2016-10-14 03:04:08
Ο χρόνος πιέζει και οι απειλές είναι σαφείς και επιδεινούμενες, με αποτέλεσμα οι Ιάπωνες αντιλαμβάνονται ότι δεν υπάρχει περιθώριο και εντείνουν τις προσπάθειές τους να καταλήξουν σε μια απόφαση για το μελλοντικό τους μαχητικό αεροσκάφος.
Οι απειλητικές προσεγγίσεις των κινεζικών μαχητικών αεροσκαφών στον ιαπωνικό εναέριο χώρο έχουν πολλαπλασιαστεί, ενώ η Βόρεια Κορέα βελτιώνει συνεχώς το βαλλιστικό πυραυλικό της οπλοστάσιο, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να αποκλειστεί κάποια ένοπλη σύρραξη στην περιοχή, ένα ενδεχόμενο για το οποίο οι ιαπωνικές ένοπλες δυνάμεις πρέπει να είναι έτοιμες να αντιμετωπίσουν πλήθος σεναρίων και αποστολών.
Το μεγάλο πρόβλημα που καλούνται να λύσουν οι Ιάπωνες υπεύθυνοι, είναι το τι θα κάνουν με τις σκέψεις για ανάπτυξη εγχώριου μαχητικού αεροσκάφους με χαρακτηριστικά μειωμένης παρατηρησιμότητας (stealth).
Το μαχητικό έχει ήδη κωδικοποιηθεί ως «F-3», ένα πρόγραμμα που εκτιμάται ότι θα κοστίσει περί τα 40 δισεκατομμύρια δολάρια. Εναλλακτικά, υπάρχει η δυνατότητα επιλογής ενός υπάρχοντος προηγμένου μαχητικού και η συμπαραγωγή του στην Ιαπωνία σε συνεργασία με την εγχώρια αεροδιαστημική βιομηχανία.
Με δεδομένο ότι δεν θα υπάρχουν τα έξοδα ανάπτυξης του μαχητικού, συνεπάγεται ότι οι αεροπορικές τους δυνάμεις θα μπορούσαν να προμηθευτούν μεγαλύτερους αριθμούς, ή απλώς το υπουργείο Άμυνας να χρησιμοποιήσει όσα κονδύλια περισσέψουν για να καλύψει άλλες αμυντικές – εξοπλιστικές προτεραιότητες.
Υπενθυμίζεται, ότι το ιαπωνικό υπουργείο Άμυνας προχώρησε στην έκδοση Αιτήματος Παροχής Πληροφοριών (RFI: request for information) το οποίο απευθυνόταν προς δυνητικούς προμηθευτές, οι οποίοι θα μπορούσαν να κληθούν να συνεργαστούν με την ιαπωνική βιομηχανία για την ανάπτυξη του εγχώριου F-3.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες που δίνει σε σχετικό ρεπορτάζ το διεθνές ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters, ο κύκλος των συμβούλων πέριξ του πρωθυπουργού Σίνζο Άμπε, προκρίνουν την επιλογή ενός οικονομικότερου συμβατικού μαχητικού, παρότι είναι η ομάδα που αποφάσισε και υλοποίησε την αύξηση των αμυντικών δαπανών μετά από δεκαετίες περικοπών.
Ενδιαφερόμενοι κατά προτεραιότητα για τα χρήματα που δαπανηθούν, υπολογίζουν και το ενδεχόμενο πωλήσεων στη διεθνή αγορά, αφού η ιαπωνική βιομηχανία θα εξασφαλίσει πλήρη μεταφορά τεχνογνωσίας, κάτι που θα έριχνε το μοναδιαίο κόστος και θα οδηγούσε σε περαιτέρω εξοικονομήσεις.
Η διεθνής εμπειρία βέβαια από την ιαπωνική βιομηχανία, μάλλον δεν υποστηρίζει την προσδοκία τους ως ρεαλιστική, ωστόσο και πάλι πρόκειται για την πιο οικονομική επιλογή, ενώ η γενική εικόνα της ιαπωνικής οικονομίας δεν ευνοεί «σπατάλες». Το αντεπιχείρημα έρχεται από τη γραφειοκρατία του υπουργείου Άμυνας, πάλι με βάση την οικονομική – πέραν της επιχειρησιακής – λογική.
Οι του υπουργείου Άμυνας, θέτουν τον υπέρ-φιλόδοξο στόχο ανάπτυξης και κατασκευής ενός μαχητικού αεροσκάφους που θα είναι πιο προηγμένο και από το αμερικανικό F-22 Raptor, το οποίο πέραν του μεγάλου επιχειρησιακού πλεονεκτήματος που θα προδώσει στις ένοπλες δυνάμεις, θα δημιουργήσει και θα συντηρήσει θέσεις εργασίας, ενώ θα διατηρήσει και την εφοδιαστική αλυσίδα της εγχώριας βιομηχανίας που αφορά περί τις 800 εταιρίες, πολλαπλασιάζοντας τα οφέλη για την οικονομία συνολικά.
