2014-11-20 05:11:08
Επικοινωνιακά «παραμύθια της Χαλιμάς», τουλάχιστον προς το παρόν, αποδείχθηκαν οι αναφορές του ρωσικού Τύπου που αναπαράχθηκαν άκριτα από πολλά μέσα ενημέρωσης, χωρίς ψυχρή ανάλυση αλλά «ιδεολογικά φορτισμένα», όχι μόνο στην Ελλάδα, σύμφωνα με τις οποίες η Ρωσία είχε προχωρήσει στην πώληση συστημάτων αντιαεροπορικών συστημάτων μακρού βεληνεκούς τύπου S-300VM της Almaz-Antey.
Το θέμα είχε μεταδοθεί από την έγκυρη οικονομική-επιχειρηματική εφημερίδα της Ρωσίας «Vedomosti» στις 23 Σεπτεμβρίου, μια συμφωνία αξίας 500 εκατομμυρίων δολαρίων. Είχε προηγηθεί, στις 11 Σεπτεμβρίου, η εφημερίδα «Fontanka» που εκδίδεται η Αγία Πετρούπολη, ότι το τοπικό εργοστάσιο Kirov, έχει παραγγελία για την κατασκευή 22 οχημάτων επί των οποίων φέρεται το αντιαεροπορικό σύστημα.
Θα μπορούσε βέβαια η διαρροή της συγκεκριμένης είδησης να είναι σκόπιμη για να μετρηθούν αντιδράσεις, αφού μια τέτοια προμήθεια θα επηρέαζε σημαντικά το περιφερειακό ισοζύγιο ισχύος στην Ανατολική Μεσόγειο, δεδομένου του βεληνεκούς 200 χιλιομέτρων του συστήματος και της ικανότητας να εμπλέκει ταυτοχρόνως τέσσερις στόχους, σε ύψος μέχρι 25 χιλιόμετρα.
Η Ρωσία εμπλέκεται στην αναβάθμιση της αντιαεροπορικής άμυνας της Αιγύπτου, θέμα στο οποίο θα αναφερθούμε σε ξεχωριστή ανάρτηση. Οι S-300 πάντως, θα προκαλούσαν σοβαρές περιπλοκές στην εξωτερική πολιτική της Μόσχας, σε μια εποχή που κάνει εξαιρετικά προσεκτικά βήματα στη «σκακιέρα» της περιοχής με αξιοσημείωτα αποτελέσματα.
Η «ανακοίνωση» της προμήθειας αυτής, εξ αρχής ήταν πολύ προβληματική για μια σειρά από λόγους, τους οποίους θα αναφέρουμε υπό τη μορφή ερωτημάτων. Το «defence-point.gr» είχε εντοπίσει τα δημοσιεύματα, θεωρώντας τα όμως προβληματικής αξιοπιστίας, δεν τα αναπαρήγαγε:
>Η Ρωσία έχει βελτιώσει δραματικά τις σχέσεις της με το εβραϊκό κράτος, κομβική ενέργεια αύξησης της επιρροής της και «πλασαρίσματος» ως ρυθμιστικής δύναμης στα προβλήματα της περιοχής που δεν είναι και λίγα. Ποιο συμφέρον θα την έκανε να παραδώσει ένα τέτοιο σύστημα στην Αίγυπτο, το οποίο θα προκαλούσε σοβαρές αντιδράσεις από ισραηλινής πλευράς, η οποία συνεργάζεται μάλιστα με τη Μόσχα στον τομέα των υδρογονανθράκων;
>Από την πλευρά της Αιγύπτου, το καθεστώς Σίσι διατηρεί «αξιοπρεπείς» σχέσεις με το Ισραήλ, έχοντας καταφέρει όχι μόνο να οικοδομηθεί εμπιστοσύνη όπως αυτή που είχε δημιουργηθεί – παρά τα προβλήματα – την εποχή του Χόσνι Μουμπάρακ, αλλά και να λάβει το πράσινο φως από το Τελ Αβίβ για τη δραματική αύξηση των δυνάμεων που επιχειρούν εναντίον των ισλαμιστών τρομοκρατών στη χερσόνησο του Σινά.
