2016-11-01 23:56:06
Αγαπημένοι μου χριστιανοί, σήμερα θέλω να σας μιλήσω για το μυστήριο της ζωής. Πότε αρχίζει, πώς αρχίζει και ποια είναι τα στάδια της ζωής Η ζωή κάθε ανθρώπου αρχίζει με τη σύλληψή του στη κοιλιά της μάνας του και γίνεται από τον ίδιο τον Θεό με την συνεργία του πατέρα και της μάνας.
Και το πρώτο στάδιο της ζωής του ανθρώπου, είναι οι εννέα μήνες, που μένει μέσα στην κοιλιά της μάνας του.
Στους εννέα περίπου μήνες γεννιέται και γεννιέται με κλάματα γιατί ήταν ευχαριστημένος ο άνθρωπος μέσα στην κοιλιά της μάνας του πρώτον και δεύτερον γιατί φοβάται το άγνωστον. Εμείς όμως που ξέρουμε, όταν γεννιέται ένα παιδί, είμαστε πολύ χαρούμενοι.
Και έρχεται στο δεύτερο στάδιο της ζωής ή τη δεύτερη περίοδο της ζωής. Από τη στιγμή που θα γεννηθεί μέχρι τη στιγμή που θα πεθάνει και θ’αφήσει τον κόσμο αυτό.
Και όταν τελειώσει αυτή τη δεύτερη περίοδο της ζωής του με τον θάνατο, δεν θέλει να πεθάνει. Κανένας δεν θέλει να πεθάνει. Όλοι φοβούμαστε τον θάνατο. Γιατί; Πρώτον γιατί είμαστε ευχαριστημένοι σε τούτη τη ζωή και δεύτερο διότι φοβόμαστε πάλι το άγνωστο, όπως το νεογέννητο όταν γεννιέται και βγαίνει από την κοιλιά της μάνας του.
Ο θάνατος είναι και αυτός μία γέννηση και γεννιέται ο άνθρωπος στο τρίτο στάδιο ή την τρίτη περίοδο της ζωής του, η οποία αρχίζει με τον θάνατό του και τελειώνει με τη δεύτερη παρουσία του Χριστού, την ανάσταση όλων των νεκρών και την δικαία και τελική κρίση.
Όσο ο άνθρωπος βρίσκεται σ’αυτό το τρίτο στάδιο της ζωής του, προσεύχεται για μάς και παρακαλεί και μεις να προσευχόμαστε για κείνον. Και να ξέρετε, οι προσευχές μας, τα μνημόσυνα, τα τρισάγια, οι λειτουργίες, βοηθούν τον άνθρωπο αυτό, που βρίσκεται στην τρίτη περίοδο της ζωής του.
Με την δεύτερη παρουσία του Χριστού και την ανάσταση των νεκρών και την δικαία κρίση, ο άνθρωπος κρίνεται και περνάει στο τέταρτο και τελευταίο στάδιο της ζωής του, το οποίον δεν έχει τέλος.
Και όσοι κριθούν άξιοι από τον Θεό, θα πάνε στην Ουράνια Βασιλεία. Και όσοι κριθούν ανάξιοι, θα πάνε στην ουράνια κόλαση. Στον παράδεισο και στην κόλαση.
Τι είναι αυτός ο παράδεισος; Μην νομίζετε ότι ο Παράδεισος είναι βουνά και δένδρα και λίμνες και δάση και λουλούδια και ζώα. Ούτε βουνά τα πιλάφια του παραδείσου, ούτε εβδομηντα δύο παρθένες. Τίποτε από αυτά δεν είναι ο παράδεισος.
Ο παράδεισος είναι μία πνευματική κατάσταση στην οποία οι δίκαιοι θα ζουν στο φως του Θεού και θα απολαμβάνουν την άπειρη αγιότητα, την άπειρη δόξα, την άπειρη ευτυχία, την άπειρη χαρά του Θεού.
