2013-11-24 14:33:07
Ένας κλασικός και αγαπημένος χειμερινός προορισμός που συνδυάζει καταπράσινα τοπία, μοναδική ατμόσφαιρα, παραδοσιακούς οικισμούς και εξαιρετικό φαγητό, σύμφωνα με το ethnos. Και όλα αυτά, σε πολύ κοντινή απόσταση από την Αθήνα και την γύρω Πελοπόννησο.
Εδώ και χρόνια, η ορεινή Αρκαδία προσελκύει πολλούς Έλληνες και ξένους επισκέπτες, με την προσέλευση στην περιοχή να αυξάνεται τα σαββατοκύριακα του χειμώνα. H κοντινή απόστασή της από το κλεινόν άστυ την καθιστά μια ιδανική και προσιτή απόδραση που μας δίνει την ευκαιρία να αλλάξουμε εντελώς παραστάσεις, είτε ατενίζοντας απλώς το τοπίο είτε κάνοντας σκι στις κορφές ή extreme sports στον ποταμό Λούσιο είτε απολαμβάνοντας την ηρεμία μπροστά στο τζάκι ενός από τους πολλούς παραδοσιακούς ξενώνες.
Η είσοδος προς τα ορεινά χωριά της Αρκαδίας είναι το χωριό Λεβίδι, λίγο έξω από την Τρίπολη. Πρόκειται για ένα ιστορικό χωριό της περιοχής που εκτείνεται στο ανατολικό Μαίναλο με θέα προς την πεδιάδα της Κανδήλας
. Είναι η γενέτειρα του πρώτου Έλληνα Προέδρου της Δημοκρατίας, του Αλέξανδρου Παπαναστασίου, στο σπίτι του οποίου στεγάζεται το δημαρχείο-μουσείο. Σημαντική εκκλησία του Λεβιδίου είναι ο Ναός των Ταξιαρχών, με τις σπάνιες αγιογραφίες του 1719. H ζωή του χωριού, όπως και στα περισσότερα μέρη της ελληνικής επαρχίας, συγκεντρώνεται γύρω από τη μικρή πλατεία, στην οποία θα δείτε και τον μεγαλοπρεπή βυζαντινό ναό του Ιωάννη του Προδρόμου. Λίγο πιο δίπλα, βρίσκεται η προτομή του εθνικού ήρωα Στριφτόμπολα. Αξίζει να επισκεφθείτε και το Λαογραφικό Μουσείο του Φιλοτεχνικού Συλλόγου αλλά και τη Δημοτική Βιβλιοθήκη με τις πολλές παλαιές και αξιόλογες εκδόσεις. H Κάτω Βρύση με τους δεκατέσσερις κρουνούς της αποτελούσε για πολλά χρόνια την κύρια πηγή ύδρευσης της περιοχής.
Βυτίνα η φιλόξενη
Συνεχίζουμε τη διαδρομή προς τον όμορφο οικισμό της Βυτίνας, η οποία είναι χτισμένη σε υψόμετρο 1033 μ. σε μια κοιλάδα στους πρόποδες του Μαινάλου. Η Βυτίνα είναι ιδανική για χειμερινό τουρισμό και αποτελεί ορμητήριο για περιηγήσεις σε όλη την Αρκαδία. Στο κέντρο της, βρίσκεται η μικρή πλατεία με τη λιθόκτιστη εκκλησία του Αγίου Τρύφωνα. Στον δρόμο μπροστά από την πλατεία, θα δείτε πολλές ταβέρνες, παντοπωλεία με παραδοσιακά προϊόντα και μαγαζιά με αναμνηστικά. Εκτός από ντόπια προϊόντα, αξίζει να αγοράσετε και εξαιρετικά ξυλόγλυπτα. Αν ανήκετε στους πιο απαιτητικούς ταξιδιώτες ή σε όσους έχουν αντοχή και υπομονή, αξίζει να επισκεφθείτε το φαράγγι του ποταμού Μυλάοντα. Ακολουθώντας μια διαδρομή από τη Βυτίνα προς την Καμένιτσα, θα δείτε πέτρινα γεφύρια, παλαιά μοναστήρια και τους εντυπωσιακούς νερόμυλους που στέκουν ερειπωμένοι, θυμίζοντας άλλες εποχές. H Βυτίνα, όμως, συγκεντρώνει και τους λάτρεις της χιονοδρομίας αφού από εκεί είναι εύκολη η πρόσβαση στις πίστες του Μαινάλου.
