2015-01-06 16:27:54
Νέα απειλή για την Ευρωζώνη η Ιταλία
Η αντιπαράθεση για μια ενδεχόμενη έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ γίνεται μόνο για να επηρεαστούν οι ψηφοφόροι. Ουδείς θέλει ένα Grexit. Σε περίπτωση νίκης, Τσίπρας και πιστωτές θα αναζητήσουν έναν έντιμο συμβιβασμό. Έχουμε ξαναδεί αυτό το έργο. Νίκη του ΣΥΡΙΖΑ διαγράφονταν και στις εκλογές του 2012. Ο πρόεδρός του, Αλέξης Τσίπρας, είχε υποσχεθεί, και τότε, το τέλος της λιτότητας. Στον προεκλογικό αγώνα ηγέτες ευρωπαϊκών χωρών από διαφορετικά πολιτικά στρατόπεδα, όπως η Άγκελα Μέρκελ, ο Φρανσουά Ολάντ ακόμα και ο Μάριο Μόντι στήριξαν, τότε, τον Αντώνη Σαμαρά προειδοποιώντας ότι ενδεχόμενη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να οδηγήσει την Ελλάδα εκτός ευρώ. Δεν γνωρίζουμε κατά πόσο επηρεάστηκαν οι ψηφοφόροι το 2012 υπέρ ή κατά του Αντώνη Σαμάρα, ο οποίος σχημάτισε τελικά κυβέρνηση με τους όρους των πιστωτών να παραμένουν ως είχαν.
Το διακύβευμα των επικείμενων εκλογών είναι και πάλι το ελληνικό πρόγραμμα προσαρμογής
. Για μια ακόμα φορά οι δημοσκοπήσεις δείχνουν προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ. Η διαφορά με το 2012 είναι ότι η Ευρωζώνη δεν απειλείται πλέον με αλυσιδωτές αντιδράσεις από τη μια χώρα της κρίσης στην άλλη. Τα τελευταία χρόνια η Ευρώπη έχει θωρακιστεί με δέσμη σημαντικών μέτρων και αποφάσεων, όπως πχ. η Τραπεζική Ένωση. Μόνο για το λόγο αυτό οι ευρωπαίοι πολιτικοί είναι σήμερα σε θέση να συζητούν εκ του ασφαλούς για ένα ενδεχόμενο Grexit, ενώ το 2010 το Βερολίνο θεωρούσε τη χορήγηση πακέτων στήριξης στην Ελλάδα χωρίς εναλλακτική. Όμως οι πιστωτές θα πρέπει να υπολογίζουν με διαγραφή των δανείων σε περίπτωση εξόδου της χώρας από την ευρωζώνη, οπότε δεν μπορούν παρά να επιθυμούν την παραμονή της Ελλάδας. Πολλά συνηγορούν λοιπόν στο ότι ο Αλέξης Τσίπρας έχει δίκιο όταν υποστηρίζει ότι όσοι προειδοποιούν για Grexit θέλουν κυρίως να επηρεάσουν τους Έλληνες ψηφοφόρους.
Στόχος ένας έντιμος συμβιβασμός αν νικήσει ο ΣΥΡΙΖΑ
Πόσο πιθανή είναι η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ; Θα οδηγούσε την χώρα του εκτός ευρωζώνης ο Αλέξης Τσίπρας ως πρωθυπουργός; Το σίγουρο είναι ότι αυτό δεν αποτελεί στόχο του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ούτως ή άλλως η έξοδος μιας χώρας από την ευρωζώνη δεν προβλέπεται στις Ευρωπαϊκές Συνθήκες, παρά μόνο η έξοδος από την Ε.Ε, διαμηνύει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Όμως ο Αλέξης Τσίπρας το μόνο που επιθυμεί είναι η συνέχιση της οικονομικής βοήθειας χωρίς όμως λιτότητα. Οι πιστωτές ωστόσο δεν πρόκειται να αποδεχθούν κάτι τέτοιο, διότι δεν μπορούν ούτε να το εξηγήσουν στους φορολογούμενους, αλλά ούτε και στις υπόλοιπες χώρες της κρίσης οι οποίες τήρησαν τα συμπεφωνημένα.
Στο μεταξύ ο Αλέξης Τσίπρας έβαλε νερό στο κρασί του. Από εκεί που μιλούσε για μονομερή καταγγελία των ελληνικών υποχρεώσεων, προτίθεται σήμερα να «διαπραγματευθεί» με τους πιστωτές και να προχωρήσει σε μονομερείς ενέργειες μόνο αν αναγκαστεί. Πετάει συνεπώς το μπαλάκι στους δανειστές.
