2015-05-15 11:48:07
Φωτογραφία για ΟΒΑ: Γιατί ο νέος θεσμός Μισθοφόρου Στρατιώτη Πρέπει να Αποτύχει
Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα υπεγράφη από τον... Υπουργό Εθνικής Άμυνας Πάνο Καμμένο σχετική απόφαση για τη δρομολόγηση των απαιτούμενων από την κείμενη νομοθεσία διαδικασιών για ανακατάταξη στους κλάδους των Ενόπλων Δυνάμεων 1000 συνολικά (600 στρατό ξηράς, 200 Πολεμικό Ναυτικό,200 Πολεμική Αεροπορία) οπλιτών για βραχεία περίοδο δυο ετών, η οποία μπορεί να παραταθεί για ακόμη ένα έτος. Η δυνατότητα ανακατάταξης δίνεται μόνο σε οπλίτες που υπηρετούν και όχι σε εφέδρους αμέσως μετά και σε συνέχεια της εκπλήρωσης της θητείας τους. Οι παραπάνω οπλίτες θα συνεχίζουν να υπηρετούν στις μονάδες από τις οποίες και θα απολύονται και οι οποίες έχουν καθορισθεί με σχετική υπουργική απόφαση χωρίς δυνατότητα μετάθεσης.

ΟΒΑ: ΟΙ ΒΑΡΒΑΡΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΙΣΒΑΛΛΟΥΝ ΣΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟ!

Από την πρώτη στιγμή το ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ πήρε ξεκάθαρη θέση απέναντι στην νέα απόπειρα στρατολόγησης μισθοφόρων στον Ελληνικό Στρατό
. Αποδεικνύοντας μεταξύ άλλων την βαθιά ταξική ουσία της κυβερνητικής αυτής επιλογής. Ουσιαστικά ο Στρατός, που και τα προηγούμενα χρόνια επιχείρησε να εισάγει το Θεσμό των φθηνότερων ΟΒΑ έναντι των πιο ακριβών μισθοφόρων στρατιωτών ΕΠ.ΟΠ., υπό την ηγεσία των Καμμένου-Ήσυχου-Τόσκα βρίσκει την ευκαιρία να επιβάλλει τους νέους βάρβαρους εργασιακούς όρους στις Ένοπλες Δυνάμεις με πρόσχημα το Μνημόνιο και να επεκτείνει τα μισθοφορικά του χαρακτηριστικά. Δίπλα στην τεράστια μάζα των άμισθων δούλων εφέδρων παρατάσσονται οι ΟΒΑ-μισθοφόροι αλά καρτ, οι οποίοι δεν προσλαμβάνονται μόνο για να καλύψουν τις ανάγκες του πιο πολεμικού και κατασταλτικού τμήματος του Στρατού, αυτού των Ειδικών Δυνάμεων (προφασιζόμενη η κυβέρνηση λόγους γήρανσης του προσωπικού), αλλά και στην Πολεμική Αεροπορία-Πολεμικό Ναυτικό, καλύπτοντας τεχνικές ειδικότητες.

Η κυβέρνηση επενδύει πολλά στην εκτίναξη της ανεργίας και στα αδιέξοδα που δημιουργεί στους νέους ανθρώπους ελπίζοντας ότι έτσι θα κατορθώσει να αλιεύσει τους νέους Μισθοφόρους. Κυρίως όμως απευθύνεται στην κοινωνία, την οποία επιχειρεί να πείσει για τις προκλητικά ακραίες ταξικές της επιλογές απαιτώντας «εθνική ενότητα». Ενώ διαπραγματεύονται νέα Μνημόνια και έχοντας να τάξουν στην νεολαία πλέον μόνο τις 5μηνες ανακυκλώσιμες προσλήψεις –εντείνοντας με αυτόν τον τρόπο την κατάργηση κάθε έννοιας συλλογικού εργασιακού δικαιώματος, σταθερής και αξιοπρεπούς εργασίας, επεκτείνοντας τον εργασιακό μεσαίωνα και το βούρκο των απασχολήσεων αλά καρτ παντού!

