2013-02-18 16:20:27
Θα γράψω το παρακάτω άρθρο για να δείτε πως όσοι δεν προτιμούν τα Ελληνικά προιόντα, δεν το κάνουν μόνο για λόγους ποιότητας, αλλά και εξυπηρέτησης Τόσο εγώ, όσο και άλλα άτομα που γνωρίζω έχουν πάψει να αγοράζουν προιόντα απο Ελληνικά καταστήματα λόγω της απαράδεκτης συμπεριφοράς υπαλλήλων ή και
καταστηματαρχών...
Θυμάμαι έναν γνωστό μου που πήγε να αγοράσει γυαλιά ηλίου απο κατάστημα, και έρχεται ο ιδιοκτήτης του και του λέει "πάρε ότι γουστάρεις φίλε, θα στο αφήσω τόσο..." Αλήθεια πιστεύετε ότι αυτού του είδους η συμπεριφορά αρέσει στον πελάτη; Δε νομίζετε πως η υπερβολική οικειότητα του πωλητή προς τον πελάτη είναι κάτι το αρνητικό; Έπαψε να υπάρχει σεβασμός προς τον πελάτη... Έπαψε ο "πληθυντικός ευγενείας" που πολλοί τον θεωρούν πια ξεπερασμένο...
Το χειρότερο είναι πως αν μπείς σε ένα μαγαζί για να δεις κάτι που σου αρέσει αλλά δεν προκειται να το αγοράσεις γιατί δεν διαθέτεις τα χρήματα εκείνη τη στιγμή, ο πωλητής σου συμπεριφέρεται σαν έναν "μπατίρη" του δρόμου που απλά του τρώς τον "πολύτιμο" χρόνο του... Αλήθεια, ποιός είναι ο ρόλος ενός πωλητή;
Νομίζω ότι τα πράγματα έχουν ξεφύγει... Είτε ο πελάτης θέλει να δει κάτι, είτε να συγκρίνει τιμές, είτε οτιδήποτε άλλο, ο πωλητής είναι ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΣ να τον εξυπηρετήσει και μάλιστα να είναι ΕΥΔΙΑΘΕΤΟΣ και ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΟΣ... Κανείς δεν έχει την όρεξη να μπεί σε ένα κατάστημα που ο πωλητής έχει τα μούτρα του κατεβασμένα μέχρι το πάτωμα ή βαριέται πραγματικά που δουλεύει σήμερα...
Άν λοιπόν ο πελάτης δει ένα προιόν, το δοκιμάσει, αλλά δεν το αγοράσει, ο πωλητής θυμώνει και είναι σε θέση μέχρι και να τον βρίσει... άλλοτε μπροστά του, και άλλοτε μόλις βγεί από το κατάστημά του...
Ειλικρινά, με την απαράδεκτη συμπεριφορά αρκετών πωλητών, δεν είναι λίγες οι φορές που βγαίνοντας είπα "καλά να πάθεις που θα κλείσει το μαγαζάκι σου σε λίγο καιρό... το αξίζεις"...
Φυσικά δεν θα παραλείψω και να επαινέσω τον καταστηματάρχη ο οποίος είναι άψογος λέγοντας "είδες πόσο εξυπηρετικοί ήταν; χαμογελαστοί, με ευγένεια προς τον πελάτη, ακόμη κι αν δεν έτυχε να αγοράσουμε κάτι αυτή τη φορα... θα τους ξαναπροτιμήσω"...
Βέβαια, η δεύτερη περίπτωση δεν μου τυχαίνει και τόσο συχνά...
Έχω κάνει μποικοτάζ σε αρκετά καταστήματα, όχι γιατί δεν έιχαν καλά προιόντα, αλλά γιατί η συμπεριφορά τους ή η εξυπηρέτηση τους ήταν άθλια...
Δεν σας κρύβω μάλιστα, πως για εμένα τουλάχιστον, πιό πολύ μετράει η εξυπηρετικότητα και η ικανοποίηση μου απο κάποια αγορά που θα πραγματοποιήσω, παρά το πόσο "τέλειο" θα είναι το προιόν που θα αγοράσω... Θέλω να ξέρω ότι τα χρήματά μου τα δίνω σε πραγματικά αξιόλογους ανθρώπους και όχι ότι βοηθάω ανθρώπους που δεν το αξίζουν...
Το ρητό "ο πελάτης έχει πάντα δίκιο" έχει ξεχαστεί στις μέρες μας... Πολλές φορές το θράσος του πωλητή αγγίζει τα όρια του "αν δεν σ αρέσει να μην το αγοράσεις, ούτε να έρθεις ξανά στο μαγαζί μου..." Ειλικρινά δεν βλέπω καμία προσπάθεια από αρκετούς πωλητές, να κρατήσουν στο κατάστημά τους όσο το δυνατόν περισσότερους "ευχαριστημένους" πελάτες...
