2014-09-01 10:39:57
Από την πρώτη μέρα του πολέμου στη Γάζα, είχε τεθεί το ερώτημα σε τι ακριβώς στόχευε στρατιωτικά ο Νετανιάχου, πέρα από τις διακηρύξεις του περί αφοπλισμού της Χαμάς.
Η μόνη λογική εξήγηση που μπορούσε να δοθεί ήταν ότι ο πόλεμος είχε αίτια που άπτονταν της εσωτερικής πολιτικής ζωής του Ισραήλ, αποσκοπούσε δηλαδή στην αποσυμπίεση των πιέσεων που δεχόταν ο ισραηλινός πρωθυπουργός από τους κυβερνητικούς συμμάχους του –στόχος τελείως συγκεχυμένος. Η κατάληξη του πολέμου, με την εκεχειρία που συμφωνήθηκε στο Κάιρο, επιβεβαίωσε ότι το Ισραήλ ξεκίνησε τον πόλεμο χωρίς ξεκαθαρισμένο πολιτοστρατιωτικό στόχο. Αντιθέτως, η Χαμάς και οι άλλες παλαιστινιακές οργανώσεις μπήκαν στη σύγκρουση με μια σαφώς προσδιορισμένη πολιτική ατζέντα: την άρση ή τη χαλάρωση του αποκλεισμού της Γάζας.
Όλα δείχνουν ότι η εκεχειρία του Καΐρου αποτελεί πολιτική επιτυχία για τους Παλαιστινίους. Κατ’ αρχάς, ο πόλεμος τελειώνει χωρίς το Ισραήλ να έχει πετύχει τους διακηρυγμένους στόχους του
. Ούτε η Χαμάς αφοπλίστηκε, ούτε όλα τα τούνελ της υπόγειας πόλης της Γάζας καταστράφηκαν –βέβαια, οφείλουμε να παρατηρήσουμε ότι ο διακηρυγμένος στόχος του Ισραήλ ήταν εξαρχής ανεδαφικός. Επιπλέον, όπως επισημαίνει ο Μπαράκ Νταβίντ στη Χάαρετζ, η συμφωνία δεν κάνει ούτε καν μνεία στα αιτήματα του Ισραήλ, ενώ είναι σαφώς χειρότερη από την παλιότερη πρόταση Κέρι, την οποία η ισραηλινή κυβέρνηση είχε λοιδορήσει. Αυτή τη στιγμή μοιάζει απίθανο να βγει ο Νετανιάχου στο εσωτερικό του Ισραήλ ενισχυμένος από τον πόλεμο στη Γάζα.
Τα θετικά της συμφωνίας
Το ίδιο το περιεχόμενο της συμφωνίας είναι θετικό για τους Παλαιστίνιους, αφού προβλέπει το άνοιγμα των συνοριακών περασμάτων για ανθρωπιστική βοήθεια και οικοδομικά υλικά, καθώς και την επέκταση της ζώνης αλιείας από τα 3 στα 6 μίλια. Πρόκειται δηλαδή για πραγματική χαλάρωση του αποκλεισμού, όχι όμως άρση του, όπως ζήταγαν οι Παλαιστίνιοι. Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι τα παλαιστινιακά αιτήματα για άνοιγμα λιμανιού κι αεροδρομίου δεν απορρίπτονται, αλλά παραπέμπονται στις διαπραγματεύσεις που θα συνεχιστούν. Ακόμα και αν τελικά το Ισραήλ δεν εφαρμόσει τη συμφωνία, πράγμα πολύ πιθανό, οι Παλαιστίνιοι έχουν κερδίσει ένα σημαντικό διαπραγματευτικό κεκτημένο, το ότι για πρώτη φορά το Ισραήλ αποδέχτηκε τη χαλάρωση του αποκλεισμού της Γάζας.
