2016-01-02 15:54:08
Μπορεί η συγκυρία να αφορούσε την με κάθε επισημότητα τελετή παρουσίασης του 16ου μαχητικού αεροσκάφους JF-17 Thunder προϊόν της συνεργασίας της αμυντικής βιομηχανίας του Πακιστάν με την αντίστοιχη κινεζική, η επιθυμία της χώρας όμως να διατηρήσει στο οπλοστάσιό του προηγμένα μαχητικά δυτικής προέλευσης παραμένει αναλλοίωτη.
Έτσι, ευκαιρίας δοθείσης, ο αρχηγός της πακιστανικής Αεροπορίας, πτέραρχος Σοχάιλ Αμάν, αποκάλυψε τις συζητήσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη με την αμερικανικής κυβέρνηση, τις οποίες εποπτεύει ο ίδιος, για την προμήθεια των πλέον προηγμένων εκδόσεων των μαχητικών αεροσκαφών τύπου F-16.
Υπενθυμίζεται, ότι το Πακιστάν διαθέτει στο οπλοστάσιό του τον τύπο του αεροσκάφους, στις παλαιότερές του εκδόσεις βέβαια, κάποια εκ των οποίων έχει συμφωνηθεί να αναβαθμιστούν, σε ένα «πακέτο» που περιλαμβάνει και ατρακτίδια στόχευσης Sniper ATP (Sniper Advanced Targeting Pod).
Πρόκειται για «πακέτα» αναβάθμισης για 46 μαχητικά F-16 A/B Block 15 τα οποία θα αναβαθμιστούν στη διαμόρφωση F-16C/D Block-52+, με νέο ραντάρ, νέα ηλεκτρονικά (avionics) και νέο σύστημα αυτοπροστασίας – ηλεκτρονικού πολέμου (EW: electronic warfare). Έχει προηγηθεί συμβόλαιο με την τουρκική Turkish Aerospace Industries (TAI) για τη δομική αναβάθμιση και την αναβάθμιση του ηλεκτρονικού εξοπλισμού 41 μαχητικών F-16.
Το πρόβλημα για τους Πακιστανούς ξεκίνησε το 1998 και τις κυρώσεις που επέβαλαν οι Ηνωμένες Πολιτείες (εξοπλιστικό εμπάργκο) αμέσως μετά τις πυρηνικές δοκιμές που ακολούθησαν μέσα σε 15 ημέρες αυτές της Ινδίας. Έκτοτε, άρχισε η οικοδόμηση πυρηνικού οπλοστασίου από τους Πακιστανούς και οι Αμερικανοί δεν είχαν άλλη επιλογή από τις κυρώσεις, αφού σε διαφορετική περίπτωση το μήνυμα αποτροπής που υποτίθεται ότι αποστέλλουν σε άλλες χώρες που επιθυμούν να πυρηνικοποιηθούν θα είχε καταστραφεί.
Η πακιστανική Αεροπορία έχει παραγγείλει 18 καινούργια F-16C/D Block-52+ σε συνδυασμό με προηγμένα βλήματα αέρος-αέρος, με το δικαίωμα προαίρεσης (option) για ακόμα 18 μαχητικά του τύπου να μην ασκείται, καθώς τα οικονομικά προβλήματα εκείνης της εποχής, επί κυβέρνησης του συζύγου της αείμνηστης Μπεναζίρ Μπούτο, του Ασίφ Αλί Ζαρντάρι, δεν επέτρεψαν την άσκησή του.
Υπενθυμίζεται, ότι το 2013 οι Πακιστανοί είχαν παραλάβει 13 μαχητικά F-16 Block 15 από την Ιορδανία για την κάλυψη απωλειών, τα οποία πιθανότατα θα συμπεριληφθούν στα υπό αναβάθμιση μαχητικά του στόλου των F-16, που ανέρχεται σε 76 αεροσκάφη. Όλα δείχνουν ότι το Πακιστάν επιθυμεί να υλοποιήσει κάποιες σκέψεις του παρελθόντος για να δημιουργήσει έναν στόλο F-16 Block 52+ περί τα 110 αεροσκάφη.
