2020-07-12 20:47:16
ΓΙΑΡΗΜΑΓΑΣ ΙΟΡΔΑΝΗΣ –ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Πήγαμε το 1986 και γνωρίσαμε τον γέροντα Παΐσιο στην Σουρωτή και είχαμε μαζί ένα φίλο που ήταν και με κομμένο χέρι, αφού μετά τον πόλεμο περιεργαζόταν μια χειροβομβίδα που έσκασε στα χέρια του.
Τότε στην Σουρωτή ήταν ένα μικρό εκκλησάκι.
Ήμασταν περίπου 15 άτομα όταν συναντήσαμε τον χαριτωμένο γέροντα Παΐσιο.
Είχε ένα βλέμμα που εκτός από την αγιότητα του και τα μάτια του ήταν
σπιθωτά, είχε ένα ιδιαίτερο βλέμμα και μας συγκίνησε η ηρεμία, η γαλήνη ,η απλότητα και η αγιότητα του.
Δεν ήθελε την κακομοιριά, ήθελε την αρχοντιά.
Σε δάσκαλο είπε να μαθαίνετε όσο μπορείτε τα παιδιά γράμματα και να προσπαθείτε για το καλύτερο.
Σ΄έναν Πατρινό που δούλευε στην Πειραΐκή-Πατραΐκή του είπε …πόσες ώρες δουλεύετε - Οχτώ απάντησε αυτός…
- Όχι είπε ο γέροντας να δουλεύετε παραπάνω για τις γυναίκες (εννοώντας να ράβουν πιο μακριές φούστες).
Σε άλλο φίλο μου δάσκαλο που είχε ξεχάσει την τσάντα του στην διαδρομή για το κελί του γέροντα του είπε….Νικολάκη ξέχασες την τσάντα σου και αυτός έτρεξε να την πάρει,στην διαδρομή βέβαια κατάλαβε πως ήξερε ο γέροντας το όνομα του και που είχε δεί ότι ξέχασε την τσάντα του.
Κατόπιν αναφέρθηκε στη ανθρώπινη ύπαρξη.
Ο άνθρωπος δημιουργήθηκε από τον ΘΕΟ και σώμα και ψυχή και χρησιμοποιούσε γι’αυτό εικόνες από την καθημερινότητα ο γέροντας.
Μας είπε, όταν αρρωσταίνει το σώμα δεν πάμε σε τυχαίο γιατρό, γιατί υπάρχουν γιατροί που βλάπτουν, αλλά αντίθετα ρωτάμε και ψάχνουμε έναν καλό γιατρό, για να θεραπευθούμε.
Έτσι και η ψυχή αρρωσταίνει, είμαστε άνθρωποι και έχουμε όλοι αμαρτίες και όταν πέφτουμε σε αμαρτίες μας χρειάζεται θεραπεία, μ’αυτόν τον τρόπο θεραπεύεται.
Θα πάμε για για εξομολόγηση, γιατί η φιλανθρωπία είναι η αγάπη, η οποία συγχωρεί όλες τις αμαρτίες, αρκεί να μετανοήσουμε.
Τόνισε ο γέροντας το γεγονός να μην πάμε σε τυχαίο πνευματικό.
Θα βρείτε καλό πνευματικό, για να σε βοηθήσει και να σε αναπαύσει.
Εκεί σ’ αυτόν θα του εμπιστευτούμε και θα ανοίξουμε την καρδιά μας ,θα πούμε τις αμαρτίες μας και ότι άλλο μας προβληματίζει και τότε θα νοιώσουμε την ανάπαυση που είναι η θεραπεία.
Μ’ αυτόν τον τρόπο θεραπεύεται η ψυχή.
Να σας πώ κάτι…σήμερα οι σύγχρονοι άνθρωποι όλοι βιάζονται.
Ενώ εγώ μεγάλωσα με κάρα, σήμερα οι άνθρωποι έχουν τ’αυτοκίνητα,- που φθάνεις πιο γρήγορα.
Σήμερα όμως οι άνθρωποι είναι ανυπόμονοι και βιαστικοί, με αποτέλεσμα να έχουμε άγχοςκαι αγωνία, ενώ εμείς απλά βάζαμε τα πράγματα στο κάρο και ότι ώρα φθάσουμε (αυτό το ανέφερε για να μας δείξει την ανυπομονησία και την αγχώδη κατάσταση).
