2013-11-22 14:51:51
Μπαίνουμε στο τελευταίο 10ήμερο παραστάσεων του έργου του Μ. Φρις "Ο Μπίντερμαν και οι εμπρηστές" που παρουσιάζει το Ρεφενέ στο θέατρο "Αγορά"
Ήδη οι "προβολές" του έργου στη σημερινή ελληνική πραγματικότητα έχουν ξεσηκώσει πληθώρα σχολίων στο θεατρόφιλο κοινό της πόλης. Ένα μικρό δείγμα σας παραθέτουμε παρακάτω:
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Τό έργο θα παίζεται καθημερινά μέχρι και την άλλη Κυριακή 1/12/2013
ώρα 21:15 στο θέατρο "Αγορά" Καραϊσκάκη 149
Κρατήσεις θέσεων στο ταμείο του θεάτρου και στα τηλέφωνα
6955-514155 & 2610-223884 (11:00-13:30 & 18:00-20:00 καθημερινά)
Τιμή εισιτηρίου 8 ευρώ (6 ευρώ για φοιτητές & άνεργους, με επίδειξη κάρτας σρτη προπώληση)
Σταύρο Ιντζεγιάννη
Μια διαφορετική –πολιτική ερμηνεία από τον
ΘΕΑΤΡΟ ΑΓΟΡΑ –ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΣΧΉΜΑ «ΟΙ ΡΕΦΕΝΕ»
Ο ΜΠΙΝΤΕΡΜΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΕΜΠΡΗΣΤΕΣ
Επίκαιρο όσο κανένα άλλο και σε καμιά εποχή για την Ελλάδα του σήμερα το έργο του Μαξ Φριτς –οι εμπρηστές-που ανέβασαν –και εξακολουθεί να παίζεται με επιτυχία- στο θέατρο αγορά οι Ρεφενέ.
Φωτογραφίζει με μια καταπληκτική ευκρίνεια την Ελλάδα η οποία κυριαρχείται από το σύνθημα ζήτω η πάρτη μας. Οι εμπρηστές είναι ένας καθρέφτης όπου ο καθένας μπορεί να δει τον εαυτό του μέσα στο πλαίσιο της σύγχρονης Ελλάδας σε ένα έργο που θα μπορούσε να έχει τον τίτλο οι δανειστές μια και οι εμπρηστές δεν είναι άλλο παρά οι ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ τίτλος που ταιριάζει γάντι εν χώρο και χρόνο και μάλιστα με την υπογράμμιση του τραγικού που αναπηδά μέσα από το κωμικό καθώς ο Μπίντερμαν δίνει ο ίδιος τα σπίρτα για τον εμπρησμό όμοια καθώς εμείς οι ίδιοι δίνουμε με το μνημόνιο τα κλειδιά μας στους Δανειστές μας..
Αληθινά ο Γιάννης Γεωργακάκης ο οποίος με την ομάδα του ρεπερτορίου διάλεξε και σκηνοθέτησε το έργο χτύπησε διάνα. Τράβηξε μια φωτογραφία της Ελλάδος του 2013 προέκταση της Ελλάδος του 1905 όπου το ίδιο είχε συμβεί με τους τότε δανειστές μας. Η ιστορία επαναλαμβάνεται.
Στο έργο του Μαξ Φρις ο Μπίντερμαν ένας άνθρωπος από μας . Ο καθένας μας που με την ανοχή του θυμίζει αυτό με το οποίο ο Ρουσώ αρχίζει το κοινωνικό του συμβόλαιο « Η βία δημιούργησε τους πρώτους δούλους αλλά η δειλία τους διαιώνισε τη σκλαβιά τους» ( Θα έλεγα σε παράφραση η ανοχή τους στην περίπτωσή μας )
Ένας βολεμένος αστός, που διστάζει να υπερασπισθεί την προσωπική του ζωή όπως συχνά κάνουμε όλοι μας και με όπλο του τη δουλοπρέπεια αφήνεται στη μοίρα του. Υποκύπτει .Η μοίρα που εμφανίζεται με το πρόσωπο του Σμιτς. Ρόλος που αξιοποιήθηκε σωστά και πειστικά από τον Παναγιώτη Γεωργαντόπουλο .Τόσο στην κίνηση και στη φωνή όσο και στο ύφος που θύμιζε τον άνθρωπο της μοίρας. Αυτό που μας επιβάλλεται και διστάζουμε να το αντιμετωπίσουμε.
Το έργο που έχει χαρακτηριστεί ως μαύρη κωμωδία θυμίζει αλληγορικά την κωμωδία που παίζεται στην πολιτική σκηνή μας με την τρόικα στο ρόλο του Σμιτς και την κυβέρνηση αμήχανη –ίσως φοβισμένη-να προσπαθεί να εξευμενίσει τους δανειστές, σε μια προέκταση μια και το κάθε έργο έχει το μήνυμά του.
