2015-10-20 02:38:11
Για μία τριετία η προσφορά του στον Ολυμπιακό ήταν τεράστια. Ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής των ερυθρόλευκων, Μάρτιν Νοβοσέλατς, μίλησε στους Κροάτες για το ματς του Ζάγκρεμπ.
Για την ποδοσφαιρική του καριέρα ακόμα και σήμερα ακούει κομπλιμέντα. Ο 64χρονος παλαίμαχος άσος των Ολυμπιακού και Ντιναμό Ζάγκρεμπ έδωσε συνέντευξη στην Κροατία για το ματς της Τρίτης.
Τόνισε χαρακτηριστικά για:
Την δική του ποδοσφαιρική παρουσία: Ας μην καταφεύγουμε σε υπερβολές. Δεν θέλω να μιλάω για τον εαυτό μου πολύ. Ας μιλήσουν όσοι με ξέρουν από την πορεία μου. Κοιτάξτε ήταν άλλες εποχές τότε. Ο αριθμός των δύο ξένων σε μία ομάδα ήταν μεγάλος... Τώρα δεν είναι το ίδιο πράγμα.
Πρέπει να πάω πίσω στην δεκαετία του '80 για να θυμηθώ πρόσωπα και πράγματα. Οι Έλληνες είχαν παθιασμένους οπαδούς. Σε κάθε αγώνα φώναζαν και τραγουδούσαν. Και σε αυτό το κλίμα και σε μία τέτοια έδρα στον Πειραιά ποτέ δεν είναι εύκολα τα πράγματα Την μεταπήδησή του στον Ολυμπιακό και το πόσο γρήγορα έγινε: Ναι, κοιτάξτε δεν θυμάμαι ακριβώς το πως συνέβη. Πήγα στον Ολυμπιακό από τη Ντιναμό Ζάγκρεμπ. Αρχικά έπαιζα λίμπερο. Έτσι ήταν το πρώτο μου ματς. Τι έκανα; Πήρα την μπάλα και θέλησα να φτιάξω παιχνίδι.
Ήταν μία καλή κίνηση καθώς απέσπασα το χειροκρότημα του κόσμου. Και έκτοτε σε κάθε ματς με χειροκροτούσαν. Έβλεπαν σε μένα το καλύτερο. Δεν... έκλεβα ποτέ. Με την απόδοσή μου να είναι πάντα στο υψηλότερο δυνατό σημείο. Και αυτό ο κόσμος το εκτιμάει.
Δεν είχα ποτέ πρόβλημα με τον κόσμο και ας ήταν ιδιαίτερα απαιτητικός. Αυτό δεν έχει αλλάξει μέχρι σήμερα. Ο κόσμος του Ολυμπιακού πάντα είναι πολύ απαιτητικός και πάντα περιμένει τη νίκη και ας παίζει με την Μπάγερν Μονάχου και την Μπαρτσελόνα. Αυτό πιστεύω προέρχεται και από το γεγονός πως για κάποια χρόνια η ομάδα δεν έπαιρνε πρωτάθλημα. Εγώ πάντως τρία χρόνια στην ομάδα δεν είχα χάσει ούτε ένα ματς...
Την συμπεριφορά του στο γήπεδο: Δεν πήρα ποτέ ούτε κίτρινη ούτε βέβαια κόκκινη. Ήμουν ένας αξιόμαχος παίκτης αλλά πάντα πρόσεχα και έπαιζα καθαρά. Όλοι με σέβονταν. Και οι αντίπαλοί μας. Έδινα σκληρές αλλά καθαρές... μάχες στο γήπεδο.
Το προσωνύμιό του ως Μπεκενμπάουερ της Γιουγκοσλαβίας: Μου το έλεγαν κάποιες φορές μετά από αγώνες και κουνούσα το κεφάλι μου. Έπαιζα πιο πολύ με το μυαλό μου παρά με τα πόδια μου (γελάει). Έτσι φαίνεται.