Βουνά και... Λαγκάδια
Το ταξίδι συνεχίζεται προς το χωριό Λαγκάδια, φημισμένο κάποτε για τους τεχνίτες της πέτρας που ζούσαν εκεί. Είναι χτισμένο σε μια κάθετη πλαγιά ανάμεσα σε βουνά και χαράδρες, με το ψηλότερο σημείο του χωριού να απέχει από το χαμηλότερο 500 μέτρα! H κεντρική πλατεία, με τα καφενεία και τα εστιατόρια, στέκει ακριβώς στο χείλος μιας ρεματιάς γεμάτης πλατάνια. Από τη ρεματιά αυτήν ξεκινά το απόκρημνο φαράγγι όπου κυλά το Λαγκαδιανό ποτάμι, διασχίζοντας ένα μεγάλο τμήμα της Γορτυνίας και καταλήγοντας στον ποταμό Λάδωνα. Τα πιο σημαντικά αξιοθέατα είναι το ιστορικό σπίτι των Δεληγιάννηδων στην Πάνω Γειτονιά και οι παλιές εκκλησίες των Αγίων Ταξιαρχών (1805) στην πλατεία των Ηρώων και των Αγίων Αποστόλων (1854) στην Κάτω Γειτονιά.
Η ιστορική Δημητσάνα
Πρόκειται για τον παλαιότερο οικισμό του Νομού Αρκαδίας, που κατοικείται συνεχόμενα από τον 7ο αιώνα μ.Χ. Είναι χτισμένη αμφιθεατρικά σε υψόμετρο 1.000 μ. και εκτείνεται σε δύο αντικριστούς λόφους. Τόπος ιστορικός και ηρωικός, η Δημητσάνα έχει ανακηρυχθεί διατηρητέος παραδοσιακός οικισμός και αποτελεί ένα από τα ωραιότερα μέρη της Πελοποννήσου, με εντυπωσιακή θέα από την κοιλάδα του Λούσιου μέχρι και τις βουνοκορυφές του Ταϋγέτου.
Υπήρξε λίκνο, κέντρο και συγχρόνως τροφοδότης του επαναστατικού αγώνα του 1821. Είναι η γενέθλια γη του Πατριάρχη Γρηγορίου E΄ και του Παλαιών Πατρών Γερμανού, των οποίων οι ανδριάντες την κοσμούν σήμερα.
Το πρώτο που θα κάνετε όταν βρεθείτε στην ηρωική Δημητσάνα είναι να περπατήσετε με τις ώρες στα γραφικά στενά λιθόστρωτα δρομάκια της. Το ανακαινισμένο σπίτι του Πατριάρχη Γρηγορίου E΄ στεγάζει το Εκκλησιαστικό Μουσείο, ενώ λίγο πιο έξω από το χωριό, στο κεφαλοχώρι του Αϊ-Γιάννη, λειτουργεί το Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης, το μεγαλύτερο υπαίθριο μουσείο των Βαλκανίων. Άλλα αξιοθέατα της Δημητσάνας είναι οι έξι μπαρουτόμυλοι γύρω από την πόλη, το σπίτι του Παλαιών Πατρών Γερμανού και η θαυμάσια βρύση του Μουσταφά.
Αν συνεχίσετε με το αυτοκίνητο, κατεβαίνοντας το φαράγγι θα βρεθείτε στις όχθες του Λούσιου, όπου σύμφωνα με την παράδοση «λούστηκε» ο νεογέννητος Δίας από τις Νύμφες. Το ποτάμι περνά χαμηλότερα με κατεύθυνση προς βορρά, διαγράφοντας ένα επιβλητικό φαράγγι, για να εκβάλει τελικά στον Αλφειό. Πρόκειται για έναν τόπο εξαιρετικού φυσικού κάλλους, διάσπαρτο από ιστορικά, θρησκευτικά και αρχιτεκτονικά μνημεία, για τη γνωριμία με τον οποίο η Δημητσάνα αποτελεί την ιδεώδη αφετηρία.
