2013-07-23 04:57:03
Αυτός είναι ο τίτλος του άρθρου του νομπελίστα οικονομολόγου, Πολ Κρούγκμαν, στη «New York Times».
Ο κ. Κρούγκμαν, αφήνοντας αιχμές κατά εκείνων που επιχειρούν να συναρτήσουν την πρόσφατη χρεοκοπία με την ελληνική οικονομική κρίση, διαχωρίζει τις δύο περιπτώσεις, εντοπίζοντας τα αίτια για καθεμία από τις κρίσεις σε διαφορετικά πεδία.
Κατά συνέπεια, η κριτική του σε ό,τι αφροά στον τρόπο που οι πολιτικοί παράγοντες διαχειρίσθηκαν την κρίση, είναι «φυσικό» επερχόμενο, αφού δεν παραλείπει να μιλήσει για «ελληνοποίηση» της οικονομικής κρίσης, φαινόμενο κατά το οποίο, πολιτικοί παράγοντες «εκμεταλλεύτηκαν» την ελληνική κρίση, διασπείροντας μία εσφαλμένη προσέγγιση και πλήττοντας την όποια προοπτική ανάκαμψης.
Οποιαδήποτε χώρα ήταν Ελλάδα ή επρόκειτο να γίνει Ελλάδα, γράφει χαρακτηριστικά.
«Η Ελλάδα ήταν ιδιαίτερη περίπτωση», παρατηρεί, εντούτοις, αναφέροντας πως θα μπορούσε να αποτελέσει μάθημα για την παγκόσμια οικονομία.
Πίσω στο θέμα των «παρερμηνεύσεων», επικαλείται την υποχρέωση που βαρύνει κάθε γνώστη του αντικειμένου και τη σοβαρότητα που αναλογεί στο έθνος, για να προλάβει την «ομηρία» - όπως λέει - της συζήτησης που κάθε άλλο παρά να γίνει «έρμαιο» (ελληνικού «στυλ») λαθεμένων οπτικών πρέπει.
«Ας οδηγήσουμε τη συζήτηση στη σωστή κατεύθυνση», τονίζει λίγο παραπάνω και κάνει λόγο για μερίδα του κόσμου που θα ήθελε να αποδώσει την χρεοκοπία του Ντιτρόιτ σε δημοσιονομική ανευθυνότητα και στους «άπληστους» δημοσίους υπαλλήλους.
Δεν είναι, λοιπόν, συγκεκριμένα, η κακοδιαχείριση στο εσωτερικό του Ντιτρόιτ που έφερε την κρίση, αλλά όπως εξηγεί ο κ. Κρούγκμαν, οι κανόνες της ελεύθερης αγοράς και μία είδους κοινωνική - πολιτική δυσλειτουργία. Στο «παιχνίδι» της σύγχρονης οικονομίας, όπως επισημαίνει, υπάρχουν και οι ηττημένοι, τα «θύματα», ένα από τα οποία είναι και το Ντιτρόιτ. Tromaktiko
Ο κ. Κρούγκμαν, αφήνοντας αιχμές κατά εκείνων που επιχειρούν να συναρτήσουν την πρόσφατη χρεοκοπία με την ελληνική οικονομική κρίση, διαχωρίζει τις δύο περιπτώσεις, εντοπίζοντας τα αίτια για καθεμία από τις κρίσεις σε διαφορετικά πεδία.
Κατά συνέπεια, η κριτική του σε ό,τι αφροά στον τρόπο που οι πολιτικοί παράγοντες διαχειρίσθηκαν την κρίση, είναι «φυσικό» επερχόμενο, αφού δεν παραλείπει να μιλήσει για «ελληνοποίηση» της οικονομικής κρίσης, φαινόμενο κατά το οποίο, πολιτικοί παράγοντες «εκμεταλλεύτηκαν» την ελληνική κρίση, διασπείροντας μία εσφαλμένη προσέγγιση και πλήττοντας την όποια προοπτική ανάκαμψης.
Οποιαδήποτε χώρα ήταν Ελλάδα ή επρόκειτο να γίνει Ελλάδα, γράφει χαρακτηριστικά.
«Η Ελλάδα ήταν ιδιαίτερη περίπτωση», παρατηρεί, εντούτοις, αναφέροντας πως θα μπορούσε να αποτελέσει μάθημα για την παγκόσμια οικονομία.
Πίσω στο θέμα των «παρερμηνεύσεων», επικαλείται την υποχρέωση που βαρύνει κάθε γνώστη του αντικειμένου και τη σοβαρότητα που αναλογεί στο έθνος, για να προλάβει την «ομηρία» - όπως λέει - της συζήτησης που κάθε άλλο παρά να γίνει «έρμαιο» (ελληνικού «στυλ») λαθεμένων οπτικών πρέπει.
«Ας οδηγήσουμε τη συζήτηση στη σωστή κατεύθυνση», τονίζει λίγο παραπάνω και κάνει λόγο για μερίδα του κόσμου που θα ήθελε να αποδώσει την χρεοκοπία του Ντιτρόιτ σε δημοσιονομική ανευθυνότητα και στους «άπληστους» δημοσίους υπαλλήλους.
Δεν είναι, λοιπόν, συγκεκριμένα, η κακοδιαχείριση στο εσωτερικό του Ντιτρόιτ που έφερε την κρίση, αλλά όπως εξηγεί ο κ. Κρούγκμαν, οι κανόνες της ελεύθερης αγοράς και μία είδους κοινωνική - πολιτική δυσλειτουργία. Στο «παιχνίδι» της σύγχρονης οικονομίας, όπως επισημαίνει, υπάρχουν και οι ηττημένοι, τα «θύματα», ένα από τα οποία είναι και το Ντιτρόιτ. Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Στρατηγική συμφωνία ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ και Qatar Petroleum International
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