Ο λόγος είναι απλός. Για τα δεδομένα της άμυνας της χώρας, τα μαχητικά αυτά αποτελούν μια αξιόμαχη δύναμη εάν βρίσκονται στη σύγχρονη διαμόρφωση η οποία θα είναι και σχετικά οικονομική, δεδομένου του ότι η υποδομή υποστήριξης των μαχητικών αεροσκαφών υπάρχει.
Εν ολίγοις, οι Πακιστανοί επιθυμούν ο στόλος τρων F-16 να διαθέτει το ισχυρό ραντάρ τύπου AN/APG-68(V9), σύστημα σκόπευσης και απεικόνισης δεδομένων επί κάσκας JHMCS (Joint Helmet-Mounted Cueing System), το σύστημα αυτοπροστασίας ALQ-211 AIDEWS (Advanced Integrated Defensive Electronic Warfare Suite), σύστημα ζεύξης δεδομένων Link-16, ώστε ο στόλος των F-16 να είναι από τους πιο προηγμένους τεχνολογικά στο οπλοστάσιο της πακιστανικής Αεροπορίας.
Τώρα, εάν ο στόλος των F-16, έστω και σε αυτή τη διαμόρφωση, μπορούν να αντιπαρατεθούν με τα ρωσικής προέλευσης Su-30MKI που κατασκευάζονται από την ινδική αεροναυπηγική βιομηχανία (HAL: Hindustan Aerospace) είναι σαφώς συζητήσιμο. Το βέβαιο είναι ότι τα JF-17 είναι μαχητικά τακτικών αποστολών που δεν θα μπορούσαν θεωρητικά να αντιπαρατεθούν με προηγμένα ινδικά μαχητικά.
Εάν βέβαια η διαμόρφωση F-16 Block 52+ αποτελεί στο μυαλό των Πακιστανών σχεδιαστών «γέφυρα» για να περάσει η χώρα στο F-16 Viper, το οποίο θα διαθέτει ραντάρ ηλεκτρονικής σάρωσης (AESA: Active Electronically Scanned Array), τότε σαφώς οι υπολογισμοί θα έχουν αλλάξει. Διότι ανάμεσα σε όλα τα άλλα, δεν παύει το συγκεκριμένο μαχητικό να αποτελεί μια «ώριμη» τεχνολογικά και επιχειρησιακά πλατφόρμα και αυτό έχει τη σημασία του.
Η εμπλοκή των Κινέζων στην πακιστανική αεροναυπηγική βιομηχανία, είναι βέβαιο ότι θα απαιτήσει την παρουσία εξειδικευμένων, στρατιωτικών και μη, Αμερικανών παρατηρητών, ώστε να διασφαλιστεί, όσο είναι δυνατό (…) ότι τα τεχνολογικά μυστικά του μαχητικού δεν θα καταλήξουν σε λάθος χέρια.
Σε πολιτικό επίπεδο, οι σχέσεις των ΗΠΑ με την Ινδία που εξελίσσονται διαρκώς, αποτελούν «αγκάθι», καθώς Γερουσιαστές ενίστανται στην πώληση προηγμένων οπλικών συστημάτων στους Πακιστανούς, για να μη διαταραχθούν οι στρατηγικές σχέσεις με την Ινδία. Τουλάχιστον όμως όσο η «πληγή» του Αφγανιστάν είναι ανοιχτή, οι σχέσεις και με το Ισλαμαμπάντ θα έχουν καλό λόγο να χαρακτηρίζονται από την Ουάσιγκτον ως στρατηγικές.