Σε περίπτωση νίκης του ΣΥΡΙΖΑ το πιθανότερο είναι οι πιστωτές να «ελαφρύνουν» τα βάρη που επωμίζεται σήμερα η Ελλάδα, ίσως με τη μορφή μιας νέας επιμήκυνσης, στην οποία είχε αναφερθεί ο πρώην Ευρωπαίος επίτροπος Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων Όλι Ρεν σε συνέντευξή του στο γερμανικό περιοδικό Der Spiegel. Ένα τέτοιο βήμα θα είναι φυσικά αποτέλεσμα… «σκληρών διαπραγματεύσεων», τουλάχιστον προς τα έξω. Δεν θα ήταν άλλωστε η πρώτη φορά. Και έτσι δεν θα πληγεί το κύρος καμιάς πλευράς. Ο Αλέξης Τσίπρας θα μπορούσε να πει στους ψηφοφόρους του ότι απέσπασε κάτι και οι πιστωτές ότι τίποτα δεν άλλαξε στους όρους για τη χορήγηση στήριξης. Διότι ζητούμενο για όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές είναι να αποφύγουν πολιτικές και οικονομικές «αναταράξεις» στην ευρωζώνη.
Νέα απειλή για την Ευρωζώνη
Ο Ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι, ο νεαρότερος ηγέτης της Ευρώπης, βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα εθνικό οικονομικό πρόβλημα, το οποίο αν δεν το αντιμετωπίσει, θα μπορούσε να οδηγήσει σε κατάρρευση ολόκληρη την Ευρωζώνη. Πράγματι, αν δεν αντιμετωπίσει το τεράστιο δημόσιο χρέος και τα φρικτά ποσοστά ανεργίας, τον επόμενο χρόνο τέτοια εποχή οι Ιταλοί μπορεί να χρησιμοποιούν τη λίρα και οι Γερμανοί τα μάρκα, οι Γάλλοι τα φράγκα, οι Ισπανοί τις πεσέτες κ.τ.λ.
Η επερχόμενη αποχώρηση του Τζόρτζιο Ναπολιτάνο από τη θέση του προέδρου της Δημοκρατίας προκαλεί αμέσως ένα πολιτικό δίλημμα για τον Ρέντσι: Θα καταφέρει να συνασπίσει τα διαβόητα για τις διαλυτικές τους τάσεις ιταλικά πολιτικά κόμματα ώστε να επιλέξουν έναν αποδεκτό προεδρικό υποψήφιο; Αν το κατορθώσει, υπάρχει η ελπίδα ότι η επερχόμενη μάχη θα αναζωογονήσει την ιταλική οικονομία και ότι θα μειώσει το εκτός ελέγχου δημόσιο χρέος της που αναμένεται να διαμορφωθεί στο 138% του ΑΕΠ το 2014. Η αποτροπή περαιτέρω σταδιακής ανόδου του χρέους είναι το μεγαλύτερο έργο της ιταλικής κεντροαριστερής κυβέρνησης και πρόκειται για ένα τρομακτικό και αντιδημοφιλές καθήκον.
Πρόσφατα ο κ. Ρέντσι είπε ότι το 2015 θα είναι καθοριστική χρονιά για την Ιταλία. Παραδέχτηκε ότι υπάρχει «η αίσθηση ανησυχίας, κούρασης και δυσπιστίας», αλλά ότι η λέξη-κλειδί για το 2015 είναι η ίδια που ήταν και για το 2014, δηλαδή ο «ρυθμός, να δώσουμε την εντύπωση της αλλαγής και του κατεπείγοντος, να κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν ούτως ώστε η Ιταλία να διαδραματίζει και πάλι τον ρόλο που της αρμόζει στον κόσμο». Πολλοί πεσιμιστές μουρμουρίζουν ότι σε δέκα μήνες στην εξουσία ο κ. Ρέντσι δεν κατάφερε να βγάλει την Ιταλία από τον βούρκο.