Το ότι τον έλεγαν και 'Άρχοντα' λόγω του στιλ του: Ήταν ωραίοι καιροί τότε. Ωραία χρόνια. Δεν ξέρω τι άλλο να πω. Η Αθήνα ήταν εξαιρετική. Το στάδιο γεμάτο και ο κόσμος μας έδινε μεγάλη ώθηση και στήριξη. Μετά από τρία χρόνια όμως αποφάσισα να συνεχίσω αλλού. Η ομάδα τότε δεν πίστεψε και φοβήθηκε μήπως πήγαινα σε άλλον ελληνικό σύλλογο. Έπρεπε να πάω τότε στην Πρεσβεία για να τερματίσω το συμβόλαιό μου και να μπορώ να φύγω. Μπήκε και όρος να μην πάω αλλού στην Ελλάδα. Μόνο έτσι θα έφευγα.
Τον Ολυμπιακό στην Ευρώπη: Ο Ολυμπιακός είναι πιο δυνατός στην Ευρώπη σε σχέση με τη Ντιναμό. Μία ομάδα με νίκες και σημαντικές νίκες στο Τσάμπιονς Λιγκ. Πιστεύω πως τώρα ο Ολυμπιακός μπορεί να είναι και πιο δυνατός από τότε ευρωπαϊκά. Ομάδες σαν τη Νάπολι και την Μπάγερν δεν μπορούσε να τις κοιτάξει στα μάτια. Το γήπεδο έμεινε το ίδιο. Καυτή η ατμόσφαιρα και για κάθε αντίπαλο είναι πολύ δύσκολο να κερδίσει εκεί μέσα.
Ο Νοβοσέλατς αναφέρθηκε και στα παιχνίδια του 1977 - 1978 στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Τότε που είχε παίξει η Ντιναμό Ζάγκρεμπ με τον Ολυμπιακό, κάνοντας λόγο για την δυναμική και τις ευκαιρίες του πειραϊκού συλλόγου αλλά και για τον κόσμο του.
«Ο Ολυμπιακός είχε πιο ποιοτικούς παίκτες και καλύτερη ομάδα από εμάς τότε...», θυμάται ακόμα.
Επίσης είπε για:
Το σημερινό ζευγάρι: Ο Ολυμπιακός είναι ένας υπολογίσιμος, πολύ δυνατός και εξαιρετικά δύσκολος αντίπαλος. Η Ντιναμό δεν νομίζω πως είναι στο ίδιο επίπεδο. Ο Μάμιτς προσπαθεί πολύ στην ομάδα αλλά πρέπει να τον αφήσουν να δουλέψει καλύτερα. Νομίζω πως η ισοπαλία είναι ένα αποτέλεσμα που μπορεί να πάρει η Ντιναμό. Ισοπαλία και στο Ζάγκρεμπ και στο Καραϊσκάκη... Θα ήταν μία χαρά.
Νομίζω πως η Ντιναμό θα πρέπει να αξιοποιήσει πιο καλά την δύναμη της έδρα της. Έχω δει τον Ολυμπιακό και τον έχω αναλύσει πολύ. Σε ατομικό επίπεδο έχει σίγουρα πιο μεγάλη ποιότητα. Έχει ορισμένους πολύ καλούς παίκτες. Παίκτες που δεν έχει η Ντιναμό. Εγώ όμως έχω πίστη και στη Ντιναμό.
Το εάν θέλει και οι 2 ομάδες να περάσουν: Φυσικά και το θέλω. Μακάρι να περνούσαν από αυτόν τον όμιλο και ο Ολυμπιακός και η Ντιναμό. Είναι όμως πολύ δύσκολο να μην περάσει η Μπάγερν. Μικρός ήμουν μεγάλος φαν της ομάδας του Μονάχου, όμως στον όμιλο υποστηρίζω Ολυμπιακό και Ντιναμό.
Το ότι ήταν υποψήφιος για τον πάγκο του Ολυμπιακού το 1994 και το 2006: Έτσι ειπώθηκε τότε. Επισήμως δεν είχα προσέγγιση από τον Ολυμπιακό για να αναλάβω τον πάγκο του. Είχε γίνει όμως μία κουβέντα, που δεν επεκτάθηκε και δεν προχώρησε μέχρι τέλους.
Το μέλλον του: Για 25 χρόνια αφότου έχω σταματήσει την μπάλα δουλεύω συνέχεια. Έχω 42 χρόνια στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Είναι πολλά. Δεν θα σταματήσω τελείως να δουλεύω. Έχω ενέργεια και πάθος να συνεχίσω αλλά νομίζω πως θα κάνω κάτι άλλο από το να κάθομαι στους πάγκους.
olympiacos-blog
Για την ποδοσφαιρική του καριέρα ακόμα και σήμερα ακούει κομπλιμέντα. Ο 64χρονος παλαίμαχος άσος των Ολυμπιακού και Ντιναμό Ζάγκρεμπ έδωσε συνέντευξη στην Κροατία για το ματς της Τρίτης.