«Γιατί είναι καταδικασμένος να αποτύχει ο θεσμός των ΟΒΑ…»

Ενίσχυση στην επιχειρηματολογία μας ήρθε άθελα του να προσφέρει ένας στρατιωτικός, μέλος της Ε.Σ.ΠΕ.Κ.Μ (ΕΝΩΣΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ).

Είναι χαρακτηριστικό ότι από την τοποθέτηση του καταλαβαίνει ο καθένας ότι το κριτήριο κατάταξης στις Ένοπλες Δυνάμεις σε όλα τα επίπεδα –ως Μισθοφόρος Στρατιώτης-Υπαξιωματικός-Αξιωματικός- είναι η εργασιακή εξασφάλιση και η προοπτική της καριέρας (ανάλογα τη θέση στην ιεραρχία). Τα μεγάλα τα εθνικιστικά τα λόγια είναι για τους αστούς πολιτικούς και τους ΝΑΖΙ της Χρυσής Αυγής!

Μάλιστα για αυτά ακριβώς τα κριτήρια, ο συγγραφέας του άρθρου εκτιμά ότι θα αποτύχει η νέα εκστρατεία Στρατολόγησης Μισθοφόρων Στρατιωτών!

Αρχικά, παραβλέποντας την άποψη του Στρατιωτικού για την στρατιωτική θητεία και τη μείωση αυτής –που ούτε ο ίδιος εκτέλεσε, ούτε πολύ περισσότερο όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί των αστικών κομμάτων εξουσίας-, αξίζει να μοιραστούμε την άποψη του ότι αποτελεί ουσιαστικά βαρίδι στην ζωή του κάθε νέου ανθρώπου:

«Η στρατιωτική θητεία είναι δύσκολη περίοδος-δοκιμασία. Ταυτόχρονα εμποδίζει και καθυστερεί τον νέο στην πορεία του για την εκπλήρωση των επαγγελματικών, κοινωνικών, υποχρεώσεων- επιδιώξεων-στόχων».

Ο ίδιος εκτιμά ότι δύο λύσεις υπάρχουν για την αύξηση της επάνδρωσης των μονάδων, θέτοντας το ζήτημα της Ασφάλειας και αποδεχόμενος όλο το πλέγμα των αναγκών που αντιμετωπίζουν οι Ένοπλες Δυνάμεις, στο πλαίσιο της αστικής πολιτικής που προτάσσει το ζήτημα του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού για τον έλεγχο της περιοχής, την αναβάθμιση του ρόλου του ελληνικού κεφαλαίου στην Ανατολική Μεσόγειο, την συμμετοχή του σε ΝΑΤΟ-ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟ και τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας. Οι ανάγκες του Ελληνικού Στρατού ορίζονται με ξεκάθαρο ταξικό τρόπο από την κυρίαρχη αστική πολιτική και δεν προσδιορίζονται ουδέτερα, «εθνικά»!

«Δύο λύσεις έχουν μπροστά τους. Να μειώσουν τις στρατιωτικές μονάδες ή να προσλάβουν επαγγελματίες οπλίτες.[…] Το δεύτερο σενάριο είναι η πρόσληψη επαγγελματιών οπλιτών. Θεσμός που ξεκίνησε πριν 15 περίπου χρόνια και έχει συμβάλει ριζικά στην μείωση της στρατιωτικής θητείας στους 9 μήνες. Το βασικό μειονέκτημα αυτής της επιλογής είναι η γήρανση του προσωπικού. Η αποστολή των ενόπλων δυνάμεων έχει υψηλές απαιτήσεις. Η πείρα και η ωριμότητα που αποκτάται δεν μπορεί να αντικαταστήσει από ένα σημείο και πέρα την σωματική φθορά. Σε περίπτωση εμπλοκής ένα βασικό ζητούμενο είναι η σωματική αντοχή και υγεία».