Από την άλλη πλευρά, τουλάχιστον έχει αρκετές ελπίδες. Ήδη γίνεται σύγκριση του Ρέντσι με τον πρώην πρωθυπουργό της Βρετανίας Τόνι Μπλερ, με τον οποίο ο Ρέντσι δείπνησε τον Νοέμβριο. Οι Αριστεροί της Ιταλίας θεωρούν τον Ρέντσι δεξιό, όπως και τον Μπλερ. Όμως όπως και ο Μπλερ, έτσι και ο Ρέντσι κυριαρχεί στο κόμμα του, το κεντροαριστερό Δημοκρατικό Κόμμα (DP). Προηγουμένως το κόμμα ήταν χωρισμένο σε μισή ντουζίνα βαρωνίες που ήλεγχαν κυρίως πρώην ηγέτες του. Τώρα οι δημοσιογράφοι έχουν μετονομάσει ειρωνικά, το Δημοκρατικό Κόμμα σε Κόμμα του Ρέντσι με την εσωκομματική αντιπολίτευση να είναι περιθωριοποιημένη και να την αγνοούν οι πάντες. Ο κ. Ρέντσι κερδίζει υποστηρικτές αντιμαχόμενος τη διαφθορά, η οποία είχε ενισχυθεί σημαντικά τα χρόνια που πρωθυπουργός ήταν ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Ως επίτροπο κατά της διαφθοράς διόρισε έναν δικαστικό και πρώην επικεφαλής της Επιτροπής Κατά της Μαφίας, τον οποίο το περιοδικό Espresso ανέδειξε άνθρωπο της χρονιάς. Κατά τους διευθυντές του Espresso το έργο του Ραφαέλε Καντόνε είναι τεράστιο: Να αλλάξει τη νοοτροπία των Ιταλών που θεωρούν αποδεκτή λίγη φοροδιαφυγή εδώ και εκεί.
Οι μεταρρυθμίσεις Ρέντσι στα εργασιακά προκάλεσαν μαζικές διαδηλώσεις στους δρόμους της Ρώμης, αλλά οι αλλαγές που θεσμοθέτησε, επιτρέποντας την ευκολότερη απόλυση εργαζομένου, επίσης θεωρούνται ζωτικής σημασίας. Στο εσωτερικό του ιταλικού υπουργικού συμβουλίου συζητείται κατά πόσο οι ευκολότερες απολύσεις και η απόλυση των υπεράριθμων θα πρέπει να εφαρμοστεί και στον δημόσιο τομέα. Δημόσιος τομέας που θεωρείται ευρέως και αποδεικνύεται, ως νωθρός και υπερβολικά περίπλοκος. Προς το παρόν, ο Ρέντσι έχει συμμαχήσει με όσους επιθυμούν την αναβολή εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων και στον δημόσιο τομέα. Ισως αυτό να είναι σημάδι επιβράδυνσης και όχι επιτάχυνσης. Ή μπορεί, να είναι το σημάδι κάποιου που γνωρίζει πού και πότε να επιλέγει τις μάχες του.
D.Welle/Reuters
''The New Daily Mail''
TheNewDailyMail
Η αντιπαράθεση για μια ενδεχόμενη έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ γίνεται μόνο για να επηρεαστούν οι ψηφοφόροι. Ουδείς θέλει ένα Grexit. Σε περίπτωση νίκης, Τσίπρας και πιστωτές θα αναζητήσουν έναν έντιμο συμβιβασμό. Έχουμε ξαναδεί αυτό το έργο. Νίκη του ΣΥΡΙΖΑ διαγράφονταν και στις εκλογές του 2012. Ο πρόεδρός του, Αλέξης Τσίπρας, είχε υποσχεθεί, και τότε, το τέλος της λιτότητας. Στον προεκλογικό αγώνα ηγέτες ευρωπαϊκών χωρών από διαφορετικά πολιτικά στρατόπεδα, όπως η Άγκελα Μέρκελ, ο Φρανσουά Ολάντ ακόμα και ο Μάριο Μόντι στήριξαν, τότε, τον Αντώνη Σαμαρά προειδοποιώντας ότι ενδεχόμενη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να οδηγήσει την Ελλάδα εκτός ευρώ. Δεν γνωρίζουμε κατά πόσο επηρεάστηκαν οι ψηφοφόροι το 2012 υπέρ ή κατά του Αντώνη Σαμάρα, ο οποίος σχημάτισε τελικά κυβέρνηση με τους όρους των πιστωτών να παραμένουν ως είχαν.