Σε κάθε περίπτωση, θα υπάρχει πάντα η δικαιολογία ότι δεν προσφέρεται το μαχητικό αεροσκάφος πέμπτης γενιάς F-35 Lightning II επίσης της Lockheed Martin, με τη μείωση ως εξαφάνιση της εσωτερικής ζήτησης για τα F-16 να προβληματίζει και την πακιστανική αγορά να εμφανίζεται ως «από μηχανής Θεός» για τη διατήρηση της γραμμής παραγωγής για ένα διάστημα. Και ποτέ δεν ξέρεις στη συνέχεια Πηγή Tromaktiko
Έτσι, ευκαιρίας δοθείσης, ο αρχηγός της πακιστανικής Αεροπορίας, πτέραρχος Σοχάιλ Αμάν, αποκάλυψε τις συζητήσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη με την αμερικανικής κυβέρνηση, τις οποίες εποπτεύει ο ίδιος, για την προμήθεια των πλέον προηγμένων εκδόσεων των μαχητικών αεροσκαφών τύπου F-16.
Υπενθυμίζεται, ότι το Πακιστάν διαθέτει στο οπλοστάσιό του τον τύπο του αεροσκάφους, στις παλαιότερές του εκδόσεις βέβαια, κάποια εκ των οποίων έχει συμφωνηθεί να αναβαθμιστούν, σε ένα «πακέτο» που περιλαμβάνει και ατρακτίδια στόχευσης Sniper ATP (Sniper Advanced Targeting Pod).
Πρόκειται για «πακέτα» αναβάθμισης για 46 μαχητικά F-16 A/B Block 15 τα οποία θα αναβαθμιστούν στη διαμόρφωση F-16C/D Block-52+, με νέο ραντάρ, νέα ηλεκτρονικά (avionics) και νέο σύστημα αυτοπροστασίας – ηλεκτρονικού πολέμου (EW: electronic warfare). Έχει προηγηθεί συμβόλαιο με την τουρκική Turkish Aerospace Industries (TAI) για τη δομική αναβάθμιση και την αναβάθμιση του ηλεκτρονικού εξοπλισμού 41 μαχητικών F-16.
Το πρόβλημα για τους Πακιστανούς ξεκίνησε το 1998 και τις κυρώσεις που επέβαλαν οι Ηνωμένες Πολιτείες (εξοπλιστικό εμπάργκο) αμέσως μετά τις πυρηνικές δοκιμές που ακολούθησαν μέσα σε 15 ημέρες αυτές της Ινδίας. Έκτοτε, άρχισε η οικοδόμηση πυρηνικού οπλοστασίου από τους Πακιστανούς και οι Αμερικανοί δεν είχαν άλλη επιλογή από τις κυρώσεις, αφού σε διαφορετική περίπτωση το μήνυμα αποτροπής που υποτίθεται ότι αποστέλλουν σε άλλες χώρες που επιθυμούν να πυρηνικοποιηθούν θα είχε καταστραφεί.
Η πακιστανική Αεροπορία έχει παραγγείλει 18 καινούργια F-16C/D Block-52+ σε συνδυασμό με προηγμένα βλήματα αέρος-αέρος, με το δικαίωμα προαίρεσης (option) για ακόμα 18 μαχητικά του τύπου να μην ασκείται, καθώς τα οικονομικά προβλήματα εκείνης της εποχής, επί κυβέρνησης του συζύγου της αείμνηστης Μπεναζίρ Μπούτο, του Ασίφ Αλί Ζαρντάρι, δεν επέτρεψαν την άσκησή του.
Υπενθυμίζεται, ότι το 2013 οι Πακιστανοί είχαν παραλάβει 13 μαχητικά F-16 Block 15 από την Ιορδανία για την κάλυψη απωλειών, τα οποία πιθανότατα θα συμπεριληφθούν στα υπό αναβάθμιση μαχητικά του στόλου των F-16, που ανέρχεται σε 76 αεροσκάφη. Όλα δείχνουν ότι το Πακιστάν επιθυμεί να υλοποιήσει κάποιες σκέψεις του παρελθόντος για να δημιουργήσει έναν στόλο F-16 Block 52+ περί τα 110 αεροσκάφη.
Ο λόγος είναι απλός. Για τα δεδομένα της άμυνας της χώρας, τα μαχητικά αυτά αποτελούν μια αξιόμαχη δύναμη εάν βρίσκονται στη σύγχρονη διαμόρφωση η οποία θα είναι και σχετικά οικονομική, δεδομένου του ότι η υποδομή υποστήριξης των μαχητικών αεροσκαφών υπάρχει.