Να σας πώ τώρα για την υπομονή μας είπε:
Παλιά κάθε εποχή περιμέναμε τά αντίστοιχα φρούτα, τον χειμώνα, την άνοιξη, το καλοκαίρι,το φθινόπωρο, τα φρούτα της εποχής.
Σήμερα όμως οι άνθρωποι είναι αχόρταγοι π.χ. την ντομάτα την θέλουν όλες τις εποχές, με αποτέλεσμα να βλάπτει στην υγεία, γιατί για να γίνει η ντομάτα θέλει φάρμακο και όλα αυτά γιατί δεν έχουν υπομονή.
Αυτά τα είπε σε όλους.
Εκείνον τον καιρό εγώ ήμουν δόκιμος και δεν με απσχολούσε κάτι ιδιαίτερο.
Μετά πήραμε την ευχή του, ενώ επίσης άλλες δύο φορές τον είδα και πήρα την ευχή του.
Με την γυναίκα μου εκείνον τον καιρό ήμασταν αρραβωνιασμένοι και μας είπε…να έχετε κοινό πνευματικό για να ισορροπήσει τα προβλήματα της οικογένειας.
Σ’ έναν φίλο μου Στρατιωτικό (πρέπει να είναι τώρα ταγματάρχης) που ήταν τότε ανθυπολοχαγός του είπε: Σ’ αυτήν την ζωή είμαστε προσωρινοί και δίνουμε εξετάσεις, θέλει λίγο φιλότιμο ν’ αγωνιστούμε (εννοούσε τον πνευματικό αγώνα), να καθαριστούμε από τα πάθη και τις αμαρτίες μας μα την χάρη του Θεού να πιάσουμε την βάση, για να σωθούμε και να μπούμε στην Βασιλεία των Ουρανών.
Ο γέροντας Παΐσιος είχε πολύ και ωραίο χιούμορ, είχε το Πνεύμα το Άγιο γι’ αυτό και τα παραδείγματα του είχαν την φώτιση του Θεού.
Από το βιβλίο: «ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΩΝ«, Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης, 1924-1994.
paraklisi
Πήγαμε το 1986 και γνωρίσαμε τον γέροντα Παΐσιο στην Σουρωτή και είχαμε μαζί ένα φίλο που ήταν και με κομμένο χέρι, αφού μετά τον πόλεμο περιεργαζόταν μια χειροβομβίδα που έσκασε στα χέρια του.
Τότε στην Σουρωτή ήταν ένα μικρό εκκλησάκι.
Ήμασταν περίπου 15 άτομα όταν συναντήσαμε τον χαριτωμένο γέροντα Παΐσιο.
Είχε ένα βλέμμα που εκτός από την αγιότητα του και τα μάτια του ήταν
σπιθωτά, είχε ένα ιδιαίτερο βλέμμα και μας συγκίνησε η ηρεμία, η γαλήνη ,η απλότητα και η αγιότητα του.
Δεν ήθελε την κακομοιριά, ήθελε την αρχοντιά.
Σε δάσκαλο είπε να μαθαίνετε όσο μπορείτε τα παιδιά γράμματα και να προσπαθείτε για το καλύτερο.
Σ΄έναν Πατρινό που δούλευε στην Πειραΐκή-Πατραΐκή του είπε …πόσες ώρες δουλεύετε - Οχτώ απάντησε αυτός…
- Όχι είπε ο γέροντας να δουλεύετε παραπάνω για τις γυναίκες (εννοώντας να ράβουν πιο μακριές φούστες).
Σε άλλο φίλο μου δάσκαλο που είχε ξεχάσει την τσάντα του στην διαδρομή για το κελί του γέροντα του είπε….Νικολάκη ξέχασες την τσάντα σου και αυτός έτρεξε να την πάρει,στην διαδρομή βέβαια κατάλαβε πως ήξερε ο γέροντας το όνομα του και που είχε δεί ότι ξέχασε την τσάντα του.
Κατόπιν αναφέρθηκε στη ανθρώπινη ύπαρξη.
Ο άνθρωπος δημιουργήθηκε από τον ΘΕΟ και σώμα και ψυχή και χρησιμοποιούσε γι’αυτό εικόνες από την καθημερινότητα ο γέροντας.