Το φαράγγι και όλη η παρόχθια περιοχή έχει χαρακτηριστεί από το 1997 περιοχή ενιαίου αρχαιολογικού χώρου και προστατεύεται από το Υπουργείο Πολιτισμού. H γαλήνη, η απόλυτη ησυχία αλλά και οι βαθιά θρησκευόμενοι κάτοικοι του τόπου συνέβαλαν στην ανάπτυξη της μοναστικής ζωής και έτσι στην περιοχή του φαραγγιού δημιουργήθηκαν ασκητήρια και μοναστήρια (Μονή Φιλοσόφου, Μονή Αιμυαλών...).
Στεμνίτσα η γοητευτική
Εξίσου σημαντική και ιστορική και η Στεμνίτσα, χτισμένη στους πρόποδες της Κλινίτσας σε υψόμετρο 1.100 μ. Γοητεύει με την παραδοσιακή αρχιτεκτονική, τα αρχοντικά, τις εντυπωσιακές βυζαντινές εκκλησίες, τα γραφικά καλντερίμια της που χάνονται μέσα στις καρυδιές και τις κερασιές, τα πέτρινα κεφαλόβρυσα κάτω από τη σκιά αιωνόβιων πλάτανων αλλά και με τη μεγαλειώδη θέα των απόκρημνων κορυφών που την περιβάλλουν.
Οι κάτοικοι της Στεμνίτσας έχουν δημιουργήσει μεγάλη παράδοση στη μεταλλοτεχνία, δουλεύοντας όλα τα μέταλλα, από χρυσό, άργυρο, χαλκό μέχρι και σίδηρο. Πραγματικοί τεχνίτες στην κατασκευή και το σκάλισμα της καμπάνας, οι εκπληκτικοί αυτοί αργυροχρυσοχόοι ταξίδευαν για να δουλέψουν σε όλη την Ελλάδα. H τέχνη της αργυροχρυσοχοΐας διδάσκεται ακόμα και σήμερα στην ομώνυμη Μέση Τεχνική Σχολή Αργυροχρυσοχοΐας, η οποία στεγάζεται σε όμορφο λιθόκτιστο κτίριο.
Στο Λαογραφικό Μουσείο, που στεγάζεται στο αρχοντικό Χατζή, θα δείτε πλούσιο υλικό, ενώ στην γραφική κεντρική πλατεία του χωριού δεσπόζει το καμπαναριό του Αγίου Γεωργίου, χτισμένο το 1877 από λευκή πελεκητή πέτρα. Ακριβώς δίπλα, βρίσκεται και το κτίριο του Δημαρχείου Τρικολώνων.
H Στεμνίτσα εντυπωσιάζει και με τις συνολικά 18 μεταβυζαντινές εκκλησίες της, που λειτουργούν μέχρι σήμερα. Χαρακτηριστική η Παναγία η Μπαφέρω, του 12ου αιώνα, στο ύψωμα «Κάστρο», εκεί όπου παλαιότερα υπήρχε το μεσαιωνικό κάστρο. Όλη η γειτονιά του Κάστρου έχει πολλά γραφικά σπίτια.
Το χωριό του Κολοκοτρώνη
Τελευταία στάση στην καρδιά του Mαινάλου, το όμορφο Λιμποβίσι. Είναι το χωριό που έθρεψε τη «γενιά των σταυραετών», όπως αποκαλούν τους Κολοκοτρωναίους. Σήμερα είναι ακατοίκητο, όμως ο ναός του Αγίου Ιωάννου και το ανακαινισμένο σπίτι του Κολοκοτρώνη από τον αείμνηστο Π. Αγγελόπουλο μαρτυρούν την ιστορία του.
