2014-02-13 11:34:06
ΛΕΞΕΙΣ ΣΑΝ ΚΡΥΣΤΑΛΛΟΙ
Λέξεις σαν κρύσταλλοι.
Το σκότος το δυσνόητο έρχεται ύστερα.
Όμως: θα υπήρχαν κρύσταλλοι χωρίς το σκότος;
Και: θα υπήρχε σκότος δίχως καν κρυστάλλους;
Στου βλέμματος τον άκρο τομέα,
στην κορυφή τη σχεδόν αφανή του δέντρου
και στην τελική της λέξης λοξότητα,
το σκότος και ο κρύσταλλος
είναι απλώς κατολίσθηση.
ΣΤΟΜΑ ΔΙΧΩΣ ΦΩΝΗ
Στόμα δίχως φωνή
χάνει απ' το βλεφάρισμα της γεύσης
ώς και το χαλαρό τον κόμπο του φιλιού ακόμα.
Η φωνή είναι η αέναη ανάσταση,
χωρίς ωστόσο να 'ναι και πιο θαυματουργή
από τη σύμπυκνη εικόνα της ύπαρξης.
Ο άνθρωπος δε ζει – νεκρανασταίνεται.
Στο κάθε του βήμα νεκρανασταίνεται.
Η δε φωνή είναι η μοναδική του σημαία
στη συνοριακή γραμμή όλων των μνημάτων.
ΠΕΡΠΑΤΩ ΚΑΙ ΧΑΝΩ ΤΙΣ ΕΝΔΙΑΜΕΣΕΣ ΖΩΝΕΣ
Περπατώ και χάνω τις ενδιάμεσες ζώνες.
Αντιλαμβάνομαι τα πλησιέστατα μόνο
ή τα απώτατα.
Αυτή η ριζική εναλλαγή των αισθημάτων
ή μπορεί και αυτή η ανάδυσή τους σε αίσθημα διακριτό
μου επιβεβαιώνει την υποψία
ότι το πραγματικό
μόνο στα άκρα υφίσταται.
Το άπειρο δεν είναι σε όλα τα μέρη εξ ίσου άπειρο.
Στις στιγμές του τις πιο έντονες
οι πιο μεγάλες αποστάσεις απορροφώνται μεταξύ τους.
Το μεγαλύτερο μάθημα του απείρου
είναι ότι μερικές φορές δεν μπορεί να είναι άπειρο.
ΛΕΩ ΛΟΓΙΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ
Λέω λόγια μπροστά στον καθρέφτη.
Μερικές φορές πετούν και δραπετεύουν στον αέρα.
Άλλοτε πάλι αντιγράφουν τον καθρέφτη
και συναντάω δύο καθρέφτες ν' αλληλοκοιτάζονται.
Μερικές φορές όμως
οι λέξεις μπαίνουν στον καθρέφτη.
Δεν έχουν μάθει οι λέξεις πώς ν' αντανακλώνται
γιατί αντανακλώμαι σημαίνει διατηρούμαι έξω.
Η αντανάκλαση οι απαρχές είναι της απώλειας.
ΚΟΙΤΑΖΟΜΑΙ Σ' ΕΝΑΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ
Κοιτάζομαι σ' έναν καθρέφτη
και εικόνα μου δεν υπάρχει.
Κοιτάζομαι σ' έναν καθρέφτη που δεν υπάρχει
και υπάρχει εικόνα μου.
Η εικόνα δημιουργεί τον καθρέφτη.
Ο καθρέφτης είναι της εικόνας εικόνα.
Ο Αργεντινός ποιητής Ροβέρτο Χουαρρός (1925-1995) δημοσίευσε δεκατέσσερις τόμους ποιημάτων με το γενικό τίτλο Poesía vertical, ήτοι Κατακόρυφη ποίηση. Μετά το θάνατό του εκδόθηκε ένας επί πλέον τόμος. Η παγκόσμια φήμη του ξεκίνησε από τη Γαλλία, όπου έχει μεταφραστεί το σύνολο του έργου του. Πεποίθησή του ήταν ότι η ποίηση δημιουργεί πραγματικότητες και ότι τα ποιήματα δεν αποτελούν πλάσματα της φαντασίας. Τα εδώ μεταφρασμένα ποιήματα είναι από τον ενδέκατο τόμο της Κατακόρυφης ποίησης.
μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής
diastixo.gr
Λέξεις σαν κρύσταλλοι.
