2016-01-17 13:32:15
Η αυξανόμενη οικονομική και πολιτική πίεση μπορεί να προτρέψει τη παρορμητική βασιλική οικογένειας να εξαπολύσει έναν μακροχρόνιο πόλεμο κατά του Σιίτη αντίπαλου,πιστεύει ο Αμερικανός συγγραφέας Daniel Lazare.
Οι Σαουδο-Ιρανικές εντάσεις εξακολουθούν να κλιμακώνονται Αν και το Ριάντ ισχυρίζεται στη
διεθνή κοινότητα ότι δεν έχει καμία πρόθεση να ωθήσει τη Σαουδική Αραβία στο χείλος του πολέμου, υπάρχουν ορισμένες προϋποθέσεις για μια σύγκρουση πλήρους κλίμακας, σύμφωνα με τον συγγραφέα Daniel Lazare.
«Η κυβερνώσα οικογένεια είναι κάτω από πρωτοφανή πίεση. Η οικονομία συρρικνώνεται, είναι προσκολλημένοι σε ένα φαινομενικά ατελείωτο πόλεμο στην Υεμένη και τα πολιτικά ανθρώπινα δικαιώματα είναι ένα διεθνές σκάνδαλο. Αν οι χώρες θα μπορούσαν να είναι νευρικές τότε η
Σαουδική Αραβία θα είναι καλά στο δρόμο της. «Και όταν γίνονται αναλύσεις,τα έθνη κάνουν τρελά πράγματα,» γράφει ο Lazare γράφει στο κομμάτι του στην Consortiumnews.com.
Ο πρώτος λόγος είναι η οικονομική κατάρρευση: η συντριβή 70 τοις εκατό στις τιμές του πετρελαίου έχει επιτευχθεί ,από το αργό πετρέλαιο είναι εξαρτώμενη η οικονομία της Σαουδικής Αραβίας. Δυστυχώς, είναι προφανές ότι οι τιμές δεν θα να επανέλθουν σύντομα.
Ένας άλλος λόγος είναι η Ιρανική πυρηνική συμφωνία, η οποία εγκρίθηκε από την Ουάσιγκτον.
«Όπως το Ισραήλ,έτσι και η Σαουδική Αραβία ήταν ενθουσιασμένη όταν το Συμβούλιο Ασφαλείας
των Ηνωμένων Εθνών επέβαλε εμπορικές κυρώσεις στο Ιράν το 2006, γιατί αρνήθηκε να αναστείλει το πρόγραμμά του εμπλουτισμού ουρανίου,»υπογραμμίζει ο εμπειρογνώμονας.
Όχι μόνο έκανε τους περιορισμούς,αλλά απομόνωσε την Τεχεράνη πολιτικά και οικονομικά,και
έκοψαν το Ιράν από την αγορά πετρελαίου,ώστε να παίζει άμεσα στα χέρια της Σαουδικής Αραβίας. Τώρα το Ιράν επιστρέφει.
Για να περιπλέξει περαιτέρω, η σχέση της Σαουδικής-αμερικανικός εκρήγνυται στις μηχανοραφίες.
το Ριάντ δεν θα διστάσει ανοιχτά να αποδείξει την αυξανόμενη δυσαρέσκεια με τη μεσανατολική πολιτική της Ουάσιγκτον. Την ίδια στιγμή, η Σαουδική μοναρχία αντέδρασε σκληρά στις λίγες προσπάθειες της ήπιας κριτικής από τον Λευκό Οίκο.
Ο συγγραφέας υπογραμμίζει την εισβολή του Μπους στο Ιράκ που διατάραξε την ευαίσθητη
ισορροπία μεταξύ σουνιτών και Σιιτών στη Μέση Ανατολή έμμεσα, διευκολύνοντας την άνοδο του Ιράν.
«Από μια δυτική προοπτική, η σύγκρουση των σουνιτών-σιιτών δεν έχει νόημα,»παρατηρεί ο Lazare, αλλά για τους Σαουδάραβες «αυτό είναι αστείο.»
«Ως αυτόκλητοι «θεματοφύλακες μα τα δύο Ιερά τζαμιά,» δηλαδή τη Μέκκα και τη Μεδίνα, η
Σαουδική βασιλική οικογένεια βασίζει τον ισχυρισμό του μουσουλμανικού δικαίου, την έννοια ότι ο κανόνας είναι τελεσίδικος, σύμφωνα με το νόμο της Σαρία και ότι εναπόκειται, ως εκ τούτου, σε όλους τους μουσουλμάνους να προσχωρήσουν στη νομιμότητά του, «εξηγεί ο συγγραφέας των ΗΠΑ, τονίζοντας ότι την ίδια στιγμή για τους Σιίτες το σπίτι του Sauds είναι απλά ένα «πακέτο με παράνομους Σουνίτες σφετεριστές με μηδενική νομιμότητα.»