Ο σκηνοθέτης μοίρασε σωστά τους ρόλους δίνοντας στον Στεφανίδη –και πρόεδρο των ρεφενέ-τον τιμητικό γι` αυτόν ρόλο να σηκώσει την παράσταση. Πραγματικά κράτησε ως κορυφαίος, στο σωστό μέτρο της, χωρίς υπερβολές αξιοποιώντας το ταλέντο του σ’ ένα ρόλο που απαιτούσε μιαν ερμηνεία εσωτερικότητας, με διαρκείς μεταπτώσεις. Φόβο-δουλικότητα- ανοχή- οργή –ικεσία-ανησυχία και το σπουδαιότερο απόκρυψη των πραγματικών αισθημάτων.
Η διανομή των ρόλων έδωσε συλλογικότητα στην παράσταση με τους πυροσβέστες ( Λειβαδά-Ηλιοπούλου-Κουτρουκόη-Ταπίνη) να έρχονται κάθε τόσο να θυμίσουν τον εμπρησμό –το δάνειο στα καθ’ ημάς- με μια κινητικότητα που προσπαθούσε να παραχωρήσει τη θέση του τραγικού στην ελαφράδα ενός λανθάνοντας μιούζικαλ με πολύ σωστή κίνηση.
Άνετη η Πέπη Γαλανοπούλου(Άννα) ενώ ο Αβραντινής(Άιζενρινγκ) παλιός στο σανίδι των Ρεφενέ έμπειρος πια βοήθησε σωστά τον…εμπρησμό!
Καλοί στους μικρούς τους ρόλους και η Καλιόππη Ζερβού (Γυναίκα του Μπίντερμαν) και οι Παναγιώτης Γεωργόπουλος(ατυφύλακας) Ελένη Μούγιου (Χήρα Σκλάβενιχ) και φιλόσοφος Χρήστος Κατσίγιαννης
Η συλλογικότητα της σκηνοθετικής άποψης του Γεωργακάκη έφερε στο προσκήνιο όλους τους συντελεστές (φωτισμοί – χορογραφία –Μουσική) που όλοι τους ο καθένας από τη θέση του οργάνωσαν μια παράσταση που δε θα είχε να ζηλέψει τίποτε από τους επαγγελματικούς θιάσους .
Μπράβο σε όλους .
xespao
Ήδη οι "προβολές" του έργου στη σημερινή ελληνική πραγματικότητα έχουν ξεσηκώσει πληθώρα σχολίων στο θεατρόφιλο κοινό της πόλης. Ένα μικρό δείγμα σας παραθέτουμε παρακάτω:
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Τό έργο θα παίζεται καθημερινά μέχρι και την άλλη Κυριακή 1/12/2013
ώρα 21:15 στο θέατρο "Αγορά" Καραϊσκάκη 149
Κρατήσεις θέσεων στο ταμείο του θεάτρου και στα τηλέφωνα
6955-514155 & 2610-223884 (11:00-13:30 & 18:00-20:00 καθημερινά)
Τιμή εισιτηρίου 8 ευρώ (6 ευρώ για φοιτητές & άνεργους, με επίδειξη κάρτας σρτη προπώληση)
Σταύρο Ιντζεγιάννη
Μια διαφορετική –πολιτική ερμηνεία από τον
ΘΕΑΤΡΟ ΑΓΟΡΑ –ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΣΧΉΜΑ «ΟΙ ΡΕΦΕΝΕ»
Ο ΜΠΙΝΤΕΡΜΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΕΜΠΡΗΣΤΕΣ
Επίκαιρο όσο κανένα άλλο και σε καμιά εποχή για την Ελλάδα του σήμερα το έργο του Μαξ Φριτς –οι εμπρηστές-που ανέβασαν –και εξακολουθεί να παίζεται με επιτυχία- στο θέατρο αγορά οι Ρεφενέ.
Φωτογραφίζει με μια καταπληκτική ευκρίνεια την Ελλάδα η οποία κυριαρχείται από το σύνθημα ζήτω η πάρτη μας. Οι εμπρηστές είναι ένας καθρέφτης όπου ο καθένας μπορεί να δει τον εαυτό του μέσα στο πλαίσιο της σύγχρονης Ελλάδας σε ένα έργο που θα μπορούσε να έχει τον τίτλο οι δανειστές μια και οι εμπρηστές δεν είναι άλλο παρά οι ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ τίτλος που ταιριάζει γάντι εν χώρο και χρόνο και μάλιστα με την υπογράμμιση του τραγικού που αναπηδά μέσα από το κωμικό καθώς ο Μπίντερμαν δίνει ο ίδιος τα σπίρτα για τον εμπρησμό όμοια καθώς εμείς οι ίδιοι δίνουμε με το μνημόνιο τα κλειδιά μας στους Δανειστές μας..
