2019-03-06 11:30:35
Έχουμε κι άλλες φορές ασχοληθεί με την απαρίθμηση των (πολλών) ελαττωμάτων του Αλέξιου του Τσίπρα που τα μετέτρεψε με την βοήθεια ειδικών φανταζόμαστε σε ατού, παραλείψαμε το σημαντικότερο, το πιο στρατηγικό, το πιο χρήσιμο αν θέλετε. Το θυμήθηκα ξαφνικά ένα βράδυ όπως έπλενα τα πιάτα.
Είναι η κτηνώδης αναισθησία του Αλέξη. Είναι πιο αναίσθητος από όλη την κουστωδία του ακόμα και από τον Αγριάνθρωπο των Σφακίων, τον Παύλο τον Πολάκη, ο οποίος είναι κατά βάθος ένας πρωτόγονος «ψυχούλας»: μην ξεχνάμε πως ο Αλέξης του σύστησε «ψυχραιμία», όταν ο μερακλής αναπληρωτής υπουργός υγείας «τσίμπησε» στις προκλήσεις της αντιπολίτευσης και άρχισε να δαγκώνει όποιον βρει μπροστά του.
Είναι τόσο αναίσθητος ο Αλέξης ο Τσίπρας, που έχει κατορθώσει να ξεγελάσει όχι μόνο τους πιστούς αυλικούς του, αλλά και τους εχθρούς. Σου λένε "δεν μπορεί να είναι τόσο αναίσθητος, κάτι άλλο θα συμβαίνει, σίγουρα θα τον εκβιάζουν".
Πάνω από όλα το προσωπικό του όφελος. Όταν οι «αστοί» πολιτικοί του παρελθόντος αναγκάζονταν να υπαναχωρήσουν μπροστά στο αόρατο τείχος, που λέγεται «πολιτικό κόστος», αυτός, ο «πολιτικός παγκοσμίου εμβέλειας», όπως τον λιβανίζουν οι κόλακες του, πατούσε γκάζι.
Χωρίς αυτή του την ιδιότητα δεν θα είχε ολοκληρωθεί η συμφωνία των Πρεσπών.
Όχι μόνο αγνόησε περιφρονητικά την πλειοψηφία, που αντιδρούσε, αλλά τους χλεύασε και δημόσια, είτε προσωπικώς είτε μέσω των φερεφώνων του. Η ίδια αναισθησία τον χαρακτηρίζει και απέναντι στους ξεφτισμένους, είναι η αλήθεια, πολιτειακούς θεσμούς.
Μπορεί να παίρνει τηλέφωνο, ο εκφραστής της εκτελεστικής εξουσίας, τον πρόεδρο της βουλής (νομοθετική εξουσία) για να κανονίσει ο δεύτερος συνάντηση με εκείνον τον απίθανο τύπο, τον Παπαχριστόπουλο, ώστε να πειστεί να αναβάλλει την… παραίτησή του και να μην ξεμείνει ο Καμμένος από κοινοβουλευτική ομάδα.
Μπορεί να μεθοδεύει φάτσα φόρα την αγοραπωλησία βουλευτών και να τους υπαγορεύσει ο ίδιος την δήλωση πίστεως, μήπως έτσι δεν έγινε με τους έξι «δηλωσίες» (δηλωσίες με την καλή έννοια βεβαίως…), που πρακτικά εντάχθηκαν μετά τις Πρέσπες στην κοινοβουλευτική ομάδα του Σύριζα;
Θα πείτε: μα ακριβώς τα ίδια δεν έκανε και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, όταν εξαγόρασε τον Αμυρά και τον Ψαριανό διαλύοντας το Ποτάμι;
Aσφαλώς. Η διαφορά είναι στο στυλ και μόνο.
Έφτασε, όμως, η ώρα που αυτό το μονοκρατορικό, μισοσταλινικό στυλ της κυβέρνησης του Αλέξη δεν πιάνει πια παρά μόνο στον σκληρό πυρήνα του 4%. Το αβαντάζ της αναισθησίας λειτουργεί αντίστροφα, όταν ο ηγέτης χάσει τον άυλο προστατευτικό του μανδύα και ο Αλέξης τον έχασε οριστικά μετά την ψήφιση των Πρεσπών. Ενδεχομένως να μην τον απασχολεί ούτε αυτό, καθώς έχει πείσει τον εαυτό του, πως σε λίγο καιρό θα είναι νομπελίστας και θα κοσμεί ως επίσημος προσκεκλημένος, τα διεθνή φόρα.
Στο μεταξύ, η εθνοσωτήριος κυβέρνηση υποχωρεί αμυνόμενη του πατρίου εδάφους. Αθρόοι άχρηστοι διορισμοί, ρουσφέτια κάθε είδους, διαγραφές οφειλών υμετέρων κ.λπ. κ.λπ.
Γιατί οι αντάρτες δεν παραδίδουν τα όπλα, όπως έκαναν κάποιοι κάποτε στη Βάρκιζα. Ο αγώνας συνεχίζεται.
