2014-05-24 19:06:48
Τιερί Μεϊσάν (μτφ. Κριστιάν)
Η πρόταση του Λορέν Φαμπιούς για προσφυγή στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ΔΠΔ) για εγκλήματα που διαπράχθηκαν στη Συρία απορρίφθηκε από τον ΟΗΕ. Πράγματι, πίσω από την εμφάνιση ως όργανο που αποδίδει δικαιοσύνη, το ΔΠΔ είναι ένα εργαλείο του δυτικού ιμπεριαλισμού. Οι διαδικασίες του είναι τραγελαφικές, δεν διστάζει να εφεύρει φανταστικά εγκλήματα για να καταδικάσει τους κατηγορουμένους του και συμμετέχει στις επιχειρήσεις παραπληροφόρησης του ΝΑΤΟ. Ναι, θέλουμε δικαιοσύνη, και η τελευταία θα πρέπει να ξεκινήσει από τον κ. Φαμπιούς για να τον δικάσει για τα εγκλήματά του στη Συρία.
Ο Πρέσβης της Κίνας παρατηρεί, αιφνιδιασμένος, τον Γάλλο ομόλογό του να συνηγορεί υπέρ της παραπομπής του Άσαντ στο ΔΠΔ. Η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο διεξάγουν ένα μυστικό πόλεμο εναντίον της Συρίας από το 2011, με περισσότερους από 160 000 θανάτους.
Με πρωτοβουλία του Γάλλου υπουργού Εξωτερικών Λορέν Φαμπιούς, η Γαλλία κατέθεσε την Πέμπτη το βράδυ στο Συμβούλιο Ασφαλείας σχέδιο ψηφίσματος για προσφυγή στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ΔΠΔ) για εγκλήματα που διαπράχθηκαν στη Συρία. Ο κ. Φαμπιούς εξήγησε τη χειρονομία του, υποστηριζόμενος από 64 συμμαχικές χώρες, σε ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Le Monde [ 1 ]. Σε αυτό το άρθρο τονίζει ότι το προτεινόμενο σχέδιο ψηφίσματος του δεν στρέφεται κατά της κυβέρνησης, αλλά «στοχεύει όλα τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν στη Συρία, ανεξαρτήτως από το ποίος τα διέπραξε».
Θα έπρεπε επομένως όλοι μας να το υποστηρίξουμε.
Ωστόσο, η Ρωσία και η Κίνα αντιτέθηκαν έντονα, χρησιμοποιώντας για τέταρτη φορά το δικαίωμα του βέτο τους σε αυτό το ζήτημα. Ο λόγος είναι ότι αυτά τα δύο κράτη, που δεν είναι μέλη του ΔΠΔ, γνωρίζουν ότι οι ισχυρισμοί του κ. Λορέν Φαμπιούςείναι καθαρή προπαγάνδα. Το ΔΠΔ αποδίδει μια δικαιοσύνη των νικητών και εξυπηρετεί τα συμφέροντα του ιμπεριαλισμού.
Μια Δικαιοσύνη μονόδρομος
Από την ίδρυσή του το 2002, το Δικαστήριο -η αρμοδιότητα του οποίου είναι παγκοσμία- άνοιξε είκοσι φακέλους, αλλά δεν έχει επιβάλει ποινές παρά μόνο εις βάρος υπηκόων οκτώ αφρικανικών χωρών (Ουγκάντα, Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, Σουδάν, Δημοκρατία της Κένυα, Λιβύη, Ακτή του Ελεφαντοστού). Και σε αυτές τις οκτώ περιπτώσεις, το Δικαστήριο καταδίκασε μόνο αντίπαλους των μεγάλων δυτικών δυνάμεων. Ως εκ τούτου, είναι σαφές ότι αυτό το σώμα δεν αποδίδει δικαιοσύνη, αλλά την χειραγωγεί.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον τον Οκτώβριο 2013, η σύνοδος κορυφής της Αφρικανικής Ένωσης αποφάσισε να μην τηρήσει πλέον τις αναληφθείσες δεσμεύσεις της ενώπιον του ΔΠΔ οτάν καταζητεί αρχηγούς κρατών εν ενέργεια.
Τον Αύγουστο 2011, ο εισαγγελέας του ΔΠΔ, Λουίς Μορένο Οκάμπο, διαβεβαίωνε ότι του είχαν παραδώσει τον Σαΐφ αλ-Ισλάμ Καντάφι και ότι οργάνωνε τη μεταφορά του στη Χάγη. Στην πραγματικότητα, ο τελευταίος διεύθυνε την αντίσταση κατά της επίθεσης του ΝΑΤΟ. Θα συλληφθεί μόνο μετά τη πτώση της Τζαμαχιρίας, τρεις μήνες αργότερα.
Η εμπειρία της ΛιβύηςΑπό την πλευρά μου, η εμπειρία μου με το Δικαστήριο δεν περιορίζεται στην περίπτωση της Λιβύης.