Τόνισε χαρακτηριστικά για:
Την δική του ποδοσφαιρική παρουσία: Ας μην καταφεύγουμε σε υπερβολές. Δεν θέλω να μιλάω για τον εαυτό μου πολύ. Ας μιλήσουν όσοι με ξέρουν από την πορεία μου. Κοιτάξτε ήταν άλλες εποχές τότε. Ο αριθμός των δύο ξένων σε μία ομάδα ήταν μεγάλος... Τώρα δεν είναι το ίδιο πράγμα.
Πρέπει να πάω πίσω στην δεκαετία του '80 για να θυμηθώ πρόσωπα και πράγματα. Οι Έλληνες είχαν παθιασμένους οπαδούς. Σε κάθε αγώνα φώναζαν και τραγουδούσαν. Και σε αυτό το κλίμα και σε μία τέτοια έδρα στον Πειραιά ποτέ δεν είναι εύκολα τα πράγματα Την μεταπήδησή του στον Ολυμπιακό και το πόσο γρήγορα έγινε: Ναι, κοιτάξτε δεν θυμάμαι ακριβώς το πως συνέβη. Πήγα στον Ολυμπιακό από τη Ντιναμό Ζάγκρεμπ. Αρχικά έπαιζα λίμπερο. Έτσι ήταν το πρώτο μου ματς. Τι έκανα; Πήρα την μπάλα και θέλησα να φτιάξω παιχνίδι.
Ήταν μία καλή κίνηση καθώς απέσπασα το χειροκρότημα του κόσμου. Και έκτοτε σε κάθε ματς με χειροκροτούσαν. Έβλεπαν σε μένα το καλύτερο. Δεν... έκλεβα ποτέ. Με την απόδοσή μου να είναι πάντα στο υψηλότερο δυνατό σημείο. Και αυτό ο κόσμος το εκτιμάει.
Δεν είχα ποτέ πρόβλημα με τον κόσμο και ας ήταν ιδιαίτερα απαιτητικός. Αυτό δεν έχει αλλάξει μέχρι σήμερα. Ο κόσμος του Ολυμπιακού πάντα είναι πολύ απαιτητικός και πάντα περιμένει τη νίκη και ας παίζει με την Μπάγερν Μονάχου και την Μπαρτσελόνα. Αυτό πιστεύω προέρχεται και από το γεγονός πως για κάποια χρόνια η ομάδα δεν έπαιρνε πρωτάθλημα. Εγώ πάντως τρία χρόνια στην ομάδα δεν είχα χάσει ούτε ένα ματς...
Την συμπεριφορά του στο γήπεδο: Δεν πήρα ποτέ ούτε κίτρινη ούτε βέβαια κόκκινη. Ήμουν ένας αξιόμαχος παίκτης αλλά πάντα πρόσεχα και έπαιζα καθαρά. Όλοι με σέβονταν. Και οι αντίπαλοί μας. Έδινα σκληρές αλλά καθαρές... μάχες στο γήπεδο.
Το προσωνύμιό του ως Μπεκενμπάουερ της Γιουγκοσλαβίας: Μου το έλεγαν κάποιες φορές μετά από αγώνες και κουνούσα το κεφάλι μου. Έπαιζα πιο πολύ με το μυαλό μου παρά με τα πόδια μου (γελάει). Έτσι φαίνεται.
Το ότι τον έλεγαν και 'Άρχοντα' λόγω του στιλ του: Ήταν ωραίοι καιροί τότε. Ωραία χρόνια. Δεν ξέρω τι άλλο να πω. Η Αθήνα ήταν εξαιρετική. Το στάδιο γεμάτο και ο κόσμος μας έδινε μεγάλη ώθηση και στήριξη. Μετά από τρία χρόνια όμως αποφάσισα να συνεχίσω αλλού. Η ομάδα τότε δεν πίστεψε και φοβήθηκε μήπως πήγαινα σε άλλον ελληνικό σύλλογο. Έπρεπε να πάω τότε στην Πρεσβεία για να τερματίσω το συμβόλαιό μου και να μπορώ να φύγω. Μπήκε και όρος να μην πάω αλλού στην Ελλάδα. Μόνο έτσι θα έφευγα.
