστος της ανεργίας (επιδόματα, μη πληρωμή ασφαλιστικών εισφορών κλπ.), στα 8.000 € ετήσια ανά εργαζόμενο, θα διαπιστώσει ότι υπερβαίνει τα 12 δις €. Με την ύφεση δε να έχει περιορίσει το ΑΕΠ μας περί τα 50 δις €, τα διαφυγόντα φορολογικά έσοδα του δημοσίου (περίπου 26% του ΑΕΠ), είναι της τάξης των 13 δις € ετήσια.
Επομένως, μόνο από τις δύο αυτές «διαρροές», πληρώνουμε 25 δις € το χρόνο, για να εξασφαλίσουμε ένα πλασματικό πρωτογενές πλεόνασμα (!). Εάν αυτό δεν είναι το «άκρον άωτον» της ανοησίας, τότε τι είναι;
Ολοκληρώνοντας, εάν συνυπολογίσουμε τα κόκκινα δάνεια των τραπεζών, λόγω της ύφεσης και της ανεργίας, το κλείσιμο χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων, την κατάρρευση όλων των αξιών (ακίνητα, μετοχές κλπ.), την «αποψίλωση» της εναπομείνασας παραγωγικής μας βιομηχανίας κοκ., είναι αδύνατον να μην καταλάβουμε το μέγεθος του «συλλογικού μας παραλογισμού» – το οποίο είναι δυστυχώς γνωστό στους δανειστές μας.
Πόλεμος ανακοινώσεων
«Την περίοδο Ιανουαρίου-Αυγούστου 2013 το ταμειακό αποτέλεσμα της κεντρικής διοίκησης παρουσίασε έλλειμμα 9.041 εκατ. ευρώ, έναντι ελλείμματος 6.371 εκατ. ευρώ την αντίστοιχη περίοδο του 2012. Κατά την περίοδο αυτή, τα έσοδα του τακτικού προϋπολογισμού διαμορφώθηκαν σε 28.767 εκατ. ευρώ, από 30.593 εκατ. ευρώ πέρυσι.
Όσον αφορά τις δαπάνες του τακτικού προϋπολογισμού, διαμορφώθηκαν σε 38.824 εκατ. ευρώ από 36.810 εκατ. ευρώ την περίοδο Ιανουαρίου-Αυγούστου 2012«, αναφέρει η Τράπεζα της Ελλάδος σε σημερινή της ανακοίνωση.
Αντίθετα, τα ανεξάρτητα (!) ΜΜΕ της Ελλάδας αναφέρουν τα εξής: «Στα 3 δις € διαμορφώθηκε το πρωτογενές πλεόνασμα το οκτάμηνο του 2013, σύμφωνα με τα στοιχεία που ανακοίνωσε σήμερα ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών.
Η επίδοση ξεπερνά τον ετήσιο στόχο των 2,5 δις € – αν και για τον υπολογισμό πρωτογενούς ελλείμματος βάσει μνημονίου, από το ποσόν 3 δις € θα πρέπει να εξαιρεθεί το 1,5 δις €, αφού αφορά κέρδη από τα ελληνικά ομόλογα των κεντρικών τραπεζών της Ευρωζώνης, τα οποία επιστρέφονται. Επομένως, το πρωτογενές πλεόνασμα διαμορφώνεται στο 1,5 δις.
«Πόλεμος ανακοινώσεων» λοιπόν, ουσιαστικά για το ίδιο θέμα, με την πρώτη να είναι άκρως αρνητική για την οικονομία της χώρας (μείωση των εσόδων, αύξηση των δαπανών, αύξηση του ταμειακού ελλείμματος), ενώ με τη δεύτερη σχετικά θετική. Τα συμπεράσματα είναι μάλλον περιττά, αφού οι ανακοινώσεις «μιλούν» από μόνες τους.
analyst.gr
”Αγαπητοί εταίροι, δεν μπορούμε να πληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας. Απαιτούμε λοιπόν να διαγραφεί τουλάχιστον το 50%”!
Από ότι μπορέσαμε να καταλάβουμε ακούγοντας τον, εάν η Ευρώπη «αντιδράσει παράλογα», εάν δεν αποδεχθεί δηλαδή την πρόταση του, τότε η αντιπολίτευση θα διαγράψει μονομερώς το χρέος – θεωρώντας ότι δεν θα υπάρξουν συνέπειες.
Συνεχίζοντας, το ενδεχόμενο να ζητήσει κάτι ανάλογο η Πορτογαλία, η Ιρλανδία, η Ισπανία, η Ιταλία, η Ολλανδία κοκ., καθώς επίσης το ποιος θα πληρώσει όλα αυτά τα χρήματα, δεν τον απασχόλησε καθόλου.
