Μια βιβλιοκριτική για τον "Ιμπραχίμ, ο γιος του Ηρακλή", του Νίκου Πετρίδη

2014-02-20 10:00:33

Είναι ένα μυθιστόρημα. Κι όμως σε ταξιδεύει μέσα από αλήθειες. Προσπαθείς να φανταστείς τις εικόνες που περιγράφει, ψάχνεις στο διαδίκτυο, σε άλλες πηγές. Και όλα βγαίνουν αληθινά. Οι εκκλησίες, τα σπίτια, τα χωριά που διαβάζεις, είναι ακόμα εκεί. Στη Νικόπολη του Πόντου. Μόνο οι ρωμαίικες οικογένειες λείπουν. Το Σοκάκ-πασίν με τα εμπορικά, που οδηγεί στη συνοικία Κόκκαρη, είναι εκεί στην Κερασούντα. Το Γιουκσέκ-καλτερίμ είναι εκεί στο Γαλατά της Πόλης. Το «Ζυθοπωλείον η Καλλίπολις» ήταν εκεί, στην αρχή του Μεγάλου Δρόμου, στο Πέραν. Το υπερωκεάνιο «Αθήναι» έφυγε Τετάρτη πρωί, 25 Ιουνίου 1914 από τον Πειραιά και είχε όντως αυτούς τους επιβάτες. Την Παναγιώτα και τα δυο αγόρια της απ` το Μυστρά, τη Θοδωρίτσα με τα τέσσερα παιδιά της από τις Σαράντα Εκκλησιές, το δύο Εβραιόπουλα από τη Σμύρνη, τις Ελληνίδες ξαδέρφες από το Κάιρο, τη χήρα από την Πόλη, τις δύο Σιτσιλιάνες από το Παλέρμο. Στο Μανχάταν, στον αριθμό 5 του Μπάτερι Πλέις ήταν το καφενείο «Η Άνεσις». Το Bear Island στο Μέριλαντ, το βρίσκεις στο google earth.

Στη Γιούτα βρίσκεις τα βοσκοτόπια των Ελλήνων κτηνοτρόφων. Στο Reno της Νεβάδα την πινακίδα της κεντρικής λεωφόρου. Όλα είναι αληθινά. Οι ημερομηνίες των γεγονότων, οι ισοτιμίες των νομισμάτων, τα μεροκάματα, οι αποστάσεις, τα εισιτήρια, τα δρομολόγια. Όλα. Κι αυτό σε κάνει να ταξιδεύεις κι εσύ, μέσα στο μύθο και την αλήθεια.

Ο συγγραφέας δεν παρουσιάζει δικές του απόψεις για τα γεγονότα. Ξεδιπλώνει μπροστά μας όμως, όσα σκέφτονταν, επιδίωκαν, υποπτεύονταν, ένιωθαν και εξέφραζαν, άνθρωποι από διαφορετικές φυλές, θρησκείες, πολιτισμούς και κράτη. Μας βάζει στο μυαλό και στην ψυχή Ελλήνων, Τούρκων, Αρμενίων, χριστιανών και μουσουλμάνων. Μας δείχνει τι και πώς σκέφτονταν στον ηπειρωτικό Πόντο, στα παραθαλάσσια αστικά κέντρα της Μαύρης Θάλασσας, στην Κωνσταντινούπολη, στη Μακεδονία, στην παλιά Ελλάδα. Μας ανοίγει ένα παράθυρο στον άγριο κόσμο της Αμερικής των αρχών του 20ου αιώνα, εκεί που προσπάθησαν να κατακτήσουν μια θέση χιλιάδες Έλληνες, μεταξύ εκατομμυρίων άλλων μεταναστών. Μας γνωρίζει μια σχεδόν άγνωστη σελίδα της Αρμενικής Γενοκτονίας. Την εξέγερση στη Νικόπολη, την πολιορκία για ένα μήνα του κάστρου και την ηρωική έξοδο των πολιορκημένων.

Τελικά δεν είναι ένα απλό μυθιστόρημα. Είναι μια ιστορία που «κυλάει» μέσα στην Ιστορία. Με αμέτρητες πληροφορίες, με πρωτότυπους διαλόγους, με εμπνευσμένη περιγραφή εικόνων, με συγκινητική σκιαγράφηση συναισθημάτων, με εκπληκτικές ανατροπές, με φιλία, με αγάπη, με προδοσία, με μίσος, με αίμα, με δάκρυα. Και με ένα τέλος αντάξιο του συνολικού έργου.

Δεν είναι ένα ακόμα ιστορικό μυθιστόρημα. Είναι ένα νέο ιστορικό μυθιστόρημα.
InfoGnomon

ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