Και εκείνοι οι οποίοι θα πάνε στην κόλαση, πάλιν, και η κόλαση είναι μία πνευματική κατάσταση.
Αλλά να σας πω κάτι. Στην παρούσα ζωή, όταν ο άνθρωπος αισθάνεται ότι τον έχει εγκαταλείψει ο Θεός. Ότι δεν τον θέλει κανείς άνθρωπος και δεν τον αγαπά κανείς, δεν μπορεί να ζήσει και αυτοκτονεί, για να δώσει τέλος στη μοναξιά του αυτή και στην τιμωρία του αυτή.
Και ο άνθρωπος που θα βρίσκεται μακριά από τον Θεό στο σκοτάδι της αμαρτίας, αισθάνεται το ίδιο πράγμα. Αισθάνεται ότι θέλει να αυτοκτονήσει, για να δώσει τέλος στα βασανά του, αλλά εκεί δεν υπάρχει αυτοκτονία και θα είναι πάντοτε στην αιώνια τιμωρία.
Αυτό είναι το νόημα της ζωής. Αυτό είναι το θαύμα της ζωής. Και σας τα είπα αυτά για να ξέρετε, ούτως ώστε ο καθένας από μας, να ζει σύμφωνα με το θέλημα του Θεού εδώ και με την ορθόδοξη πίστη, για να βρεθούμε εκεί, στην αγκαλιά του Θεού.
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν.
Τρισάγιε Θεέ, που δημιούργησες τον κόσμο και δημιουργείς συνεχώς τον καθένα από μάς, σε ευχαριστούμε, που μας έφερες σ’αυτόν τον κόσμο και σε παρακαλούμε, βοήθησέ μας να βαδίζομε στην οδό της σωτηρίας, ώστε στη δεύτερή σου παρουσία, Χριστέ μας, και στην δικαία σου κρίση μετά την ανάσταση όλων, να μας βρεις άξιους να μπούμε στη Βασιλεία σου και να απολαμβάνομε για πάντα την άπειρη δόξα.
Το άπειρο έλεος. Την άπειρη αγιότητα. Την άπειρη ευτυχία και χαρά. Σ’ευχαριστούμε Κύριε Ιησού Χριστέ, Τριαδικέ Θεέ.
Πηγή Tromaktiko
Και το πρώτο στάδιο της ζωής του ανθρώπου, είναι οι εννέα μήνες, που μένει μέσα στην κοιλιά της μάνας του.
Στους εννέα περίπου μήνες γεννιέται και γεννιέται με κλάματα γιατί ήταν ευχαριστημένος ο άνθρωπος μέσα στην κοιλιά της μάνας του πρώτον και δεύτερον γιατί φοβάται το άγνωστον. Εμείς όμως που ξέρουμε, όταν γεννιέται ένα παιδί, είμαστε πολύ χαρούμενοι.
Και έρχεται στο δεύτερο στάδιο της ζωής ή τη δεύτερη περίοδο της ζωής. Από τη στιγμή που θα γεννηθεί μέχρι τη στιγμή που θα πεθάνει και θ’αφήσει τον κόσμο αυτό.
Και όταν τελειώσει αυτή τη δεύτερη περίοδο της ζωής του με τον θάνατο, δεν θέλει να πεθάνει. Κανένας δεν θέλει να πεθάνει. Όλοι φοβούμαστε τον θάνατο. Γιατί; Πρώτον γιατί είμαστε ευχαριστημένοι σε τούτη τη ζωή και δεύτερο διότι φοβόμαστε πάλι το άγνωστο, όπως το νεογέννητο όταν γεννιέται και βγαίνει από την κοιλιά της μάνας του.
Ο θάνατος είναι και αυτός μία γέννηση και γεννιέται ο άνθρωπος στο τρίτο στάδιο ή την τρίτη περίοδο της ζωής του, η οποία αρχίζει με τον θάνατό του και τελειώνει με τη δεύτερη παρουσία του Χριστού, την ανάσταση όλων των νεκρών και την δικαία και τελική κρίση.
Όσο ο άνθρωπος βρίσκεται σ’αυτό το τρίτο στάδιο της ζωής του, προσεύχεται για μάς και παρακαλεί και μεις να προσευχόμαστε για κείνον. Και να ξέρετε, οι προσευχές μας, τα μνημόσυνα, τα τρισάγια, οι λειτουργίες, βοηθούν τον άνθρωπο αυτό, που βρίσκεται στην τρίτη περίοδο της ζωής του.
Με την δεύτερη παρουσία του Χριστού και την ανάσταση των νεκρών και την δικαία κρίση, ο άνθρωπος κρίνεται και περνάει στο τέταρτο και τελευταίο στάδιο της ζωής του, το οποίον δεν έχει τέλος.
Και όσοι κριθούν άξιοι από τον Θεό, θα πάνε στην Ουράνια Βασιλεία. Και όσοι κριθούν ανάξιοι, θα πάνε στην ουράνια κόλαση. Στον παράδεισο και στην κόλαση.
Τι είναι αυτός ο παράδεισος; Μην νομίζετε ότι ο Παράδεισος είναι βουνά και δένδρα και λίμνες και δάση και λουλούδια και ζώα. Ούτε βουνά τα πιλάφια του παραδείσου, ούτε εβδομηντα δύο παρθένες. Τίποτε από αυτά δεν είναι ο παράδεισος.
Ο παράδεισος είναι μία πνευματική κατάσταση στην οποία οι δίκαιοι θα ζουν στο φως του Θεού και θα απολαμβάνουν την άπειρη αγιότητα, την άπειρη δόξα, την άπειρη ευτυχία, την άπειρη χαρά του Θεού.
Και εκείνοι οι οποίοι θα πάνε στην κόλαση, πάλιν, και η κόλαση είναι μία πνευματική κατάσταση.
Αλλά να σας πω κάτι. Στην παρούσα ζωή, όταν ο άνθρωπος αισθάνεται ότι τον έχει εγκαταλείψει ο Θεός. Ότι δεν τον θέλει κανείς άνθρωπος και δεν τον αγαπά κανείς, δεν μπορεί να ζήσει και αυτοκτονεί, για να δώσει τέλος στη μοναξιά του αυτή και στην τιμωρία του αυτή.
Και ο άνθρωπος που θα βρίσκεται μακριά από τον Θεό στο σκοτάδι της αμαρτίας, αισθάνεται το ίδιο πράγμα. Αισθάνεται ότι θέλει να αυτοκτονήσει, για να δώσει τέλος στα βασανά του, αλλά εκεί δεν υπάρχει αυτοκτονία και θα είναι πάντοτε στην αιώνια τιμωρία.
Αυτό είναι το νόημα της ζωής. Αυτό είναι το θαύμα της ζωής. Και σας τα είπα αυτά για να ξέρετε, ούτως ώστε ο καθένας από μας, να ζει σύμφωνα με το θέλημα του Θεού εδώ και με την ορθόδοξη πίστη, για να βρεθούμε εκεί, στην αγκαλιά του Θεού.
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν.
Τρισάγιε Θεέ, που δημιούργησες τον κόσμο και δημιουργείς συνεχώς τον καθένα από μάς, σε ευχαριστούμε, που μας έφερες σ’αυτόν τον κόσμο και σε παρακαλούμε, βοήθησέ μας να βαδίζομε στην οδό της σωτηρίας, ώστε στη δεύτερή σου παρουσία, Χριστέ μας, και στην δικαία σου κρίση μετά την ανάσταση όλων, να μας βρεις άξιους να μπούμε στη Βασιλεία σου και να απολαμβάνομε για πάντα την άπειρη δόξα.
Το άπειρο έλεος. Την άπειρη αγιότητα. Την άπειρη ευτυχία και χαρά. Σ’ευχαριστούμε Κύριε Ιησού Χριστέ, Τριαδικέ Θεέ.
Πηγή Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
