2016-10-03 02:22:10
Ούτε ένα ευρώ δεν έχει επενδυθεί στην Κύπρο μέσω του περιβόητου Σχέδιου Γιούνκερ, του οποίου ο στόχος είναι διπλός: να καλυφθεί το χάσμα των επενδύσεων εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κυρίως μεταξύ του δυνατού Βορρά και του πληγωμένου Νότου, αλλά και να ρίξει επιπλέον «σπόρους ανάκαμψης» στο καμένο έδαφος, ώστε ξεπεραστεί η οικονομική κρίση.
Σύμφωνα με τα μέχρι στιγμής δεδομένα, το χάσμα της απορρόφησης κονδυλίων ανάμεσα στον Βορρά και το Νότο φαίνεται να είναι μεγάλο, αφού το ενδιαφέρον των επενδυτών για τις πρόνοιες του σχεδίου είναι πολλαπλάσιο σε χώρες όπως η Γαλλία, η Γερμανία και η Ολλανδία σε σχέση με την Κύπρο, την Ελλάδα ή τη Μάλτα.
Σε νούμερα, το Σχέδιο έχει προσφέρει συνολικά €115 δισ., εκ των οποίων η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων έχει συμμετάσχει με €21 δισ. και οι ιδιώτες επενδυτές με €94 δισ.
Γιατί όμως τα χρήματα δεν έχουν φτάσει ακόμα την Κύπρο;
Τα δομικά προβλήματα του Σχεδίου
Τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει η Κύπρος όσον αφορά στην απορρόφηση του Σχεδίου Γιούνκερ, είναι δύο.
Πρώτον, η προβληματική δομή του Σχεδίου, η οποία προβλέπει ότι για κάθε €1 ευρωπαϊκών κονδυλίων που θα προσφέρεται σε μια επένδυση, χρειάζονται -περίπου- άλλα €7 από ιδιώτες επενδυτές. Αυτό σημαίνει ότι οι ιδιώτες θα πρέπει να καταβάλλουν επταπλάσια κεφάλαια για κάθε επένδυση στην οποία επιθυμούν να συμμετάσχουν, ανεξαρτήτως μεγέθους, τελικού ρίσκου και αποδόσεων.
Το ακριβό κόστος λοιπόν, αποτελεί έναν μεγάλο ανασταλτικό παράγοντα, με τον Ευρωβουλευτή του ΔΗΚΟ και καθηγητή Χρηματοοικονομικών Κώστα Μαυρίδη, να εκτιμά ότι αν η αναλογία ήταν μικρότερη (πχ 1/3), η προθυμία των επενδυτών θα ήταν σαφώς μεγαλύτερη, φέρνοντας ως παράδειγμα διάφορους Κινέζους επενδυτές που κάνουν λόγο για «ακριβό ρίσκο».
Παράλληλα, μιλώντας στο SigmaLive, ο Ευρωβουλευτής του ΔΗΣΥ Λευτέρης Χριστοφόρου αναφέρει ότι το μεγάλο ποσοστό με το οποίο καλείται να συμμετάσχει ο ιδιωτικός τομέας, είναι όντως ένα εμπόδιο. Ωστόσο, σημειώνει ότι το Σχέδιο απευθύνεται ούτως ή άλλως σε χώρες «υψηλού ρίσκου», στις οποίες οι επενδυτές διστάζουν να «μπουν», άρα και στις χώρες του Νότου.
Με τη σειρά του, ο Ευρωβουλευτής του ΑΚΕΛ Νεοκλής Συλικιώτης, αναφέρει το πρόβλημα όντως ξεκινά από τη δομή, καθώς ο Ζαν Κλωντ Γιούνκερ επένδυσε κυρίως στην αξιοποίηση των ιδιωτικών επενδύσεων.
