2014-09-02 21:58:07
Ο Βαγγέλης Μαρινάκης ανέλαβε τον Ολυμπιακό σε μια εξαιρετικά δύσκολη περίοδο, τον ξεχρέωσε και νοικοκύρεψε την ομάδα. Την ανέβασε επίσης τουλάχιστον ένα “κλικ” σε ό,τι αφορά στο Ευρωπαϊκό προφίλ και τις σχέσεις της με τους “μεγάλους” ποδοσφαιρικούς εταίρους και κατάφερε να την μπάσει στο κλειστό κλαμπ της εμπορικής ελίτ.
Της έδωσε τη δυνατότητα δηλαδή να μπορεί να πουλάει “ελιτίστικα”, μιας και για αγορές δεν απαιτούνται δα και μεγάλα μέσα: αν τα σκάσεις, ευπρόσδεκτος είσαι πάντα και παντού. Πολύ σημαντικό γεγονός, θεμελιώδες θα το χαρακτήριζα, ειδικά στην εποχή της κρίσης, μιας και αυτό δίνει αυτομάτως το δικαίωμα στον σύλλογο να μπορεί να επιβιώνει και να πορεύεται αυτάρκης και υγιής. Με μια λέξη αυθύπαρκτος.
Όλα τα παραπάνω έδωσαν την αίσθηση, τον “αέρα”, πως κάτι αλλάζει προς τα εμπρός, πως το κλαμπ “Ολυμπιακός” εξελίσσεται, πως εκσυγχρονίζεται και προοδεύει …Από την περασμένη δεκαετία και λίγο ακόμα παλαιότερα πολλοί από τους Ολυμπιακούς κυοφορούσαν τέτοιες σκέψεις: να μελετήσουμε χνάρια προοδευτικών Ευρωπαϊκών κλαμπ, να τα αντιγράψουμε προσαρμοσμένα στα δικά μας μέτρα και εντέλει να γίνουμε…Πόρτο! Ομάδα-μοντέλο.
Τί στ’ αλήθεια γινόμαστε όμως;
Για να γίνεις “Πόρτο” (ποτέ δεν κατάλαβα γιατί Πόρτο κι όχι κάτι πιο εξελιγμένο, όπως π.χ. Ολυμπιακός. Να αφήσεις δηλαδή μια δική σου σφραγίδα για να ακολουθήσουν κι άλλοι- βλέπε Ευρωπαϊκή και μόνο συνιστώσα τμήματος μπάσκετ) απαιτούνται κι ορισμένες προϋποθέσεις.Δεν μπορώ με σιγουριά να γράψω τι πρέπει να κάνεις για να γίνεις όντως “Πόρτο”, μιας και δεν είμαι ειδικός. Ως γνήσιος και σπαργανοθρεμμένος Ολυμπιακός όμως θαρρώ πως γνωρίζω καλά το ρημάδι το DNA μας. Επομένως μπορώ να γράψω με σιγουριά τι ΔΕΝ πρέπει να κάνεις:
- Οι ομάδες φτιάχνονται από κορμούς…όχι δέντρων. Τον κορμό σου δεν τον χαλάς κάθε τρεις και λίγο, πόσο μάλλον τη μισή σου ομάδα και βάλε. Άλλωστε, οι μεγάλοι στόχοι σε οποιοδήποτε ομαδικό άθλημα δεν κατακτήθηκαν ποτέ από ομάδες μιας χρήσης, ακόμη κι όταν τις λέγανε “γκαλάκτικος”. Εκτός αν θέλουμε πια να είμαστε οι πρώτοι που θα αποτελέσουν την εξαίρεση επιβεβαίωσης του κανόνα…χλωμό…
- Οι ομάδες φτιάχνονται έχοντας στο ρόστερ παίκτες-σημαίες, γηγενείς. Όχι, δεν είμαι Ελληνόπληκτος. Ούτε έχω κολλήματα και προβληματισμούς ένταξης Ελλήνων παικτών στο ρόστερ ποσοτικής φύσεως. Οι περισσότεροι Έλληνες ποδοσφαιριστές άλλωστε άμπαλοι είναι.
