2017-09-07 15:00:12
Είναι κοινώς αποδεκτό ότι στο ίντερνετ μπορείς να συναντήσεις κάθε τύπο ανθρώπου. Επίσης, είναι κοινό μυστικό, ότι η ανωνυμία βοηθάει να βγάλει ο άλλος όλα τα απωθημένα του και τα συμπλέγματά του... Έχουμε και λέμε, λοιπόν:
Οι κλάψες.
"Η μικρή Ελένη κάθεται και κλαίει, γιατί οι φιλενάδες της, δεν την παίζουνε". Κάπως έτσι είναι η ζωή των φτωχών κλαψιάρηδων του ίντερνετ. Κομπλεξικοί μέχρι το μεδούλι, έχουν την εντύπωση ότι κανείς δεν ασχολείται σοβαρά μαζί τους στο φόρουμ ή ότι όλοι τους αποπαίρνουν. Συνήθως έχουν δίκιο... Βλέπετε, οι κλάψες, είναι τις πιο πολλές φορές αφελείς με μεγάλο στόμα που απλώς γράφουν μπαρούφες! Λογικό είναι, λοιπόν, να τους ρίχνουν δούλεμα οι υπόλοιποι... Τότε, όμως, ανοίγουν οι κρουνοί! Με σπαραξικάρδια μηνύματα με γενική περίληψη: "Γιατί τα βάζετε όλοι μαζί μου; Με βρήκατε μικρό και με κοροϊδεύετε. Συνέχεια με προσβάλλετε. Σταματήστε αυτή την τρέλα!
Όχι άλλο κάρβουνοοοο! κτλ", προσπαθούν να προκαλέσουν εντυπώσεις, να συγκινήσουν και, γενικά, να κερδίσουν τη συμπάθεια του κόσμου. Ο κόσμος του ίντερνετ, όμως, είναι σκληρός! Όταν ο άλλος αρχίσει την κλάψα, το κέφι ανάβει!!! Έτσι, ακόμη περισσότεροι αρχίζουν να πειράζουν το καημένο κλαψιάρικο, το οποίο συνεχίζει με πιο ακραία ξεσπάσματα, όπως: "Δεν αντέχω άλλο μέσα! Θέλω να με διαγράψετε!!!!" Το μελόδραμα φτάνει στο αποκορύφωμα!!! Ο κλάψας ζήτησε τη διαγραφή του! Όταν φάει κι άλλο δούλεμα, συνοδευόμενο από την λογικότατη απάντηση "άμα, δεν θες, μην ξαναμπείς!", τότε ο κλάψας αποσύρεται για ένα διάστημα, μέχρι να ξεχαστεί λίγο η υπόθεσή του ή να αρχίσουν κάποιον άλλο στο δούλεμα. Μετά ξαναμπαίνει και γράφει άλλη μια μπαρούφα, για να επαναληφθεί το προσωπικό του δράμα! Κοινώς: "τραβάτε με κι ας κλαίω"!
Οι ανασφαλείς.
Έχουν τη συνεχή ανάγκη επιβεβαίωσης. Θέλουν να ακούνε καλά λόγια και επαίνους από τους άλλους. Θέλουν να τους συμπαθούν όλοι. Γενικώς, έχουν τόσο μεγάλη ανασφάλεια στη ζωή τους, που έχουν φτάσει στο σημείο να ζούνε για τους άλλους! Οι φράσεις τους είναι πάντα στο στυλ: "Το καινούργιο μου αυτοκίνητο, είναι τελευταίο μοντέλο και..." ή "Στο γραφείο μου, που είναι 7 εκατομμύρια τετραγωνικά, έχω αυτό κι αυτό κι αυτό...", ή "Καθόμουν χθες στον ολοκαίνουργιο υπολογιστή μου και καθώς έψαχνα με τη σύνδεση 80Μbps που έχω...", ή "Όταν έβγαινα με την Κλόντια Σίφερ στη Ριβιέρα..."
Οι ανασφαλείς πάντα απαντάνε σε κάθε θέμα για να κάνουν περισσότερες γνωριμίες. Είναι πάντα ευγενικοί, ενώ αν μαλλιοτραβηχτούν με κάποιον, θα φροντίσουν να τελειώσουν το μήνυμά τους με τη φράση: "Φιλικά, ε;" (αφού πρώτα έχουν ρίξει στον άλλο τον εξάψαλμο". Πάντα δείχνουν δημιουργίες τους για κριτική, όχι γιατί θέλουν κριτική, αλλά γιατί τους αρέσει να ακούνε "μπράβο" και "συγχαρητήρια". Αν αυτό δεν συμβεί και βρεθεί κάποιος που δεν του αρέσει το έργο, τότε απλώς δηλώνουν ότι "δεν θα ξαναδείξουν ποτέ τίποτε άλλο" (ψέμα!)