«Όταν ο κ. Γιούνκερ ήταν υποψήφιος για την προεδρία της Κομισιόν, είχε δεσμευτεί ότι θα αντλούσε €150 δισ. από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (SSM), που το αποθεματικό του έφτανε τα €450 δισ. Υπήρξε όμως η αντίδραση του Γερμανού Υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Έτσι, από τα ευρωπαϊκά ταμεία χρησιμοποίησε μόνο τα €16 δισ. Για να προχωρήσει ένα έργο λοιπόν, απαιτείται η συμμετοχή ιδιώτη επενδυτή, γεγονός που αποτελεί σοβαρό πρόβλημα σε χώρες υπό ύφεση, όπως η Κύπρος και η Μάλτα, λόγω του υψηλού ρίσκου», επισήμανε.
Ελλιπείς η τεχνογνωσία και η ενημέρωση
Το δεύτερο και πολύ σημαντικό πρόβλημα που εντοπίζεται στην περίπτωση της Κύπρου, είναι πως η τεχνογνωσία των αρμόδιων φορέων κι η ενημέρωση, είναι ελλιπείς.
Σύμφωνα με τον Κώστα Μαυρίδη, πέρα από το δεδομένο έλλειμμα τεχνογνωσίας για την εκμετάλλευση του Σχεδίου από μεριάς κράτους και φορέων (όπως ΚΕΒΕ), παρατηρείται το παράδοξο ότι, παρόλο που το ίδιο το σχέδιο περιέχει κονδύλια για απόκτηση τεχνογνωσίας, «εμείς δεν τα εκμεταλλευόμαστε», γεγονός που εγείρει ερωτηματικά αναφορικά με τον ρόλο που μπορεί να επιτελέσει το κράτος.
Ωστόσο, σύμφωνα με τον Λευτέρη Χριστοφόρου, η δημιουργία μιας επενδυτικής πλατφόρμας για την προώθηση του Σχεδίου, είναι μάλλον αναγκαία. «Αυτό ασφαλώς δεν έχει να κάνει με το κράτος, αλλά με τους διάφορους φορείς όπως τοπ ΚΕΒΕ και το CIPA, οι οποίοι δεν έχουν δείξει ιδιαίτερη κινητικότητα αναφορικά με το θέμα, μάλλον λόγω έλλειψης τεχνογνωσίας. Πρέπει οι επιχειρήσεις απαραιτήτως να συμπράξουν».
Την άποψη αυτή συμμερίζεται και ο Νεοκλής Συλλικιώτης, αποδίδοντας όμως παράλληλες ευθύνες και στην Κυβέρνηση. «Θα έπρεπε οπωσδήποτε να φτιαχτεί μια πλατφόρμα ενημέρωσης των επενδυτών από την Κυβέρνηση, καθώς πέρα από τα υπόλοιπα προβλήματα, η ενημέρωση είναι σχεδόν ανύπαρκτη».
Το πρόβλημα ενημέρωσης εντοπίζει και ο κ. Χριστοφόρου, λέγοντας ότι έχει δοθεί η εσφαλμένη εντύπωση πως πρόκειται για ένα Σχέδιο που αφορά τεράστια projects, τα οποία η Κύπρος εξάλλου δεν διαθέτει.
«Πρέπει να ενημερωθούν σωστά ακόμα και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, καθώς περίπου ένα 25% των κονδυλίων που έχουν δοθεί μέχρι σήμερα στην Ευρώπη, έχουν καταλήξει σε τέτοιες επιχειρήσεις, ενισχύοντας την πραγματική οικονομία από τη βάση της», προσθέτει.
Τέλος, σύμφωνα με τον κ. Μαυρίδη, η εκμετάλλευση του Σχεδίου θα μπορούσε να γίνει για διάφορους τομείς, αλλά κυρίως για τον τομέα της ενέργειας, ο οποίος όπως φαίνεται έχει εμπλοκή στο Κυπριακό. «Μέσω του Σχεδίου Γιούνκερ θα μπορούσε να επιτευχθεί ένας ακόμα πιο ενεργός, αν και έμμεσος ρόλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη λύση του Κυπριακού, ασκώντας πιέσεις για τη δημιουργία αγωγών», υπογραμμίζει.