Τον Ολυμπιακό στην Ευρώπη: Ο Ολυμπιακός είναι πιο δυνατός στην Ευρώπη σε σχέση με τη Ντιναμό. Μία ομάδα με νίκες και σημαντικές νίκες στο Τσάμπιονς Λιγκ. Πιστεύω πως τώρα ο Ολυμπιακός μπορεί να είναι και πιο δυνατός από τότε ευρωπαϊκά. Ομάδες σαν τη Νάπολι και την Μπάγερν δεν μπορούσε να τις κοιτάξει στα μάτια. Το γήπεδο έμεινε το ίδιο. Καυτή η ατμόσφαιρα και για κάθε αντίπαλο είναι πολύ δύσκολο να κερδίσει εκεί μέσα.
Ο Νοβοσέλατς αναφέρθηκε και στα παιχνίδια του 1977 - 1978 στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Τότε που είχε παίξει η Ντιναμό Ζάγκρεμπ με τον Ολυμπιακό, κάνοντας λόγο για την δυναμική και τις ευκαιρίες του πειραϊκού συλλόγου αλλά και για τον κόσμο του.
«Ο Ολυμπιακός είχε πιο ποιοτικούς παίκτες και καλύτερη ομάδα από εμάς τότε...», θυμάται ακόμα.
Επίσης είπε για:
Το σημερινό ζευγάρι: Ο Ολυμπιακός είναι ένας υπολογίσιμος, πολύ δυνατός και εξαιρετικά δύσκολος αντίπαλος. Η Ντιναμό δεν νομίζω πως είναι στο ίδιο επίπεδο. Ο Μάμιτς προσπαθεί πολύ στην ομάδα αλλά πρέπει να τον αφήσουν να δουλέψει καλύτερα. Νομίζω πως η ισοπαλία είναι ένα αποτέλεσμα που μπορεί να πάρει η Ντιναμό. Ισοπαλία και στο Ζάγκρεμπ και στο Καραϊσκάκη... Θα ήταν μία χαρά.
Νομίζω πως η Ντιναμό θα πρέπει να αξιοποιήσει πιο καλά την δύναμη της έδρα της. Έχω δει τον Ολυμπιακό και τον έχω αναλύσει πολύ. Σε ατομικό επίπεδο έχει σίγουρα πιο μεγάλη ποιότητα. Έχει ορισμένους πολύ καλούς παίκτες. Παίκτες που δεν έχει η Ντιναμό. Εγώ όμως έχω πίστη και στη Ντιναμό.
Το εάν θέλει και οι 2 ομάδες να περάσουν: Φυσικά και το θέλω. Μακάρι να περνούσαν από αυτόν τον όμιλο και ο Ολυμπιακός και η Ντιναμό. Είναι όμως πολύ δύσκολο να μην περάσει η Μπάγερν. Μικρός ήμουν μεγάλος φαν της ομάδας του Μονάχου, όμως στον όμιλο υποστηρίζω Ολυμπιακό και Ντιναμό.
Το ότι ήταν υποψήφιος για τον πάγκο του Ολυμπιακού το 1994 και το 2006: Έτσι ειπώθηκε τότε. Επισήμως δεν είχα προσέγγιση από τον Ολυμπιακό για να αναλάβω τον πάγκο του. Είχε γίνει όμως μία κουβέντα, που δεν επεκτάθηκε και δεν προχώρησε μέχρι τέλους.
Το μέλλον του: Για 25 χρόνια αφότου έχω σταματήσει την μπάλα δουλεύω συνέχεια. Έχω 42 χρόνια στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Είναι πολλά. Δεν θα σταματήσω τελείως να δουλεύω. Έχω ενέργεια και πάθος να συνεχίσω αλλά νομίζω πως θα κάνω κάτι άλλο από το να κάθομαι στους πάγκους.
olympiacos-blog
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ακόμα ένα έμπορο ναρκωτικών συνέλαβε η αστυνομία
![Πώς ο Λένιν δείχνει τόσο φρέσκος 91 χρόνια μετά τον θάνατό του; [photo]](https://images.newsnowgreece.com/86/865799/pos-o-lenin-deixnei-toso-freskos-91-xronia-meta-ton-thanato-tou-photo-1-124x78.jpg)
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