Το διακύβευμα των επικείμενων εκλογών είναι και πάλι το ελληνικό πρόγραμμα προσαρμογής
Στόχος ένας έντιμος συμβιβασμός αν νικήσει ο ΣΥΡΙΖΑ
Πόσο πιθανή είναι η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ; Θα οδηγούσε την χώρα του εκτός ευρωζώνης ο Αλέξης Τσίπρας ως πρωθυπουργός; Το σίγουρο είναι ότι αυτό δεν αποτελεί στόχο του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ούτως ή άλλως η έξοδος μιας χώρας από την ευρωζώνη δεν προβλέπεται στις Ευρωπαϊκές Συνθήκες, παρά μόνο η έξοδος από την Ε.Ε, διαμηνύει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Όμως ο Αλέξης Τσίπρας το μόνο που επιθυμεί είναι η συνέχιση της οικονομικής βοήθειας χωρίς όμως λιτότητα. Οι πιστωτές ωστόσο δεν πρόκειται να αποδεχθούν κάτι τέτοιο, διότι δεν μπορούν ούτε να το εξηγήσουν στους φορολογούμενους, αλλά ούτε και στις υπόλοιπες χώρες της κρίσης οι οποίες τήρησαν τα συμπεφωνημένα.
Στο μεταξύ ο Αλέξης Τσίπρας έβαλε νερό στο κρασί του. Από εκεί που μιλούσε για μονομερή καταγγελία των ελληνικών υποχρεώσεων, προτίθεται σήμερα να «διαπραγματευθεί» με τους πιστωτές και να προχωρήσει σε μονομερείς ενέργειες μόνο αν αναγκαστεί. Πετάει συνεπώς το μπαλάκι στους δανειστές.
Σε περίπτωση νίκης του ΣΥΡΙΖΑ το πιθανότερο είναι οι πιστωτές να «ελαφρύνουν» τα βάρη που επωμίζεται σήμερα η Ελλάδα, ίσως με τη μορφή μιας νέας επιμήκυνσης, στην οποία είχε αναφερθεί ο πρώην Ευρωπαίος επίτροπος Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων Όλι Ρεν σε συνέντευξή του στο γερμανικό περιοδικό Der Spiegel. Ένα τέτοιο βήμα θα είναι φυσικά αποτέλεσμα… «σκληρών διαπραγματεύσεων», τουλάχιστον προς τα έξω. Δεν θα ήταν άλλωστε η πρώτη φορά. Και έτσι δεν θα πληγεί το κύρος καμιάς πλευράς. Ο Αλέξης Τσίπρας θα μπορούσε να πει στους ψηφοφόρους του ότι απέσπασε κάτι και οι πιστωτές ότι τίποτα δεν άλλαξε στους όρους για τη χορήγηση στήριξης. Διότι ζητούμενο για όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές είναι να αποφύγουν πολιτικές και οικονομικές «αναταράξεις» στην ευρωζώνη.
Νέα απειλή για την Ευρωζώνη
Ο Ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι, ο νεαρότερος ηγέτης της Ευρώπης, βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα εθνικό οικονομικό πρόβλημα, το οποίο αν δεν το αντιμετωπίσει, θα μπορούσε να οδηγήσει σε κατάρρευση ολόκληρη την Ευρωζώνη. Πράγματι, αν δεν αντιμετωπίσει το τεράστιο δημόσιο χρέος και τα φρικτά ποσοστά ανεργίας, τον επόμενο χρόνο τέτοια εποχή οι Ιταλοί μπορεί να χρησιμοποιούν τη λίρα και οι Γερμανοί τα μάρκα, οι Γάλλοι τα φράγκα, οι Ισπανοί τις πεσέτες κ.τ.λ.
Η επερχόμενη αποχώρηση του Τζόρτζιο Ναπολιτάνο από τη θέση του προέδρου της Δημοκρατίας προκαλεί αμέσως ένα πολιτικό δίλημμα για τον Ρέντσι: Θα καταφέρει να συνασπίσει τα διαβόητα για τις διαλυτικές τους τάσεις ιταλικά πολιτικά κόμματα ώστε να επιλέξουν έναν αποδεκτό προεδρικό υποψήφιο; Αν το κατορθώσει, υπάρχει η ελπίδα ότι η επερχόμενη μάχη θα αναζωογονήσει την ιταλική οικονομία και ότι θα μειώσει το εκτός ελέγχου δημόσιο χρέος της που αναμένεται να διαμορφωθεί στο 138% του ΑΕΠ το 2014. Η αποτροπή περαιτέρω σταδιακής ανόδου του χρέους είναι το μεγαλύτερο έργο της ιταλικής κεντροαριστερής κυβέρνησης και πρόκειται για ένα τρομακτικό και αντιδημοφιλές καθήκον.
