2013-05-13 15:57:43
Την ανάγκη για τη δημιουργία «μιας νέας μεγάλης Δημοκρατικής Παράταξης που θα καλύψει το κενό ανάμεσα στον φιλελευθερισμό και την παραδοσιακή Αριστερά» επισημαίνει με άρθρο του στο newpost ο διευθυντής Eιδήσεων και Ενημέρωσης του Star, Σταμάτης Μαλέλης.
Ο κ. Μαλέλης, σε άρθρο - παρέμβασή στις πολιτικές εξελίξεις θέτει μία σειρά από ερωτήματα σχετικά με τον τρόπο μετάβασης από την πενταετή ύφεση στην χώρα και διερωτάται εάν «έχει αλλάξει τίποτα στο Κράτος».
Ταυτόχρονα, ασκεί σκληρή κριτική στα «δύο άκρα» που όπως λέει κυριαρχούν στη χώρα τα τελευταία χρόνια, σημειώνοντας ότι «κάθε μεταρρύθμιση σκοντάφτει στη λαϊκή Δεξιά, της οποίας οι βουλευτές παίρνουν τα άρματα εάν θιχθεί η εκλογική πελατεία της, και στη λαϊκίστικη Αριστερά, που χορεύει ιδεολογικά ανάμεσα στο ευρώ και τη δραχμή και απέναντι στον μονόδρομο της Ευρώπης και αυτόν της ριζικής ανατροπής».
«Ήρθε η ώρα για μια άλλη πολιτική. Τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη. Ήρθε η ώρα για την αντεπίθεση της ριζοσπαστικής σοσιαλδημοκρατίας», προσθέτει χαρακτηριστικά ο ίδιος και προαναγγέλλει τη δημιουργία ενός φορέα που θα «έχει έναν και μόνο στόχο να δημιουργήσει τη νέα μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη».
Ακολουθεί ολόκληρο το άρθρο του κ. Μαλέλη:
«Τι έγινε τελικά; Μπήκαμε στη διαδικασία της ανάπτυξης; Ναι, θα απαντήσει κάποιος αν δώσει βάση στα λόγια των κυβερνώντων που προσπαθούν να μπολιάσουν την κοινωνία με αέρα αισιοδοξίας. Μόνο που αυτός ο αέρας, όπως μου επεσήμανε φίλος μου οικονομολόγος, είναι αέρας κοπανιστός.
Πώς δηλαδή φύγαμε ή θα φύγουμε από την πενταετή ύφεση που θυμίζει μέρες πολέμου και θα φτάσουμε στην πολυπόθητη ανάπτυξη; Πώς δηλαδή, με ποια μέτρα;
Έχει γίνει κάπου μία μεταρρύθμιση που δεν την είδαμε; Ό,τι και να γίνει σκοντάφτει στα δύο άκρα που τα τελευταία χρόνια κυριαρχούν στη χώρα. Στη λαϊκή Δεξιά, της οποίας οι βουλευτές παίρνουν τα άρματα εάν θιχθεί η εκλογική πελατεία της, και στη λαϊκίστικη Αριστερά, που χορεύει ιδεολογικά ανάμεσα στο ευρώ και τη δραχμή και απέναντι στον μονόδρομο της Ευρώπης και αυτόν της ριζικής ανατροπής.
Άλλαξε κάτι από όλα αυτά που μας οδήγησαν στα όρια της πτώχευσης;
Άλλαξε τίποτα στο Κράτος; Έχουμε αποφασίσει σαν κοινωνία εάν θέλουμε μικρό ή μεγάλο Κράτος και ποιας ποιότητας; Τι αλλάξαμε;
Μήπως τη σχέση μας μέσα στην Ευρώπη και κυρίως στην Ευρωζώνη; Αλλάξαμε τη σχέση μας με τους ισχυρούς; Μήπως τους πείσατε ότι είμαστε ισότιμοι και ότι δεν μπορούν να εξαντλούν τα πλεονάσματά τους από τα ελλείμματα τα δικά μας και την ανάπτυξή τους από τη δική μας υπανάπτυξη;
Ή μήπως καταφέραμε να επιβάλουμε συσχετισμούς που θα απαιτήσουν μια άλλη Ευρώπη και το αυτονόητο ένα Κράτος - ένα νόμισμα;
Τι κάναμε τελικά; Αλλάξαμε μήπως τη δομή της ελληνικής οικονομίας; Αλλάξαμε τη γραφειοκρατία που εμπόδιζε την ανάπτυξη; Ποια είναι εν τέλει η στρατηγική της ελληνικής οικονομίας; Ακούσατε μήπως τον πρωθυπουργό ή τον υπουργό Οικονομικών να μιλούν για τους πυλώνες της ανάπτυξης; Δυστυχώς, όχι. Το μόνο που ακούσαμε είναι για φόρους αλλά και πανηγυρισμούς για τη μείωση του πληθωρισμού. Αρκούν όμως για την Ανάπτυξη;
Αλλά ας τα αφήσουμε αυτά. Μια από τις αιτίες της κακοδαιμονίας μας είναι ασφαλώς το χρηματοπιστωτικό σύστημα. Είδατε μήπως κάποια αλλαγή; Όχι βέβαια, οι τράπεζες συνεχίζουν να αντιμετωπίζονται ως οι ... Ιεροί Τόποι της Οικονομίας.