Χιονοδρομία στην Οστρακίνα
Το Χιονοδρομικό Κέντρο Mαινάλου, που βρίσκεται στην περιοχή Οστρακίνα, είναι το πιο κοντινό στην Αθήνα. Διαθέτει 6 πίστες, 3 συρόμενους αναβατήρες, σχολές διδασκαλίας, καταστήματα ενοικίασης εξοπλισμού και ένα μικρό σαλέ. Στις εγκαταστάσεις του, περιλαμβάνεται snowboard park, πίστα ειδικά διαμορφωμένη για snow tubes, ενώ εδώ προβλέπεται να λειτουργήσει η πρώτη πλαστική πίστα χιονοδρομίας. Απολαύστε έναν ζεστό καφέ ή μια σοκολάτα στο snow bar στην πίστα Ερατώ, σε ύψος 1.600 μέτρων, ανάμεσα σε συστάδες ελάτων.
Τοπικές γεύσεις
* Στο Λεβίδι, πρέπει να φάτε στην ψησταριά «Ο Κουμπούρης».Ειδικεύεται εδώ και χρόνια στις σούβλες, με κορυφαία πιάτα το κοντοσούβλι, τη γουρουνοπούλα, το κοκορέτσι αλλά και το εξοχικό. Τηλ.: 27960-22425
* Στη Βυτίνα, μία από τις καλύτερες ταβέρνες είναι τα «Κόκκινα Πιθάρια», με πολλά παραδοσιακά και μοντέρνα πιάτα: Παραδοσιακός καγιανάς, χοιρινό καυτερό και γλυκόξινο, σαλιγκάρια κρασάτα, αγριογούρουνο στη γάστρα με μανιτάρια και αργείτικo κατσικάκι. Τηλ.: 27950-22540
* Στη Δημητσάνα, για ελληνική παραδοσιακή κουζίνα επισκεφθείτε τον «Θόλο», στην πίσω πλευρά του χωριού, με θέα από την αυλή προς την πεδιάδα και τα γύρω βουνά. Ο εσωτερικός χώρος, διακοσμημένος με το τοπικό ύφος, μοιάζει με θόλο. Τηλ.: 27950-31514
* Φεύγοντας από τη Στεμνίτσα, κάντε μια στάση στο «Παντοπωλείο εν Στεμνίτσα» για να δοκιμάσετε το μοναδικό χειροποίητο παστέλι και να αγοράσετε ντόπιο μέλι, αυθεντικά σπιτικά τουρσιά, μαρμελάδες, γλυκά του κουταλιού, χειροποίητα ζυμαρικά και βότανα από το Μαίναλο. Τηλ.: 6977-313181
Γεύσεις με άρωμα βουνού
Η περιοχή μπορεί να μην φημίζεται για την πληθώρα των παραδοσιακών προϊόντων της (σε σύγκριση με άλλα μέρη της Ελλάδας), αλλά οι λίγες αυθεντικές γεύσεις που προσφέρει είναι πραγματικά ξεχωριστές. Η αυτάρκεια ήταν πάντα το κύριο χαρακτηριστικό των νοικοκυριών στην Αρκαδία. Κάθε σπιτικό κάλυπτε τις βασικές ανάγκες του παράγοντας τρόφιμα που μπορούσαν να καταναλωθούν καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου. Σήμερα, μερικά από τα προϊόντα που φτιάχνονται με αγνά υλικά και πολύ μεράκι ακολουθώντας παλαιές παραδοσιακές συνταγές είναι ο γλυκός και ξινός τραχανάς, οι χυλοπίτες, τα φαρδιά λαζάνια, οι δίπλες, οι τηγανίτες (αλμυρές και γλυκές), ο χαλβάς, τα παξιμάδια με προζύμι και τα γλυκά του κουταλιού (και ιδιαίτερα το κάστανο και το καρυδάκι, που υπάρχουν εδώ σε αφθονία).
Μια άλλη πολύ ξεχωριστή γεύση που θα βρείτε στη Στεμνίτσα είναι και το γλυκό του κουταλιού καρότο. Μπορεί η περιοχή να μην έχει κάποιο δικό της τυρί Π.Ο.Π., αλλά η ξερή ντόπια μυζήθρα από πρόβειο γάλα θα δώσει άλλη διάσταση στις μακαρονάδες σας. Επίσης, στην περιοχή φτιάχνουν και παστό χοιρινό, που μοιάζει με το σύγκλινο της Μάνης, αλλά έχει περισσότερα μπαχαρικά.