Υπενθυμίζεται, ότι περίπου μια δεκαετία νωρίτερα, οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν αρνηθεί να πουλήσουν στην Ιαπωνία το εν λόγω μαχητικό, το κόστος του οποίου όμως οδήγησε στο σταμάτημα της παραγωγής του, ενώ είχαν κατασκευαστεί μόλις 187 μαχητικά αεροσκάφη.
Δεδομένου του ότι οι Αμερικανοί έθεσαν επί τάπητος το ζήτημα επανέναρξης της γραμμής παραγωγής, όμως το τεράστιο κόστος λειτουργεί αποτρεπτικά, αναδεικνύει σε θεωρητικό επίπεδο, ποιο θα ήταν το οικονομικό αποτέλεσμα σε περίπτωση που οι ΗΠΑ αναθεωρούσαν την απόφαση μη εξαγωγής του μαχητικού και επέτρεπαν την προμήθεια έστω μιας ελαφρώς υποβαθμισμένης εκδοχής του από στενούς γεωπολιτικούς συμμάχους τους, όπως για παράδειγμα η Ιαπωνία και η Σιγκαπούρη στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού.
Όλα αυτά η Ιαπωνία θα πρέπει να τα «ζυγίσει» απέναντι στο επίτευγμα του πρωτοτύπου μαχητικού ATD-X, το οποίο πραγματοποίησε τις πρώτες του πτήσεις, επιδεικνύοντας σειρά τεχνολογιών stealth από την πάντα ικανή ερευνητική κοινότητα της Ιαπωνίας.
Συνεχίζοντας το σκεπτικό που αφορά στο F-22 Raptor και πάντα μιλώντας θεωρητικά, πόσο θελκτικές θα μπορούσαν να αποδειχτούν οι εν λόγω τεχνολογίες για τις ΗΠΑ, εάν για παράδειγμα οι Ιάπωνες επέλεγαν να τις εισφέρουν σε ενδεχόμενη απόφαση επανέναρξης λειτουργίας της γραμμής παραγωγής του μαχητικού, με παράλληλη σχεδίαση αναβαθμίσεων σε διάφορους τομείς στο ήδη εξαιρετικά προηγμένο αεροσκάφος;
Πηγή Tromaktiko
Οι απειλητικές προσεγγίσεις των κινεζικών μαχητικών αεροσκαφών στον ιαπωνικό εναέριο χώρο έχουν πολλαπλασιαστεί, ενώ η Βόρεια Κορέα βελτιώνει συνεχώς το βαλλιστικό πυραυλικό της οπλοστάσιο, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να αποκλειστεί κάποια ένοπλη σύρραξη στην περιοχή, ένα ενδεχόμενο για το οποίο οι ιαπωνικές ένοπλες δυνάμεις πρέπει να είναι έτοιμες να αντιμετωπίσουν πλήθος σεναρίων και αποστολών.
Το μεγάλο πρόβλημα που καλούνται να λύσουν οι Ιάπωνες υπεύθυνοι, είναι το τι θα κάνουν με τις σκέψεις για ανάπτυξη εγχώριου μαχητικού αεροσκάφους με χαρακτηριστικά μειωμένης παρατηρησιμότητας (stealth).
Το μαχητικό έχει ήδη κωδικοποιηθεί ως «F-3», ένα πρόγραμμα που εκτιμάται ότι θα κοστίσει περί τα 40 δισεκατομμύρια δολάρια. Εναλλακτικά, υπάρχει η δυνατότητα επιλογής ενός υπάρχοντος προηγμένου μαχητικού και η συμπαραγωγή του στην Ιαπωνία σε συνεργασία με την εγχώρια αεροδιαστημική βιομηχανία.
Με δεδομένο ότι δεν θα υπάρχουν τα έξοδα ανάπτυξης του μαχητικού, συνεπάγεται ότι οι αεροπορικές τους δυνάμεις θα μπορούσαν να προμηθευτούν μεγαλύτερους αριθμούς, ή απλώς το υπουργείο Άμυνας να χρησιμοποιήσει όσα κονδύλια περισσέψουν για να καλύψει άλλες αμυντικές – εξοπλιστικές προτεραιότητες.
