2015-12-04 09:49:06
Ο Πρέντρακ Τζόρτζεβιτς παίζει για τελευταία φορά στο ΟΑΚΑ κόντρα στον ΠΑΟ... αφού έχει ανακοινώσει ότι θα «κρεμάσει» τα παπούτσια του. Στο 88’ βγαίνει από το γήπεδο ως αλλαγή και 70.000 φίλοι του Παναθηναϊκού τον αποθεώνουν όρθιοι! Φαντάζεστε να είχε συμβεί κάτι τέτοιο; Εμείς δεν μπορούμε να το φανταστούμε ούτε αν βάλουμε το μυαλό μας στη λειτουργία τη νοσηρή!
Στην Αμερική, όμως, η οπαδική αντιπαλότητα είναι άλλου επιπέδου. Ίσως και να οφείλεται στο μέγεθος των ΗΠΑ και στο ότι ο «εχθρός» είναι μακρινός. Στο σχολείο της Βοστώνης όλα τα παιδιά είναι Celtics, ενώ στην Αθήνα είναι χωρισμένα. Γι’ αυτό λοιπόν στον «πλανήτη αθλητισμός» των ΗΠΑ, υπάρχει μία διαφορετική αντιμετώπιση των πάντων. Εκεί, πρέπει ο μεγάλος αντίπαλος να είναι πραγματικά σπουδαίος, για να έχει σημασία η επιτυχία σου. Εδώ στην Ελλάδα, στον οπαδό αρέσει να κερδίζει στα χαρτιά, γουστάρει το αμφισβητούμενο γκολ, χαίρεται όταν ο αντίπαλος είναι υπό διάλυση, η νοοτροπία είναι αρρωστημένη.
Διαβάστε το γράμμα ενός ανώνυμου φίλου των Boston Celtics προς τον επί 20ετία σημαιοφόρο των L.A. Lakers, τον Κόμπι Μπράιντ. Ένα γράμμα λίγες μέρες μετά την ανακοίνωση απόσυρσης του σπουδαίου καλαθοσφαιριστή. Διαβάστε και ανατριχιάστε. Σημειώνουμε πως η αντιπαλότητα των δύο ομάδων είναι ίσως η πιο χαρακτηριστική στον αμερικανικό αθλητισμό:
«Προς τον Κόμπι Μπράιαντ,
Σε μισώ. Πώς μπορείς να με κατηγορήσεις; Ως οπαδός των Σέλτικς ήμουν εναντίον σου για δύο δεκαετίες. Χάρηκα με τον πόνο σου όταν οι Σέλτικς μου σε νίκησαν στους τελικούς του 2008. Ο Πολ Πιρς το άξιζε πολύ περισσότερο απ” ό,τι εσύ. Εσύ είχες ήδη τρία δαχτυλίδια εκείνη τη στιγμή.
Αλλά αυτά τα τρία δεν ήταν αρκετά για εσένα. Πήρες την εκδίκησή σου και το πέμπτο σου δαχτυλίδι το 2010, ξεριζώνοντας την καρδιά μου. Ελπίζω να ξέρεις ακόμα πόσο τυχερός ήσουν που ο Κέντρικ Πέρκινς ήταν νοκ-άουτ στο έβδομο ματς των τελικών.
Διάβασα το αποχαιρετιστήριο γράμμα σου και σοκαρίστηκα. Όχι επειδή ανακοίνωσες την απόσυρσή σου από την ενεργό δράση, αφού αυτό το ξέραμε ήδη. Σοκαρίστηκα από τον τρόπο που με έκανε το γράμμα σου να νιώσω.
Στο μυαλό μου, πάντα έβαζα εσένα και τον Ντέρεκ Τζίτερ μαζί. Είστε οι παίκτες, που εμείς οι οπαδοί των Σέλτικς, μισούμε πολύ, αλλά δεν μπορούμε να μην σεβόμαστε. Έχετε παίξει το παιχνίδι με τον σωστό τρόπο: με πάθος, με περηφάνια και με επαγγελματισμό.
Ήσασταν οι πραγματικοί μαθητές του παιχνιδιού που έψαξαν για την τελειότητα δουλεύοντας πιο σκληρά από κάθε άλλον. Γίνατε πραγματικά είδωλα για την εποχή σας, ο καθένας στον χώρο του. Αποδεχθήκατε κάθε πρόκληση. Τα δώσατε όλα. Βάλατε τα σώματά σας σε κίνδυνο. Ξέρατε πώς να νικήσετε. Δείξατε σεβασμό στο σπορ σας και στην αντιπαλότητα με την Βοστώνη.
Στις 30 Δεκεμβρίου θα παίξεις για τελευταία φορά στη Βοστώνη. Αυτή είναι η τελευταία φορά για εμάς, τους οπαδούς των Σέλτικς, ώστε να ωθήσουμε στη νίκη την ομάδα μας απέναντι στον πιο κυρίαρχο παίκτη που έχει γράψει ποτέ ιστορία στους Σέλτικς και τους Λέικερς.