Δημοσιεύθηκε από Λ.
πηγή
olalathos
Είναι η κτηνώδης αναισθησία του Αλέξη. Είναι πιο αναίσθητος από όλη την κουστωδία του ακόμα και από τον Αγριάνθρωπο των Σφακίων, τον Παύλο τον Πολάκη, ο οποίος είναι κατά βάθος ένας πρωτόγονος «ψυχούλας»: μην ξεχνάμε πως ο Αλέξης του σύστησε «ψυχραιμία», όταν ο μερακλής αναπληρωτής υπουργός υγείας «τσίμπησε» στις προκλήσεις της αντιπολίτευσης και άρχισε να δαγκώνει όποιον βρει μπροστά του.
Είναι τόσο αναίσθητος ο Αλέξης ο Τσίπρας, που έχει κατορθώσει να ξεγελάσει όχι μόνο τους πιστούς αυλικούς του, αλλά και τους εχθρούς. Σου λένε "δεν μπορεί να είναι τόσο αναίσθητος, κάτι άλλο θα συμβαίνει, σίγουρα θα τον εκβιάζουν".
Πάνω από όλα το προσωπικό του όφελος. Όταν οι «αστοί» πολιτικοί του παρελθόντος αναγκάζονταν να υπαναχωρήσουν μπροστά στο αόρατο τείχος, που λέγεται «πολιτικό κόστος», αυτός, ο «πολιτικός παγκοσμίου εμβέλειας», όπως τον λιβανίζουν οι κόλακες του, πατούσε γκάζι.
Χωρίς αυτή του την ιδιότητα δεν θα είχε ολοκληρωθεί η συμφωνία των Πρεσπών.
Όχι μόνο αγνόησε περιφρονητικά την πλειοψηφία, που αντιδρούσε, αλλά τους χλεύασε και δημόσια, είτε προσωπικώς είτε μέσω των φερεφώνων του. Η ίδια αναισθησία τον χαρακτηρίζει και απέναντι στους ξεφτισμένους, είναι η αλήθεια, πολιτειακούς θεσμούς.
Μπορεί να παίρνει τηλέφωνο, ο εκφραστής της εκτελεστικής εξουσίας, τον πρόεδρο της βουλής (νομοθετική εξουσία) για να κανονίσει ο δεύτερος συνάντηση με εκείνον τον απίθανο τύπο, τον Παπαχριστόπουλο, ώστε να πειστεί να αναβάλλει την… παραίτησή του και να μην ξεμείνει ο Καμμένος από κοινοβουλευτική ομάδα.
Μπορεί να μεθοδεύει φάτσα φόρα την αγοραπωλησία βουλευτών και να τους υπαγορεύσει ο ίδιος την δήλωση πίστεως, μήπως έτσι δεν έγινε με τους έξι «δηλωσίες» (δηλωσίες με την καλή έννοια βεβαίως…), που πρακτικά εντάχθηκαν μετά τις Πρέσπες στην κοινοβουλευτική ομάδα του Σύριζα;
Θα πείτε: μα ακριβώς τα ίδια δεν έκανε και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, όταν εξαγόρασε τον Αμυρά και τον Ψαριανό διαλύοντας το Ποτάμι;
Aσφαλώς. Η διαφορά είναι στο στυλ και μόνο.
Έφτασε, όμως, η ώρα που αυτό το μονοκρατορικό, μισοσταλινικό στυλ της κυβέρνησης του Αλέξη δεν πιάνει πια παρά μόνο στον σκληρό πυρήνα του 4%. Το αβαντάζ της αναισθησίας λειτουργεί αντίστροφα, όταν ο ηγέτης χάσει τον άυλο προστατευτικό του μανδύα και ο Αλέξης τον έχασε οριστικά μετά την ψήφιση των Πρεσπών. Ενδεχομένως να μην τον απασχολεί ούτε αυτό, καθώς έχει πείσει τον εαυτό του, πως σε λίγο καιρό θα είναι νομπελίστας και θα κοσμεί ως επίσημος προσκεκλημένος, τα διεθνή φόρα.
Στο μεταξύ, η εθνοσωτήριος κυβέρνηση υποχωρεί αμυνόμενη του πατρίου εδάφους. Αθρόοι άχρηστοι διορισμοί, ρουσφέτια κάθε είδους, διαγραφές οφειλών υμετέρων κ.λπ. κ.λπ.
Γιατί οι αντάρτες δεν παραδίδουν τα όπλα, όπως έκαναν κάποιοι κάποτε στη Βάρκιζα. Ο αγώνας συνεχίζεται.
Δημοσιεύθηκε από Λ.
πηγή
olalathos
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ο Γιάννης Σταμούλης σχολιάζει τις διώξεις για το Μάτι
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Οι...εκκρεμότητες του ΕΣΡ - Ποιους περιμένει καμπάνα
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