Άρα, εδώ εντοπίζεται και η πρώτη μεγάλη διαφορά μεταξύ ΕΠ.ΟΠ-ΟΒΑ: η ανάγκη ανακύκλωσης των νεαρών Μισθοφόρων Στρατιωτών, που προβλέπονταν και στον νόμο του 2001 που ψήφισαν ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΣΥΝ, αλλά θυσιάστηκε στις ανάγκες της ψηφοθηρίας και του πελατειακού κράτους.

«Κατά καιρούς η πολιτεία προσπάθησε να υπερκεράσει αυτόν τον σκόπελο μέσω της πρόσληψης Ο.Β.Α. (Οπλίτες Βραχείας Ανακατάταξης). Ένας θεσμός που συνδυάζει την εμπειρία με το νεαρό της ηλικίας. Επαγγελματικό προσωπικό που μετά από λίγα χρόνια αποστρατεύεται και επιστρέφει στην πολιτική ζωή. Αρκετές φορές στο παρελθόν έχουν προκηρυχθεί θέσεις με πενιχρά όμως αποτελέσματα. Εάν υπήρχε συμμετοχή, μεγάλο μέρος του προσωπικού των ενόπλων δυνάμεων σήμερα, αρκετές δεκάδες χιλιάδες θα ήταν ΟΒΑ. Σε αντίθεση ο θεσμός των ΕΠΟΠ είχε σημαντική ζήτηση όπως άλλωστε και κάθε άλλη είδους πρόσληψη στο παρελθόν, ενώ σταθερά υπάρχει ενδιαφέρον κάθε χρονιά για τις στρατιωτικές σχολές στις πανελλαδικές εξετάσεις.

Γιατί δεν θέλει όμως κανείς να γίνει ΟΒΑ; Τι διαφοροποιεί τους Οπλίτες Βραχείας Ανακατάταξης από όλους τους υπόλοιπους στρατιωτικούς; Μα φυσικά η μονιμότητα. Από την στιγμή που δεν εξασφαλίζεται μόνιμη απασχόληση για έναν νέο δεν υφίστανται λόγοι για παραμονή στο στράτευμα πέρα από την θητεία του. Δεν υπάρχει για κάποιον λόγος να «χάσει» 3-4-5 χρόνια από την ζωή του, χωρίς δυνατότητα απόκτησης οποιαδήποτε είδους επαγγελματικής προϋπηρεσίας, που θα του εξασφαλίσει τις γνώσεις και τις εμπειρίες για την περαιτέρω εργασιακή του πορεία. Είναι δύσκολο για έναν νέο 20-25 χρονών να θυσιάσει τα καλύτερα και πιο φρέσκα χρόνια της ζωής του στην παραμεθόριο, σε ξένο τόπο, μακριά από τους δικούς του ανθρώπους για ένα εισόδημα 600- 700 ευρώ το μήνα πληρώνοντας 200 ευρώ ενοίκιο εκτός εάν μένει μέσα στο στρατόπεδο στους θαλάμους οπλιτών εφόσον αυτό επιτρέπεται. Είναι αντιληπτό ότι κανείς δεν πρόκειται να παρατείνει την στρατιωτική του θητεία για μερικά χρόνια ως επαγγελματίας οπλίτης χωρίς να υπάρχει το δέλεαρ της επαγγελματικής αποκατάστασης. Εάν έχει οικονομικά προβλήματα θα προτιμήσει να δουλέψει ανασφάλιστος στον τόπο του, για 400 ευρώ ή να φύγει μετανάστης στο εξωτερικό. Η εργασιακή προοπτική και οι γνωριμίες είναι δύο ζητούμενα για κάθε νέο, τα οποία η πρόσκαιρη απασχόληση στις ένοπλες δυνάμεις δεν μπορεί να του τα εξασφαλίσει. Τι θα πάει να πει, όταν θα ψάξει να βρει δουλειά; Ότι ήταν ολμιστής;»!