Επίσης δεν τον απασχόλησαν οι ανάλογες απαιτήσεις διαγραφής που θα μπορούσαν να προέλθουν από τα νοικοκυριά, από τις επιχειρήσεις κλπ., απέναντι στις τράπεζες, στο κράτος και στους υπόλοιπους δανειστές τους – με αποτέλεσμα την ανεξέλεγκτη κατάρρευση ολόκληρου του οικονομικού συστήματος.
Έχοντας την άποψη λοιπόν πως, ακόμη και η ανωριμότητα ή η αφέλεια, όσο συμπαθείς και αν είναι, πρέπει να έχουν τα όρια τους, θεωρούμε πως οι Έλληνες έχουν πολύ περισσότερα να προσφέρουν στην πολιτική, από ορισμένα «στελέχη» που εμφανίζονται στα ΜΜΕ – άτομα που την εξευτελίζουν καθημερινά, με απίστευτα θλιβερούς ισχυρισμούς, με άθλια ψέματα, με κενές υποσχέσεις, με παράλογες απαιτήσεις, καθώς επίσης με εντελώς ανόητες εικασίες.
Επίσης έχουμε την άποψη πως η Ελλάδα μπορεί κάλλιστα να τα καταφέρει – χωρίς να δηλώσει επίσημα τη χρεοκοπία της, ακολουθώντας τις «έξυπνες συμβουλές» της αντιπολίτευσης.
Αρκεί να λειτουργήσει σωστά, ορθολογικά, υπερήφανα και φυσικά έντιμα, έχοντας συναίσθηση του ότι είναι μία πάμπλουτη, πολλαπλά προικισμένη χώρα – η οποία έχει όλες τις προϋποθέσεις εξόδου της από την κρίση, με δικά της μέσα και χωρίς τη, δόλια συνήθως, «συμπόνια» ή βοήθεια κανενός.
Φυσικά θα ήταν κάτι εντελώς διαφορετικό, «ευχής έργο» καλύτερα, εάν ολόκληρη η Δύση από κοινού, κατανοώντας τη δυσκολία καταπολέμησης της υπερχρέωσης χωρίς τη λήψη ριζικών μέτρων, αποφάσιζε κάποιο είδος διαγραφής ή κάτι ανάλογο – με τη σύμφωνη φυσικά γνώμη όλου του πλανήτη.
Συνεχίζοντας οφείλουμε να καταλάβουμε έγκαιρα, πριν μας υποχρεώσουν δηλαδή να το κάνουμε ότι, «δεν υπάρχει πουθενά στον πλανήτη δωρεάν γεύμα» – πως όταν ζητάμε κάτι, θα απαιτούνται πάντοτε ανταλλάγματα, τα οποία θα είναι δυσανάλογα όταν «εκλιπαρούμε γονατιστοί», μην έχοντας εναλλακτικές επιλογές.
Στα πλαίσια αυτά δεν έχει σημασία εάν οι εταίροι μας αποδεχθούν το πλασματικό πρωτογενές μας πλεόνασμα, όπως δυστυχώς υποστηρίζεται ανόητα από πολλούς «δημοσιογραφικούς αστέρες» – κατά τους οποίους, εάν οι εταίροι μας το δεχθούν, «κλείνοντας τα μάτια», θα ήταν προς όφελος μας.
Αντίθετα, σημασία έχει το να αποκτήσουμε αφενός μεν πραγματικό πρωτογενές πλεόνασμα, χωρίς ανόητα τεχνάσματα, αφετέρου κανονικό πλεόνασμα στον τακτικό προϋπολογισμό μας – με προοπτικές συνέχισης του στο μέλλον και όχι «περιστασιακά». Φυσικά δε, χωρίς να θυσιάσουμε το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού, πετώντας το από το καράβι – όπως μας συμβουλεύει το ΔΝΤ, για να εισπράξουν γρήγορα τα χρήματα τους οι τοκογλύφοι-εντολείς του.
Τόσο οι δανειστές, όσο και οι εταίροι μας δεν θα αποδέχονταν τα «ψέματα» και τις «πλαστογραφίες» μας λόγω άγνοιας ή ανοησίας τους, αλλά απλά και μόνο επειδή θα τους διευκόλυνε στα σχέδια τους – αφού στόχος τους παραμένει η λεηλασία της ιδιωτικής, καθώς επίσης της δημόσιας περιουσίας μας (όταν θα «ρέει αίμα» στους δρόμους, όχι ενωρίτερα).
