2013-10-24 14:59:06
Kαι ενώ η εικόνα της μικρής Μαρίας με τα ξανθά μαλλάκια και τα σκανδιναβικά χαρακτηριστικά γέμισε τις οθόνες και τις καρδιές μας την προηγούμενη εβδομάδα και ενώ... το ξεδίπλωμα της εκμετάλλευσης των μικρών παιδιών από επιτήδειους ενήλικες για μια φορά ακόμα μας εξόργισε, μια καλά σκηνοθετημένη στάση επαιτείας στο κέντρο της Πάτρας μάς άφησε άφωνους.
Σας παρουσιάζουμε το κείμενο και τη φωτογραφία όπως την έστειλε ο αναγνώστης στο Paizotopos.gr
Ένας μικρούλης με ένα ακορντεόν να παίζει στο μικρό σκυλάκι που καθόταν υπάκουα δίπλα του και τον άκουγε. Εντυπωσιακά γλυκιά σκηνή ,αλλά μόνο σαν εικόνα από τα παραμύθια. Στα παραμύθια ,βέβαια, θα εμφανιζόταν μια καλή νεράιδα και θα χάριζε στο παιδάκι μια φυσιολογική ζωή .Θα το πήγαινε στο σπιτάκι του , στους στοργικούς γονείς του και στο σχολείο .
Στην πραγματικότητα, όμως, των δύσκολων ημερών μας η καλή νεράιδα απουσιάζει και το παιδάκι βρίσκεται στα χέρια ανεύθυνων γονιών ,που δεν είναι παρά καλοί σκηνοθέτες γιατί υποθέτουμε ότι το «ταμείο» του μικρούλη θα ήταν το μεσημέρι σίγουρα καλό. Ποιος δεν έμεινε ασυγκίνητος από τη «σκηνή» και τους «πρωταγωνιστές» της;
Οι περαστικοί σταματούσαν και επιβράβευαν το παιδάκι με ευρώ για τις μουσικές του επιδόσεις , χωρίς να συνειδητοποιούν ότι επιβράβευαν τις αδηφάγες ορέξεις των γονιών ,που το έφεραν σ΄ αυτό τον κόσμο για να τους συντηρεί. Και το τραγικό είναι ότι οι συγκεκριμένοι είναι και επινοητικοί .Δεν είναι απλά ότι μαστίζονται από την οικονομική ανέχεια .
Είναι το επάγγελμά τους, όπως φαίνεται .Και αυτό σημαίνει ότι δε σταματούν πουθενά. Και ακόμα και αν το «ταμείο» δεν ήταν καλό εκείνο το μεσημέρι ,θα «σκηνοθετούσαν» άλλες «σκηνές» γιατί γνωρίζουν καλά ότι ο κόσμος δε μένει ασυγκίνητος μπροστά στο αθώο βλέμμα του μικρού «πρωταγωνιστή» τους.
Η ζωή , λοιπόν, των σύγχρονων Τομ Σόγιερ είναι εκ προοιμίου αφιερωμένη στην «τέχνη της εκμετάλλευσης» και εμείς ως θεατές ή «χορηγοί» συνένοχοι στο δράμα τους.
paizotopos.gr
Σας παρουσιάζουμε το κείμενο και τη φωτογραφία όπως την έστειλε ο αναγνώστης στο Paizotopos.gr
Ένας μικρούλης με ένα ακορντεόν να παίζει στο μικρό σκυλάκι που καθόταν υπάκουα δίπλα του και τον άκουγε. Εντυπωσιακά γλυκιά σκηνή ,αλλά μόνο σαν εικόνα από τα παραμύθια. Στα παραμύθια ,βέβαια, θα εμφανιζόταν μια καλή νεράιδα και θα χάριζε στο παιδάκι μια φυσιολογική ζωή .Θα το πήγαινε στο σπιτάκι του , στους στοργικούς γονείς του και στο σχολείο .
Στην πραγματικότητα, όμως, των δύσκολων ημερών μας η καλή νεράιδα απουσιάζει και το παιδάκι βρίσκεται στα χέρια ανεύθυνων γονιών ,που δεν είναι παρά καλοί σκηνοθέτες γιατί υποθέτουμε ότι το «ταμείο» του μικρούλη θα ήταν το μεσημέρι σίγουρα καλό. Ποιος δεν έμεινε ασυγκίνητος από τη «σκηνή» και τους «πρωταγωνιστές» της;
Οι περαστικοί σταματούσαν και επιβράβευαν το παιδάκι με ευρώ για τις μουσικές του επιδόσεις , χωρίς να συνειδητοποιούν ότι επιβράβευαν τις αδηφάγες ορέξεις των γονιών ,που το έφεραν σ΄ αυτό τον κόσμο για να τους συντηρεί. Και το τραγικό είναι ότι οι συγκεκριμένοι είναι και επινοητικοί .Δεν είναι απλά ότι μαστίζονται από την οικονομική ανέχεια .
Είναι το επάγγελμά τους, όπως φαίνεται .Και αυτό σημαίνει ότι δε σταματούν πουθενά. Και ακόμα και αν το «ταμείο» δεν ήταν καλό εκείνο το μεσημέρι ,θα «σκηνοθετούσαν» άλλες «σκηνές» γιατί γνωρίζουν καλά ότι ο κόσμος δε μένει ασυγκίνητος μπροστά στο αθώο βλέμμα του μικρού «πρωταγωνιστή» τους.
Η ζωή , λοιπόν, των σύγχρονων Τομ Σόγιερ είναι εκ προοιμίου αφιερωμένη στην «τέχνη της εκμετάλλευσης» και εμείς ως θεατές ή «χορηγοί» συνένοχοι στο δράμα τους.
paizotopos.gr
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Π. Καμμένος: Είμαι έτοιμος για όλα, ακόμη και για φυλακή
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