Εν ολίγοις, οι Πακιστανοί επιθυμούν ο στόλος τρων F-16 να διαθέτει το ισχυρό ραντάρ τύπου AN/APG-68(V9), σύστημα σκόπευσης και απεικόνισης δεδομένων επί κάσκας JHMCS (Joint Helmet-Mounted Cueing System), το σύστημα αυτοπροστασίας ALQ-211 AIDEWS (Advanced Integrated Defensive Electronic Warfare Suite), σύστημα ζεύξης δεδομένων Link-16, ώστε ο στόλος των F-16 να είναι από τους πιο προηγμένους τεχνολογικά στο οπλοστάσιο της πακιστανικής Αεροπορίας.
Τώρα, εάν ο στόλος των F-16, έστω και σε αυτή τη διαμόρφωση, μπορούν να αντιπαρατεθούν με τα ρωσικής προέλευσης Su-30MKI που κατασκευάζονται από την ινδική αεροναυπηγική βιομηχανία (HAL: Hindustan Aerospace) είναι σαφώς συζητήσιμο. Το βέβαιο είναι ότι τα JF-17 είναι μαχητικά τακτικών αποστολών που δεν θα μπορούσαν θεωρητικά να αντιπαρατεθούν με προηγμένα ινδικά μαχητικά.
Εάν βέβαια η διαμόρφωση F-16 Block 52+ αποτελεί στο μυαλό των Πακιστανών σχεδιαστών «γέφυρα» για να περάσει η χώρα στο F-16 Viper, το οποίο θα διαθέτει ραντάρ ηλεκτρονικής σάρωσης (AESA: Active Electronically Scanned Array), τότε σαφώς οι υπολογισμοί θα έχουν αλλάξει. Διότι ανάμεσα σε όλα τα άλλα, δεν παύει το συγκεκριμένο μαχητικό να αποτελεί μια «ώριμη» τεχνολογικά και επιχειρησιακά πλατφόρμα και αυτό έχει τη σημασία του.
Η εμπλοκή των Κινέζων στην πακιστανική αεροναυπηγική βιομηχανία, είναι βέβαιο ότι θα απαιτήσει την παρουσία εξειδικευμένων, στρατιωτικών και μη, Αμερικανών παρατηρητών, ώστε να διασφαλιστεί, όσο είναι δυνατό (…) ότι τα τεχνολογικά μυστικά του μαχητικού δεν θα καταλήξουν σε λάθος χέρια.
Σε πολιτικό επίπεδο, οι σχέσεις των ΗΠΑ με την Ινδία που εξελίσσονται διαρκώς, αποτελούν «αγκάθι», καθώς Γερουσιαστές ενίστανται στην πώληση προηγμένων οπλικών συστημάτων στους Πακιστανούς, για να μη διαταραχθούν οι στρατηγικές σχέσεις με την Ινδία. Τουλάχιστον όμως όσο η «πληγή» του Αφγανιστάν είναι ανοιχτή, οι σχέσεις και με το Ισλαμαμπάντ θα έχουν καλό λόγο να χαρακτηρίζονται από την Ουάσιγκτον ως στρατηγικές.
Σε κάθε περίπτωση, θα υπάρχει πάντα η δικαιολογία ότι δεν προσφέρεται το μαχητικό αεροσκάφος πέμπτης γενιάς F-35 Lightning II επίσης της Lockheed Martin, με τη μείωση ως εξαφάνιση της εσωτερικής ζήτησης για τα F-16 να προβληματίζει και την πακιστανική αγορά να εμφανίζεται ως «από μηχανής Θεός» για τη διατήρηση της γραμμής παραγωγής για ένα διάστημα. Και ποτέ δεν ξέρεις στη συνέχεια Πηγή Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Στις 28 Ιανουαρίου η τριμερής Κύπρου - Ισραήλ - Ελλάδας
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΟΙ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΓΙΑ ΠΑΝΙΩΝΙΟ...
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