Επισημαίνει ότι πρόσφατα ο πόλεμος του Ριάντ ενάντια στους Σιίτες εντατικοποιήθηκε παρά πολύ: πάταξε τους Σιίτες Aλαουίτες στη Συρία, διαδηλωτές Σιίτες στο Μπαχρέιν, Χούτις σιίτες στην
Υεμένη, και Σιίτες αντιφρονούντες όπως ο Σεΐχης Nimr al-Nimr στη Σαουδική Αραβία.
Εν τω μεταξύ, η εμφάνιση του Daesh (ισλαμικό κράτος/ISIL) έχει προσθέσει την προσβολή στον τραυματισμό. Αν και οι γενναιόδωροι Σαουδάραβες δωρητές από καιρό τροφοδοτούν τους Σουνίτες εξτρεμιστές στην περιοχή, το Ριάντ σίγουρα δεν θέλει να πέσει θύμα του νέου ισλαμικού
«Χαλιφάτου.» Ωστόσο, οι Σαουδάραβες νέους τροφοδοτούν την τρομοκρατική οργάνωση με σταθερό ρυθμό.
Από την άλλη πλευρά, στα μάτια της Σαουδικής Αραβίας,οι Ουαχάμπι ιμάμηδες του Daesh κάνουν το «σωστό» με την εξάλειψη των Σιιτών και «αποστατών». Δεδομένου ότι η νομιμότητα της βασιλικής οικογένειας βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στον Σαουδικό Ουαχάμπι κλήρο, «δεν έχει καμία επιλογή από το να πηγαίνουν μαζί.»
Το τελευταίο δεν το μικρότερο πράγμα, είναι η Σαουδική εσωτερική δυναμική, τονίζει ο Lazare.
Ο 80-χρονος Salman bin Abdulaziz είναι «σκληροπυρηνικός» σε σύγκριση με τον προκάτοχό του. Επιπλέον, ο βασιλιάς στην Σαουδική Αραβία παρέδωσε την πραγματική εξουσία στον αγαπημένο μικρός του γιο, Mohammad bin Salman.
Επικαλούμενος την Γερμανική κατασκοπευτική έκθεση BND, ο συγγραφέας των ΗΠΑ υπογραμμίζει ότι η Σαουδική Αραβία έχει σχετικά «ισορροπημένη» πολιτική,η οποία έχει αντικατασταθεί από «μια παρορμητική πολιτική παρέμβασης.»
Η «Σαουδική Αραβία» ήταν έτοιμη να ρισκάρει χωρίς προηγούμενο στρατιωτικά, οικονομικά και πολιτικά,ώστε να αποφύγουν να πέσουν πίσω στην περιφερειακή πολιτική»,γράφει «η έκθεση BND, σύμφωνα με την Deutsche Welle.
Αν και ο διάδοχος του θρόνου στη Σαουδική Αραβία επιμένει ότι η Σαουδική Αραβία δεν επιδιώκει
μια άμεση σύγκρουση με το Ιράν, φαίνεται μάλλον πιθανό ότι αυξάνονται οι εσωτερικές και
εξωτερικές πιέσεις ,που θα ωθήσουν το Ριάντ προς αυτή την κατεύθυνση.
«Με τη δική της καταστροφική κατάρρευση διαφαινόμενη, το Βασίλειο μπορεί να επιτεθεί καταρχάς στον προνομιακό εχθρό,» τονίζει ο Lazare.
Είναι αξιοσημείωτο ότι η Τεχεράνη δεν ενδιαφέρεται για περαιτέρω κλιμάκωση των εντάσεων με το Ριάντ, σύμφωνα με τον J. Matthew McInnis, ένα κάτοικο- συνεργάτη στο αμερικανικό επιχειρηματικό ίδρυμα. Στο άρθρο του για το εθνικό συμφέρον, ο μελετητής τόνισε ότι υπάρχουν ορισμένα σημάδια που αποδεικνύουν ότι το Ιράν θέλει να αποφύγει την άμεση αντιπαράθεση.
«Η Τεχεράνη είναι πολύ απίθανο να κινήσει άμεση σύγκρουση με τα κράτη του κόλπου, ωστόσο, θα προσπαθήσει να περιορίσει την περαιτέρω κλιμάκωση. Το Ιράν ξέρει ότι αναμίχθηκε μετά το θάνατο του al-Nimr και δεν θέλει να διακινδυνεύσει περαιτέρω την απομόνωση και την διπλωματική ζημιά
στο πρόσωπο της Σαουδικής Αραβίας που οδήγησε την αντίδραση στην περιοχή,» τόνισε ο J. Matthew McInnis.
