ΝΕΑ VIDEO NEA PHOTO NEA

 | 

Ισραήλ: Το ράδιο του Στρατού φιλοξενεί… Σαουδάραβα στρατηγό!

Εάν κάποτε ανακοινωνόταν ότι πρώην στρατηγός των σαουδαραβικών ενόπλων δυνάμεων είχε μεταβεί στο Ισραήλ και συναντήθηκε με κυβερνητικούς αξιωματούχους, θα γινόταν επανάσταση, μεταφορικά αλά ενδεχομένως και κυριολεκτικά, με τις κραυγές να μιλούν για συνδιαλλαγή με τον μεγάλο σιωνιστή εχθρό Οι καταστάσεις όμως στη Μέση Ανατολή έχουν αλλάξει δραματικά. Στους διπλωματικούς διαδρόμους γνωρίζουν καλά, ότι η στροφή πολιτικής των Αμερικανών προς την πλευρά του Ιράν και κατ’ επέκταση του σιιτικού κόσμου, οδήγησε σε συσπείρωση τους σουνίτες και επί τη βάσει του ρητού «ο εχθρός του εχθρού είναι φίλος», προσέγγισαν με το Ισραήλ, σχεδόν παρακαλώντας το να επιτεθεί στην πυρηνική υποδομή της Τεχεράνης.

Την ίδια στιγμή, όπως ανακοινώθηκε, «ανεπίσημη» σαουδαραβική αποστολή (το βασίλειο των σαούντ δεν έχει επίσημες διπλωματικές σχέσεις με το εβραϊκό κράτος) συναντήθηκε με ανώτατο στέλεχος του ισραηλινού υπουργείου Εξωτερικών, ο οποίος δεν ήταν άλλος από τον γενικό διευθυντή του υπουργείου, Ντορ Γκολντ (κάποτε έγραψε βιβλίο αποκαλώντας τη Σαουδική Αραβία ως… βασίλειο του μίσους!), ο οποίος συνάντησε την αντιπροσωπεία, επικεφαλής της οποίας ήταν ο στρατηγός εν αποστρατεία Ανουάρ Εσχκί.

Λεπτομέρειες για τη συνάντηση δεν αποδεσμεύθηκαν, όμως έγινε γνωστό ότι παρόν στη συνάντηση ήταν και ο υποστράτηγος Γιοάβ Μορντεχάϊ, επιχειρησιακός διοικητής των ισραηλινών δυνάμεων που ελέγχουν τις κατεχόμενες παλαιστινιακές περιοχές, καθώς επίσης και αρκετοί Ισραηλινοί πολιτικοί!

Με ποια ιδιότητα όμως μετέβησαν οι Σαουδάραβες στο Ισραήλ; Ο υποστράτηγος εν αποστρατεία των σαουδαραβικών ενόπλων δυνάμεων είναι επικεφαλής «δεξαμενής σκέψης» (think tank) με έδρα τη Τζέντα, πρωτεύουσα της Σαουδικής Αραβίας. Συνοδευόταν από ακαδημαϊκούς και επιχειρηματίες. Είχε προηγηθεί μετάβαση στη Ραμάλα της Δυτικής Όχθης και συνομιλίες με τον Παλαιστίνιο πρωθυπουργό, Ραμί Αλ Χαμντάλα.

Όπως προκύπτει από εξειδικευμένες μεσανατολικές πηγές, η «ανεπίσημη» σαουδαραβική αντιπροσωπεία, στην ουσία επιχειρεί να αναπτύξει διαμεσολαβητικό ρόλο ανάμεσα στους Ισραηλινούς και τους Παλαιστινίους, ώστε να μην εμφανίζεται επισήμως το βασίλειο των Σαούντ, το οποίο θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι γνωρίζει απολύτως και προσυπογράφει τις προσπάθειες.

Ο στρατηγός ε.α. μάλιστα των Σαουδαράβων μάλιστα, μίλησε στο ραδιόφωνο του ισραηλινού Στρατού (!) λέγοντας ότι η δημιουργία παλαιστινιακού κράτους θα συμβάλει στην εμπέδωση της ασφάλειας του Ισραήλ, ενώ η προώθηση της λύσης των δυο κρατών (two-state solution), θα υπονομεύσει τις φερόμενες ως ιρανικές προσπάθειες να χρηματοδοτήσουν ένοπλες ομάδες στη Μέση Ανατολή, μια αναφορά που αποτελούσε «καρφί» για την ισλαμική Χαμάς της Λωρίδας της Γάζας και τη σιιτική Χεζμπολάχ του Λιβάνου…

Μεγάλο «αγκάθι» η άρνηση του πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου να αποδεχθεί στο σαουδαραβικό σχέδιο ειρήνευσης την επιστροφή στα σύνορα προ του αραβοϊσραηλινού Πολέμου των Έξι Ημερών το 1967, με αποχώρηση από τις περιοχές που είχαν καταληφθεί. Ωστόσο, το Παλαιστινιακό είναι χαμηλή προτεραιότητα για τις αραβικές πρωτεύουσες, παρά τις διακηρύξεις. Άλλα τους απασχολούν και οι Ισραηλινοί το ξέρουν.

Μπορεί να αργήσουν πολύ οι εμπλεκόμενοι να συμφωνήσουν, αυτά όμως που γίνονται αποτελούν πραγματική επανάσταση. Κάποτε δεν μιλούσε κανένας σε κανέναν, σήμερα μιλούν μεταξύ τους, παρότι τυπικά ισχύει η εχθρότητα, ενώ δείχνει σαφή σημάδια υποχώρησης η τακτική της δημιουργίας τεχνητής έντασης με το Ισραήλ από την πλευρά μεσανατολικών καθεστώτων που αισθανόντουσαν υπό πίεση, αφού αυτό αποτελούσε σίγουρη και δοκιμασμένη «συνταγή» για τη συσπείρωση του εσωτερικού μετώπου δείχνοντας προς τον «εξωτερικό εχθρό», τον συνήθη ύποπτο…
Πηγή Tromaktiko