Αυτό με κάνει να πιστέυω ότι, είτε είναι τόσο πλούσιοι που δεν έχουν ανάγκη από περισσότερα χρήματα, ή έχουν ψωνιστεί τελειως και χάσαν το μέτρο...
Για τους λόγους που προανέφερα, πολλοί πωλητές να μην εκπλήσσονται όταν βλέπουν την πελατεία τους να μειώνεται όλο και περισσότερο. Έχω άπειρα παραδείγματα να σας δώσω από απρεπείς συμπεριφορές σε καταστήματα αλλά δε θα μου έφταναν σελίδες ολόκληρες... θα δώσω μόνο ένα παράδειγμα που μου έτυχε για να σας δείξω πως το κακό με τον Έλληνα καταστηματάρχη είναι ότι ΔΕΝ έχει όρια και δεν μπορεί να ξεχωρίσει τις προσωπικές του στιγμές από την εργασία του...
Σε ένα σουβλατζίδικο λοιπόν, το οποίο έτυχε να αγοράζω αρκετά συχνά διάφορα τυλιχτά ή και μερίδες, οι υπάλληλοι του, όσο και τα αφεντικά του δεν μπορούσαν να αντιληφθούν το ότι ΔΕΝ βρισκόταν στο σπίτι τους αλλά εκτελούσαν εργασία...
Ο υπάλληλος ο οποίος ήταν στο ταμείο ή πήγαινε τις παραγγελίες συχνά τραγουδούσε μέσα στο μαγαζί (δε θα επεκταθώ στο να χαρακτηρίσω την γαιδουροφωνάρα του...) αδιαφορόντας για το αν αυτό ήταν ευχάριστο ή οχι για κάποιον πελάτη... Δε νομίζω ότι όταν ένας πελάτης προτιμάει ένα μαγαζί, είναι και υποχρεωμένος στο να ανεχθεί την βλακεία των υπαλλήλων του...
Για να μήν αναφερθώ και για μια άλλη φορά που ξαναπήγα στο συγκεκριμένο μαγαζί και ο υπάλληλος έπαιζε μπάλα (ναι καλά ακούσατε, ποδόσφαιρο) μέσα στο χώρο του μαγαζιού με το παιδί του... Και οι πελάτες είχαν το μυαλό τους στο να μην τους έρθει η μπάλα στο κεφάλι...
Φταίει λοιπόν ο πελάτης άν δεν ξαναπατήσει σε ένα τέτοιου είδους μαγαζί που δεν τον σέβεται ούτε στο ελάχιστο; Δε νομίζω...
Έτσι λοιπόν, δεν ξαναπάτησα στο συγκεκριμένο μαγαζί... Βέβαια αυτοί θα πιστεύουν ότι δε μου άρεσαν τα κρεατικά τους ή ότι δεν έχω χρήματα και γι΄αυτό δεν πάω πλέον... Ναι... Δυστυχώς πολλούς τους φτύνεις και νομίζουν ότι βρέχει... άξιοι της μοίρας τους... Δεν έχουν ιδέα για ποιον λόγο χάνουν συνεχώς πελάτες...
Σε πολλά σούπερ μάρκετ επίσης, όπως θα έχετε διαπιστώσει γίνεται το ΧΑΟΣ... γιατί δεν έχουν φροντίσει οι αρμόδιοι του, να βάλουν κάποια τάξη, με αποτέλεσμα οι πελάτες να μαλώνουν συνέχεια μεταξύ τους για την ουρά στο ταμείο κλπ κλπ
Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί πολλές αλυσίδες σούπερ μάρκετ δέν έχουν ταμεία για λίγα προιόντα... Μόνο το Καρφούρ το έχει κάνει, αν και δεν πιστεύω ότι το πέτυχε απόλυτα... Αγοράζει κάποιος ένα προιόν μόνο ή δύο έστω, και επειδή δεν υπάρχουν ταμεία για λίγα προιόντα, αρχίζει να παρακαλάει τους άλλους πελάτες στις ουρές των ταμείων προκειμένου να περάσει μπροστά για να ξεμπερδεύει... Τώρα... απο κεί και πέρα άν ο άλλος έχει όρεξη να παραχωρήσει τη σειρά του καλώς... αλλιώς γίνονται διάφορα μαλώματα... αρνητικό για την εικόνα του καταστήματος...
Το κακό είναι ότι οι πελάτες μαλώνουν μεταξύ τους για πράγματα τα οποία η επιχείρηση θα ήταν υποχρεωμένη να διαθέτει... Κρίμα...