Κατόπιν αιτήματος του Συμβουλίου Ασφαλείας, ο εισαγγελέας είχε αποφασίσει να ασκήσει δίωξη κατά του Μουαμάρ αλ-Καντάφι, του γιου του Σαΐφ αλ-Ισλάμ και του γαμπρού του Αμπντουλάχ Σενούσι, κατηγορώντας τους ότι είχαν σφαγιάσει δεκάδες χιλιάδες αντιπάλους τους στη Βεγγάζη και αλλού. Έχοντας στη διάθεση του τεράστια μέσα, ο εισαγγελέας δήλωσε ότι διέθετε αποδείξεις. Στην πραγματικότητα, βάσιζε τις κατηγορίες του μόνο... σε μια ανασκόπηση του δυτικού Τύπου. Ωστόσο, ο καθένας με καλή πίστη που ήταν παρόν στη Λιβύη μπορούσε να διαπιστώσει ότι τα εγκλήματα για τα οποία είχαν κατηγορηθεί δεν υπήρχαν ποτέ. Ερεύνησα λοιπόν μια μεγάλη γειτονιά της Τρίπολης σε αναζήτηση των ερείπιων που φέρονταν να είχαν προκληθεί από τους βομβαρδισμούς της «αεροπορίας του καθεστώτος», χωρίς να βρω κανένα ίχνος καταστροφής. Φανταστικοί λοιπόν ήταν οι βομβαρδισμοί που είχαν καταδικαστεί έντονα από το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ και είχαν αιτιολογήσει την εντολή επέμβασης που δόθηκε από το Συμβούλιο Ασφαλείας στο ΝΑΤΟ.
Μετά, ο εισαγγελέας έριξε την κατηγορία σύμφωνα με την οποία ο Μουαμάρ αλ-Καντάφι είχε διανεμίσει στους στρατιώτες του χάπια βιάγκρα, έτσι ώστε να βιάζουν τις γυναίκες των αντιπάλων του. Ο εισαγγελέας έδινε στοιχεία σχετικά με τη ποσότητα αυτών των δισκίων, χωρίς να προσέξει το γεγονός ότι ήταν πάνω από την παγκόσμια παραγωγή του βιάγκρα. Στη συνέχεια, λόγω της απουσίας αναγνωρισμένων θυμάτων, η κατηγόρια για τους μαζικούς βιασμούς απλώς ακυρώθηκε [ InfoGnomon
Η πρόταση του Λορέν Φαμπιούς για προσφυγή στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ΔΠΔ) για εγκλήματα που διαπράχθηκαν στη Συρία απορρίφθηκε από τον ΟΗΕ. Πράγματι, πίσω από την εμφάνιση ως όργανο που αποδίδει δικαιοσύνη, το ΔΠΔ είναι ένα εργαλείο του δυτικού ιμπεριαλισμού. Οι διαδικασίες του είναι τραγελαφικές, δεν διστάζει να εφεύρει φανταστικά εγκλήματα για να καταδικάσει τους κατηγορουμένους του και συμμετέχει στις επιχειρήσεις παραπληροφόρησης του ΝΑΤΟ. Ναι, θέλουμε δικαιοσύνη, και η τελευταία θα πρέπει να ξεκινήσει από τον κ. Φαμπιούς για να τον δικάσει για τα εγκλήματά του στη Συρία.
Ο Πρέσβης της Κίνας παρατηρεί, αιφνιδιασμένος, τον Γάλλο ομόλογό του να συνηγορεί υπέρ της παραπομπής του Άσαντ στο ΔΠΔ. Η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο διεξάγουν ένα μυστικό πόλεμο εναντίον της Συρίας από το 2011, με περισσότερους από 160 000 θανάτους.
Με πρωτοβουλία του Γάλλου υπουργού Εξωτερικών Λορέν Φαμπιούς, η Γαλλία κατέθεσε την Πέμπτη το βράδυ στο Συμβούλιο Ασφαλείας σχέδιο ψηφίσματος για προσφυγή στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ΔΠΔ) για εγκλήματα που διαπράχθηκαν στη Συρία. Ο κ. Φαμπιούς εξήγησε τη χειρονομία του, υποστηριζόμενος από 64 συμμαχικές χώρες, σε ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Le Monde [ 1 ]. Σε αυτό το άρθρο τονίζει ότι το προτεινόμενο σχέδιο ψηφίσματος του δεν στρέφεται κατά της κυβέρνησης, αλλά «στοχεύει όλα τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν στη Συρία, ανεξαρτήτως από το ποίος τα διέπραξε».
Θα έπρεπε επομένως όλοι μας να το υποστηρίξουμε.