Πρόσφατα ο κ. Ρέντσι είπε ότι το 2015 θα είναι καθοριστική χρονιά για την Ιταλία. Παραδέχτηκε ότι υπάρχει «η αίσθηση ανησυχίας, κούρασης και δυσπιστίας», αλλά ότι η λέξη-κλειδί για το 2015 είναι η ίδια που ήταν και για το 2014, δηλαδή ο «ρυθμός, να δώσουμε την εντύπωση της αλλαγής και του κατεπείγοντος, να κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν ούτως ώστε η Ιταλία να διαδραματίζει και πάλι τον ρόλο που της αρμόζει στον κόσμο». Πολλοί πεσιμιστές μουρμουρίζουν ότι σε δέκα μήνες στην εξουσία ο κ. Ρέντσι δεν κατάφερε να βγάλει την Ιταλία από τον βούρκο.
Από την άλλη πλευρά, τουλάχιστον έχει αρκετές ελπίδες. Ήδη γίνεται σύγκριση του Ρέντσι με τον πρώην πρωθυπουργό της Βρετανίας Τόνι Μπλερ, με τον οποίο ο Ρέντσι δείπνησε τον Νοέμβριο. Οι Αριστεροί της Ιταλίας θεωρούν τον Ρέντσι δεξιό, όπως και τον Μπλερ. Όμως όπως και ο Μπλερ, έτσι και ο Ρέντσι κυριαρχεί στο κόμμα του, το κεντροαριστερό Δημοκρατικό Κόμμα (DP). Προηγουμένως το κόμμα ήταν χωρισμένο σε μισή ντουζίνα βαρωνίες που ήλεγχαν κυρίως πρώην ηγέτες του. Τώρα οι δημοσιογράφοι έχουν μετονομάσει ειρωνικά, το Δημοκρατικό Κόμμα σε Κόμμα του Ρέντσι με την εσωκομματική αντιπολίτευση να είναι περιθωριοποιημένη και να την αγνοούν οι πάντες. Ο κ. Ρέντσι κερδίζει υποστηρικτές αντιμαχόμενος τη διαφθορά, η οποία είχε ενισχυθεί σημαντικά τα χρόνια που πρωθυπουργός ήταν ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Ως επίτροπο κατά της διαφθοράς διόρισε έναν δικαστικό και πρώην επικεφαλής της Επιτροπής Κατά της Μαφίας, τον οποίο το περιοδικό Espresso ανέδειξε άνθρωπο της χρονιάς. Κατά τους διευθυντές του Espresso το έργο του Ραφαέλε Καντόνε είναι τεράστιο: Να αλλάξει τη νοοτροπία των Ιταλών που θεωρούν αποδεκτή λίγη φοροδιαφυγή εδώ και εκεί.
Οι μεταρρυθμίσεις Ρέντσι στα εργασιακά προκάλεσαν μαζικές διαδηλώσεις στους δρόμους της Ρώμης, αλλά οι αλλαγές που θεσμοθέτησε, επιτρέποντας την ευκολότερη απόλυση εργαζομένου, επίσης θεωρούνται ζωτικής σημασίας. Στο εσωτερικό του ιταλικού υπουργικού συμβουλίου συζητείται κατά πόσο οι ευκολότερες απολύσεις και η απόλυση των υπεράριθμων θα πρέπει να εφαρμοστεί και στον δημόσιο τομέα. Δημόσιος τομέας που θεωρείται ευρέως και αποδεικνύεται, ως νωθρός και υπερβολικά περίπλοκος. Προς το παρόν, ο Ρέντσι έχει συμμαχήσει με όσους επιθυμούν την αναβολή εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων και στον δημόσιο τομέα. Ισως αυτό να είναι σημάδι επιβράδυνσης και όχι επιτάχυνσης. Ή μπορεί, να είναι το σημάδι κάποιου που γνωρίζει πού και πότε να επιλέγει τις μάχες του.
D.Welle/Reuters
''The New Daily Mail''
TheNewDailyMail
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
![Όταν η Αλίκη Βουγιουκλάκη έπεφτε στο νερό να πιάσει τον σταυρό... [video]](https://images.newsnowgreece.com/77/770854/otan-i-aliki-vougiouklaki-epefte-sto-nero-na-piasei-ton-stavro-video-1-124x78.jpg)
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
![Τα χούγια δε κόβονται..Δείτε τη νέα φωτογραφία από τη Τζούλια Αλεξανδράτου... [photo]](https://images.newsnowgreece.com/77/770849/ta-xougia-de-kovontaideite-ti-nea-fotografia-apo-ti-tzoulia-alexandratou-photo-1-124x78.jpg)