Οι Παλαιστίνιοι βγαίνουν πιο ενωμένοι
Ανεξάρτητα από τους πανηγυρισμούς που οργανώθηκαν στη Γάζα, η Χαμάς έχει σοβαρούς λόγους να επιχαίρει. Παρά το βαρύ τίμημα που πλήρωσε τόσο σε ανθρώπινες ζωές όσο και σε στρατιωτικό εξοπλισμό, έμεινε όρθια, διατηρώντας ως την τελευταία ώρα του πολέμου τη δυνατότητά της να εκτοξεύει ρουκέτες εναντίον του Ισραήλ. Τώρα μπορεί να αρθρώσει με πειστικότητα τον ισχυρισμό ότι η ένοπλη αντίσταση έφερε απτά αποτελέσματα και να δει το κύρος της να αναβαθμίζεται στην παλαιστινιακή κοινωνία. Ο Μαχμούντ Αμπάς επίσης μπορεί να θεωρήσει πολιτική επιτυχία του την εκεχειρία. Όχι μόνο δεν αποκλείστηκε από τις συνομιλίες, αλλά πήρε ενεργό μέρος στη σύναψη της συμφωνίας. Το βασικό όμως είναι ότι η εκεχειρία προβλέπει τη μερική επιστροφή της Φατάχ στη Γάζα, αφού οι δυνάμεις της Παλαιστινιακής Αρχής θα φυλάνε τα συνοριακά περάσματα και θα ελέγχουν τα αγαθά που θα περνάνε. Οι Παλαιστίνιοι καταφέρνουν να βγουν από τον πόλεμο πιο ενωμένοι, αφού από τη μια μεριά η συμφωνία Χαμάς-Φατάχ δεν αναιρέθηκε, ενώ από την άλλη, συνεργάστηκαν στο πεδίο της μάχης και το τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Θα ήταν λάθος να αποδώσουμε το αρνητικό για το Ισραήλ αποτέλεσμα του πολέμου μόνο στις σπασμωδικές κινήσεις του Νετανιάχου. Το μείζον πρόβλημα του Ισραήλ είναι η επιμονή του στην κατοχή των παλαιστινιακών εδαφών. Ο ακατάβλητος αγώνας των Παλαιστινίων για ανεξαρτησία, η κατακραυγή της διεθνούς κοινής γνώμης για τα εγκλήματα του ισραηλινού στρατού, καθώς και η γενική ανατίναξη του αραβικού κόσμου, οδηγούν το Ισραήλ να χάνει συνεχώς ερείσματα στο διεθνές πεδίο, αφού εμφανίζεται ως ένας απάνθρωπος παράγοντας αποσταθεροποίησης. Αυτό δεν σημαίνει ότι η Δύση θα πάψει να προστατεύει το Ισραήλ, αλλά ότι το Ισραήλ δεν έχει πλέον απόλυτη ελευθερία κινήσεων.
Αναδημοσίευση από το editorial του left.gr
Η Εποχή
Η μόνη λογική εξήγηση που μπορούσε να δοθεί ήταν ότι ο πόλεμος είχε αίτια που άπτονταν της εσωτερικής πολιτικής ζωής του Ισραήλ, αποσκοπούσε δηλαδή στην αποσυμπίεση των πιέσεων που δεχόταν ο ισραηλινός πρωθυπουργός από τους κυβερνητικούς συμμάχους του –στόχος τελείως συγκεχυμένος. Η κατάληξη του πολέμου, με την εκεχειρία που συμφωνήθηκε στο Κάιρο, επιβεβαίωσε ότι το Ισραήλ ξεκίνησε τον πόλεμο χωρίς ξεκαθαρισμένο πολιτοστρατιωτικό στόχο. Αντιθέτως, η Χαμάς και οι άλλες παλαιστινιακές οργανώσεις μπήκαν στη σύγκρουση με μια σαφώς προσδιορισμένη πολιτική ατζέντα: την άρση ή τη χαλάρωση του αποκλεισμού της Γάζας.