Ωστόσο, η Ρωσία και η Κίνα αντιτέθηκαν έντονα, χρησιμοποιώντας για τέταρτη φορά το δικαίωμα του βέτο τους σε αυτό το ζήτημα. Ο λόγος είναι ότι αυτά τα δύο κράτη, που δεν είναι μέλη του ΔΠΔ, γνωρίζουν ότι οι ισχυρισμοί του κ. Λορέν Φαμπιούςείναι καθαρή προπαγάνδα. Το ΔΠΔ αποδίδει μια δικαιοσύνη των νικητών και εξυπηρετεί τα συμφέροντα του ιμπεριαλισμού.
Μια Δικαιοσύνη μονόδρομος
Από την ίδρυσή του το 2002, το Δικαστήριο -η αρμοδιότητα του οποίου είναι παγκοσμία- άνοιξε είκοσι φακέλους, αλλά δεν έχει επιβάλει ποινές παρά μόνο εις βάρος υπηκόων οκτώ αφρικανικών χωρών (Ουγκάντα, Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, Σουδάν, Δημοκρατία της Κένυα, Λιβύη, Ακτή του Ελεφαντοστού). Και σε αυτές τις οκτώ περιπτώσεις, το Δικαστήριο καταδίκασε μόνο αντίπαλους των μεγάλων δυτικών δυνάμεων. Ως εκ τούτου, είναι σαφές ότι αυτό το σώμα δεν αποδίδει δικαιοσύνη, αλλά την χειραγωγεί.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον τον Οκτώβριο 2013, η σύνοδος κορυφής της Αφρικανικής Ένωσης αποφάσισε να μην τηρήσει πλέον τις αναληφθείσες δεσμεύσεις της ενώπιον του ΔΠΔ οτάν καταζητεί αρχηγούς κρατών εν ενέργεια.
Τον Αύγουστο 2011, ο εισαγγελέας του ΔΠΔ, Λουίς Μορένο Οκάμπο, διαβεβαίωνε ότι του είχαν παραδώσει τον Σαΐφ αλ-Ισλάμ Καντάφι και ότι οργάνωνε τη μεταφορά του στη Χάγη. Στην πραγματικότητα, ο τελευταίος διεύθυνε την αντίσταση κατά της επίθεσης του ΝΑΤΟ. Θα συλληφθεί μόνο μετά τη πτώση της Τζαμαχιρίας, τρεις μήνες αργότερα.
Η εμπειρία της ΛιβύηςΑπό την πλευρά μου, η εμπειρία μου με το Δικαστήριο δεν περιορίζεται στην περίπτωση της Λιβύης.
Κατόπιν αιτήματος του Συμβουλίου Ασφαλείας, ο εισαγγελέας είχε αποφασίσει να ασκήσει δίωξη κατά του Μουαμάρ αλ-Καντάφι, του γιου του Σαΐφ αλ-Ισλάμ και του γαμπρού του Αμπντουλάχ Σενούσι, κατηγορώντας τους ότι είχαν σφαγιάσει δεκάδες χιλιάδες αντιπάλους τους στη Βεγγάζη και αλλού. Έχοντας στη διάθεση του τεράστια μέσα, ο εισαγγελέας δήλωσε ότι διέθετε αποδείξεις. Στην πραγματικότητα, βάσιζε τις κατηγορίες του μόνο... σε μια ανασκόπηση του δυτικού Τύπου. Ωστόσο, ο καθένας με καλή πίστη που ήταν παρόν στη Λιβύη μπορούσε να διαπιστώσει ότι τα εγκλήματα για τα οποία είχαν κατηγορηθεί δεν υπήρχαν ποτέ. Ερεύνησα λοιπόν μια μεγάλη γειτονιά της Τρίπολης σε αναζήτηση των ερείπιων που φέρονταν να είχαν προκληθεί από τους βομβαρδισμούς της «αεροπορίας του καθεστώτος», χωρίς να βρω κανένα ίχνος καταστροφής. Φανταστικοί λοιπόν ήταν οι βομβαρδισμοί που είχαν καταδικαστεί έντονα από το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ και είχαν αιτιολογήσει την εντολή επέμβασης που δόθηκε από το Συμβούλιο Ασφαλείας στο ΝΑΤΟ.
Μετά, ο εισαγγελέας έριξε την κατηγορία σύμφωνα με την οποία ο Μουαμάρ αλ-Καντάφι είχε διανεμίσει στους στρατιώτες του χάπια βιάγκρα, έτσι ώστε να βιάζουν τις γυναίκες των αντιπάλων του. Ο εισαγγελέας έδινε στοιχεία σχετικά με τη ποσότητα αυτών των δισκίων, χωρίς να προσέξει το γεγονός ότι ήταν πάνω από την παγκόσμια παραγωγή του βιάγκρα. Στη συνέχεια, λόγω της απουσίας αναγνωρισμένων θυμάτων, η κατηγόρια για τους μαζικούς βιασμούς απλώς ακυρώθηκε [ InfoGnomon
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Με 30.000.000 ευρώ η Τουρκία χρηματοδοτεί αυτονομιστικό κόμμα στη Θράκη
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
