2013-11-10 23:36:07
Μπορεί η Κρήνη Μοροζίνι - τα γνωστά Λιοντάρια - να είναι το πιο πολυφωτογραφημένο μνημείο του Ηρακλείου, όμως... σκεπτόμενος κανείς τις ενετικές και τούρκικες κρήνες της πόλης, το πιθανότερο είναι ότι στο μυαλό του θα έρθουν λέξεις όπως "εγκατάλειψη" ή "αδιαφορία". Δεν είναι λίγες, άλλωστε, οι φορές που προσπερνάμε μνημεία που δεν έχουν αναδειχτεί όπως θα τους άξιζε ή φθείρονται στο πέρασμα του χρόνου. Χαρακτηριστικό είναι, άλλωστε, το παράδειγμα της Κρήνης Πριούλι
Έτσι, με αυτές τις σκέψεις στο πίσω μέρος του μυαλού, δεν μπορεί παρά να εντυπωσιαστεί κανείς, όταν, περιπλανώμενος στα στενά στο κέντρο του Ηρακλείου, βρεθεί μπροστά σε μία κρήνη, πεντακάθαρη και προστατευμένη (αυτή η αλυσίδα "φωνάζει" ότι πρόκειται για κάτι σημαντικό), έστω κι αν σε απόσταση αναπνοής βρίσκονται σταθμευμένα οχήματα.
Θα σκεφτόταν κανείς ότι μια παρατιμονιά θα ήταν αρκετή για να παρασύρει και την αλυσίδα και το σπουδαίο μνημείο που επιβιώνει ως σήμερα από την εποχή της Τουρκοκρατίας, όμως η Κρήνη Εμιρτζά ή βρύση Μερτζά, στην οδό Άλμπερτ, πίσω από την πλατεία Κορνάρου, στέκεται αγέρωχη, δίπλα στο κτίριο της Ιταλικής Αρχαιολογικής Σχολής (Κονάκι Μιρτζά Εφέντη).
Η ιταλική αρχαιολογική σχολή αποτελεί άλλωστε ένα από τα πιο κομψά κτίρια της πόλης με στοιχεία τόσο από την οθωμανική αρχιτεκτονική όσο και το νεοκλασικισμό.
Όσο για την τούρκικη Κρήνη Εμιρτζά, φτιαγμένη από πωρόλιθο, αποτελεί χαρακτηριστική οθωμανική κρήνη και είναι μία από τις πολυάριθμες που έχτισαν οι Τούρκοι στο Ηράκλειο, με σκοπό να δροσίζονται οι περαστικοί και να "συγχωρούν" αυτόν που την έχτισε.
Σύμφωνα με όσα αναφέρει ο Δημήτρης Σάββας, στο βιβλίο του "Λες και ήταν χθες! Μνήμες ... από το παλιό Ηράκλειο" , η αντίληψη που είχαν άλλωστε οι Τούρκοι για το νερό σχετιζόταν άμεσα με τη θρησκεία τους γι'αυτό και έχτισαν κρήνες, υδραγωγεία και χαμάμ. Λέγεται, μάλιστα ότι στο Χάνδακα, τα πρώτα χρόνια της Τουρκοκρατίας, ότι οι κρήνες έφταναν τις εβδομήντα, κάτι που κάνει γνωστό στο οδοιπορικό του ο περιηγητής Εβλιά Τσελεμπή.
Κι εκεί που σκέφτεσαι πόσο κινδυνεύουν καθημερινά όλα αυτά τα μνημεία, δίπλα από τα οποία περνάμε βιαστικά καθημερινά, συνειδητοποιείς ότι ζεις και κινείσαι μέσα ... στην ιστορία! Είναι η ίδια σκέψη που γεννιέται στον επισκέπτη της Ρώμης, που αποφασίζει να δει την πόλη περπατώντας. Η μόνη διαφορά είναι ότι στο Ηράκλειο αφήνουμε την ιστορία να ζει (και να επιβιώνει) ανάμεσα μας ... μάλλον σιωπηλά!
madeincreta.gr
Έτσι, με αυτές τις σκέψεις στο πίσω μέρος του μυαλού, δεν μπορεί παρά να εντυπωσιαστεί κανείς, όταν, περιπλανώμενος στα στενά στο κέντρο του Ηρακλείου, βρεθεί μπροστά σε μία κρήνη, πεντακάθαρη και προστατευμένη (αυτή η αλυσίδα "φωνάζει" ότι πρόκειται για κάτι σημαντικό), έστω κι αν σε απόσταση αναπνοής βρίσκονται σταθμευμένα οχήματα.
Θα σκεφτόταν κανείς ότι μια παρατιμονιά θα ήταν αρκετή για να παρασύρει και την αλυσίδα και το σπουδαίο μνημείο που επιβιώνει ως σήμερα από την εποχή της Τουρκοκρατίας, όμως η Κρήνη Εμιρτζά ή βρύση Μερτζά, στην οδό Άλμπερτ, πίσω από την πλατεία Κορνάρου, στέκεται αγέρωχη, δίπλα στο κτίριο της Ιταλικής Αρχαιολογικής Σχολής (Κονάκι Μιρτζά Εφέντη).
Η ιταλική αρχαιολογική σχολή αποτελεί άλλωστε ένα από τα πιο κομψά κτίρια της πόλης με στοιχεία τόσο από την οθωμανική αρχιτεκτονική όσο και το νεοκλασικισμό.
Όσο για την τούρκικη Κρήνη Εμιρτζά, φτιαγμένη από πωρόλιθο, αποτελεί χαρακτηριστική οθωμανική κρήνη και είναι μία από τις πολυάριθμες που έχτισαν οι Τούρκοι στο Ηράκλειο, με σκοπό να δροσίζονται οι περαστικοί και να "συγχωρούν" αυτόν που την έχτισε.
Σύμφωνα με όσα αναφέρει ο Δημήτρης Σάββας, στο βιβλίο του "Λες και ήταν χθες! Μνήμες ... από το παλιό Ηράκλειο" , η αντίληψη που είχαν άλλωστε οι Τούρκοι για το νερό σχετιζόταν άμεσα με τη θρησκεία τους γι'αυτό και έχτισαν κρήνες, υδραγωγεία και χαμάμ. Λέγεται, μάλιστα ότι στο Χάνδακα, τα πρώτα χρόνια της Τουρκοκρατίας, ότι οι κρήνες έφταναν τις εβδομήντα, κάτι που κάνει γνωστό στο οδοιπορικό του ο περιηγητής Εβλιά Τσελεμπή.
Κι εκεί που σκέφτεσαι πόσο κινδυνεύουν καθημερινά όλα αυτά τα μνημεία, δίπλα από τα οποία περνάμε βιαστικά καθημερινά, συνειδητοποιείς ότι ζεις και κινείσαι μέσα ... στην ιστορία! Είναι η ίδια σκέψη που γεννιέται στον επισκέπτη της Ρώμης, που αποφασίζει να δει την πόλη περπατώντας. Η μόνη διαφορά είναι ότι στο Ηράκλειο αφήνουμε την ιστορία να ζει (και να επιβιώνει) ανάμεσα μας ... μάλλον σιωπηλά!
madeincreta.gr
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Άμα θες να φύγεις, φύγε
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΚΑΜΠΕΛ : ΕΧΩ ΝΑ ΔΩΣΩ ΠΟΛΛΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