Καθώς φεύγεις, φεύγει και ό,τι έχει μείνει από την αντιπαλότητα που κάποτε κυριαρχούσε στο ΝΒΑ. Ίσως κάποια μέρα να αναζωπυρωθεί με νέα πρόσωπα. Ίσως όχι.
Οπότε, όταν έρθεις στο γήπεδό μας τον επόμενο μήνα, ελπίζω το κοινό να σου κάνει τη ζωή… κόλαση. Ελπίζω να σε ενοχλούν και να σε αποδοκιμάζουν πιο έντονα απ” ότι έκαναν στα ματς που κρινόταν το πρωτάθλημα. Εύχομαι να χάσεις κάθε βολή. Εύχομαι να μην ξεχάσεις ποτέ πως είναι να είσαι περιτριγυρισμένος από 17.000 οπαδούς που φωνάζουν, που έχουν πράσινο αίμα και θα έδιναν τα πάντα για να σε δουν να αποτυγχάνεις μια τελευταία φορά. Εύχομαι να νικήσουμε τους Λέικερς άλλη μία φορά.
Και όταν σηκωθείς από την πλάγια γραμμή στην τέταρτη περίοδο και οι Σέλτικς μου είναι μπροστά με 20 πόντους, τότε νομίζω πως κάτι όμορφο θα συμβεί. Όλοι οι άνθρωποι στο ‘Γκάρντεν’ θα σταματήσουν να σε αποδοκιμάζουν. Θα σηκωθούν όρθιοι και θα δείξουν τον σεβασμό τους με το πιο δυνατό, το πιο παθιασμένο standing ovation που έχεις ζήσει ποτέ. Θα φωνάζουμε το όνομά σου. Θα ανοιγοκλείνεις τα μάτια σου. Θα σου λέμε γλυκόπικρους αποχαιρετισμούς.
Λένε πως ποτέ δεν ξέρεις τι έχεις μέχρι να φύγει. Έτσι, πριν φύγεις, θέλω να σου πω ευχαριστώ για το γεγονός ότι είσαι κάτι περισσότερο από ένας παίκτης του μπάσκετ. Για μια ολόκληρη γενιά φίλων του ΝΒΑ, εσύ είσαι το μπάσκετ.
Δεν πιστεύω ότι το λέω αυτό… Αλλά πραγματικά θα μου λείψεις.
Σε αγαπάω (και σε μισώ) για πάντα,
Ένας οπαδός των Σέλτικς που δεν σε εκτιμούσε αρκετά».
Πηγή
Tromaktiko
Στην Αμερική, όμως, η οπαδική αντιπαλότητα είναι άλλου επιπέδου. Ίσως και να οφείλεται στο μέγεθος των ΗΠΑ και στο ότι ο «εχθρός» είναι μακρινός. Στο σχολείο της Βοστώνης όλα τα παιδιά είναι Celtics, ενώ στην Αθήνα είναι χωρισμένα. Γι’ αυτό λοιπόν στον «πλανήτη αθλητισμός» των ΗΠΑ, υπάρχει μία διαφορετική αντιμετώπιση των πάντων. Εκεί, πρέπει ο μεγάλος αντίπαλος να είναι πραγματικά σπουδαίος, για να έχει σημασία η επιτυχία σου. Εδώ στην Ελλάδα, στον οπαδό αρέσει να κερδίζει στα χαρτιά, γουστάρει το αμφισβητούμενο γκολ, χαίρεται όταν ο αντίπαλος είναι υπό διάλυση, η νοοτροπία είναι αρρωστημένη.
Διαβάστε το γράμμα ενός ανώνυμου φίλου των Boston Celtics προς τον επί 20ετία σημαιοφόρο των L.A. Lakers, τον Κόμπι Μπράιντ. Ένα γράμμα λίγες μέρες μετά την ανακοίνωση απόσυρσης του σπουδαίου καλαθοσφαιριστή. Διαβάστε και ανατριχιάστε. Σημειώνουμε πως η αντιπαλότητα των δύο ομάδων είναι ίσως η πιο χαρακτηριστική στον αμερικανικό αθλητισμό:
«Προς τον Κόμπι Μπράιαντ,
Σε μισώ. Πώς μπορείς να με κατηγορήσεις; Ως οπαδός των Σέλτικς ήμουν εναντίον σου για δύο δεκαετίες. Χάρηκα με τον πόνο σου όταν οι Σέλτικς μου σε νίκησαν στους τελικούς του 2008. Ο Πολ Πιρς το άξιζε πολύ περισσότερο απ” ό,τι εσύ. Εσύ είχες ήδη τρία δαχτυλίδια εκείνη τη στιγμή.