Πηγή Tromaktiko
Σύμφωνα με τα μέχρι στιγμής δεδομένα, το χάσμα της απορρόφησης κονδυλίων ανάμεσα στον Βορρά και το Νότο φαίνεται να είναι μεγάλο, αφού το ενδιαφέρον των επενδυτών για τις πρόνοιες του σχεδίου είναι πολλαπλάσιο σε χώρες όπως η Γαλλία, η Γερμανία και η Ολλανδία σε σχέση με την Κύπρο, την Ελλάδα ή τη Μάλτα.
Σε νούμερα, το Σχέδιο έχει προσφέρει συνολικά €115 δισ., εκ των οποίων η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων έχει συμμετάσχει με €21 δισ. και οι ιδιώτες επενδυτές με €94 δισ.
Γιατί όμως τα χρήματα δεν έχουν φτάσει ακόμα την Κύπρο;
Τα δομικά προβλήματα του Σχεδίου
Τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει η Κύπρος όσον αφορά στην απορρόφηση του Σχεδίου Γιούνκερ, είναι δύο.
Πρώτον, η προβληματική δομή του Σχεδίου, η οποία προβλέπει ότι για κάθε €1 ευρωπαϊκών κονδυλίων που θα προσφέρεται σε μια επένδυση, χρειάζονται -περίπου- άλλα €7 από ιδιώτες επενδυτές. Αυτό σημαίνει ότι οι ιδιώτες θα πρέπει να καταβάλλουν επταπλάσια κεφάλαια για κάθε επένδυση στην οποία επιθυμούν να συμμετάσχουν, ανεξαρτήτως μεγέθους, τελικού ρίσκου και αποδόσεων.
Το ακριβό κόστος λοιπόν, αποτελεί έναν μεγάλο ανασταλτικό παράγοντα, με τον Ευρωβουλευτή του ΔΗΚΟ και καθηγητή Χρηματοοικονομικών Κώστα Μαυρίδη, να εκτιμά ότι αν η αναλογία ήταν μικρότερη (πχ 1/3), η προθυμία των επενδυτών θα ήταν σαφώς μεγαλύτερη, φέρνοντας ως παράδειγμα διάφορους Κινέζους επενδυτές που κάνουν λόγο για «ακριβό ρίσκο».
Παράλληλα, μιλώντας στο SigmaLive, ο Ευρωβουλευτής του ΔΗΣΥ Λευτέρης Χριστοφόρου αναφέρει ότι το μεγάλο ποσοστό με το οποίο καλείται να συμμετάσχει ο ιδιωτικός τομέας, είναι όντως ένα εμπόδιο. Ωστόσο, σημειώνει ότι το Σχέδιο απευθύνεται ούτως ή άλλως σε χώρες «υψηλού ρίσκου», στις οποίες οι επενδυτές διστάζουν να «μπουν», άρα και στις χώρες του Νότου.
Με τη σειρά του, ο Ευρωβουλευτής του ΑΚΕΛ Νεοκλής Συλικιώτης, αναφέρει το πρόβλημα όντως ξεκινά από τη δομή, καθώς ο Ζαν Κλωντ Γιούνκερ επένδυσε κυρίως στην αξιοποίηση των ιδιωτικών επενδύσεων.
«Όταν ο κ. Γιούνκερ ήταν υποψήφιος για την προεδρία της Κομισιόν, είχε δεσμευτεί ότι θα αντλούσε €150 δισ. από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (SSM), που το αποθεματικό του έφτανε τα €450 δισ. Υπήρξε όμως η αντίδραση του Γερμανού Υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Έτσι, από τα ευρωπαϊκά ταμεία χρησιμοποίησε μόνο τα €16 δισ. Για να προχωρήσει ένα έργο λοιπόν, απαιτείται η συμμετοχή ιδιώτη επενδυτή, γεγονός που αποτελεί σοβαρό πρόβλημα σε χώρες υπό ύφεση, όπως η Κύπρος και η Μάλτα, λόγω του υψηλού ρίσκου», επισήμανε.