Καμία εταιρία στον καπιταλισμό στην ελεύθερη αγορά όταν χρεοκοπεί δεν την αναλαμβάνει το Κράτος, δεν την πληρώνει ο φορολογούμενος, αλλά αφήνεται να κλείσει. Η ταύτιση του χρηματοπιστωτικού συστήματος, και μάλιστα όπως αναπτύχθηκε από τη δεκαετία του '90 και μετά, πρόσφερε μήπως στην Ανάπτυξη; Όχι, γέμισε φούσκες το παγκόσμιο σύστημα με αποτέλεσμα να σκάνε η μία μετά την άλλη με αποτέλεσμα να κινδυνεύει το σύστημα.
Ήρθε η ώρα για μια άλλη πολιτική. Τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη. Ήρθε η ώρα για την αντεπίθεση της ριζοσπαστικής σοσιαλδημοκρατίας. Μιας νέας μεγάλης Παράταξης που θα καλύψει το κενό ανάμεσα στον φιλελευθερισμό και την παραδοσιακή Αριστερά, που προσπαθεί με παλιά υλικά να αντιπαρατεθεί με αποτέλεσμα να διαιωνίζει την κυριαρχία της συντήρησης σε μια περίοδο που απαιτούνται υπερβάσεις.
Η νέα σοσιαλδημοκρατία είναι ανάγκη των καιρών. Είναι ανάγκη να καλυφθεί το κενό που άφησε η μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη. Όσοι κινούμαστε στον χώρο νιώθουμε την ανάγκη να προβούμε σε ριζοσπαστικές ενωτικές προσπάθειες που θα δημιουργήσουν το εφαλτήριο που θα δημιουργήσει το νέο κίνημα που χρειάζεται η Ελλάδα.
Με τη σημερινή πολυδιάσπαση, αλλά και με τη διάλυση πυλώνων του χώρου, χρειάζεται η άμεση αναγέννηση της Δημοκρατικής Παράταξης, που δεν μπορεί να γίνει με παλιά και φθαρμένα υλικά.
Ξεκινάμε. Με έναν φορέα που έχει έναν και μόνο στόχο να δημιουργήσει τη νέα μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη.
Σταμάτης Μαλέλης».
communenews
Ο κ. Μαλέλης, σε άρθρο - παρέμβασή στις πολιτικές εξελίξεις θέτει μία σειρά από ερωτήματα σχετικά με τον τρόπο μετάβασης από την πενταετή ύφεση στην χώρα και διερωτάται εάν «έχει αλλάξει τίποτα στο Κράτος».
Ταυτόχρονα, ασκεί σκληρή κριτική στα «δύο άκρα» που όπως λέει κυριαρχούν στη χώρα τα τελευταία χρόνια, σημειώνοντας ότι «κάθε μεταρρύθμιση σκοντάφτει στη λαϊκή Δεξιά, της οποίας οι βουλευτές παίρνουν τα άρματα εάν θιχθεί η εκλογική πελατεία της, και στη λαϊκίστικη Αριστερά, που χορεύει ιδεολογικά ανάμεσα στο ευρώ και τη δραχμή και απέναντι στον μονόδρομο της Ευρώπης και αυτόν της ριζικής ανατροπής».
«Ήρθε η ώρα για μια άλλη πολιτική. Τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη. Ήρθε η ώρα για την αντεπίθεση της ριζοσπαστικής σοσιαλδημοκρατίας», προσθέτει χαρακτηριστικά ο ίδιος και προαναγγέλλει τη δημιουργία ενός φορέα που θα «έχει έναν και μόνο στόχο να δημιουργήσει τη νέα μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη».
Ακολουθεί ολόκληρο το άρθρο του κ. Μαλέλη:
«Τι έγινε τελικά; Μπήκαμε στη διαδικασία της ανάπτυξης; Ναι, θα απαντήσει κάποιος αν δώσει βάση στα λόγια των κυβερνώντων που προσπαθούν να μπολιάσουν την κοινωνία με αέρα αισιοδοξίας. Μόνο που αυτός ο αέρας, όπως μου επεσήμανε φίλος μου οικονομολόγος, είναι αέρας κοπανιστός.