Συνεχίζεται..
olalathos
Οι κλάψες.
"Η μικρή Ελένη κάθεται και κλαίει, γιατί οι φιλενάδες της, δεν την παίζουνε". Κάπως έτσι είναι η ζωή των φτωχών κλαψιάρηδων του ίντερνετ. Κομπλεξικοί μέχρι το μεδούλι, έχουν την εντύπωση ότι κανείς δεν ασχολείται σοβαρά μαζί τους στο φόρουμ ή ότι όλοι τους αποπαίρνουν. Συνήθως έχουν δίκιο... Βλέπετε, οι κλάψες, είναι τις πιο πολλές φορές αφελείς με μεγάλο στόμα που απλώς γράφουν μπαρούφες! Λογικό είναι, λοιπόν, να τους ρίχνουν δούλεμα οι υπόλοιποι... Τότε, όμως, ανοίγουν οι κρουνοί! Με σπαραξικάρδια μηνύματα με γενική περίληψη: "Γιατί τα βάζετε όλοι μαζί μου; Με βρήκατε μικρό και με κοροϊδεύετε. Συνέχεια με προσβάλλετε. Σταματήστε αυτή την τρέλα!
Όχι άλλο κάρβουνοοοο! κτλ", προσπαθούν να προκαλέσουν εντυπώσεις, να συγκινήσουν και, γενικά, να κερδίσουν τη συμπάθεια του κόσμου. Ο κόσμος του ίντερνετ, όμως, είναι σκληρός! Όταν ο άλλος αρχίσει την κλάψα, το κέφι ανάβει!!! Έτσι, ακόμη περισσότεροι αρχίζουν να πειράζουν το καημένο κλαψιάρικο, το οποίο συνεχίζει με πιο ακραία ξεσπάσματα, όπως: "Δεν αντέχω άλλο μέσα! Θέλω να με διαγράψετε!!!!" Το μελόδραμα φτάνει στο αποκορύφωμα!!! Ο κλάψας ζήτησε τη διαγραφή του! Όταν φάει κι άλλο δούλεμα, συνοδευόμενο από την λογικότατη απάντηση "άμα, δεν θες, μην ξαναμπείς!", τότε ο κλάψας αποσύρεται για ένα διάστημα, μέχρι να ξεχαστεί λίγο η υπόθεσή του ή να αρχίσουν κάποιον άλλο στο δούλεμα. Μετά ξαναμπαίνει και γράφει άλλη μια μπαρούφα, για να επαναληφθεί το προσωπικό του δράμα! Κοινώς: "τραβάτε με κι ας κλαίω"!
Οι ανασφαλείς.
Έχουν τη συνεχή ανάγκη επιβεβαίωσης. Θέλουν να ακούνε καλά λόγια και επαίνους από τους άλλους. Θέλουν να τους συμπαθούν όλοι. Γενικώς, έχουν τόσο μεγάλη ανασφάλεια στη ζωή τους, που έχουν φτάσει στο σημείο να ζούνε για τους άλλους! Οι φράσεις τους είναι πάντα στο στυλ: "Το καινούργιο μου αυτοκίνητο, είναι τελευταίο μοντέλο και..." ή "Στο γραφείο μου, που είναι 7 εκατομμύρια τετραγωνικά, έχω αυτό κι αυτό κι αυτό...", ή "Καθόμουν χθες στον ολοκαίνουργιο υπολογιστή μου και καθώς έψαχνα με τη σύνδεση 80Μbps που έχω...", ή "Όταν έβγαινα με την Κλόντια Σίφερ στη Ριβιέρα..."
Οι ανασφαλείς πάντα απαντάνε σε κάθε θέμα για να κάνουν περισσότερες γνωριμίες. Είναι πάντα ευγενικοί, ενώ αν μαλλιοτραβηχτούν με κάποιον, θα φροντίσουν να τελειώσουν το μήνυμά τους με τη φράση: "Φιλικά, ε;" (αφού πρώτα έχουν ρίξει στον άλλο τον εξάψαλμο". Πάντα δείχνουν δημιουργίες τους για κριτική, όχι γιατί θέλουν κριτική, αλλά γιατί τους αρέσει να ακούνε "μπράβο" και "συγχαρητήρια". Αν αυτό δεν συμβεί και βρεθεί κάποιος που δεν του αρέσει το έργο, τότε απλώς δηλώνουν ότι "δεν θα ξαναδείξουν ποτέ τίποτε άλλο" (ψέμα!)
Συνεχίζεται..
olalathos
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Προς Ισραήλ ο Νίνης
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
