2014-11-24 16:15:54
Φωτογραφία για Από ποιον και πώς χειραγωγούνται οι τζιχαντιστές;
Σύρος στρατιώτης που αποκεφαλίστηκε από τους «μετριοπαθείς» του Ελεύθερου Συριακού Στρατού.Τιερί Μεϊσάν, Δίκτυο Βολταίρος (Γαλλία)            (μτφ. Κριστιάν)

Ενώ η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο ανακαλύπτουν με φρίκη ότι κανονικοί άνθρωποι μπορούν ξαφνικά να μετατραπούν σε δολοφόνους, ο Τιερί Μεϊσάν (Thierry Meyssan) ανατρέχει σ’ αυτό το φαινόμενο που δεν έπαψε να καταγγέλλει εδώ και 13 χρόνια: ορισμένοι τζιχαντιστές δεν είναι ούτε τακφιριστές ούτε μισθοφόροι, αλλά μετατράπτηκαν για να γίνουν δολοφόνοι.

Οι Ευρωπαίοι ηγέτες φαίνεται ξαφνικά να τρόμαξαν με την ανακάλυψη του αριθμού των τζιχαντιστών που παρήγαγαν στη χώρα τους και για τα εγκλήματα που διαπράττουν. 

Ωστόσο, στο Ηνωμένο Βασίλειο και στη Γαλλία, υψώνονται φωνές για να κατανοήσουμε πώς άνθρωποι που εκτιμούνται από το περιβάλλον τους μπορούσαν, καμιά φορά ξαφνικά, να φύγουν στη Συρία ή στο Ιράκ και να μεταλλασθούν σε δολοφόνους. 


Μιλούν για «διανοητικές χειραγωγήσεις», χωρίς όμως να προχωρήσουν μέχρι το τέλος του συλλογισμού τους: γιατί, αν οι σημερινοί Ευρωπαίοι τζιχαντιστές χειραγωγήθηκαν, τότε κάποιοι άλλοι τζιχαντιστές, κατά τα τελευταία 13 χρόνια θα μπορούσαν επίσης, και πρέπει να επανεξετάσουμε όλες τις βεβαιότητές μας για το τι προηγήθηκε.

Πριν να επιστρέψουμε σ’ αυτό το θέμα που αλλάζει ριζικά την αντίληψη που είχαν οι Ευρωπαίοι για τον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας», θα ήθελα να επιστρέψω στην υποκρισία των Ευρωπαίων ηγετών, οι οποίοι προσποιούνται ότι ανακαλύπτουν σήμερα εγκλήματα που υποστήριξαν και χρηματοδότησαν για πολύ καιρό.

Η στήριξη του Φρανσουά Ολάντ στους αποκεφαλισμούς

Δεν μπορούμε να κατανοήσουμε την αναποτελεσματικότητα των Ευρωπαίων ηγετών ενώπιον της στρατολόγησης τρομοκρατών μεταξύ των συμπολιτών τους, χωρίς να αναρωτηθούμε για τις προσωπικές τους ευθύνες.

Οι αποκεφαλισμοί δεν είναι ένα νέο φαινόμενο. Είναι αντίθετα μια πρακτική που ξεκίνησε κατά καιρούς στο Ιράκ το 2003, κατά τη διάρκεια της αμερικανικής κατοχής, και εξαπλώθηκε κατά τη διάρκεια των πολέμων κατά της Αραβικής Λιβυκής Τζαμαχιρίας και της Συριακής Αραβικής Δημοκρατίας.

Η λιβυκή «Αραβική Άνοιξη» ξεκίνησε με μια διαδήλωση στη Βεγγάζη το βράδυ της 16ης Φεβρουαρίου 2011 και, την ίδια στιγμή με συντονισμένο τρόπο με την επίθεση στους στρατώνες Hussein Al-Jwaifi και Shahaat και στην Αεροπορική Βάση Αλ-Abrag από τα μέλη της Λιβυκής Μαχόμενης Ισλαμικής Ομάδας (LIFG), δηλαδή της Αλ Κάιντα στη Λιβύη. Το πρωί της 17ης Φεβρουαρίου, οι τζιχαντιστές επιτέθηκαν σε στρατώνες στη Zawiya και Misruta, και αστυνομικά τμήματα στη Zwara, Σαμπράθα, Ajdabiya, Derna και Zentan. Σε μερικές περιπτώσεις, οι στασιαστές απαγχόνισαν στρατιώτες ή τους αποκεφάλισαν.