Μας είπε, όταν αρρωσταίνει το σώμα δεν πάμε σε τυχαίο γιατρό, γιατί υπάρχουν γιατροί που βλάπτουν, αλλά αντίθετα ρωτάμε και ψάχνουμε έναν καλό γιατρό, για να θεραπευθούμε.
Έτσι και η ψυχή αρρωσταίνει, είμαστε άνθρωποι και έχουμε όλοι αμαρτίες και όταν πέφτουμε σε αμαρτίες μας χρειάζεται θεραπεία, μ’αυτόν τον τρόπο θεραπεύεται.
Θα πάμε για για εξομολόγηση, γιατί η φιλανθρωπία είναι η αγάπη, η οποία συγχωρεί όλες τις αμαρτίες, αρκεί να μετανοήσουμε.
Τόνισε ο γέροντας το γεγονός να μην πάμε σε τυχαίο πνευματικό.
Θα βρείτε καλό πνευματικό, για να σε βοηθήσει και να σε αναπαύσει.
Εκεί σ’ αυτόν θα του εμπιστευτούμε και θα ανοίξουμε την καρδιά μας ,θα πούμε τις αμαρτίες μας και ότι άλλο μας προβληματίζει και τότε θα νοιώσουμε την ανάπαυση που είναι η θεραπεία.
Μ’ αυτόν τον τρόπο θεραπεύεται η ψυχή.
Να σας πώ κάτι…σήμερα οι σύγχρονοι άνθρωποι όλοι βιάζονται.
Ενώ εγώ μεγάλωσα με κάρα, σήμερα οι άνθρωποι έχουν τ’αυτοκίνητα,- που φθάνεις πιο γρήγορα.
Σήμερα όμως οι άνθρωποι είναι ανυπόμονοι και βιαστικοί, με αποτέλεσμα να έχουμε άγχοςκαι αγωνία, ενώ εμείς απλά βάζαμε τα πράγματα στο κάρο και ότι ώρα φθάσουμε (αυτό το ανέφερε για να μας δείξει την ανυπομονησία και την αγχώδη κατάσταση).
Να σας πώ τώρα για την υπομονή μας είπε:
Παλιά κάθε εποχή περιμέναμε τά αντίστοιχα φρούτα, τον χειμώνα, την άνοιξη, το καλοκαίρι,το φθινόπωρο, τα φρούτα της εποχής.
Σήμερα όμως οι άνθρωποι είναι αχόρταγοι π.χ. την ντομάτα την θέλουν όλες τις εποχές, με αποτέλεσμα να βλάπτει στην υγεία, γιατί για να γίνει η ντομάτα θέλει φάρμακο και όλα αυτά γιατί δεν έχουν υπομονή.
Αυτά τα είπε σε όλους.
Εκείνον τον καιρό εγώ ήμουν δόκιμος και δεν με απσχολούσε κάτι ιδιαίτερο.
Μετά πήραμε την ευχή του, ενώ επίσης άλλες δύο φορές τον είδα και πήρα την ευχή του.
Με την γυναίκα μου εκείνον τον καιρό ήμασταν αρραβωνιασμένοι και μας είπε…να έχετε κοινό πνευματικό για να ισορροπήσει τα προβλήματα της οικογένειας.
Σ’ έναν φίλο μου Στρατιωτικό (πρέπει να είναι τώρα ταγματάρχης) που ήταν τότε ανθυπολοχαγός του είπε: Σ’ αυτήν την ζωή είμαστε προσωρινοί και δίνουμε εξετάσεις, θέλει λίγο φιλότιμο ν’ αγωνιστούμε (εννοούσε τον πνευματικό αγώνα), να καθαριστούμε από τα πάθη και τις αμαρτίες μας μα την χάρη του Θεού να πιάσουμε την βάση, για να σωθούμε και να μπούμε στην Βασιλεία των Ουρανών.
Ο γέροντας Παΐσιος είχε πολύ και ωραίο χιούμορ, είχε το Πνεύμα το Άγιο γι’ αυτό και τα παραδείγματα του είχαν την φώτιση του Θεού.
Από το βιβλίο: «ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΩΝ«, Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης, 1924-1994.
paraklisi
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
«Ο Αθλητισμός είναι δικαίωμα !!!»
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Πάνε δανεικοί Λάμπρου και Μιχάι;
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