Αυτά είχα να πώ όσον αφορά την εξυπηρέτηση στα Ελληνικά καταστήματα, για οτιδήποτε τυχόν ξέχασα θα αναφερθώ σε επόμενο άρθρο. Περιμένω τα σχόλια σας...
Αναγνώστης Tromaktiko
καταστηματαρχών...
Θυμάμαι έναν γνωστό μου που πήγε να αγοράσει γυαλιά ηλίου απο κατάστημα, και έρχεται ο ιδιοκτήτης του και του λέει "πάρε ότι γουστάρεις φίλε, θα στο αφήσω τόσο..." Αλήθεια πιστεύετε ότι αυτού του είδους η συμπεριφορά αρέσει στον πελάτη; Δε νομίζετε πως η υπερβολική οικειότητα του πωλητή προς τον πελάτη είναι κάτι το αρνητικό; Έπαψε να υπάρχει σεβασμός προς τον πελάτη... Έπαψε ο "πληθυντικός ευγενείας" που πολλοί τον θεωρούν πια ξεπερασμένο...
Το χειρότερο είναι πως αν μπείς σε ένα μαγαζί για να δεις κάτι που σου αρέσει αλλά δεν προκειται να το αγοράσεις γιατί δεν διαθέτεις τα χρήματα εκείνη τη στιγμή, ο πωλητής σου συμπεριφέρεται σαν έναν "μπατίρη" του δρόμου που απλά του τρώς τον "πολύτιμο" χρόνο του... Αλήθεια, ποιός είναι ο ρόλος ενός πωλητή;
Νομίζω ότι τα πράγματα έχουν ξεφύγει... Είτε ο πελάτης θέλει να δει κάτι, είτε να συγκρίνει τιμές, είτε οτιδήποτε άλλο, ο πωλητής είναι ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΣ να τον εξυπηρετήσει και μάλιστα να είναι ΕΥΔΙΑΘΕΤΟΣ και ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΟΣ... Κανείς δεν έχει την όρεξη να μπεί σε ένα κατάστημα που ο πωλητής έχει τα μούτρα του κατεβασμένα μέχρι το πάτωμα ή βαριέται πραγματικά που δουλεύει σήμερα...
Άν λοιπόν ο πελάτης δει ένα προιόν, το δοκιμάσει, αλλά δεν το αγοράσει, ο πωλητής θυμώνει και είναι σε θέση μέχρι και να τον βρίσει... άλλοτε μπροστά του, και άλλοτε μόλις βγεί από το κατάστημά του...
Ειλικρινά, με την απαράδεκτη συμπεριφορά αρκετών πωλητών, δεν είναι λίγες οι φορές που βγαίνοντας είπα "καλά να πάθεις που θα κλείσει το μαγαζάκι σου σε λίγο καιρό... το αξίζεις"...
Φυσικά δεν θα παραλείψω και να επαινέσω τον καταστηματάρχη ο οποίος είναι άψογος λέγοντας "είδες πόσο εξυπηρετικοί ήταν; χαμογελαστοί, με ευγένεια προς τον πελάτη, ακόμη κι αν δεν έτυχε να αγοράσουμε κάτι αυτή τη φορα... θα τους ξαναπροτιμήσω"...
Βέβαια, η δεύτερη περίπτωση δεν μου τυχαίνει και τόσο συχνά...
Έχω κάνει μποικοτάζ σε αρκετά καταστήματα, όχι γιατί δεν έιχαν καλά προιόντα, αλλά γιατί η συμπεριφορά τους ή η εξυπηρέτηση τους ήταν άθλια...
Δεν σας κρύβω μάλιστα, πως για εμένα τουλάχιστον, πιό πολύ μετράει η εξυπηρετικότητα και η ικανοποίηση μου απο κάποια αγορά που θα πραγματοποιήσω, παρά το πόσο "τέλειο" θα είναι το προιόν που θα αγοράσω... Θέλω να ξέρω ότι τα χρήματά μου τα δίνω σε πραγματικά αξιόλογους ανθρώπους και όχι ότι βοηθάω ανθρώπους που δεν το αξίζουν...
Το ρητό "ο πελάτης έχει πάντα δίκιο" έχει ξεχαστεί στις μέρες μας... Πολλές φορές το θράσος του πωλητή αγγίζει τα όρια του "αν δεν σ αρέσει να μην το αγοράσεις, ούτε να έρθεις ξανά στο μαγαζί μου..." Ειλικρινά δεν βλέπω καμία προσπάθεια από αρκετούς πωλητές, να κρατήσουν στο κατάστημά τους όσο το δυνατόν περισσότερους "ευχαριστημένους" πελάτες...
