Τα χρώματα

2015-08-21 20:28:10

Παίζεις όλα τα προηγούμενα χρόνια με τα χρώματα της δημοκρατίας. Η βούληση του λαού και το ένα και το άλλο και το τρίτο. Κι όλα αυτά. Κάποια στιγμή εκλέγεσαι. Φοράς τα χρώματά της και μας εκπροσωπείς διεθνώς. Η βούληση του λαού και το ένα και το άλλο και το τρίτο. Κι όλα αυτά. Αφού είσαι με τους καλούς, αργά ή γρήγορα θα κερδίσεις στον δίκαιο αγώνα σου τους εταίρους τους κακούς. Βρίσκεις τοίχο και τοίχο και τοίχο. Παίζεις το τελευταίο σου χαρτί. Απαντάς στον τοίχο με περισσότερη δημοκρατία, με ειδικότερη δημοκρατία. Δημοψήφισμα, κορυφαία ιστορική στιγμή, τρομερό αποτέλεσμα, συγκίνηση. Μετά πας, και ανεξάρτητα από το πόσο φταις και πόσο όχι, το κοντέρ γράφει ότι παίζοντας με τα χρώματα της δημοκρατίας ως εδώ άντεξες και πως οι γραμμές άμυνας σου η μία μετά την άλλη πέφτουν, έτσι ώστε να μην μείνουν μετά ούτε τα προσχήματα. Η περισσότερη και η ειδικότερη δημοκρατία χάνουν περισσότερο, χάνουν ειδικότερα. Πολλά με λίγα. Τα υπογράφεις όλα, τα περνάς όλα στη Βουλή υπερεπείγοντα του υπερεπείγοντος. Και τώρα προκηρύσσεις εκλογές, μόνο που πια, είτε ηγεμονεύσεις είτε όχι, η δημοκρατία έχει ταπεινωθεί, ακυρωθεί, μνημονιοποιηθεί. Και στην τόσο πρόσφατα ταπεινωμένη, ακυρωμένη, μνημονιοποιημένη δημοκρατία, οι εκλογές δεν είναι πια λύση, αλλά ρεζίλι και ντροπή, χοντράδα και κακόγουστο αστείο.

Old Boy

ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