Πώς δηλαδή φύγαμε ή θα φύγουμε από την πενταετή ύφεση που θυμίζει μέρες πολέμου και θα φτάσουμε στην πολυπόθητη ανάπτυξη; Πώς δηλαδή, με ποια μέτρα;
Έχει γίνει κάπου μία μεταρρύθμιση που δεν την είδαμε; Ό,τι και να γίνει σκοντάφτει στα δύο άκρα που τα τελευταία χρόνια κυριαρχούν στη χώρα. Στη λαϊκή Δεξιά, της οποίας οι βουλευτές παίρνουν τα άρματα εάν θιχθεί η εκλογική πελατεία της, και στη λαϊκίστικη Αριστερά, που χορεύει ιδεολογικά ανάμεσα στο ευρώ και τη δραχμή και απέναντι στον μονόδρομο της Ευρώπης και αυτόν της ριζικής ανατροπής.
Άλλαξε κάτι από όλα αυτά που μας οδήγησαν στα όρια της πτώχευσης;
Άλλαξε τίποτα στο Κράτος; Έχουμε αποφασίσει σαν κοινωνία εάν θέλουμε μικρό ή μεγάλο Κράτος και ποιας ποιότητας; Τι αλλάξαμε;
Μήπως τη σχέση μας μέσα στην Ευρώπη και κυρίως στην Ευρωζώνη; Αλλάξαμε τη σχέση μας με τους ισχυρούς; Μήπως τους πείσατε ότι είμαστε ισότιμοι και ότι δεν μπορούν να εξαντλούν τα πλεονάσματά τους από τα ελλείμματα τα δικά μας και την ανάπτυξή τους από τη δική μας υπανάπτυξη;
Ή μήπως καταφέραμε να επιβάλουμε συσχετισμούς που θα απαιτήσουν μια άλλη Ευρώπη και το αυτονόητο ένα Κράτος - ένα νόμισμα;
Τι κάναμε τελικά; Αλλάξαμε μήπως τη δομή της ελληνικής οικονομίας; Αλλάξαμε τη γραφειοκρατία που εμπόδιζε την ανάπτυξη; Ποια είναι εν τέλει η στρατηγική της ελληνικής οικονομίας; Ακούσατε μήπως τον πρωθυπουργό ή τον υπουργό Οικονομικών να μιλούν για τους πυλώνες της ανάπτυξης; Δυστυχώς, όχι. Το μόνο που ακούσαμε είναι για φόρους αλλά και πανηγυρισμούς για τη μείωση του πληθωρισμού. Αρκούν όμως για την Ανάπτυξη;
Αλλά ας τα αφήσουμε αυτά. Μια από τις αιτίες της κακοδαιμονίας μας είναι ασφαλώς το χρηματοπιστωτικό σύστημα. Είδατε μήπως κάποια αλλαγή; Όχι βέβαια, οι τράπεζες συνεχίζουν να αντιμετωπίζονται ως οι ... Ιεροί Τόποι της Οικονομίας.
Καμία εταιρία στον καπιταλισμό στην ελεύθερη αγορά όταν χρεοκοπεί δεν την αναλαμβάνει το Κράτος, δεν την πληρώνει ο φορολογούμενος, αλλά αφήνεται να κλείσει. Η ταύτιση του χρηματοπιστωτικού συστήματος, και μάλιστα όπως αναπτύχθηκε από τη δεκαετία του '90 και μετά, πρόσφερε μήπως στην Ανάπτυξη; Όχι, γέμισε φούσκες το παγκόσμιο σύστημα με αποτέλεσμα να σκάνε η μία μετά την άλλη με αποτέλεσμα να κινδυνεύει το σύστημα.
Ήρθε η ώρα για μια άλλη πολιτική. Τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη. Ήρθε η ώρα για την αντεπίθεση της ριζοσπαστικής σοσιαλδημοκρατίας. Μιας νέας μεγάλης Παράταξης που θα καλύψει το κενό ανάμεσα στον φιλελευθερισμό και την παραδοσιακή Αριστερά, που προσπαθεί με παλιά υλικά να αντιπαρατεθεί με αποτέλεσμα να διαιωνίζει την κυριαρχία της συντήρησης σε μια περίοδο που απαιτούνται υπερβάσεις.
Η νέα σοσιαλδημοκρατία είναι ανάγκη των καιρών. Είναι ανάγκη να καλυφθεί το κενό που άφησε η μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη. Όσοι κινούμαστε στον χώρο νιώθουμε την ανάγκη να προβούμε σε ριζοσπαστικές ενωτικές προσπάθειες που θα δημιουργήσουν το εφαλτήριο που θα δημιουργήσει το νέο κίνημα που χρειάζεται η Ελλάδα.
Με τη σημερινή πολυδιάσπαση, αλλά και με τη διάλυση πυλώνων του χώρου, χρειάζεται η άμεση αναγέννηση της Δημοκρατικής Παράταξης, που δεν μπορεί να γίνει με παλιά και φθαρμένα υλικά.
Ξεκινάμε. Με έναν φορέα που έχει έναν και μόνο στόχο να δημιουργήσει τη νέα μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη.
Σταμάτης Μαλέλης».
communenews
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Λήξη προθεσμίας για τα φέρι της Σαλαμίνας
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
32 θέσεις επικουρικών γιατρών στη Δυτική Ελλάδα
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