Στην ορεινή Αρκαδία, θα δοκιμάσετε και πολλές παραδοσιακές συνταγές: Κόκορα ή κουνέλι πρωτογιάχνι με χυλοπίτες, το περίφημο λαγωτό (λαγός με σκορδαλιά από το ζωμό του λαγού και καρύδια), αρνάκι με αγκινάρες στον φούρνο, χορτόπιτα με φύλλο ελαιόλαδου και πικάντικη φέτα, ρεβίθια σκορδαλιά αλλά και πολλές συνταγές με μήλα σε αλμυρές και γλυκές εκδοχές, όπως η βυτινιώτικη μηλόπιτα με καρύδια και το παραδοσιακό χριστουγεννιάτικο χοιρινό με μήλα και κυδώνια στην κατσαρόλα.
xespao
Εδώ και χρόνια, η ορεινή Αρκαδία προσελκύει πολλούς Έλληνες και ξένους επισκέπτες, με την προσέλευση στην περιοχή να αυξάνεται τα σαββατοκύριακα του χειμώνα. H κοντινή απόστασή της από το κλεινόν άστυ την καθιστά μια ιδανική και προσιτή απόδραση που μας δίνει την ευκαιρία να αλλάξουμε εντελώς παραστάσεις, είτε ατενίζοντας απλώς το τοπίο είτε κάνοντας σκι στις κορφές ή extreme sports στον ποταμό Λούσιο είτε απολαμβάνοντας την ηρεμία μπροστά στο τζάκι ενός από τους πολλούς παραδοσιακούς ξενώνες.
Η είσοδος προς τα ορεινά χωριά της Αρκαδίας είναι το χωριό Λεβίδι, λίγο έξω από την Τρίπολη. Πρόκειται για ένα ιστορικό χωριό της περιοχής που εκτείνεται στο ανατολικό Μαίναλο με θέα προς την πεδιάδα της Κανδήλας
Βυτίνα η φιλόξενη
Συνεχίζουμε τη διαδρομή προς τον όμορφο οικισμό της Βυτίνας, η οποία είναι χτισμένη σε υψόμετρο 1033 μ. σε μια κοιλάδα στους πρόποδες του Μαινάλου. Η Βυτίνα είναι ιδανική για χειμερινό τουρισμό και αποτελεί ορμητήριο για περιηγήσεις σε όλη την Αρκαδία. Στο κέντρο της, βρίσκεται η μικρή πλατεία με τη λιθόκτιστη εκκλησία του Αγίου Τρύφωνα. Στον δρόμο μπροστά από την πλατεία, θα δείτε πολλές ταβέρνες, παντοπωλεία με παραδοσιακά προϊόντα και μαγαζιά με αναμνηστικά. Εκτός από ντόπια προϊόντα, αξίζει να αγοράσετε και εξαιρετικά ξυλόγλυπτα. Αν ανήκετε στους πιο απαιτητικούς ταξιδιώτες ή σε όσους έχουν αντοχή και υπομονή, αξίζει να επισκεφθείτε το φαράγγι του ποταμού Μυλάοντα. Ακολουθώντας μια διαδρομή από τη Βυτίνα προς την Καμένιτσα, θα δείτε πέτρινα γεφύρια, παλαιά μοναστήρια και τους εντυπωσιακούς νερόμυλους που στέκουν ερειπωμένοι, θυμίζοντας άλλες εποχές. H Βυτίνα, όμως, συγκεντρώνει και τους λάτρεις της χιονοδρομίας αφού από εκεί είναι εύκολη η πρόσβαση στις πίστες του Μαινάλου.
Βουνά και... Λαγκάδια
Το ταξίδι συνεχίζεται προς το χωριό Λαγκάδια, φημισμένο κάποτε για τους τεχνίτες της πέτρας που ζούσαν εκεί. Είναι χτισμένο σε μια κάθετη πλαγιά ανάμεσα σε βουνά και χαράδρες, με το ψηλότερο σημείο του χωριού να απέχει από το χαμηλότερο 500 μέτρα! H κεντρική πλατεία, με τα καφενεία και τα εστιατόρια, στέκει ακριβώς στο χείλος μιας ρεματιάς γεμάτης πλατάνια. Από τη ρεματιά αυτήν ξεκινά το απόκρημνο φαράγγι όπου κυλά το Λαγκαδιανό ποτάμι, διασχίζοντας ένα μεγάλο τμήμα της Γορτυνίας και καταλήγοντας στον ποταμό Λάδωνα. Τα πιο σημαντικά αξιοθέατα είναι το ιστορικό σπίτι των Δεληγιάννηδων στην Πάνω Γειτονιά και οι παλιές εκκλησίες των Αγίων Ταξιαρχών (1805) στην πλατεία των Ηρώων και των Αγίων Αποστόλων (1854) στην Κάτω Γειτονιά.
