2015-09-17 21:16:27
Το φεγγάρι της Γης Ο σύντροφος της Γης στην ετήσια τροχιά της γύρω από τον Ήλιο, η Σελήνη, είναι γεωλογικά νεκρός. Αποξηραμένα πεδία λάβας που ονομάζονται ‘’Maria’’ – η λατινική λέξη για τη θάλασσα – καλύπτουν την επιφάνεια της μαζί με κρατήρες πρόσκρουσης. Οι ‘’Maria’’ διαμορφώθηκαν περίπου τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια πριν, όταν γιγάντιοι αστεροειδείς δημιούργησαν τρύπες στον φλοιό της Σελήνης, επιτρέποντας σε λιωμένα πετρώματα να δημιουργήσουν στην επιφάνεια φουσκάλες, οι οποίες ψύχθηκαν και σκλήρυναν.
Η Γη και η Σελήνη είναι περισσότερο σαν ένας διπλός πλανήτης παρά ένας πλανήτης και ένα φεγγάρι. Η Σελήνη είναι αρκετά μεγάλη σε σύγκριση με τη Γη – περίπου το ένα τέταρτο της διαμέτρου της Γης. Τα δύο βαρυτικά συστήματα αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, προκαλώντας παλίρροιες στους ωκεανούς της Γης.
Η αλληλεπίδραση έχει και άλλες σημαντικές συνέπειες. Με τον καιρό, η περιστροφή της Σελήνης έχει γίνει παλιρροιακά κλειδωμένη, με συνέπεια η ίδια πλευρά της Σελήνης να βλέπει πάντα τη Γη
. Επιπλέον, η Σελήνη δρα ώστε να σταθεροποιήσει μια ‘’ταλάντευση’’ στον άξονα της Γης. Πάνω από δισεκατομμύρια χρόνια, αυτό έχει οδηγήσει σε ένα πολύ πιο σταθερό κλίμα, φιλικό προς την εξέλιξη της ζωής. Η αλληλεπίδραση Γης – Σελήνης επιβραδύνει επίσης της περιστροφή της Γης κατά περίπου δύο χιλιοστά του δευτερολέπτου ανά ημέρα και ανά αιώνα.
Η Σελήνη σχηματίστηκε πιθανότατα σε μια ‘’μεγάλη τρέλα’’
Η θεωρία αυτή προέκυψε, όταν οι επιστήμονες ανέλυσαν τα βράχια που έφεραν στη Γη οι αστροναύτες του Apollo και οι ανιχνευτές του σοβιετικού Luna, καθώς και από τα αποτελέσματα των σεισμομέτρων, τα οποία παρέμειναν στην επιφάνεια της Σελήνης για να καταγράφουν ‘’σεληνιακούς σεισμούς’’.
Οι μελέτες έδειξαν ότι η σύνθεση της Σελήνης μοιάζει πολύ με αυτή του φλοιού και του μανδύα της Γης. Από αυτό, οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ένα σώμα στο μέγεθος του Άρη χτύπησε τη Γη μέσα σε λίγα εκατομμύρια χρόνια από τον σχηματισμό της. Με την πρόσκρουση ένα μεγάλο μέρος από το υλικού του φλοιού και του μανδύα της Γης εξατμίσθηκε και εκτινάχτηκε στο διάστημα, σχηματίζοντας ένα δακτύλιο γύρω από τον πλανήτη. Αυτό το υλικό συγχωνεύθηκε γρήγορα σχηματίζοντας τη Σελήνη – σταθερή σύντροφο της Γης στο ατέρμονο ταξίδι της γύρω από το Ήλιο.
Η απόσταση μεταξύ της Γης και της Σελήνης αυξάνεται
Όπως ακριβώς ένας περιστρεφόμενος παγοδρόμος επιβραδύνει την περιστροφή του απλώνοντας τα χέρια του, η απόσταση μεταξύ της Γης και της Σελήνης επιμηκύνεται, επειδή η Γη περιστρέφεται πιο αργά κάθε μέρα. Η βαρυτική επίδραση της Σελήνης είναι η επιβράδυνση του ρυθμού περιστροφής της Γης λιγότερο από ενάμιση χιλιοστό του δευτερολέπτου κάθε 100 χρόνια. Η απώλεια της περιστροφικής ενέργειας – στροφορμή για του φυσικούς – αντιστοιχεί στην αναγκαστική αύξηση τη στροφορμής της Σελήνης, η οποία οδηγεί την Σελήνη σε μια μεγαλύτερη τροχιά.
