2014-02-07 00:46:13
Ως απόψε το θέμα Καρυπίδη ήταν ένα τεράστιο οργανωτικό κι επικοινωνιακό αυτογκόλ του ΣΥΡΙΖΑ. Οργανωτικό γιατί ανακοίνωσε ως υποψήφιό του έναν άνθρωπο για τον οποίο προφανώς δεν είχε γίνει η δέουσα έρευνα. Επικοινωνιακό γιατί είχε αφήσει το θέμα να σέρνεται και δίσταζε να πάρει την απόφαση, λες και υπήρχε πιθανότητα να σταθεί ποτέ αυτή η υποψηφιότητα.
Από απόψε οργανωτικά και επικοινωνιακά το αυτογκόλ μεγεθύνεται, γιατί χειρίζονται το ζήτημα σαν παιδική χαρά, με μια αφέλεια επικίνδυνη, με μια εκτός τόπου και χρόνου χαλαρότητα.
Απόψε όμως αναδεικνύεται ταυτόχρονα κι ένα ακόμη πιο δυσοίωνο ζήτημα: αν μετά από όσα έχουν προηγηθεί και έχουν έρθει στο φως για τις απόψεις Καρυπίδη, όχι τίποτα τυχαίοι ψηφοφόροι, αλλά στελέχη κι εκπρόσωποι των τοπικών οργάνων του ΣΥΡΙΖΑ, επιμένουν με ψήφους εννέα - τρία στην στήριξη της υποψηφιότητάς του, τότε ας σταματήσουμε να αναρωτιόμαστε για τα ποσοστά της Χρυσής Αυγής, ας σταματήσουμε να αναρωτιόμαστε πώς πέρασαν σε κεντρικούς ρόλους στην κεντρική πολιτική σκηνή ο Βορίδης και ο Άδωνις, ας σταματήσουμε να αναρωτιόμαστε για το πόσο δεξιότερα ακόμη μπορούμε να φτάσουμε, κι ας αρχίσουμε να δεχόμαστε πως όσο νερό κι αν βάζει και βάζει και βάζει ο ΣΥΡΙΖΑ στο κρασί του, η κοινωνία θα είναι πάντα πολλές δόσεις νερού μπροστά, η κοινωνία που δεν ξύπνησε μια μέρα κι αποφάσισε να ριζοσπαστικοποιηθεί προς τα αριστερά, όπως μάλλον αντίστοιχα δεν ξύπνησε μια μέρα κι αποφάσισε να ναζιστικοποιηθεί, η κοινωνία που είχε εκπαιδευθεί να βλέπει τηλεόραση και να ψηφίζει οπαδικά ή πελατειακά δύο κόμματα που παρόλες τις ιστορικές διαφορές τους είχαν καταλήξει να είναι ίδια, η κοινωνία που προχθές που είχε καινούριο σίριαλ έκανε ανακουφισμένη ρεκόρ τηλεθέασης, η κοινωνία που της πήραν την πολιτική σταθερότητά της και την οικονομική σταθερότητά της και της είπαν πως τώρα θα σας τα πάρουμε όλα πίσω, ακόμα και τα σίριαλ θα σας πάρουμε πίσω, αλλά εσείς δεχτείτε το γιατί δεν μπορείτε να κάνετε αλλιώς, και το αλλιώς όμως είναι τόσο χυλός όλα στο κεφάλι σας, που δεν ξέρετε τι αλλιώς θέλετε στα αλήθεια να είναι
.
Old Boy
Από απόψε οργανωτικά και επικοινωνιακά το αυτογκόλ μεγεθύνεται, γιατί χειρίζονται το ζήτημα σαν παιδική χαρά, με μια αφέλεια επικίνδυνη, με μια εκτός τόπου και χρόνου χαλαρότητα.
Απόψε όμως αναδεικνύεται ταυτόχρονα κι ένα ακόμη πιο δυσοίωνο ζήτημα: αν μετά από όσα έχουν προηγηθεί και έχουν έρθει στο φως για τις απόψεις Καρυπίδη, όχι τίποτα τυχαίοι ψηφοφόροι, αλλά στελέχη κι εκπρόσωποι των τοπικών οργάνων του ΣΥΡΙΖΑ, επιμένουν με ψήφους εννέα - τρία στην στήριξη της υποψηφιότητάς του, τότε ας σταματήσουμε να αναρωτιόμαστε για τα ποσοστά της Χρυσής Αυγής, ας σταματήσουμε να αναρωτιόμαστε πώς πέρασαν σε κεντρικούς ρόλους στην κεντρική πολιτική σκηνή ο Βορίδης και ο Άδωνις, ας σταματήσουμε να αναρωτιόμαστε για το πόσο δεξιότερα ακόμη μπορούμε να φτάσουμε, κι ας αρχίσουμε να δεχόμαστε πως όσο νερό κι αν βάζει και βάζει και βάζει ο ΣΥΡΙΖΑ στο κρασί του, η κοινωνία θα είναι πάντα πολλές δόσεις νερού μπροστά, η κοινωνία που δεν ξύπνησε μια μέρα κι αποφάσισε να ριζοσπαστικοποιηθεί προς τα αριστερά, όπως μάλλον αντίστοιχα δεν ξύπνησε μια μέρα κι αποφάσισε να ναζιστικοποιηθεί, η κοινωνία που είχε εκπαιδευθεί να βλέπει τηλεόραση και να ψηφίζει οπαδικά ή πελατειακά δύο κόμματα που παρόλες τις ιστορικές διαφορές τους είχαν καταλήξει να είναι ίδια, η κοινωνία που προχθές που είχε καινούριο σίριαλ έκανε ανακουφισμένη ρεκόρ τηλεθέασης, η κοινωνία που της πήραν την πολιτική σταθερότητά της και την οικονομική σταθερότητά της και της είπαν πως τώρα θα σας τα πάρουμε όλα πίσω, ακόμα και τα σίριαλ θα σας πάρουμε πίσω, αλλά εσείς δεχτείτε το γιατί δεν μπορείτε να κάνετε αλλιώς, και το αλλιώς όμως είναι τόσο χυλός όλα στο κεφάλι σας, που δεν ξέρετε τι αλλιώς θέλετε στα αλήθεια να είναι
Old Boy
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