Με τον πλέον σαφή και απλό τρόπο περιγράφεται η πραγματικότητα του νέου ΟΒΑ, ενός Μισθοφόρου που θα χάσει μερικά από τα καλύτερα του χρόνια, χωρίς την προοπτική της μονιμότητας, εκτελώντας μια ειδικότητα παντελώς άχρηστη στη μελλοντική ειρηνική του ζωή. Όταν πεταχτεί εκτός στρατού για να τον αντικαταστήσεις ένας επίσης πάμφτωχος νέος, που θα παραμυθιαστεί και αυτός από την ταπεινή προπαγάνδα του Υπουργείου Άμυνας.

Μάλιστα, ο στρατιωτικός προχωρά περισσότερο θίγοντας το ζήτημα του πόσο αναλώσιμος είναι ο ΟΒΑ! Και θυμίζει τη διαφορά μεταξύ έφεδρου-μισθοφόρου τόσο για την κοινωνία όσο και για το κράτος που τον πληρώνει, ακριβώς για αυτό τον λόγο. Ώστε σε ενδεχόμενη απώλεια του να βγει και να πει «Τα ‘θέλε και τα ‘πάθε-Μισθοφόρος ήταν. Αυτός το επέλεξε!!!» Παραγνωρίζοντας βεβαίως την τραγική κοινωνική πραγματικότητα που έχει προκαλέσει το κυρίαρχο αστικό πολιτικό-οικονομικό σύστημα εξουσίας, που με την προπαγάνδα επιχειρεί να στρατολογήσει τους νέους Πραιτοριανούς από τις στρατιές της φτώχιας, της ανεργίας και της ανέχειας!

«Υπήρξε κάποια στιγμή στο παρελθόν όπου η παράταση της στρατιωτικής θητείας δια αμοιβής, είχε αρκετά μεγάλη επιτυχία. Ήταν όταν δόθηκε η δυνατότητα σε έφεδρους οπλίτες, να παραμείνουν επιπλέον για μερικούς μήνες, υπηρετώντας σε ειρηνευτικές αποστολές. Τα χρήματα ήταν αρκετά όπως και η συμμετοχή. Το μέτρο ήταν πρόσκαιρο και διακόπηκε πιθανών λόγω του φόβου απώλειας ζωής εφέδρου και της κοινωνικής κατακραυγής που θα ακολουθούσε, καθώς η Ελληνική κοινωνία είναι πολύ ευαίσθητη σε αυτά τα θέματα».

Τέλος, ο στρατιωτικός θίγει ένα ακόμη σημαντικό ζήτημα: κάτω από ποιο καθεστώς θα υπηρετούν οι νέοι Μισθοφόροι; Ενώ κανείς δεν αποκαλύπτει το αν ο ΟΒΑ θα συμμετέχει σε αποστολές εκτός συνόρων και υπό πιο καθεστώς (κάποια στιγμή είχαν αναφερθεί σε κατάργηση της όποιας επιπλέον αμοιβής εξασφαλίζουν τέτοιου είδους αποστολές)! Και περιγράφει ένα καθεστώς μαυρίλας και στυγνής εκμετάλλευσης-καταπίεσης, που σε καμιά περίπτωση δε μπορεί να αμφισβητηθεί, αφού η όποια αντίδραση καταγράφεται και ενσωματώνεται στο φάκελο σου, που θα αξιολογηθεί όταν έρθει η ώρα της χρονικής επέκτασης της σύμβασης σου (από 2 σε 3 χρόνια, ενώ αρχικά είχαν μιλήσεις για εξάμηνες συμβάσεις που είναι δυνατόν να επεκταθούν μέχρι τα 3 έτη!).