Η ιστορική Δημητσάνα
Πρόκειται για τον παλαιότερο οικισμό του Νομού Αρκαδίας, που κατοικείται συνεχόμενα από τον 7ο αιώνα μ.Χ. Είναι χτισμένη αμφιθεατρικά σε υψόμετρο 1.000 μ. και εκτείνεται σε δύο αντικριστούς λόφους. Τόπος ιστορικός και ηρωικός, η Δημητσάνα έχει ανακηρυχθεί διατηρητέος παραδοσιακός οικισμός και αποτελεί ένα από τα ωραιότερα μέρη της Πελοποννήσου, με εντυπωσιακή θέα από την κοιλάδα του Λούσιου μέχρι και τις βουνοκορυφές του Ταϋγέτου.
Υπήρξε λίκνο, κέντρο και συγχρόνως τροφοδότης του επαναστατικού αγώνα του 1821. Είναι η γενέθλια γη του Πατριάρχη Γρηγορίου E΄ και του Παλαιών Πατρών Γερμανού, των οποίων οι ανδριάντες την κοσμούν σήμερα.
Το πρώτο που θα κάνετε όταν βρεθείτε στην ηρωική Δημητσάνα είναι να περπατήσετε με τις ώρες στα γραφικά στενά λιθόστρωτα δρομάκια της. Το ανακαινισμένο σπίτι του Πατριάρχη Γρηγορίου E΄ στεγάζει το Εκκλησιαστικό Μουσείο, ενώ λίγο πιο έξω από το χωριό, στο κεφαλοχώρι του Αϊ-Γιάννη, λειτουργεί το Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης, το μεγαλύτερο υπαίθριο μουσείο των Βαλκανίων. Άλλα αξιοθέατα της Δημητσάνας είναι οι έξι μπαρουτόμυλοι γύρω από την πόλη, το σπίτι του Παλαιών Πατρών Γερμανού και η θαυμάσια βρύση του Μουσταφά.
Αν συνεχίσετε με το αυτοκίνητο, κατεβαίνοντας το φαράγγι θα βρεθείτε στις όχθες του Λούσιου, όπου σύμφωνα με την παράδοση «λούστηκε» ο νεογέννητος Δίας από τις Νύμφες. Το ποτάμι περνά χαμηλότερα με κατεύθυνση προς βορρά, διαγράφοντας ένα επιβλητικό φαράγγι, για να εκβάλει τελικά στον Αλφειό. Πρόκειται για έναν τόπο εξαιρετικού φυσικού κάλλους, διάσπαρτο από ιστορικά, θρησκευτικά και αρχιτεκτονικά μνημεία, για τη γνωριμία με τον οποίο η Δημητσάνα αποτελεί την ιδεώδη αφετηρία.
Το φαράγγι και όλη η παρόχθια περιοχή έχει χαρακτηριστεί από το 1997 περιοχή ενιαίου αρχαιολογικού χώρου και προστατεύεται από το Υπουργείο Πολιτισμού. H γαλήνη, η απόλυτη ησυχία αλλά και οι βαθιά θρησκευόμενοι κάτοικοι του τόπου συνέβαλαν στην ανάπτυξη της μοναστικής ζωής και έτσι στην περιοχή του φαραγγιού δημιουργήθηκαν ασκητήρια και μοναστήρια (Μονή Φιλοσόφου, Μονή Αιμυαλών...).
Στεμνίτσα η γοητευτική
Εξίσου σημαντική και ιστορική και η Στεμνίτσα, χτισμένη στους πρόποδες της Κλινίτσας σε υψόμετρο 1.100 μ. Γοητεύει με την παραδοσιακή αρχιτεκτονική, τα αρχοντικά, τις εντυπωσιακές βυζαντινές εκκλησίες, τα γραφικά καλντερίμια της που χάνονται μέσα στις καρυδιές και τις κερασιές, τα πέτρινα κεφαλόβρυσα κάτω από τη σκιά αιωνόβιων πλάτανων αλλά και με τη μεγαλειώδη θέα των απόκρημνων κορυφών που την περιβάλλουν.
Οι κάτοικοι της Στεμνίτσας έχουν δημιουργήσει μεγάλη παράδοση στη μεταλλοτεχνία, δουλεύοντας όλα τα μέταλλα, από χρυσό, άργυρο, χαλκό μέχρι και σίδηρο. Πραγματικοί τεχνίτες στην κατασκευή και το σκάλισμα της καμπάνας, οι εκπληκτικοί αυτοί αργυροχρυσοχόοι ταξίδευαν για να δουλέψουν σε όλη την Ελλάδα. H τέχνη της αργυροχρυσοχοΐας διδάσκεται ακόμα και σήμερα στην ομώνυμη Μέση Τεχνική Σχολή Αργυροχρυσοχοΐας, η οποία στεγάζεται σε όμορφο λιθόκτιστο κτίριο.
Στο Λαογραφικό Μουσείο, που στεγάζεται στο αρχοντικό Χατζή, θα δείτε πλούσιο υλικό, ενώ στην γραφική κεντρική πλατεία του χωριού δεσπόζει το καμπαναριό του Αγίου Γεωργίου, χτισμένο το 1877 από λευκή πελεκητή πέτρα. Ακριβώς δίπλα, βρίσκεται και το κτίριο του Δημαρχείου Τρικολώνων.
H Στεμνίτσα εντυπωσιάζει και με τις συνολικά 18 μεταβυζαντινές εκκλησίες της, που λειτουργούν μέχρι σήμερα. Χαρακτηριστική η Παναγία η Μπαφέρω, του 12ου αιώνα, στο ύψωμα «Κάστρο», εκεί όπου παλαιότερα υπήρχε το μεσαιωνικό κάστρο. Όλη η γειτονιά του Κάστρου έχει πολλά γραφικά σπίτια.
Το χωριό του Κολοκοτρώνη
Τελευταία στάση στην καρδιά του Mαινάλου, το όμορφο Λιμποβίσι. Είναι το χωριό που έθρεψε τη «γενιά των σταυραετών», όπως αποκαλούν τους Κολοκοτρωναίους. Σήμερα είναι ακατοίκητο, όμως ο ναός του Αγίου Ιωάννου και το ανακαινισμένο σπίτι του Κολοκοτρώνη από τον αείμνηστο Π. Αγγελόπουλο μαρτυρούν την ιστορία του.
Χιονοδρομία στην Οστρακίνα
Το Χιονοδρομικό Κέντρο Mαινάλου, που βρίσκεται στην περιοχή Οστρακίνα, είναι το πιο κοντινό στην Αθήνα. Διαθέτει 6 πίστες, 3 συρόμενους αναβατήρες, σχολές διδασκαλίας, καταστήματα ενοικίασης εξοπλισμού και ένα μικρό σαλέ. Στις εγκαταστάσεις του, περιλαμβάνεται snowboard park, πίστα ειδικά διαμορφωμένη για snow tubes, ενώ εδώ προβλέπεται να λειτουργήσει η πρώτη πλαστική πίστα χιονοδρομίας. Απολαύστε έναν ζεστό καφέ ή μια σοκολάτα στο snow bar στην πίστα Ερατώ, σε ύψος 1.600 μέτρων, ανάμεσα σε συστάδες ελάτων.