Προς το παρόν, η Σελήνη κινείται λιγότερο από δύο ίντσες τον χρόνο μακρύτερα από τη Γη – ένα μικρό ποσοστό, που μπορεί όμως εύκολα να μετρηθεί με σύγχρονες συσκευές κυμαινόμενου λέιζερ. Tromaktiko
Η Γη και η Σελήνη είναι περισσότερο σαν ένας διπλός πλανήτης παρά ένας πλανήτης και ένα φεγγάρι. Η Σελήνη είναι αρκετά μεγάλη σε σύγκριση με τη Γη – περίπου το ένα τέταρτο της διαμέτρου της Γης. Τα δύο βαρυτικά συστήματα αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, προκαλώντας παλίρροιες στους ωκεανούς της Γης.
Η αλληλεπίδραση έχει και άλλες σημαντικές συνέπειες. Με τον καιρό, η περιστροφή της Σελήνης έχει γίνει παλιρροιακά κλειδωμένη, με συνέπεια η ίδια πλευρά της Σελήνης να βλέπει πάντα τη Γη
Η Σελήνη σχηματίστηκε πιθανότατα σε μια ‘’μεγάλη τρέλα’’
Η θεωρία αυτή προέκυψε, όταν οι επιστήμονες ανέλυσαν τα βράχια που έφεραν στη Γη οι αστροναύτες του Apollo και οι ανιχνευτές του σοβιετικού Luna, καθώς και από τα αποτελέσματα των σεισμομέτρων, τα οποία παρέμειναν στην επιφάνεια της Σελήνης για να καταγράφουν ‘’σεληνιακούς σεισμούς’’.
Οι μελέτες έδειξαν ότι η σύνθεση της Σελήνης μοιάζει πολύ με αυτή του φλοιού και του μανδύα της Γης. Από αυτό, οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ένα σώμα στο μέγεθος του Άρη χτύπησε τη Γη μέσα σε λίγα εκατομμύρια χρόνια από τον σχηματισμό της. Με την πρόσκρουση ένα μεγάλο μέρος από το υλικού του φλοιού και του μανδύα της Γης εξατμίσθηκε και εκτινάχτηκε στο διάστημα, σχηματίζοντας ένα δακτύλιο γύρω από τον πλανήτη. Αυτό το υλικό συγχωνεύθηκε γρήγορα σχηματίζοντας τη Σελήνη – σταθερή σύντροφο της Γης στο ατέρμονο ταξίδι της γύρω από το Ήλιο.
Η απόσταση μεταξύ της Γης και της Σελήνης αυξάνεται
Όπως ακριβώς ένας περιστρεφόμενος παγοδρόμος επιβραδύνει την περιστροφή του απλώνοντας τα χέρια του, η απόσταση μεταξύ της Γης και της Σελήνης επιμηκύνεται, επειδή η Γη περιστρέφεται πιο αργά κάθε μέρα. Η βαρυτική επίδραση της Σελήνης είναι η επιβράδυνση του ρυθμού περιστροφής της Γης λιγότερο από ενάμιση χιλιοστό του δευτερολέπτου κάθε 100 χρόνια. Η απώλεια της περιστροφικής ενέργειας – στροφορμή για του φυσικούς – αντιστοιχεί στην αναγκαστική αύξηση τη στροφορμής της Σελήνης, η οποία οδηγεί την Σελήνη σε μια μεγαλύτερη τροχιά.
Προς το παρόν, η Σελήνη κινείται λιγότερο από δύο ίντσες τον χρόνο μακρύτερα από τη Γη – ένα μικρό ποσοστό, που μπορεί όμως εύκολα να μετρηθεί με σύγχρονες συσκευές κυμαινόμενου λέιζερ. Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