Όταν και όποτε όμως έχεις την πολυτέλεια να διαθέτεις στο ρόστερ σου π.χ. έναν Αβραάμ, τότε τον κρατάς και τον κάνεις κορνίζα ή τουλάχιστον δεν τον “σκοτώνεις”. Στον Ολυμπιακό πρέπει πάντα να υπάρχουν 2-3 Έλληνες «Γαύροι» που να σκαμπάζουν από “ερυθρόλευκα”. Να τα νιώθουν.
- Οι ομάδες στήνονται βάσει προγραμματισμού κι όχι βάσει μεταγραφικής πολιτικής επιπέδου “Oti Katsei”. Δεν μπορείς να λέγεσαι σοβαρή ομάδα όταν πουλάς και τους βασικούς πάγκους σου, την τελευταία μέρα των μεταγραφών σε θέσεις που δεν έχεις ψαχτεί και να σπριντάρεις για να μου φέρεις τον όποιο αντικαταστάτη με την ψυχή στο στόμα. Τα λέγαμε από εποχές Βαλβέρδε αλλά…
Τελειώνει το πρωτάθλημα, οι υποχρεώσεις σου και κάθεσαι κάτω και χαράσσεις την επόμενη μέρα: θα πουλήσω τον δείνα, θα αποδυναμωθώ στην τάδε θέση, θα τον αντικαταστήσω με τον παρακείθε και θα πορευτώ. Ο προπονητής πότε και με ποιους επιτέλους θα δουλέψει; Όχι πως δεν φέρει το μερίδιο ευθύνης του κι αυτός για ότι συμβαίνει…
- Ο Ολυμπιακός κι ο κόσμος του δεν ήταν κι ούτε θα γίνουν ποτέ “Olympiacos”. Το απεχθάνομαι και μόνο ως σκέψη. Αυτά τα αφήνουμε γι’ άλλους, εμείς έχουμε μοναδική ταυτότητα. Δεν χρειάζεται να μεταλλαχθείς για να γίνει Ευρωπαίος. Είσαι ήδη τέτοιος. Βγάλε προς τα έξω λοιπόν αυτό που είσαι και μην “ντύνεσαι” με ό,τι δεν είσαι.
- Φτιάξε επιτέλους ομάδα που να την κρατήσεις. Όχι καινούργια κάθε χρόνο. Μην την εκθεμελιώνεις σε ετήσια βάση. Χάνεται ο μπούσουλας.
Παρένθεση 1: Μίτσελ σε πάω με χίλια. Δεν νομίζω πως αυτή την περίοδο θα μπορούσαμε να έχουμε καλύτερη λύση στο τιμόνι του πάγκου. Σε παίκτες όμως όπως ο Αβραάμ αξίζει καλύτερη διαχείριση. Δεν εννοώ να τον βάζεις με το ζόρι να παίζει αν δεν σου κάνει. Προς Θεού όχι. Οφείλεις όμως και πρέπει να του ξηγηθείςαντρικά και παντελονάτα. Αυτός ο παίκτης δεν είναι ούτε Ντιγκά, ούτε Μαζουάκου, ούτε ακόμα και Σαβιόλα…
…Επίσης, οφείλω να σου ‘ξηγηθώ πως μια τελευταία δήλωσή σου δεν μου άρεσε. Την παραθέτω: «…Και στο κάτω - κάτω είμαι μόνο προπονητής. Δεν είμαι τίποτα παραπάνω. Προπονώ την ομάδα που έχω. Και προσπαθώ πάντα να την βελτιώνω. Δεν έχω να κάνω με τις αφίξεις ή με τις πωλήσεις παικτών».
Νομίζω πως εδώ, ίσως για πρώτη φορά κάνεις φάουλ: Αν δεν έχεις να κάνεις ΕΣΥ ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ με τις αφίξεις και τις πωλήσεις παικτών της ομάδας σου, τότε τι στο καλό κάνεις; Τον διεκπεραιωτή του εκάστοτε ρόστερ και μόνο; Εκτός αν η δήλωση γίνεται εν είδει “μπηχτής” για την αποψίλωση της ομάδας. Αυτό μόνο εσύ το ξέρεις…
Μα τι στο καλό θα πεί «προπονώ την ομάδα που έχω»; Εσύ ΟΦΕΙΛΕΙΣ να δομείς την ομάδα. Ο προπονητής…
Παρένθεση 2: Ασφαλώς και ο Παπαδόπουλος επέμενε να φύγει και δεν αμφιβάλλω πως ο Μαρινάκης προσπάθησε όντως να τον μεταπείσει. Απλά, τον όποιο Αβράμη που έχει ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ πόσο γουστάρει αυτή τη φανέλα, δεν προσπαθείς να τον κρατήσεις τελευταία στιγμή. Όφειλες να το δεις να έρχεται. Αν το είχες δει, σου το υπογράφω: θα καθόταν και στον πάγκο.
Παρένθεση 3: Στον Ολυμπιακό πάντοτε καυχιόμασταν για το δέσιμο όλων μας. Ιδιαιτέρως για τους παλαίμαχους που πάντοτε ήταν κοντά στην ομάδα και η ομάδα με τον έναν ή τον άλλο τρόπο τους είχε κι εκείνη πάντα κοντά της. Δεν μπορείς ρε συ Βαγγέλη να μου ‘χεις πρώτη μούρη στα επίσημα κάποιον Ρίμπο και να “φεύγεις” έναν Αβραάμ…όλα μετράνε στον γαύρο…
Παρένθεση 4: Υπάρχουν οπαδοί που έχουν την ευχέρεια να “ακούγονται” μιας και έχουν βήμα σε διάφορα μέσα. Δεν θα γράψω για τους “από καρδιάς”, τους γαύρους, γιατί δεν χρειάζεται, αλλά υπάρχουν και πάμπολλοι “yesmen”. Θα πρέπει να το κοιτάξουν λίγο. Κανείς δεν λέει να φύγει ο Μαρινάκης ή ότι δεν τον γουστάρει. Όμως το να λες και να γράφεις διθυράμβους σε ό,τι κι αν πράττει σημαίνει πως έχεις ένα θέμα: είτε σοβαρό είτε “οικονομικό”. Η γόνιμη και με επιχειρήματα κριτική ήταν πάντα προσόν μας και στοιχείο διαφοροποίησής απέναντι σε κάθε λογής πρόβατο…οι εφημερίδες, επίσης, δεν αντέχουν οποιασδήποτε κριτικής. Ανάξιες λόγου, παντελώς. Για τις “δικές μας” λέω, οι “άλλες” δεν με αφορούν. Απορώ μάλιστα πώς στο καλό συντηρούνται στην εποχή του διαδικτύου…
Παρένθεση 5: Όλα τα κόμματα είναι αποτυχημένα κι επικίνδυνα. Επομένως κάθε νέα προσπάθεια με αγνές προθέσεις στην πολιτική είναι ευπρόσδεκτη. Διάολε κάθε νέα και μόνο αυτό – δηλαδή να είναι μόνο νέα και τίποτα άλλο – δεν μπορεί, θα είναι σίγουρα καλύτερη από όλα μαζί τα παλαιοκομματικά κατάλοιπα. Πόσο μάλλον σε έναν χώρο δράσης τοπικού χαρακτήρα όπως π.χ. ένας Δήμος. Είμαι επίσης σίγουρος πως ο συνδυασμός του Μώραλη θα κάνει πολλά περισσότερα από οποιονδήποτε άλλο έβγαινε κι από όσα δεν έκαναν ποτέ οι προηγούμενοι. Εσύ όμως ρε Βαγγέλη ως Πρόεδρος του Ολυμπιακού τι δουλειά έχεις μ’ αυτά;
Ο Θρύλος πάντα αποτελούσε το μεγαλύτερο κοινωνικοπολιτικό κίνημα. Οι ρίζες του κινήματος φυτεμένες στο κάρβουνο έχουνε θρέψει δέντρο που σκεπάζει όλη την Ελλάδα……ειλικρινά…άστο…
Επαναλαμβάνω, μ’ αυτά που γράφω δεν εννοώ να φύγει ο Μαρινάκης. Να βελτιωθεί θέλω.
Όλα τα παραπάνω, αλλά και κάποια ακόμα που δεν είναι της παρούσης, έχουν οδηγήσει πολλούς εκτός Καραϊσκάκη. Ακόμα χειρότερα, έχουν οδηγήσει κάποιους στην αδιαφορία. Υπάρχουν βεβαίως αυτοί που επιμένουν πως όσοι δεν έρχονται είναι οι “καλομαθημένοι, νεόγαυροι, πατατάκηδες”…κι ας βαδίζουμε στα δεύτερα “άντα”, κι ας έχουμε μεγαλώσει με φελιζόλ στα τσιμέντα, κάτω απ’ τον μαυροπίνακα…όμως τους υπογράφω πως δεν είναι τόσο απλά κι “εύκολα” τα πράγματα.
Ναι, στο γήπεδο πάμε για να δούμε την ερυθρόλευκη που είναι πάνω από όλους και όλα, πάνω κι απ’ τον Πρόεδρο - μην μου το ξεχνάτε αυτό. Καλό είναι όμως και να αναγνωρίζουμε κι αυτούς που την φέρουν.
Τις “βαριές” σχέσεις, αυτό που τις γεννάει είναι ένα μυστήριο, ηλεκτρισμένο “νιώσιμο”.
Ένα δέσιμο κερκίδας-φανέλας. …Και θα πρέπει και τα δύο, κερκίδα ΚΑΙ φανέλα, να έχουν “ψυχή”…
Αβραάμ, εις το επανιδείν φίλε…
Kadmos777
* ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΣΤΗ ΣΤΗΛΗ "ΑΠΟΨΕΙΣ" ΑΦΟΡΟΥΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙΣ KAI ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΟΤΙ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΤΟ BLOG.
olympiacos-blog
Της έδωσε τη δυνατότητα δηλαδή να μπορεί να πουλάει “ελιτίστικα”, μιας και για αγορές δεν απαιτούνται δα και μεγάλα μέσα: αν τα σκάσεις, ευπρόσδεκτος είσαι πάντα και παντού. Πολύ σημαντικό γεγονός, θεμελιώδες θα το χαρακτήριζα, ειδικά στην εποχή της κρίσης, μιας και αυτό δίνει αυτομάτως το δικαίωμα στον σύλλογο να μπορεί να επιβιώνει και να πορεύεται αυτάρκης και υγιής. Με μια λέξη αυθύπαρκτος.
Όλα τα παραπάνω έδωσαν την αίσθηση, τον “αέρα”, πως κάτι αλλάζει προς τα εμπρός, πως το κλαμπ “Ολυμπιακός” εξελίσσεται, πως εκσυγχρονίζεται και προοδεύει …Από την περασμένη δεκαετία και λίγο ακόμα παλαιότερα πολλοί από τους Ολυμπιακούς κυοφορούσαν τέτοιες σκέψεις: να μελετήσουμε χνάρια προοδευτικών Ευρωπαϊκών κλαμπ, να τα αντιγράψουμε προσαρμοσμένα στα δικά μας μέτρα και εντέλει να γίνουμε…Πόρτο! Ομάδα-μοντέλο.