Γιατί λοιπόν να ζητήσει ένα οπλικό σύστημα το οποίο παρότι είναι πολύ χρήσιμο επιχειρησιακά, θα επηρέαζε αρνητικά την ασφάλεια του κράτους, αφού θα προκαλούσε δίλημμα ασφαλείας στον γείτονα, ενώ θα περιέπλεκε και της σχέσεις του Καΐρου με την Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες;
Να θυμίσουμε τέλος την υπόθεση των κυπριακών S-300 που αντί για την Κύπρο κατέληξαν στην Κρήτη. Πόσοι έχουν συνειδητοποιήσει, πως παρότι φαινόταν να απειλεί η Τουρκία, ο κομβικός παράγοντας αποτροπής της εγκατάστασης του συστήματος στη νήσο, σύμφωνα με αξιόπιστες πηγές, ήταν το Ισραήλ;
Και ήταν εξαιρετικά λογικό να αντιδράσει η χώρα, άρα κάποιοι στην ελληνική πλευρά δεν υπολόγισαν καλά ποιοι θα αντιδρούσαν και πόση ισχύ-επιρροή είχαν… Το πρόβλημα ήταν το ισχυρότατο ραντάρ του συστήματος, ενώ για σημαντικό διάστημα, μέχρι την εκπαίδευση Ελλήνων Κυπρίων στην επιχειρησιακή του αξιοποίηση, θα βρίσκονταν στην Κύπρο Ρώσοι ειδικοί.
Θα το επέτρεπε το Ισραήλ στην τότε συγκυρία να συμβεί; Όχι. Οι δε τουρκικές ενέργειες αποτελούσαν «εξυπηρέτηση» για τους Ισραηλινούς την εποχή εκείνη. Κάθε αντίλογος ευπρόσδεκτος, αρκεί να στηρίζεται, όπως και το παρών δημοσίευμα, σε πληροφορίες, όχι απλώς εκτιμήσεις.
Πηγή Tromaktiko
Το θέμα είχε μεταδοθεί από την έγκυρη οικονομική-επιχειρηματική εφημερίδα της Ρωσίας «Vedomosti» στις 23 Σεπτεμβρίου, μια συμφωνία αξίας 500 εκατομμυρίων δολαρίων. Είχε προηγηθεί, στις 11 Σεπτεμβρίου, η εφημερίδα «Fontanka» που εκδίδεται η Αγία Πετρούπολη, ότι το τοπικό εργοστάσιο Kirov, έχει παραγγελία για την κατασκευή 22 οχημάτων επί των οποίων φέρεται το αντιαεροπορικό σύστημα.
Θα μπορούσε βέβαια η διαρροή της συγκεκριμένης είδησης να είναι σκόπιμη για να μετρηθούν αντιδράσεις, αφού μια τέτοια προμήθεια θα επηρέαζε σημαντικά το περιφερειακό ισοζύγιο ισχύος στην Ανατολική Μεσόγειο, δεδομένου του βεληνεκούς 200 χιλιομέτρων του συστήματος και της ικανότητας να εμπλέκει ταυτοχρόνως τέσσερις στόχους, σε ύψος μέχρι 25 χιλιόμετρα.
Η Ρωσία εμπλέκεται στην αναβάθμιση της αντιαεροπορικής άμυνας της Αιγύπτου, θέμα στο οποίο θα αναφερθούμε σε ξεχωριστή ανάρτηση. Οι S-300 πάντως, θα προκαλούσαν σοβαρές περιπλοκές στην εξωτερική πολιτική της Μόσχας, σε μια εποχή που κάνει εξαιρετικά προσεκτικά βήματα στη «σκακιέρα» της περιοχής με αξιοσημείωτα αποτελέσματα.