Αυτό με κάνει να πιστέυω ότι, είτε είναι τόσο πλούσιοι που δεν έχουν ανάγκη από περισσότερα χρήματα, ή έχουν ψωνιστεί τελειως και χάσαν το μέτρο...
Για τους λόγους που προανέφερα, πολλοί πωλητές να μην εκπλήσσονται όταν βλέπουν την πελατεία τους να μειώνεται όλο και περισσότερο. Έχω άπειρα παραδείγματα να σας δώσω από απρεπείς συμπεριφορές σε καταστήματα αλλά δε θα μου έφταναν σελίδες ολόκληρες... θα δώσω μόνο ένα παράδειγμα που μου έτυχε για να σας δείξω πως το κακό με τον Έλληνα καταστηματάρχη είναι ότι ΔΕΝ έχει όρια και δεν μπορεί να ξεχωρίσει τις προσωπικές του στιγμές από την εργασία του...
Σε ένα σουβλατζίδικο λοιπόν, το οποίο έτυχε να αγοράζω αρκετά συχνά διάφορα τυλιχτά ή και μερίδες, οι υπάλληλοι του, όσο και τα αφεντικά του δεν μπορούσαν να αντιληφθούν το ότι ΔΕΝ βρισκόταν στο σπίτι τους αλλά εκτελούσαν εργασία...
Ο υπάλληλος ο οποίος ήταν στο ταμείο ή πήγαινε τις παραγγελίες συχνά τραγουδούσε μέσα στο μαγαζί (δε θα επεκταθώ στο να χαρακτηρίσω την γαιδουροφωνάρα του...) αδιαφορόντας για το αν αυτό ήταν ευχάριστο ή οχι για κάποιον πελάτη... Δε νομίζω ότι όταν ένας πελάτης προτιμάει ένα μαγαζί, είναι και υποχρεωμένος στο να ανεχθεί την βλακεία των υπαλλήλων του...
Για να μήν αναφερθώ και για μια άλλη φορά που ξαναπήγα στο συγκεκριμένο μαγαζί και ο υπάλληλος έπαιζε μπάλα (ναι καλά ακούσατε, ποδόσφαιρο) μέσα στο χώρο του μαγαζιού με το παιδί του... Και οι πελάτες είχαν το μυαλό τους στο να μην τους έρθει η μπάλα στο κεφάλι...
Φταίει λοιπόν ο πελάτης άν δεν ξαναπατήσει σε ένα τέτοιου είδους μαγαζί που δεν τον σέβεται ούτε στο ελάχιστο; Δε νομίζω...
Έτσι λοιπόν, δεν ξαναπάτησα στο συγκεκριμένο μαγαζί... Βέβαια αυτοί θα πιστεύουν ότι δε μου άρεσαν τα κρεατικά τους ή ότι δεν έχω χρήματα και γι΄αυτό δεν πάω πλέον... Ναι... Δυστυχώς πολλούς τους φτύνεις και νομίζουν ότι βρέχει... άξιοι της μοίρας τους... Δεν έχουν ιδέα για ποιον λόγο χάνουν συνεχώς πελάτες...
Σε πολλά σούπερ μάρκετ επίσης, όπως θα έχετε διαπιστώσει γίνεται το ΧΑΟΣ... γιατί δεν έχουν φροντίσει οι αρμόδιοι του, να βάλουν κάποια τάξη, με αποτέλεσμα οι πελάτες να μαλώνουν συνέχεια μεταξύ τους για την ουρά στο ταμείο κλπ κλπ
Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί πολλές αλυσίδες σούπερ μάρκετ δέν έχουν ταμεία για λίγα προιόντα... Μόνο το Καρφούρ το έχει κάνει, αν και δεν πιστεύω ότι το πέτυχε απόλυτα... Αγοράζει κάποιος ένα προιόν μόνο ή δύο έστω, και επειδή δεν υπάρχουν ταμεία για λίγα προιόντα, αρχίζει να παρακαλάει τους άλλους πελάτες στις ουρές των ταμείων προκειμένου να περάσει μπροστά για να ξεμπερδεύει... Τώρα... απο κεί και πέρα άν ο άλλος έχει όρεξη να παραχωρήσει τη σειρά του καλώς... αλλιώς γίνονται διάφορα μαλώματα... αρνητικό για την εικόνα του καταστήματος...
Το κακό είναι ότι οι πελάτες μαλώνουν μεταξύ τους για πράγματα τα οποία η επιχείρηση θα ήταν υποχρεωμένη να διαθέτει... Κρίμα...
Αυτά είχα να πώ όσον αφορά την εξυπηρέτηση στα Ελληνικά καταστήματα, για οτιδήποτε τυχόν ξέχασα θα αναφερθώ σε επόμενο άρθρο. Περιμένω τα σχόλια σας...
Αναγνώστης Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