Τί στ’ αλήθεια γινόμαστε όμως;
Για να γίνεις “Πόρτο” (ποτέ δεν κατάλαβα γιατί Πόρτο κι όχι κάτι πιο εξελιγμένο, όπως π.χ. Ολυμπιακός. Να αφήσεις δηλαδή μια δική σου σφραγίδα για να ακολουθήσουν κι άλλοι- βλέπε Ευρωπαϊκή και μόνο συνιστώσα τμήματος μπάσκετ) απαιτούνται κι ορισμένες προϋποθέσεις.Δεν μπορώ με σιγουριά να γράψω τι πρέπει να κάνεις για να γίνεις όντως “Πόρτο”, μιας και δεν είμαι ειδικός. Ως γνήσιος και σπαργανοθρεμμένος Ολυμπιακός όμως θαρρώ πως γνωρίζω καλά το ρημάδι το DNA μας. Επομένως μπορώ να γράψω με σιγουριά τι ΔΕΝ πρέπει να κάνεις:
- Οι ομάδες φτιάχνονται από κορμούς…όχι δέντρων. Τον κορμό σου δεν τον χαλάς κάθε τρεις και λίγο, πόσο μάλλον τη μισή σου ομάδα και βάλε. Άλλωστε, οι μεγάλοι στόχοι σε οποιοδήποτε ομαδικό άθλημα δεν κατακτήθηκαν ποτέ από ομάδες μιας χρήσης, ακόμη κι όταν τις λέγανε “γκαλάκτικος”. Εκτός αν θέλουμε πια να είμαστε οι πρώτοι που θα αποτελέσουν την εξαίρεση επιβεβαίωσης του κανόνα…χλωμό…
- Οι ομάδες φτιάχνονται έχοντας στο ρόστερ παίκτες-σημαίες, γηγενείς. Όχι, δεν είμαι Ελληνόπληκτος. Ούτε έχω κολλήματα και προβληματισμούς ένταξης Ελλήνων παικτών στο ρόστερ ποσοτικής φύσεως. Οι περισσότεροι Έλληνες ποδοσφαιριστές άλλωστε άμπαλοι είναι.
Όταν και όποτε όμως έχεις την πολυτέλεια να διαθέτεις στο ρόστερ σου π.χ. έναν Αβραάμ, τότε τον κρατάς και τον κάνεις κορνίζα ή τουλάχιστον δεν τον “σκοτώνεις”. Στον Ολυμπιακό πρέπει πάντα να υπάρχουν 2-3 Έλληνες «Γαύροι» που να σκαμπάζουν από “ερυθρόλευκα”. Να τα νιώθουν.
- Οι ομάδες στήνονται βάσει προγραμματισμού κι όχι βάσει μεταγραφικής πολιτικής επιπέδου “Oti Katsei”. Δεν μπορείς να λέγεσαι σοβαρή ομάδα όταν πουλάς και τους βασικούς πάγκους σου, την τελευταία μέρα των μεταγραφών σε θέσεις που δεν έχεις ψαχτεί και να σπριντάρεις για να μου φέρεις τον όποιο αντικαταστάτη με την ψυχή στο στόμα. Τα λέγαμε από εποχές Βαλβέρδε αλλά…
Τελειώνει το πρωτάθλημα, οι υποχρεώσεις σου και κάθεσαι κάτω και χαράσσεις την επόμενη μέρα: θα πουλήσω τον δείνα, θα αποδυναμωθώ στην τάδε θέση, θα τον αντικαταστήσω με τον παρακείθε και θα πορευτώ. Ο προπονητής πότε και με ποιους επιτέλους θα δουλέψει; Όχι πως δεν φέρει το μερίδιο ευθύνης του κι αυτός για ότι συμβαίνει…
- Ο Ολυμπιακός κι ο κόσμος του δεν ήταν κι ούτε θα γίνουν ποτέ “Olympiacos”. Το απεχθάνομαι και μόνο ως σκέψη. Αυτά τα αφήνουμε γι’ άλλους, εμείς έχουμε μοναδική ταυτότητα. Δεν χρειάζεται να μεταλλαχθείς για να γίνει Ευρωπαίος. Είσαι ήδη τέτοιος. Βγάλε προς τα έξω λοιπόν αυτό που είσαι και μην “ντύνεσαι” με ό,τι δεν είσαι.