Η «ανακοίνωση» της προμήθειας αυτής, εξ αρχής ήταν πολύ προβληματική για μια σειρά από λόγους, τους οποίους θα αναφέρουμε υπό τη μορφή ερωτημάτων. Το «defence-point.gr» είχε εντοπίσει τα δημοσιεύματα, θεωρώντας τα όμως προβληματικής αξιοπιστίας, δεν τα αναπαρήγαγε:
>Η Ρωσία έχει βελτιώσει δραματικά τις σχέσεις της με το εβραϊκό κράτος, κομβική ενέργεια αύξησης της επιρροής της και «πλασαρίσματος» ως ρυθμιστικής δύναμης στα προβλήματα της περιοχής που δεν είναι και λίγα. Ποιο συμφέρον θα την έκανε να παραδώσει ένα τέτοιο σύστημα στην Αίγυπτο, το οποίο θα προκαλούσε σοβαρές αντιδράσεις από ισραηλινής πλευράς, η οποία συνεργάζεται μάλιστα με τη Μόσχα στον τομέα των υδρογονανθράκων;
>Από την πλευρά της Αιγύπτου, το καθεστώς Σίσι διατηρεί «αξιοπρεπείς» σχέσεις με το Ισραήλ, έχοντας καταφέρει όχι μόνο να οικοδομηθεί εμπιστοσύνη όπως αυτή που είχε δημιουργηθεί – παρά τα προβλήματα – την εποχή του Χόσνι Μουμπάρακ, αλλά και να λάβει το πράσινο φως από το Τελ Αβίβ για τη δραματική αύξηση των δυνάμεων που επιχειρούν εναντίον των ισλαμιστών τρομοκρατών στη χερσόνησο του Σινά.
Γιατί λοιπόν να ζητήσει ένα οπλικό σύστημα το οποίο παρότι είναι πολύ χρήσιμο επιχειρησιακά, θα επηρέαζε αρνητικά την ασφάλεια του κράτους, αφού θα προκαλούσε δίλημμα ασφαλείας στον γείτονα, ενώ θα περιέπλεκε και της σχέσεις του Καΐρου με την Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες;
Να θυμίσουμε τέλος την υπόθεση των κυπριακών S-300 που αντί για την Κύπρο κατέληξαν στην Κρήτη. Πόσοι έχουν συνειδητοποιήσει, πως παρότι φαινόταν να απειλεί η Τουρκία, ο κομβικός παράγοντας αποτροπής της εγκατάστασης του συστήματος στη νήσο, σύμφωνα με αξιόπιστες πηγές, ήταν το Ισραήλ;
Και ήταν εξαιρετικά λογικό να αντιδράσει η χώρα, άρα κάποιοι στην ελληνική πλευρά δεν υπολόγισαν καλά ποιοι θα αντιδρούσαν και πόση ισχύ-επιρροή είχαν… Το πρόβλημα ήταν το ισχυρότατο ραντάρ του συστήματος, ενώ για σημαντικό διάστημα, μέχρι την εκπαίδευση Ελλήνων Κυπρίων στην επιχειρησιακή του αξιοποίηση, θα βρίσκονταν στην Κύπρο Ρώσοι ειδικοί.
Θα το επέτρεπε το Ισραήλ στην τότε συγκυρία να συμβεί; Όχι. Οι δε τουρκικές ενέργειες αποτελούσαν «εξυπηρέτηση» για τους Ισραηλινούς την εποχή εκείνη. Κάθε αντίλογος ευπρόσδεκτος, αρκεί να στηρίζεται, όπως και το παρών δημοσίευμα, σε πληροφορίες, όχι απλώς εκτιμήσεις.
Πηγή Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Η βαρύτητα έσωσε το Σύμπαν από «βρεφικό θάνατο»
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