Η Συριακή «Αραβική Άνοιξη» ξεκίνησε, εν τω μεταξύ, στην Deraa. Μετά την προσευχή της Παρασκευής, δεκαπέντε άνθρωποι άπλωσαν πανό κατά της πολιορκίας και κατά της Δημοκρατίας. 

Αμέσως μετά τζιχαντιστές επιτέθηκαν σε στρατιωτικό κτίριο των στρατιωτικών υπηρεσιών πληροφοριών, που βρίσκεται έξω από την πόλη, για την παρακολούθηση των ισραηλινο-κατεχόμενων Υψωμάτων του Γκολάν[ 1 ].  Έκπληκτός, οι στρατιωτικοί υπέστησαν βαριές απώλειες και τουλάχιστον ένας απ’ αυτούς είχε αποκεφαλιστεί.

Ωστόσο, αντί να καταγγείλουν αυτούς τους αποκεφαλισμούς, τα μέλη της Ατλαντικής Συμμαχίας χειροκρότησαν τους τζιχαντιστές και κατήγγειλαν τα κράτη που επιτέθηκαν. Στη συνέχεια, αποκεφαλισμοί έγιναν ένας τρόπος για να εμπνεύσει τον τρόμο. Εξαπλωθήκαν πρώτα στη Λιβύη και στη συνέχεια, μετά την πτώση της λιβυκής Τζαμαχιρίας και τη μεταφορά των τζιχαντιστών του LIFG στη Συρία, στη τελευταία χώρα. Επιπλέον, οι αποκεφαλισμοί δεν είναι ο μόνος τρόπος. Οι τζιχαντιστές συνηθίζουν επίσης να διαμελίσουν πτώματα και να ρίξουν τα κομμάτια σε δημόσιους χώρους.

Όταν, το Φεβρουάριο 2012, τα ατλαντικά τηλεοπτικά κανάλια και του Κόλπου ισχυρίζονταν ότι ο Αραβικός Συριακός Στρατός βομβάρδιζε το Ισλαμικό Εμιράτο του Μπάμπα Αμρ και ότι το τελευταίο αντιστεκόταν ως ένα νέο Στάλινγκραντ, επιφυλάσσονταν προσεκτικά να εξηγήσουν τι ήταν αυτό το «Εμιράτο». Δεν είχε τίποτα να ζηλέψει από το Ισλαμικό Κράτος. Ένα ισλαμικό δικαστήριο καταδίκαζε σε θάνατο τους σουνίτες που υποστήριζαν τη Δημοκρατία και τους άπιστους, δηλαδή, τους μη σουνίτες (αλαουίτες, σιίτες, χριστιανούς). Όπως το βεβαίωσε η Der Spiegel, περισσότερα από 150 Σύρους σφαγιάστηκαν εκεί δημόσια [ 2 ]. Όλα αυτά υπό τα χειροκροτήματα του Αμπού Σαλέχ, δημοσιογράφου της France24 και της Αλ-Τζαζίρα .

Στις 6 Ιουλίου 2012, ο Πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ δεχόταν 120 κράτη και διεθνείς οργανώσεις για να επανεκκινήσει τον πόλεμο εναντίον της Αραβικής Δημοκρατίας της Συρίας, με την ευκαιρία της διεθνούς διάσκεψης των «Φίλων του συριακού λαού». Κάλεσε τους παραβρισκόμενους να χειροκροτήσουν τον Αμπού Σάλεχ, όπως φαίνεται εδώ, τη μοναδική προσωπικότητα που κάθεται στην εξέδρα. Αυτός ο νεαρός άνδρας είχε σκηνοθετήσει τη δημόσια σφαγή περισσότερων από 250 Σύρους από το Ισλαμικό Εμιράτο του Μπάμπα Αμρ, μια «απελευθερωμένη ζώνη» από τους «μετριοπαθείς» του Ελεύθερου Συριακού Στρατού.