- Φτιάξε επιτέλους ομάδα που να την κρατήσεις. Όχι καινούργια κάθε χρόνο. Μην την εκθεμελιώνεις σε ετήσια βάση. Χάνεται ο μπούσουλας.
Παρένθεση 1: Μίτσελ σε πάω με χίλια. Δεν νομίζω πως αυτή την περίοδο θα μπορούσαμε να έχουμε καλύτερη λύση στο τιμόνι του πάγκου. Σε παίκτες όμως όπως ο Αβραάμ αξίζει καλύτερη διαχείριση. Δεν εννοώ να τον βάζεις με το ζόρι να παίζει αν δεν σου κάνει. Προς Θεού όχι. Οφείλεις όμως και πρέπει να του ξηγηθείςαντρικά και παντελονάτα. Αυτός ο παίκτης δεν είναι ούτε Ντιγκά, ούτε Μαζουάκου, ούτε ακόμα και Σαβιόλα…
…Επίσης, οφείλω να σου ‘ξηγηθώ πως μια τελευταία δήλωσή σου δεν μου άρεσε. Την παραθέτω: «…Και στο κάτω - κάτω είμαι μόνο προπονητής. Δεν είμαι τίποτα παραπάνω. Προπονώ την ομάδα που έχω. Και προσπαθώ πάντα να την βελτιώνω. Δεν έχω να κάνω με τις αφίξεις ή με τις πωλήσεις παικτών».
Νομίζω πως εδώ, ίσως για πρώτη φορά κάνεις φάουλ: Αν δεν έχεις να κάνεις ΕΣΥ ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ με τις αφίξεις και τις πωλήσεις παικτών της ομάδας σου, τότε τι στο καλό κάνεις; Τον διεκπεραιωτή του εκάστοτε ρόστερ και μόνο; Εκτός αν η δήλωση γίνεται εν είδει “μπηχτής” για την αποψίλωση της ομάδας. Αυτό μόνο εσύ το ξέρεις…
Μα τι στο καλό θα πεί «προπονώ την ομάδα που έχω»; Εσύ ΟΦΕΙΛΕΙΣ να δομείς την ομάδα. Ο προπονητής…
Παρένθεση 2: Ασφαλώς και ο Παπαδόπουλος επέμενε να φύγει και δεν αμφιβάλλω πως ο Μαρινάκης προσπάθησε όντως να τον μεταπείσει. Απλά, τον όποιο Αβράμη που έχει ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ πόσο γουστάρει αυτή τη φανέλα, δεν προσπαθείς να τον κρατήσεις τελευταία στιγμή. Όφειλες να το δεις να έρχεται. Αν το είχες δει, σου το υπογράφω: θα καθόταν και στον πάγκο.
Παρένθεση 3: Στον Ολυμπιακό πάντοτε καυχιόμασταν για το δέσιμο όλων μας. Ιδιαιτέρως για τους παλαίμαχους που πάντοτε ήταν κοντά στην ομάδα και η ομάδα με τον έναν ή τον άλλο τρόπο τους είχε κι εκείνη πάντα κοντά της. Δεν μπορείς ρε συ Βαγγέλη να μου ‘χεις πρώτη μούρη στα επίσημα κάποιον Ρίμπο και να “φεύγεις” έναν Αβραάμ…όλα μετράνε στον γαύρο…
Παρένθεση 4: Υπάρχουν οπαδοί που έχουν την ευχέρεια να “ακούγονται” μιας και έχουν βήμα σε διάφορα μέσα. Δεν θα γράψω για τους “από καρδιάς”, τους γαύρους, γιατί δεν χρειάζεται, αλλά υπάρχουν και πάμπολλοι “yesmen”. Θα πρέπει να το κοιτάξουν λίγο. Κανείς δεν λέει να φύγει ο Μαρινάκης ή ότι δεν τον γουστάρει. Όμως το να λες και να γράφεις διθυράμβους σε ό,τι κι αν πράττει σημαίνει πως έχεις ένα θέμα: είτε σοβαρό είτε “οικονομικό”. Η γόνιμη και με επιχειρήματα κριτική ήταν πάντα προσόν μας και στοιχείο διαφοροποίησής απέναντι σε κάθε λογής πρόβατο…οι εφημερίδες, επίσης, δεν αντέχουν οποιασδήποτε κριτικής. Ανάξιες λόγου, παντελώς. Για τις “δικές μας” λέω, οι “άλλες” δεν με αφορούν. Απορώ μάλιστα πώς στο καλό συντηρούνται στην εποχή του διαδικτύου…