Πηγή Tromaktiko
Οι Σαουδο-Ιρανικές εντάσεις εξακολουθούν να κλιμακώνονται Αν και το Ριάντ ισχυρίζεται στη
διεθνή κοινότητα ότι δεν έχει καμία πρόθεση να ωθήσει τη Σαουδική Αραβία στο χείλος του πολέμου, υπάρχουν ορισμένες προϋποθέσεις για μια σύγκρουση πλήρους κλίμακας, σύμφωνα με τον συγγραφέα Daniel Lazare.
«Η κυβερνώσα οικογένεια είναι κάτω από πρωτοφανή πίεση. Η οικονομία συρρικνώνεται, είναι προσκολλημένοι σε ένα φαινομενικά ατελείωτο πόλεμο στην Υεμένη και τα πολιτικά ανθρώπινα δικαιώματα είναι ένα διεθνές σκάνδαλο. Αν οι χώρες θα μπορούσαν να είναι νευρικές τότε η
Σαουδική Αραβία θα είναι καλά στο δρόμο της. «Και όταν γίνονται αναλύσεις,τα έθνη κάνουν τρελά πράγματα,» γράφει ο Lazare γράφει στο κομμάτι του στην Consortiumnews.com.
Ο πρώτος λόγος είναι η οικονομική κατάρρευση: η συντριβή 70 τοις εκατό στις τιμές του πετρελαίου έχει επιτευχθεί ,από το αργό πετρέλαιο είναι εξαρτώμενη η οικονομία της Σαουδικής Αραβίας. Δυστυχώς, είναι προφανές ότι οι τιμές δεν θα να επανέλθουν σύντομα.
Ένας άλλος λόγος είναι η Ιρανική πυρηνική συμφωνία, η οποία εγκρίθηκε από την Ουάσιγκτον.
«Όπως το Ισραήλ,έτσι και η Σαουδική Αραβία ήταν ενθουσιασμένη όταν το Συμβούλιο Ασφαλείας
των Ηνωμένων Εθνών επέβαλε εμπορικές κυρώσεις στο Ιράν το 2006, γιατί αρνήθηκε να αναστείλει το πρόγραμμά του εμπλουτισμού ουρανίου,»υπογραμμίζει ο εμπειρογνώμονας.
Όχι μόνο έκανε τους περιορισμούς,αλλά απομόνωσε την Τεχεράνη πολιτικά και οικονομικά,και
έκοψαν το Ιράν από την αγορά πετρελαίου,ώστε να παίζει άμεσα στα χέρια της Σαουδικής Αραβίας. Τώρα το Ιράν επιστρέφει.
Για να περιπλέξει περαιτέρω, η σχέση της Σαουδικής-αμερικανικός εκρήγνυται στις μηχανοραφίες.
το Ριάντ δεν θα διστάσει ανοιχτά να αποδείξει την αυξανόμενη δυσαρέσκεια με τη μεσανατολική πολιτική της Ουάσιγκτον. Την ίδια στιγμή, η Σαουδική μοναρχία αντέδρασε σκληρά στις λίγες προσπάθειες της ήπιας κριτικής από τον Λευκό Οίκο.
Ο συγγραφέας υπογραμμίζει την εισβολή του Μπους στο Ιράκ που διατάραξε την ευαίσθητη
ισορροπία μεταξύ σουνιτών και Σιιτών στη Μέση Ανατολή έμμεσα, διευκολύνοντας την άνοδο του Ιράν.
«Από μια δυτική προοπτική, η σύγκρουση των σουνιτών-σιιτών δεν έχει νόημα,»παρατηρεί ο Lazare, αλλά για τους Σαουδάραβες «αυτό είναι αστείο.»
«Ως αυτόκλητοι «θεματοφύλακες μα τα δύο Ιερά τζαμιά,» δηλαδή τη Μέκκα και τη Μεδίνα, η
Σαουδική βασιλική οικογένεια βασίζει τον ισχυρισμό του μουσουλμανικού δικαίου, την έννοια ότι ο κανόνας είναι τελεσίδικος, σύμφωνα με το νόμο της Σαρία και ότι εναπόκειται, ως εκ τούτου, σε όλους τους μουσουλμάνους να προσχωρήσουν στη νομιμότητά του, «εξηγεί ο συγγραφέας των ΗΠΑ, τονίζοντας ότι την ίδια στιγμή για τους Σιίτες το σπίτι του Sauds είναι απλά ένα «πακέτο με παράνομους Σουνίτες σφετεριστές με μηδενική νομιμότητα.»