Το σκότος το δυσνόητο έρχεται ύστερα.
Όμως: θα υπήρχαν κρύσταλλοι χωρίς το σκότος;
Και: θα υπήρχε σκότος δίχως καν κρυστάλλους;
Στου βλέμματος τον άκρο τομέα,
στην κορυφή τη σχεδόν αφανή του δέντρου
και στην τελική της λέξης λοξότητα,
το σκότος και ο κρύσταλλος
είναι απλώς κατολίσθηση.
ΣΤΟΜΑ ΔΙΧΩΣ ΦΩΝΗ
Στόμα δίχως φωνή
χάνει απ' το βλεφάρισμα της γεύσης
ώς και το χαλαρό τον κόμπο του φιλιού ακόμα.
Η φωνή είναι η αέναη ανάσταση,
χωρίς ωστόσο να 'ναι και πιο θαυματουργή
από τη σύμπυκνη εικόνα της ύπαρξης.
Ο άνθρωπος δε ζει – νεκρανασταίνεται.
Στο κάθε του βήμα νεκρανασταίνεται.
Η δε φωνή είναι η μοναδική του σημαία
στη συνοριακή γραμμή όλων των μνημάτων.
ΠΕΡΠΑΤΩ ΚΑΙ ΧΑΝΩ ΤΙΣ ΕΝΔΙΑΜΕΣΕΣ ΖΩΝΕΣ
Περπατώ και χάνω τις ενδιάμεσες ζώνες.
Αντιλαμβάνομαι τα πλησιέστατα μόνο
ή τα απώτατα.
Αυτή η ριζική εναλλαγή των αισθημάτων
ή μπορεί και αυτή η ανάδυσή τους σε αίσθημα διακριτό
μου επιβεβαιώνει την υποψία
ότι το πραγματικό
μόνο στα άκρα υφίσταται.
Το άπειρο δεν είναι σε όλα τα μέρη εξ ίσου άπειρο.
Στις στιγμές του τις πιο έντονες
οι πιο μεγάλες αποστάσεις απορροφώνται μεταξύ τους.
Το μεγαλύτερο μάθημα του απείρου
είναι ότι μερικές φορές δεν μπορεί να είναι άπειρο.
ΛΕΩ ΛΟΓΙΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ
Λέω λόγια μπροστά στον καθρέφτη.
Μερικές φορές πετούν και δραπετεύουν στον αέρα.
Άλλοτε πάλι αντιγράφουν τον καθρέφτη
και συναντάω δύο καθρέφτες ν' αλληλοκοιτάζονται.
Μερικές φορές όμως
οι λέξεις μπαίνουν στον καθρέφτη.
Δεν έχουν μάθει οι λέξεις πώς ν' αντανακλώνται
γιατί αντανακλώμαι σημαίνει διατηρούμαι έξω.
Η αντανάκλαση οι απαρχές είναι της απώλειας.
ΚΟΙΤΑΖΟΜΑΙ Σ' ΕΝΑΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ
Κοιτάζομαι σ' έναν καθρέφτη
και εικόνα μου δεν υπάρχει.
Κοιτάζομαι σ' έναν καθρέφτη που δεν υπάρχει
και υπάρχει εικόνα μου.
Η εικόνα δημιουργεί τον καθρέφτη.
Ο καθρέφτης είναι της εικόνας εικόνα.
Ο Αργεντινός ποιητής Ροβέρτο Χουαρρός (1925-1995) δημοσίευσε δεκατέσσερις τόμους ποιημάτων με το γενικό τίτλο Poesía vertical, ήτοι Κατακόρυφη ποίηση. Μετά το θάνατό του εκδόθηκε ένας επί πλέον τόμος. Η παγκόσμια φήμη του ξεκίνησε από τη Γαλλία, όπου έχει μεταφραστεί το σύνολο του έργου του. Πεποίθησή του ήταν ότι η ποίηση δημιουργεί πραγματικότητες και ότι τα ποιήματα δεν αποτελούν πλάσματα της φαντασίας. Τα εδώ μεταφρασμένα ποιήματα είναι από τον ενδέκατο τόμο της Κατακόρυφης ποίησης.
μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής
diastixo.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ηράκλειο: Απίστευτος βανδαλισμός αυτοκινήτου συνδικαλιστή
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Μετρό μέχρι «Εθνική Άμυνα»
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