Σε κάθε περίπτωση, αυτό που σίγουρα διακρίνουν, θεωρώντας μας χωρίς καμία αμφιβολία εντελώς ανόητους, είναι το υπέρογκο τίμημα που πληρώνουμε, για να αποκτήσουμε πρωτογενές πλεόνασμα – όπως επίσης το ότι, αντί να μας ενδιαφέρει η εξυπηρέτηση και όχι το ύψος του χρέους (επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής με το βασικό επιτόκιο της ΕΚΤ, με ρήτρα εξαγωγών, καθώς επίσης με ένα σχέδιο ανάπτυξης τύπου Marshall), κυρίως δε η ανεργία και η ύφεση, αναλώνουμε όλες τις προσπάθειες μας σε πονηρά τεχνάσματα, με στόχο απλά και μόνο να πάρουμε νέα «δανεικά και αγύριστα».
Ειδικότερα, όσον αφορά το τίμημα που πληρώνουμε, εάν τοποθετήσει κανείς το κόστος της ανεργίας (επιδόματα, μη πληρωμή ασφαλιστικών εισφορών κλπ.), στα 8.000 € ετήσια ανά εργαζόμενο, θα διαπιστώσει ότι υπερβαίνει τα 12 δις €. Με την ύφεση δε να έχει περιορίσει το ΑΕΠ μας περί τα 50 δις €, τα διαφυγόντα φορολογικά έσοδα του δημοσίου (περίπου 26% του ΑΕΠ), είναι της τάξης των 13 δις € ετήσια.
Επομένως, μόνο από τις δύο αυτές «διαρροές», πληρώνουμε 25 δις € το χρόνο, για να εξασφαλίσουμε ένα πλασματικό πρωτογενές πλεόνασμα (!). Εάν αυτό δεν είναι το «άκρον άωτον» της ανοησίας, τότε τι είναι;
Ολοκληρώνοντας, εάν συνυπολογίσουμε τα κόκκινα δάνεια των τραπεζών, λόγω της ύφεσης και της ανεργίας, το κλείσιμο χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων, την κατάρρευση όλων των αξιών (ακίνητα, μετοχές κλπ.), την «αποψίλωση» της εναπομείνασας παραγωγικής μας βιομηχανίας κοκ., είναι αδύνατον να μην καταλάβουμε το μέγεθος του «συλλογικού μας παραλογισμού» – το οποίο είναι δυστυχώς γνωστό στους δανειστές μας.
Πόλεμος ανακοινώσεων
«Την περίοδο Ιανουαρίου-Αυγούστου 2013 το ταμειακό αποτέλεσμα της κεντρικής διοίκησης παρουσίασε έλλειμμα 9.041 εκατ. ευρώ, έναντι ελλείμματος 6.371 εκατ. ευρώ την αντίστοιχη περίοδο του 2012. Κατά την περίοδο αυτή, τα έσοδα του τακτικού προϋπολογισμού διαμορφώθηκαν σε 28.767 εκατ. ευρώ, από 30.593 εκατ. ευρώ πέρυσι.
Όσον αφορά τις δαπάνες του τακτικού προϋπολογισμού, διαμορφώθηκαν σε 38.824 εκατ. ευρώ από 36.810 εκατ. ευρώ την περίοδο Ιανουαρίου-Αυγούστου 2012«, αναφέρει η Τράπεζα της Ελλάδος σε σημερινή της ανακοίνωση.
Αντίθετα, τα ανεξάρτητα (!) ΜΜΕ της Ελλάδας αναφέρουν τα εξής: «Στα 3 δις € διαμορφώθηκε το πρωτογενές πλεόνασμα το οκτάμηνο του 2013, σύμφωνα με τα στοιχεία που ανακοίνωσε σήμερα ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών.
Η επίδοση ξεπερνά τον ετήσιο στόχο των 2,5 δις € – αν και για τον υπολογισμό πρωτογενούς ελλείμματος βάσει μνημονίου, από το ποσόν 3 δις € θα πρέπει να εξαιρεθεί το 1,5 δις €, αφού αφορά κέρδη από τα ελληνικά ομόλογα των κεντρικών τραπεζών της Ευρωζώνης, τα οποία επιστρέφονται. Επομένως, το πρωτογενές πλεόνασμα διαμορφώνεται στο 1,5 δις.
«Πόλεμος ανακοινώσεων» λοιπόν, ουσιαστικά για το ίδιο θέμα, με την πρώτη να είναι άκρως αρνητική για την οικονομία της χώρας (μείωση των εσόδων, αύξηση των δαπανών, αύξηση του ταμειακού ελλείμματος), ενώ με τη δεύτερη σχετικά θετική. Τα συμπεράσματα είναι μάλλον περιττά, αφού οι ανακοινώσεις «μιλούν» από μόνες τους.
analyst.gr
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Σε αναδιάρθρωση των λιμενικών προξενείων προχώρησε ο υπουργός Ναυτιλίας
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Πεισμωμένοι οι παίκτες για νέο ξεκίνημα με την Ισπανία
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