Αλλά αυτά τα τρία δεν ήταν αρκετά για εσένα. Πήρες την εκδίκησή σου και το πέμπτο σου δαχτυλίδι το 2010, ξεριζώνοντας την καρδιά μου. Ελπίζω να ξέρεις ακόμα πόσο τυχερός ήσουν που ο Κέντρικ Πέρκινς ήταν νοκ-άουτ στο έβδομο ματς των τελικών.
Διάβασα το αποχαιρετιστήριο γράμμα σου και σοκαρίστηκα. Όχι επειδή ανακοίνωσες την απόσυρσή σου από την ενεργό δράση, αφού αυτό το ξέραμε ήδη. Σοκαρίστηκα από τον τρόπο που με έκανε το γράμμα σου να νιώσω.
Στο μυαλό μου, πάντα έβαζα εσένα και τον Ντέρεκ Τζίτερ μαζί. Είστε οι παίκτες, που εμείς οι οπαδοί των Σέλτικς, μισούμε πολύ, αλλά δεν μπορούμε να μην σεβόμαστε. Έχετε παίξει το παιχνίδι με τον σωστό τρόπο: με πάθος, με περηφάνια και με επαγγελματισμό.
Ήσασταν οι πραγματικοί μαθητές του παιχνιδιού που έψαξαν για την τελειότητα δουλεύοντας πιο σκληρά από κάθε άλλον. Γίνατε πραγματικά είδωλα για την εποχή σας, ο καθένας στον χώρο του. Αποδεχθήκατε κάθε πρόκληση. Τα δώσατε όλα. Βάλατε τα σώματά σας σε κίνδυνο. Ξέρατε πώς να νικήσετε. Δείξατε σεβασμό στο σπορ σας και στην αντιπαλότητα με την Βοστώνη.
Στις 30 Δεκεμβρίου θα παίξεις για τελευταία φορά στη Βοστώνη. Αυτή είναι η τελευταία φορά για εμάς, τους οπαδούς των Σέλτικς, ώστε να ωθήσουμε στη νίκη την ομάδα μας απέναντι στον πιο κυρίαρχο παίκτη που έχει γράψει ποτέ ιστορία στους Σέλτικς και τους Λέικερς.
Καθώς φεύγεις, φεύγει και ό,τι έχει μείνει από την αντιπαλότητα που κάποτε κυριαρχούσε στο ΝΒΑ. Ίσως κάποια μέρα να αναζωπυρωθεί με νέα πρόσωπα. Ίσως όχι.
Οπότε, όταν έρθεις στο γήπεδό μας τον επόμενο μήνα, ελπίζω το κοινό να σου κάνει τη ζωή… κόλαση. Ελπίζω να σε ενοχλούν και να σε αποδοκιμάζουν πιο έντονα απ” ότι έκαναν στα ματς που κρινόταν το πρωτάθλημα. Εύχομαι να χάσεις κάθε βολή. Εύχομαι να μην ξεχάσεις ποτέ πως είναι να είσαι περιτριγυρισμένος από 17.000 οπαδούς που φωνάζουν, που έχουν πράσινο αίμα και θα έδιναν τα πάντα για να σε δουν να αποτυγχάνεις μια τελευταία φορά. Εύχομαι να νικήσουμε τους Λέικερς άλλη μία φορά.
Και όταν σηκωθείς από την πλάγια γραμμή στην τέταρτη περίοδο και οι Σέλτικς μου είναι μπροστά με 20 πόντους, τότε νομίζω πως κάτι όμορφο θα συμβεί. Όλοι οι άνθρωποι στο ‘Γκάρντεν’ θα σταματήσουν να σε αποδοκιμάζουν. Θα σηκωθούν όρθιοι και θα δείξουν τον σεβασμό τους με το πιο δυνατό, το πιο παθιασμένο standing ovation που έχεις ζήσει ποτέ. Θα φωνάζουμε το όνομά σου. Θα ανοιγοκλείνεις τα μάτια σου. Θα σου λέμε γλυκόπικρους αποχαιρετισμούς.
Λένε πως ποτέ δεν ξέρεις τι έχεις μέχρι να φύγει. Έτσι, πριν φύγεις, θέλω να σου πω ευχαριστώ για το γεγονός ότι είσαι κάτι περισσότερο από ένας παίκτης του μπάσκετ. Για μια ολόκληρη γενιά φίλων του ΝΒΑ, εσύ είσαι το μπάσκετ.
Δεν πιστεύω ότι το λέω αυτό… Αλλά πραγματικά θα μου λείψεις.
Σε αγαπάω (και σε μισώ) για πάντα,
Ένας οπαδός των Σέλτικς που δεν σε εκτιμούσε αρκετά».
Πηγή
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΣΤΟ ΠΟΣΕΙΔΩΝΙΟ ΓΙΑ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟ ΤΜΗΜΑ ΚΟΛΥΜΒΗΣΗΣ ΤΟΥ ΘΡΥΛΟΥ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Σπάει το μαγικό επιθετικό τρίο της Μπαρτσελόνα;
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