Δεν είναι μόνο ότι τα μέλη του ΝΑΤΟ δεν καταδίκασαν ποτέ αυτούς τους χασάπηδες, αλλά ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ, δέχτηκε με όλες τις τιμές τον Αμπού Σαλέχ, στις 6 Ιουλίου 2012 στο Παρίσι ο οποίος καταχειροκροτήθηκε από τις αντιπροσωπείες 120 χωρών και διεθνών οργανώσεων.

Είναι που για το ΝΑΤΟ, ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός ήταν και αποτελείται από «μετριοπαθείς» [ 3 ]. Υπάρχει συνεπώς ένας «μετριοπαθής» τρόπος να σφάξεις τον συνάνθρωπο μας.

Τίποτα, ούτε καν η σκηνή κανιβαλισμού που έδωσε ένας πρώην διοικητής του Ισλαμικού Εμιράτου του Μπάμπα Αμρ στο YouTube, Αμπού Sukkar, δεν μπόρεσε να αλλάξει αυτό το σλόγκαν. Υπάρχει συνεπώς ένας «μετριοπαθής» τρόπος να φάει κανείς το συκώτι και την καρδιά του συνάνθρωπου μας.

Σε οποιαδήποτε δημοκρατία στον κόσμο, ένας πρόεδρος που θα υποστήριζε έτσι ανοιχτά τέτοιο είδος εγκληματιών θα καθηλωνόταν. Όχι στη Γαλλία, όπου οι βουλευτές προσποιούνται να θεωρούν ότι αυτά τα εγκλήματα εμπίπτουν στην «αποκλειστική δικαιοδοσία» της Προεδρίας της Δημοκρατίας.

Ποιος στρατολογεί τους Ευρωπαίους τζιχαντιστές;

Ευρωπαίοι πολιτικοί ηγέτες έχουν καλέσει δημοσίως για δολοφονία του προέδρου Μπασάρ αλ-Άσαντ και έχουν εκφράσει δημόσια την υποστήριξή τους στην Αλ Κάιντα. 

Η πιο εμβλιματική περίπτωση είναι αυτή του Γάλλου υπουργού Εξωτερικών Λωράν Φαμπιούς (Laurent Fabius). Δήλωσε στις 17 Αυγούστου 2012: «Έχω επίγνωση της δύναμης του τι λέω: ο Μπασάρ αλ-Άσαντ δεν αξίζει να είναι στη Γη» [ 4 ]. Στις 12 Δεκεμβρίου 2012, ανέλαβε την υπεράσπιση της Αλ Κάιντα και κατήγγειλε την κατάταξη του συριακού παρακλαδιού στη λίστα των τρομοκρατικών οργανώσεων των Ηνωμένων Πολιτειών με τη δικαιολογία ότι «στο έδαφος, κάνουν καλή δουλειά» [ 7 ].

Το 1973, οι Ηνωμένες Πολιτείες σταμάτησαν τις έρευνες ή μάλλον τις μετέφεραν στο Ισραήλ. 

Τις ξανάρχισαν το 2001 και οργάνωσαν κατάλληλα το στρατόπεδο X-Ray στο Γκουαντάναμο, υπό τη διεύθυνση του καθηγητή Martin Seligman [ 8 ].

Πρόκειται για τη χρήση βασανιστηρίων όχι για να ομολογήσουν τα πειραματόζωα, αλλά για να ενσταλάξουν φανταστικές εξομολογήσεις που διεκδικούν υπερήφανα. 

Η δημοσίευση της έρευνας στο Κογκρέσου για αυτά τα εγκλήματα αναβάλλεται συνεχώς [  InfoGnomon
VIDEO
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ NEWSNOWGR.COM
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