«Ακόμη όμως και εάν οι έφεδροι προσπερνούσαν-αψηφούσαν τα θέματα επαγγελματικής αποκατάστασης και αμοιβής, είναι αμφίβολο εάν θα ρίσκαραν να παρατείνουν την παραμονή τους υπό αδιευκρίνιστες εργασιακές συνθήκες, σε ακαθόριστο νομικό καθεστώς. Οι πρώτες ερωτήσεις ενός έφεδρου στρατιώτη, που του γνωστοποιούταν από την υπηρεσία η δυνατότατα παραμονής επ’ αμοιβή στις ένοπλες δυνάμεις για δυο τρία χρόνια, (μετά αυτών που αφορούν τις πιθανότητες μονιμοποίησης και το μισθολογικό), θα ήταν ο αριθμός, το είδος των υπηρεσιών, το ωράριο εργασίας κ.λ.π. Θα εκτελεί 5,10 ή 15 υπηρεσίες το μήνα όπως έκανε σαν έφεδρος; Θα είναι σκοπιά ή περίπολο; Εκτός των ένοπλων 24ωρων υπηρεσιών θα μπαίνει και εβδομαδιαίες υπηρεσίες; Στον λόχο; Στα μαγειρεία; Πόσο συχνά; Βάσει ποιάς διαταγής ή νόμου θα καθορίζονται όλα αυτά; Να μερικά απλά ερωτήματα που οι απαντήσεις τους θα επηρεάσουν την συνολική στάση του έφεδρου και την απόφαση του για την παράταση της παραμονής του στο στρατό».

Καταλήγει λοιπόν ο στρατιωτικός Μ.Κ., μέλος της Ε.Σ.Πε.Κ.Μ. να εκτιμήσει ότι ο νέος θεσμός Μισθοφόρου Στρατιώτη (ΟΒΑ) οδεύει στην αποτυχία: «Ο θεσμός των ΟΒΑ δεν είναι η λύση. Θα αποτύχει. Δεν θα υπάρξει συμμετοχή για την κάλυψη των θέσεων, καθώς δεν προσφέρει επαγγελματική αποκατάσταση και χρήσιμη για την αγορά εργασίας προϋπηρεσία, γνωριμίες ή έστω πρόσκαιρη ικανοποιητική αμοιβή. Οι αδιευκρίνιστες συνθήκες εργασίας-ωραρίου- υπηρεσιών, αποτελούν ένα επιπλέον αρνητικό κίνητρο».

ΚΑΝΕΝΑΣ ΝΕΟΣ ΔΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΝΤΗΣΕΙ ΜΙΣΘΟΦΟΡΟΣ ΣΕ ΣΤΡΑΤΟ ΚΑΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ.

καλούμε την νεολαία να μείνει μακριά από τις Ένοπλες Δυνάμεις και την Αστυνομία. Η πρόσδεση στις κατασταλτικές δυνάμεις και τον Στρατό ως μέσο διεξόδου από την Ανεργία είναι η Χειρότερη Επιλογή: Σε φέρνει κόντρα με τους εργαζόμενους και την νεολαία που αγωνίζονται για τα κοινά μας δικαιώματα. Σε θέλει Ματατζή και Απεργοσπάστη, με το ρόπαλο και το G3 απέναντι σε απεργούς. Πραιτοριανό των Δογμάτων Άμυνας/Ασφάλειας. Να αποτελέσεις την σιδερένια φτέρνα του Κράτους Διαρκούς Έκτακτης Ανάγκης του Κοινοβουλευτικού Ολοκληρωτισμού απέναντι στον αγωνιζόμενο πατέρα και αδελφό, όπως έγινε πολλές φορές τα τελευταία χρόνια σε κάθε μεγάλη κοινωνική διαμαρτυρία! Σε στέλνει Μισθοφόρο να καταπιέζεις λαούς που έχουν τις ίδιες ανάγκες με εσένα και τρέφουν τα ίδια όνειρα, στο Μάλι και στο Αφγανιστάν, στην Σομαλία και το Λίβανο, στα Βαλκάνια και την Λιβύη. Στις πολεμίστρες της Ευρώπης Φρούριο, στον πόλεμο κατά των μεταναστών. Μπράβο των εφοπλιστών και των πετρελαϊκών εταιριών. Σε θέλει Αναλώσιμο!
Πηγή
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ NEWSNOWGR.COM
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