Αληθινά ο Γιάννης Γεωργακάκης ο οποίος με την ομάδα του ρεπερτορίου διάλεξε και σκηνοθέτησε το έργο χτύπησε διάνα. Τράβηξε μια φωτογραφία της Ελλάδος του 2013 προέκταση της Ελλάδος του 1905 όπου το ίδιο είχε συμβεί με τους τότε δανειστές μας. Η ιστορία επαναλαμβάνεται.
Στο έργο του Μαξ Φρις ο Μπίντερμαν ένας άνθρωπος από μας . Ο καθένας μας που με την ανοχή του θυμίζει αυτό με το οποίο ο Ρουσώ αρχίζει το κοινωνικό του συμβόλαιο « Η βία δημιούργησε τους πρώτους δούλους αλλά η δειλία τους διαιώνισε τη σκλαβιά τους» ( Θα έλεγα σε παράφραση η ανοχή τους στην περίπτωσή μας )
Ένας βολεμένος αστός, που διστάζει να υπερασπισθεί την προσωπική του ζωή όπως συχνά κάνουμε όλοι μας και με όπλο του τη δουλοπρέπεια αφήνεται στη μοίρα του. Υποκύπτει .Η μοίρα που εμφανίζεται με το πρόσωπο του Σμιτς. Ρόλος που αξιοποιήθηκε σωστά και πειστικά από τον Παναγιώτη Γεωργαντόπουλο .Τόσο στην κίνηση και στη φωνή όσο και στο ύφος που θύμιζε τον άνθρωπο της μοίρας. Αυτό που μας επιβάλλεται και διστάζουμε να το αντιμετωπίσουμε.
Το έργο που έχει χαρακτηριστεί ως μαύρη κωμωδία θυμίζει αλληγορικά την κωμωδία που παίζεται στην πολιτική σκηνή μας με την τρόικα στο ρόλο του Σμιτς και την κυβέρνηση αμήχανη –ίσως φοβισμένη-να προσπαθεί να εξευμενίσει τους δανειστές, σε μια προέκταση μια και το κάθε έργο έχει το μήνυμά του.
Ο σκηνοθέτης μοίρασε σωστά τους ρόλους δίνοντας στον Στεφανίδη –και πρόεδρο των ρεφενέ-τον τιμητικό γι` αυτόν ρόλο να σηκώσει την παράσταση. Πραγματικά κράτησε ως κορυφαίος, στο σωστό μέτρο της, χωρίς υπερβολές αξιοποιώντας το ταλέντο του σ’ ένα ρόλο που απαιτούσε μιαν ερμηνεία εσωτερικότητας, με διαρκείς μεταπτώσεις. Φόβο-δουλικότητα- ανοχή- οργή –ικεσία-ανησυχία και το σπουδαιότερο απόκρυψη των πραγματικών αισθημάτων.
Η διανομή των ρόλων έδωσε συλλογικότητα στην παράσταση με τους πυροσβέστες ( Λειβαδά-Ηλιοπούλου-Κουτρουκόη-Ταπίνη) να έρχονται κάθε τόσο να θυμίσουν τον εμπρησμό –το δάνειο στα καθ’ ημάς- με μια κινητικότητα που προσπαθούσε να παραχωρήσει τη θέση του τραγικού στην ελαφράδα ενός λανθάνοντας μιούζικαλ με πολύ σωστή κίνηση.
Άνετη η Πέπη Γαλανοπούλου(Άννα) ενώ ο Αβραντινής(Άιζενρινγκ) παλιός στο σανίδι των Ρεφενέ έμπειρος πια βοήθησε σωστά τον…εμπρησμό!
Καλοί στους μικρούς τους ρόλους και η Καλιόππη Ζερβού (Γυναίκα του Μπίντερμαν) και οι Παναγιώτης Γεωργόπουλος(ατυφύλακας) Ελένη Μούγιου (Χήρα Σκλάβενιχ) και φιλόσοφος Χρήστος Κατσίγιαννης
Η συλλογικότητα της σκηνοθετικής άποψης του Γεωργακάκη έφερε στο προσκήνιο όλους τους συντελεστές (φωτισμοί – χορογραφία –Μουσική) που όλοι τους ο καθένας από τη θέση του οργάνωσαν μια παράσταση που δε θα είχε να ζηλέψει τίποτε από τους επαγγελματικούς θιάσους .
Μπράβο σε όλους .
xespao
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΣΟΙΜΠΛΕ: Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΑΛΑΡΩΣΕΙ ΤΗ ΛΙΤΟΤΗΤΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