Παρένθεση 5: Όλα τα κόμματα είναι αποτυχημένα κι επικίνδυνα. Επομένως κάθε νέα προσπάθεια με αγνές προθέσεις στην πολιτική είναι ευπρόσδεκτη. Διάολε κάθε νέα και μόνο αυτό – δηλαδή να είναι μόνο νέα και τίποτα άλλο – δεν μπορεί, θα είναι σίγουρα καλύτερη από όλα μαζί τα παλαιοκομματικά κατάλοιπα. Πόσο μάλλον σε έναν χώρο δράσης τοπικού χαρακτήρα όπως π.χ. ένας Δήμος. Είμαι επίσης σίγουρος πως ο συνδυασμός του Μώραλη θα κάνει πολλά περισσότερα από οποιονδήποτε άλλο έβγαινε κι από όσα δεν έκαναν ποτέ οι προηγούμενοι. Εσύ όμως ρε Βαγγέλη ως Πρόεδρος του Ολυμπιακού τι δουλειά έχεις μ’ αυτά;
Ο Θρύλος πάντα αποτελούσε το μεγαλύτερο κοινωνικοπολιτικό κίνημα. Οι ρίζες του κινήματος φυτεμένες στο κάρβουνο έχουνε θρέψει δέντρο που σκεπάζει όλη την Ελλάδα……ειλικρινά…άστο…
Επαναλαμβάνω, μ’ αυτά που γράφω δεν εννοώ να φύγει ο Μαρινάκης. Να βελτιωθεί θέλω.
Όλα τα παραπάνω, αλλά και κάποια ακόμα που δεν είναι της παρούσης, έχουν οδηγήσει πολλούς εκτός Καραϊσκάκη. Ακόμα χειρότερα, έχουν οδηγήσει κάποιους στην αδιαφορία. Υπάρχουν βεβαίως αυτοί που επιμένουν πως όσοι δεν έρχονται είναι οι “καλομαθημένοι, νεόγαυροι, πατατάκηδες”…κι ας βαδίζουμε στα δεύτερα “άντα”, κι ας έχουμε μεγαλώσει με φελιζόλ στα τσιμέντα, κάτω απ’ τον μαυροπίνακα…όμως τους υπογράφω πως δεν είναι τόσο απλά κι “εύκολα” τα πράγματα.
Ναι, στο γήπεδο πάμε για να δούμε την ερυθρόλευκη που είναι πάνω από όλους και όλα, πάνω κι απ’ τον Πρόεδρο - μην μου το ξεχνάτε αυτό. Καλό είναι όμως και να αναγνωρίζουμε κι αυτούς που την φέρουν.
Τις “βαριές” σχέσεις, αυτό που τις γεννάει είναι ένα μυστήριο, ηλεκτρισμένο “νιώσιμο”.
Ένα δέσιμο κερκίδας-φανέλας. …Και θα πρέπει και τα δύο, κερκίδα ΚΑΙ φανέλα, να έχουν “ψυχή”…
Αβραάμ, εις το επανιδείν φίλε…
Kadmos777
* ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΣΤΗ ΣΤΗΛΗ "ΑΠΟΨΕΙΣ" ΑΦΟΡΟΥΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙΣ KAI ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΟΤΙ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΤΟ BLOG.
olympiacos-blog
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ρήτρα απασχόλησης και ρήτρα βλακείας
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΚΑΙ... ΜΠΑΓΕΡΝ Μ. - ΜΑΝΤΣΕΣΤΕΡ Σ.
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