Επισημαίνει ότι πρόσφατα ο πόλεμος του Ριάντ ενάντια στους Σιίτες εντατικοποιήθηκε παρά πολύ: πάταξε τους Σιίτες Aλαουίτες στη Συρία, διαδηλωτές Σιίτες στο Μπαχρέιν, Χούτις σιίτες στην
Υεμένη, και Σιίτες αντιφρονούντες όπως ο Σεΐχης Nimr al-Nimr στη Σαουδική Αραβία.
Εν τω μεταξύ, η εμφάνιση του Daesh (ισλαμικό κράτος/ISIL) έχει προσθέσει την προσβολή στον τραυματισμό. Αν και οι γενναιόδωροι Σαουδάραβες δωρητές από καιρό τροφοδοτούν τους Σουνίτες εξτρεμιστές στην περιοχή, το Ριάντ σίγουρα δεν θέλει να πέσει θύμα του νέου ισλαμικού
«Χαλιφάτου.» Ωστόσο, οι Σαουδάραβες νέους τροφοδοτούν την τρομοκρατική οργάνωση με σταθερό ρυθμό.
Από την άλλη πλευρά, στα μάτια της Σαουδικής Αραβίας,οι Ουαχάμπι ιμάμηδες του Daesh κάνουν το «σωστό» με την εξάλειψη των Σιιτών και «αποστατών». Δεδομένου ότι η νομιμότητα της βασιλικής οικογένειας βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στον Σαουδικό Ουαχάμπι κλήρο, «δεν έχει καμία επιλογή από το να πηγαίνουν μαζί.»
Το τελευταίο δεν το μικρότερο πράγμα, είναι η Σαουδική εσωτερική δυναμική, τονίζει ο Lazare.
Ο 80-χρονος Salman bin Abdulaziz είναι «σκληροπυρηνικός» σε σύγκριση με τον προκάτοχό του. Επιπλέον, ο βασιλιάς στην Σαουδική Αραβία παρέδωσε την πραγματική εξουσία στον αγαπημένο μικρός του γιο, Mohammad bin Salman.
Επικαλούμενος την Γερμανική κατασκοπευτική έκθεση BND, ο συγγραφέας των ΗΠΑ υπογραμμίζει ότι η Σαουδική Αραβία έχει σχετικά «ισορροπημένη» πολιτική,η οποία έχει αντικατασταθεί από «μια παρορμητική πολιτική παρέμβασης.»
Η «Σαουδική Αραβία» ήταν έτοιμη να ρισκάρει χωρίς προηγούμενο στρατιωτικά, οικονομικά και πολιτικά,ώστε να αποφύγουν να πέσουν πίσω στην περιφερειακή πολιτική»,γράφει «η έκθεση BND, σύμφωνα με την Deutsche Welle.
Αν και ο διάδοχος του θρόνου στη Σαουδική Αραβία επιμένει ότι η Σαουδική Αραβία δεν επιδιώκει
μια άμεση σύγκρουση με το Ιράν, φαίνεται μάλλον πιθανό ότι αυξάνονται οι εσωτερικές και
εξωτερικές πιέσεις ,που θα ωθήσουν το Ριάντ προς αυτή την κατεύθυνση.
«Με τη δική της καταστροφική κατάρρευση διαφαινόμενη, το Βασίλειο μπορεί να επιτεθεί καταρχάς στον προνομιακό εχθρό,» τονίζει ο Lazare.
Είναι αξιοσημείωτο ότι η Τεχεράνη δεν ενδιαφέρεται για περαιτέρω κλιμάκωση των εντάσεων με το Ριάντ, σύμφωνα με τον J. Matthew McInnis, ένα κάτοικο- συνεργάτη στο αμερικανικό επιχειρηματικό ίδρυμα. Στο άρθρο του για το εθνικό συμφέρον, ο μελετητής τόνισε ότι υπάρχουν ορισμένα σημάδια που αποδεικνύουν ότι το Ιράν θέλει να αποφύγει την άμεση αντιπαράθεση.
«Η Τεχεράνη είναι πολύ απίθανο να κινήσει άμεση σύγκρουση με τα κράτη του κόλπου, ωστόσο, θα προσπαθήσει να περιορίσει την περαιτέρω κλιμάκωση. Το Ιράν ξέρει ότι αναμίχθηκε μετά το θάνατο του al-Nimr και δεν θέλει να διακινδυνεύσει περαιτέρω την απομόνωση και την διπλωματική ζημιά
στο πρόσωπο της Σαουδικής Αραβίας που οδήγησε την αντίδραση στην περιοχή,» τόνισε ο J. Matthew McInnis.
Πηγή Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΑΔ. ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ Π. ΚΑΜΜΕΝΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΟΝΤΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