Όλα δείχνουν ότι η εκεχειρία του Καΐρου αποτελεί πολιτική επιτυχία για τους Παλαιστινίους. Κατ’ αρχάς, ο πόλεμος τελειώνει χωρίς το Ισραήλ να έχει πετύχει τους διακηρυγμένους στόχους του
Τα θετικά της συμφωνίας
Το ίδιο το περιεχόμενο της συμφωνίας είναι θετικό για τους Παλαιστίνιους, αφού προβλέπει το άνοιγμα των συνοριακών περασμάτων για ανθρωπιστική βοήθεια και οικοδομικά υλικά, καθώς και την επέκταση της ζώνης αλιείας από τα 3 στα 6 μίλια. Πρόκειται δηλαδή για πραγματική χαλάρωση του αποκλεισμού, όχι όμως άρση του, όπως ζήταγαν οι Παλαιστίνιοι. Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι τα παλαιστινιακά αιτήματα για άνοιγμα λιμανιού κι αεροδρομίου δεν απορρίπτονται, αλλά παραπέμπονται στις διαπραγματεύσεις που θα συνεχιστούν. Ακόμα και αν τελικά το Ισραήλ δεν εφαρμόσει τη συμφωνία, πράγμα πολύ πιθανό, οι Παλαιστίνιοι έχουν κερδίσει ένα σημαντικό διαπραγματευτικό κεκτημένο, το ότι για πρώτη φορά το Ισραήλ αποδέχτηκε τη χαλάρωση του αποκλεισμού της Γάζας.
Οι Παλαιστίνιοι βγαίνουν πιο ενωμένοι
Ανεξάρτητα από τους πανηγυρισμούς που οργανώθηκαν στη Γάζα, η Χαμάς έχει σοβαρούς λόγους να επιχαίρει. Παρά το βαρύ τίμημα που πλήρωσε τόσο σε ανθρώπινες ζωές όσο και σε στρατιωτικό εξοπλισμό, έμεινε όρθια, διατηρώντας ως την τελευταία ώρα του πολέμου τη δυνατότητά της να εκτοξεύει ρουκέτες εναντίον του Ισραήλ. Τώρα μπορεί να αρθρώσει με πειστικότητα τον ισχυρισμό ότι η ένοπλη αντίσταση έφερε απτά αποτελέσματα και να δει το κύρος της να αναβαθμίζεται στην παλαιστινιακή κοινωνία. Ο Μαχμούντ Αμπάς επίσης μπορεί να θεωρήσει πολιτική επιτυχία του την εκεχειρία. Όχι μόνο δεν αποκλείστηκε από τις συνομιλίες, αλλά πήρε ενεργό μέρος στη σύναψη της συμφωνίας. Το βασικό όμως είναι ότι η εκεχειρία προβλέπει τη μερική επιστροφή της Φατάχ στη Γάζα, αφού οι δυνάμεις της Παλαιστινιακής Αρχής θα φυλάνε τα συνοριακά περάσματα και θα ελέγχουν τα αγαθά που θα περνάνε. Οι Παλαιστίνιοι καταφέρνουν να βγουν από τον πόλεμο πιο ενωμένοι, αφού από τη μια μεριά η συμφωνία Χαμάς-Φατάχ δεν αναιρέθηκε, ενώ από την άλλη, συνεργάστηκαν στο πεδίο της μάχης και το τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Θα ήταν λάθος να αποδώσουμε το αρνητικό για το Ισραήλ αποτέλεσμα του πολέμου μόνο στις σπασμωδικές κινήσεις του Νετανιάχου. Το μείζον πρόβλημα του Ισραήλ είναι η επιμονή του στην κατοχή των παλαιστινιακών εδαφών. Ο ακατάβλητος αγώνας των Παλαιστινίων για ανεξαρτησία, η κατακραυγή της διεθνούς κοινής γνώμης για τα εγκλήματα του ισραηλινού στρατού, καθώς και η γενική ανατίναξη του αραβικού κόσμου, οδηγούν το Ισραήλ να χάνει συνεχώς ερείσματα στο διεθνές πεδίο, αφού εμφανίζεται ως ένας απάνθρωπος παράγοντας αποσταθεροποίησης. Αυτό δεν σημαίνει ότι η Δύση θα πάψει να προστατεύει το Ισραήλ, αλλά ότι το Ισραήλ δεν έχει πλέον απόλυτη ελευθερία κινήσεων.
Αναδημοσίευση από το editorial του left.gr
Η Εποχή
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ο στρατηγός χειμώνας αναλαμβάνει καθήκοντα στην Ουκρανία
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Στον Άη-Γιώργη τον Κουδουνά στην Πρίγκηπο
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