Υπενθυμίζεται, ότι το ιαπωνικό υπουργείο Άμυνας προχώρησε στην έκδοση Αιτήματος Παροχής Πληροφοριών (RFI: request for information) το οποίο απευθυνόταν προς δυνητικούς προμηθευτές, οι οποίοι θα μπορούσαν να κληθούν να συνεργαστούν με την ιαπωνική βιομηχανία για την ανάπτυξη του εγχώριου F-3.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες που δίνει σε σχετικό ρεπορτάζ το διεθνές ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters, ο κύκλος των συμβούλων πέριξ του πρωθυπουργού Σίνζο Άμπε, προκρίνουν την επιλογή ενός οικονομικότερου συμβατικού μαχητικού, παρότι είναι η ομάδα που αποφάσισε και υλοποίησε την αύξηση των αμυντικών δαπανών μετά από δεκαετίες περικοπών.
Ενδιαφερόμενοι κατά προτεραιότητα για τα χρήματα που δαπανηθούν, υπολογίζουν και το ενδεχόμενο πωλήσεων στη διεθνή αγορά, αφού η ιαπωνική βιομηχανία θα εξασφαλίσει πλήρη μεταφορά τεχνογνωσίας, κάτι που θα έριχνε το μοναδιαίο κόστος και θα οδηγούσε σε περαιτέρω εξοικονομήσεις.
Η διεθνής εμπειρία βέβαια από την ιαπωνική βιομηχανία, μάλλον δεν υποστηρίζει την προσδοκία τους ως ρεαλιστική, ωστόσο και πάλι πρόκειται για την πιο οικονομική επιλογή, ενώ η γενική εικόνα της ιαπωνικής οικονομίας δεν ευνοεί «σπατάλες». Το αντεπιχείρημα έρχεται από τη γραφειοκρατία του υπουργείου Άμυνας, πάλι με βάση την οικονομική – πέραν της επιχειρησιακής – λογική.
Οι του υπουργείου Άμυνας, θέτουν τον υπέρ-φιλόδοξο στόχο ανάπτυξης και κατασκευής ενός μαχητικού αεροσκάφους που θα είναι πιο προηγμένο και από το αμερικανικό F-22 Raptor, το οποίο πέραν του μεγάλου επιχειρησιακού πλεονεκτήματος που θα προδώσει στις ένοπλες δυνάμεις, θα δημιουργήσει και θα συντηρήσει θέσεις εργασίας, ενώ θα διατηρήσει και την εφοδιαστική αλυσίδα της εγχώριας βιομηχανίας που αφορά περί τις 800 εταιρίες, πολλαπλασιάζοντας τα οφέλη για την οικονομία συνολικά.
Υπενθυμίζεται, ότι περίπου μια δεκαετία νωρίτερα, οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν αρνηθεί να πουλήσουν στην Ιαπωνία το εν λόγω μαχητικό, το κόστος του οποίου όμως οδήγησε στο σταμάτημα της παραγωγής του, ενώ είχαν κατασκευαστεί μόλις 187 μαχητικά αεροσκάφη.
Δεδομένου του ότι οι Αμερικανοί έθεσαν επί τάπητος το ζήτημα επανέναρξης της γραμμής παραγωγής, όμως το τεράστιο κόστος λειτουργεί αποτρεπτικά, αναδεικνύει σε θεωρητικό επίπεδο, ποιο θα ήταν το οικονομικό αποτέλεσμα σε περίπτωση που οι ΗΠΑ αναθεωρούσαν την απόφαση μη εξαγωγής του μαχητικού και επέτρεπαν την προμήθεια έστω μιας ελαφρώς υποβαθμισμένης εκδοχής του από στενούς γεωπολιτικούς συμμάχους τους, όπως για παράδειγμα η Ιαπωνία και η Σιγκαπούρη στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού.
Όλα αυτά η Ιαπωνία θα πρέπει να τα «ζυγίσει» απέναντι στο επίτευγμα του πρωτοτύπου μαχητικού ATD-X, το οποίο πραγματοποίησε τις πρώτες του πτήσεις, επιδεικνύοντας σειρά τεχνολογιών stealth από την πάντα ικανή ερευνητική κοινότητα της Ιαπωνίας.
Συνεχίζοντας το σκεπτικό που αφορά στο F-22 Raptor και πάντα μιλώντας θεωρητικά, πόσο θελκτικές θα μπορούσαν να αποδειχτούν οι εν λόγω τεχνολογίες για τις ΗΠΑ, εάν για παράδειγμα οι Ιάπωνες επέλεγαν να τις εισφέρουν σε ενδεχόμενη απόφαση επανέναρξης λειτουργίας της γραμμής παραγωγής του μαχητικού, με παράλληλη σχεδίαση αναβαθμίσεων σε διάφορους τομείς στο ήδη εξαιρετικά προηγμένο αεροσκάφος;
Πηγή Tromaktiko
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
4η ἐθελοντική προσπάθεια αἱμοδοσίας
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