Ελλιπείς η τεχνογνωσία και η ενημέρωση
Το δεύτερο και πολύ σημαντικό πρόβλημα που εντοπίζεται στην περίπτωση της Κύπρου, είναι πως η τεχνογνωσία των αρμόδιων φορέων κι η ενημέρωση, είναι ελλιπείς.
Σύμφωνα με τον Κώστα Μαυρίδη, πέρα από το δεδομένο έλλειμμα τεχνογνωσίας για την εκμετάλλευση του Σχεδίου από μεριάς κράτους και φορέων (όπως ΚΕΒΕ), παρατηρείται το παράδοξο ότι, παρόλο που το ίδιο το σχέδιο περιέχει κονδύλια για απόκτηση τεχνογνωσίας, «εμείς δεν τα εκμεταλλευόμαστε», γεγονός που εγείρει ερωτηματικά αναφορικά με τον ρόλο που μπορεί να επιτελέσει το κράτος.
Ωστόσο, σύμφωνα με τον Λευτέρη Χριστοφόρου, η δημιουργία μιας επενδυτικής πλατφόρμας για την προώθηση του Σχεδίου, είναι μάλλον αναγκαία. «Αυτό ασφαλώς δεν έχει να κάνει με το κράτος, αλλά με τους διάφορους φορείς όπως τοπ ΚΕΒΕ και το CIPA, οι οποίοι δεν έχουν δείξει ιδιαίτερη κινητικότητα αναφορικά με το θέμα, μάλλον λόγω έλλειψης τεχνογνωσίας. Πρέπει οι επιχειρήσεις απαραιτήτως να συμπράξουν».
Την άποψη αυτή συμμερίζεται και ο Νεοκλής Συλλικιώτης, αποδίδοντας όμως παράλληλες ευθύνες και στην Κυβέρνηση. «Θα έπρεπε οπωσδήποτε να φτιαχτεί μια πλατφόρμα ενημέρωσης των επενδυτών από την Κυβέρνηση, καθώς πέρα από τα υπόλοιπα προβλήματα, η ενημέρωση είναι σχεδόν ανύπαρκτη».
Το πρόβλημα ενημέρωσης εντοπίζει και ο κ. Χριστοφόρου, λέγοντας ότι έχει δοθεί η εσφαλμένη εντύπωση πως πρόκειται για ένα Σχέδιο που αφορά τεράστια projects, τα οποία η Κύπρος εξάλλου δεν διαθέτει.
«Πρέπει να ενημερωθούν σωστά ακόμα και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, καθώς περίπου ένα 25% των κονδυλίων που έχουν δοθεί μέχρι σήμερα στην Ευρώπη, έχουν καταλήξει σε τέτοιες επιχειρήσεις, ενισχύοντας την πραγματική οικονομία από τη βάση της», προσθέτει.
Τέλος, σύμφωνα με τον κ. Μαυρίδη, η εκμετάλλευση του Σχεδίου θα μπορούσε να γίνει για διάφορους τομείς, αλλά κυρίως για τον τομέα της ενέργειας, ο οποίος όπως φαίνεται έχει εμπλοκή στο Κυπριακό. «Μέσω του Σχεδίου Γιούνκερ θα μπορούσε να επιτευχθεί ένας ακόμα πιο ενεργός, αν και έμμεσος ρόλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη λύση του Κυπριακού, ασκώντας πιέσεις για τη δημιουργία αγωγών», υπογραμμίζει.
Πηγή Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
![Με μεγάλη επιτυχία έγινε το Υπερκοπέλι 2016 στην παραλία των Αγίων Αποστόλων [video]](https://images.newsnowgreece.com/96/969002/me-megali-epityxia-egine-to-yperkopeli-2016-stin-paralia-ton-agion-apostolon-video-1-124x78.jpg)
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
