2013-12-21 04:45:07
Φωτογραφία για Εγκυκλοπαιδική γνώση της κατάστασης (ή της κατάντιας)
Γράφει ο Τσανούσης Στάμος

Ίσως λόγω των εορτών, ίσως λόγω του χειμώνα, αναπαράγονται συνεχώς άρθρα γύρω από τους... "δύστυχους" άστεγους και τους "καημένους" φτωχούς. Τα περισσότερα από αυτά έχουν έναν κοινό παρονομαστή. Έναν παρονομαστή που ίσως εξηγεί εν μέρει γιατί παρόλη την καταστροφή και την κατάντια, κάθε μέρα είναι ίδια με την προηγούμενη.

Αυτό το κοινό στοιχείο δεν είναι άλλο από τον τρόπο δραματοποίησης, την θεατρικότητα της εικόνας. Μια εικόνα που είναι όμως πλαστή. Που είναι μια εικόνα αντιπροσωπευτική, αλλά όχι πραγματική. Μια εικόνα που δεν έρχεται από την πραγματικότητα, έρχεται απλά για να την περιγράψει. Ίσως τα καταφέρνει, αλλά το γεγονός παραμένει και εξηγεί.

Πιο συγκεκριμένα, κάτω από άρθρα που περιγράφουν την φτώχεια, που έχει εγκατασταθεί στην Ελλάδα, αναπαράγεται συνεχώς μια φωτογραφία με έναν παππού ο οποίος στο ένα χέρι κρατάει ένα καρβέλι ψωμί και με το άλλο σκουπίζει τα δάκρυα από τα μάτια του
. Συγκλονιστική εικόνα, γροθιά αληθινή η οποία θα πονούσε αν δεν ήμασταν τόσο αποχαυνωμένοι και σκληρόπετσοι. Αλλά η εικόνα αυτή δεν είναι πραγματική. Είναι μια εικόνα από τον σεισμό στην Τουρκία και μια διανομή τροφίμων στους εκεί άστεγους. Βλέπεις είναι τέτοια η πενία, αυτή τη φορά η πνευματική, που ακόμα και ο άστεγος γέρος είναι εισαγόμενος.

Παράλληλα με την εικόνα αυτή, σε άρθρα που αναφέρονται σε μέρες με πολύ κρύο και σε άστεγους, κυκλοφορεί μια εικόνα με έναν καθιστό άστεγο, ο οποίος μέσα στο χιόνι κρατάει ένα ποτήρι, συλλέκτη ελεημοσύνης και ψευτοανθρωπιάς, μέσα στο χιόνι με φόντο ένα αυτοκίνητο. Βέβαια το αυτοκίνητο "φωνάζει " ότι η φωτογραφία είναι τραβηγμένη στην Αμερική, αλλά who cares, έχει πολύ κρύο για να βγούμε να τραβήξουμε φωτογραφίες. Οπότε και αυτές εισαγόμενες.

Εισαγόμενες λοιπόν φωτογραφίες, αληθινές αλλά όχι πραγματικές. Κάτι σαν τον ψευτοακτιβισμό και την ψευτοευαισθησία που περισσεύει στην Ελληνική κοινωνία σήμερα. Και μπορεί ο Μακιαβέλι να είπε ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα και πράγματι να υπάρξει μια κινητοποίηση έστω και έτσι. Από την άλλη όμως όλο αυτό κάτι λέει για όλους μας. Λέει ότι ό,τι και να γίνει, ό,τι και να καταστραφεί, η γυάλα μας, ο μικρόκοσμός μας, θα είναι στη θέση του και θα μας περιβάλλει.

Και η γυάλα αυτή είναι και η πιο σημαντική γραμμή άμυνας ενός συστήματος που έχει καταστρέψει την Ελλάδα, που έχει καταστρέψει τους Έλληνες, που μας έχει κάνει χοντρόπετσους και cyber επαναστάτες.

Όποιος λοιπόν αγανακτεί, ειδικά αυτές τις άγιες μέρες, μπορεί να πατήσει πολλά "like" σε τέτοια άρθρα. Μπορεί να παραβρεθεί και σε καμία χοροεσπερίδα με φιλανθρωπικό χαρακτήρα ή σε καμία συναυλία στο Μέγαρο μουσικής. Να πάρει κανέναν λαχνό λαχειοφόρου αγοράς, που τα έσοδα της θα πηγαίνουν σε ιδρύματα (μαζί με τα έξοδα της), μπορεί να δει τον κύριο Σροιτερ ή τον κύριο Θεοδωράκη με το ύφος του sad Sam να κάνουν ρεπορτάζ για τους άστεγους. Μπορεί να πάρει και καμία παστίλια για τον πόνο του άλλου, μέχρι να βγει και μπακλαβάς για τον πόνο του άλλου.

Βέβαια μπορούν να πάρουν και τα μάτια τους και να πάνε μια βόλτα στο κέντρο της Αθήνας ξημερώματα. Να νιώσουν το ίδιο κρύο με αυτούς που λυπούνται, να νιώσουν τον ίδιο φόβο στα σκοτάδια. Να μυρίζουν την ίδια βρώμα με αυτούς. Να εισπράξουν την επιθετικότητα, την αγανάκτηση και άλλα συναισθήματα που έχει γεννήσει η κατάσταση τους σε αυτούς τους ανθρώπους. Να τους ακούσουν να τους βρίζουν, απλά γιατί είναι απελπισμένοι. Να δούνε πως είναι να κοιμάσαι με ένα ποντίκι στο προσκέφαλο.

Ίσως τότε πράγματι να μην αντέξουμε και να κάνουμε κάτι. Αφού δεν μπορεί η λύπηση για αυτούς τους ανθρώπους να μας ξεσηκώσει, ίσως μόνο η αποστροφή και η αηδία για την κατάσταση που βρίσκονται να μπορεί να το κάνει.

Χριστούγεννα έρχονται και σίγουρα στην τηλεόραση θα δείξουν πολλά ρεπορτάζ για άστεγους και πεινασμένους. Have no fear, μέσα από την τηλεόραση είναι όλα πιο ωραία, ούτε η μυρωδιά περνάει, ούτε ο φόβος, ούτε τίποτα.

Την ώρα που με φόντο το λαχταριστό μελομακάρονο που τρως θα βλέπεις λοιπόν δακρύβρεχτα ρεπορτάζ για τέτοιους ανθρώπους, να θυμάσαι ότι εκεί που δείχνει μυρίζει ούρα και βρώμα και είναι κοντά σε περιττώματα και εύχομαι να σου κοπεί η όρεξη. Μήπως και χαρίσεις τα μελομακάρονα που θα περισσέψουν.

Όσο η επανάσταση αφορά και φθείρει τον καναπέ τόσο πιο κοντά έρχεται και η σειρά μας.

Χρόνια πολλά stsanoussis.blogspot.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ NEWSNOWGR.COM
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