Μια απάντηση σε όσα διακινούνται "ξαναζεσταμένα" για την παράδοση Οτζαλάν

2015-01-13 10:54:52

Στο βιβλίο μου "Παράδοση Οτζαλάν Η Ώρα της Αλήθειας", στη σελίδα 250 αναφέρω τα εξής:

Οι κατηγορίες του Άπο

Είπαμε, τα βάσανα δεν τελειώνουν ποτέ. Οι Κούρδοι, λαβωμένοι από τη μεγάλη απώλεια, προσπαθούν να βρουν τους ενόχους της προδοσίας και επιτίθενται επί δικαίων και αδίκων. Ο Οτζαλάν, γνωρίζοντας το χαρακτήρα και τον πατριωτισμό του Σταυρακάκη και τον δικό μου, βλέπει πίσω από την παράδοση μια ελληνική σκευωρία, η οποία συντάχτηκε με το σχέδιο Αμερικανών-Τούρκων και Ισραηλινών, αποσκοπώντας στην δολοφονία του ίδιου από τους Τούρκους και την πρόκληση ενός γενικευμένου τουρκοκουρδικού πολέμου. Με τη λογική ότι ο πόλεμος αυτός θα απέβαινε υπέρ της Ελλάδος. Με βάση τη λογική αυτή, ο Άπο, προσπαθεί να δημιουργήσει ένα πλαίσιο πολιτικής και καλεί τους Τούρκους να αναγνωρίσουν τα δικαιώματα του κουρδικού έθνους, για να βαδίσουν στη συνέχεια σε μια τουρκοκουρδική ομοσπονδία, που θα αποτελούσε τον πιο ισχυρό παράγοντα στην περιοχή.

Στη συνέχεια, ο Άπο, επηρεασμένος και από κάποιους συμπατριώτες μας που του μεταφέρουν διάφορες ανοησίες για τον «ύποπτο» ρόλο μου, στρέφει τα βέλη του εναντίον μου. Με αποκαλεί Ιούδα, τονίζοντας ότι σε μένα πίστεψε και δέχτηκε να πάει στην Κένυα. Ίσως να είναι έτσι, αλλά εγώ δεν μετέφερα στον Άπο τις δικές μου εγγυήσεις, τις οποίες στη συνέχεια δεν τήρησα. Μετέφερα τις εγγυήσεις της Ελλάδας, της πατρίδας μου, όπως μου τις είπε ο Σταυρακάκης. Και εγώ πίστευα ότι η Ελλάδα θα τηρούσε τις εγγυήσεις που έδωσε στον Κούρδο ηγέτη. Πως μπορούσα να είμαι καχύποπτος απέναντι στην ίδια μου την πατρίδα;

Μπορεί ένας αξιωματικός να υπηρετεί την πατρίδα του και ταυτόχρονα να την υποπτεύεται;

Εγώ πίστεψα στις εντολές που μου δώσανε και νοιώθω ότι προδόθηκα. Αυτός είναι και ο βασικότερος λόγος της παραίτησής μου από το στρατό.

Μετά άκουσα παράπονα από τους Κούρδους, γιατί δεν βοηθάω τον Άπο να βγει από τη φυλακή και δεν βγαίνω να μιλήσω για την υπόθεση στα κανάλια. Με το σκεπτικό ότι πρέπει να αναδειχτεί ο παράνομος τρόπος της απαγωγής του, έπρεπε να βγω και να καταγγείλω τις παρανομίες που έγιναν, για να διευκολυνθεί η δεινή θέση στην οποία βρίσκεται, κλεισμένος σε ένα κελί 23 ώρες το 24ωρο, σε μια φυλακή με έναν κρατούμενο.

Ίσως να έχει δίκαιο και ο ίδιος και οι σύντροφοί του. Όμως, ο καθένας ξέρει τον δικό του πόνο. Και μόνον εγώ και η οικογένειά μου ξέρω τι έχω τραβήξει όλα αυτά τα χρόνια. Μπήκα δυο μέτρα κάτω από τη γη και προσπαθούσα να βγω, για να σταθώ στη συνέχεια όρθιος. Δεν μπορούσα να ανοίξω ξανά μέτωπα.

Τελικά, φθάσαμε στη δίκη των υπευθύνων της παράνομης εισόδου του Άπο στην Ελλάδα. Είχαν έλθει οι δικηγόροι του στην Αθήνα και αρνήθηκαν να με δουν. Μου μετέφεραν όμως με τον Κρανιδιώτη ένα μήνυμα του Άπο:

«Να βγεις και να τα πεις όλα και θα είμαστε για πάντα φίλοι».

Δηλαδή, όσο δεν μιλάω είμαι Ιούδας και αν μιλήσω γίνομαι φίλος;

Έχω αναφέρει και πιο πάνω, σε κάποιο σημείο του βιβλίου, ότι αντιδρώ περίπου αυτοκαταστροφικά, όταν μου θέτουν διλήμματα που έχουν μέσα τους έστω και ίχνος εκφοβισμού. Από την άλλη πλευρά, σκέφτομαι ότι ένας άνθρωπος με την ιστορία και τους αγώνες του Άπο είναι αιχμάλωτος στη φυλακή και μαλακώνω. Σκέφτομαι ότι επί εφτά χρόνια δεν έχει σβήσει ούτε μια στιγμή το φως του δωματίου του, τον γράφουν οι κάμερες 24 ώρες το 24ωρο, σε όλες του τις στιγμές, στο μπάνιο, στην τουαλέτα, παντού. Κανονικό βασανιστήριο.

Τέλος πάντων, βγήκα στο δικαστήριο και είπα ότι μπορούσα να πω και τώρα ήρθε η σειρά της κάθαρσης.
InfoGnomon

ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