Τοπικές γεύσεις
* Στο Λεβίδι, πρέπει να φάτε στην ψησταριά «Ο Κουμπούρης».Ειδικεύεται εδώ και χρόνια στις σούβλες, με κορυφαία πιάτα το κοντοσούβλι, τη γουρουνοπούλα, το κοκορέτσι αλλά και το εξοχικό. Τηλ.: 27960-22425
* Στη Βυτίνα, μία από τις καλύτερες ταβέρνες είναι τα «Κόκκινα Πιθάρια», με πολλά παραδοσιακά και μοντέρνα πιάτα: Παραδοσιακός καγιανάς, χοιρινό καυτερό και γλυκόξινο, σαλιγκάρια κρασάτα, αγριογούρουνο στη γάστρα με μανιτάρια και αργείτικo κατσικάκι. Τηλ.: 27950-22540
* Στη Δημητσάνα, για ελληνική παραδοσιακή κουζίνα επισκεφθείτε τον «Θόλο», στην πίσω πλευρά του χωριού, με θέα από την αυλή προς την πεδιάδα και τα γύρω βουνά. Ο εσωτερικός χώρος, διακοσμημένος με το τοπικό ύφος, μοιάζει με θόλο. Τηλ.: 27950-31514
* Φεύγοντας από τη Στεμνίτσα, κάντε μια στάση στο «Παντοπωλείο εν Στεμνίτσα» για να δοκιμάσετε το μοναδικό χειροποίητο παστέλι και να αγοράσετε ντόπιο μέλι, αυθεντικά σπιτικά τουρσιά, μαρμελάδες, γλυκά του κουταλιού, χειροποίητα ζυμαρικά και βότανα από το Μαίναλο. Τηλ.: 6977-313181
Γεύσεις με άρωμα βουνού
Η περιοχή μπορεί να μην φημίζεται για την πληθώρα των παραδοσιακών προϊόντων της (σε σύγκριση με άλλα μέρη της Ελλάδας), αλλά οι λίγες αυθεντικές γεύσεις που προσφέρει είναι πραγματικά ξεχωριστές. Η αυτάρκεια ήταν πάντα το κύριο χαρακτηριστικό των νοικοκυριών στην Αρκαδία. Κάθε σπιτικό κάλυπτε τις βασικές ανάγκες του παράγοντας τρόφιμα που μπορούσαν να καταναλωθούν καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου. Σήμερα, μερικά από τα προϊόντα που φτιάχνονται με αγνά υλικά και πολύ μεράκι ακολουθώντας παλαιές παραδοσιακές συνταγές είναι ο γλυκός και ξινός τραχανάς, οι χυλοπίτες, τα φαρδιά λαζάνια, οι δίπλες, οι τηγανίτες (αλμυρές και γλυκές), ο χαλβάς, τα παξιμάδια με προζύμι και τα γλυκά του κουταλιού (και ιδιαίτερα το κάστανο και το καρυδάκι, που υπάρχουν εδώ σε αφθονία).
Μια άλλη πολύ ξεχωριστή γεύση που θα βρείτε στη Στεμνίτσα είναι και το γλυκό του κουταλιού καρότο. Μπορεί η περιοχή να μην έχει κάποιο δικό της τυρί Π.Ο.Π., αλλά η ξερή ντόπια μυζήθρα από πρόβειο γάλα θα δώσει άλλη διάσταση στις μακαρονάδες σας. Επίσης, στην περιοχή φτιάχνουν και παστό χοιρινό, που μοιάζει με το σύγκλινο της Μάνης, αλλά έχει περισσότερα μπαχαρικά.
Στην ορεινή Αρκαδία, θα δοκιμάσετε και πολλές παραδοσιακές συνταγές: Κόκορα ή κουνέλι πρωτογιάχνι με χυλοπίτες, το περίφημο λαγωτό (λαγός με σκορδαλιά από το ζωμό του λαγού και καρύδια), αρνάκι με αγκινάρες στον φούρνο, χορτόπιτα με φύλλο ελαιόλαδου και πικάντικη φέτα, ρεβίθια σκορδαλιά αλλά και πολλές συνταγές με μήλα σε αλμυρές και γλυκές εκδοχές, όπως η βυτινιώτικη μηλόπιτα με καρύδια και το παραδοσιακό χριστουγεννιάτικο χοιρινό με μήλα και κυδώνια στην κατσαρόλα.
xespao
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Βρέθηκε ο 18χρονος που αγνοούνταν στον Όλυμπο
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Stratfor: Γιατί η Ρωσία άφησε τη ΔΕΣΦΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
